Het getuigt van lef om op één dag en nacht je hele hebben en houden te tonen. De eigenzinnige ‘bewoners’ van de deelwijk Kop van ’t Zand draaien daar hun hand niet voor om en presenteren zich zelfverzekerd aan de stad. Onder de paraplu van Rauwkost werd in no time een groot kunsten- en muziekfestival tot stand gebracht.
Maar op de dag zelf – 27 januari 2018 – kwam het traag op gang. Op veel locaties van Kop van ’t Zand was men nog bezig aan de bouw van de podia of expositieruimte, terwijl plukjes eerste bezoekers wat verloren rondliepen.
Workshops
In het Werkwarenhuis kon je een workshop Japanse smeedtechniek volgen. Stichting Jong Actief deed zijn naam eer aan door het moderne aanbod aan activiteiten: workshop rap, een jamsessie, cursus hoepelen en je kon bekijken hoe het collectief Computery Guys rotzooi in een heuse ski-bar omtoverde. En eind van de middag de eerste officiële expositie van art-worker Yung Petsi. Maar het wachten was op muziek.
Nocturnal Waters
De band die in Willem Twee popodium het spits afbeet, was Nocturnal Waters uit Den Bosch die met dit Rauwkost festival pas voor de tweede keer optrad (!). De bandleden leerden elkaar kennen in de Skatehal en van het een kwam het ander.
Frontwoman Amanda Winnemuller: “Ik denk dat onze band heel gevarieerd is qua luisteraars, van hardcore tot progressief. Onze muziek willen we een zo groot mogelijke mix geven.” Largemetal betrad daarna het podium en deed wat zijn naam doet vermoeden maar niet meer dan dat.
Buiten de Willem Twee was het nog steeds vrij rustig. Bij de Bossche Brouwers werd een popquiz – Snobquiz – gehouden, in de kleine zaal van Stichting Jong Actief kon je gaan jammen en in de Skatehal was Eerie Wanda nog aan het soundchecken. Toch maar weer terug naar Willem Twee waar Spelfout zou beginnen. Ook een jonge band maar met meer podiumervaring dan Nocturnal Waters. Verrassend was het gebruik van een mondharmonica, een instrument dat een beetje in de vergetelheid is geraakt.
Underground Basement
In de kelders van Willem Twee broeide het want daar was rond 17.00 uur Underground Basement gepland. Er kon in de kleine oefenruimtes slechts een klein aantal mensen toegelaten worden. De band Vernon uit Den Bosch kwam als eerste.
Vernon: jonge strakke band. Geplaagd door twee gebroken snaren en zang die te zacht staat. Metal, doet soms denken aan Metallica en bij het nummer Bombs Away ook aan Iron Maiden vooral de bas. Er kwam ook een cover van hun grote helden Motörhead langs. Overkill heet dat nummer.
Tomahawk: ook hier stond de zang te zacht. De band deed voornamelijk covers. Onder andere Master of Puppets van Metallica. Zang miste hierin een beetje de kracht. En de drummer was niet zo strak als Lars Ulrich van Metallica. Maar het gitaarwerk daarentegen was knap gedaan. Hun eigen nummer deed een beetje denken aan Queens of the Stone Age.
Yung Petsi
Intussen was bij Van Aken in het Werkwarenhuis de echt eerste en officiële expositie van Yung Petsi begonnen. Aan aandacht geen gebrek. Na de expositie waren er onder meer optredens van Blauwe Uil en Duro en om 00.00 stond de Yung Petsi Afterparty gepland.
Intussen was het al donker geworden en kwam het hele terrein eindelijk tot leven. Nordmann uit België in Koudijs Kafé gevolgd door KAUW dat house muziek produceert met instrumenten, zonder DJ. Bij De Brouwers speelde de Bossche hardrock band Animal Road met later op de avond White Elephant. ‘Die band gaf een show weg in alternative rock met tempowisselingen, soms hard, soms rustig met mooie opbouw. De band werd goed ontvangen door het publiek’.
Nachtwerk
In de kelders van Willem Twee stoomde het lekker door en ook in de grote zaal stond het niet droog met De Likt uit R’dam. De DJ Contest was zeer de moeite waard. Dan waren er ook nog de Turkse psychrock van Altin Gün en The Cool Quest. ‘Het is soms poppy wat The Cool Quest speelt, en soms een hele muur van geluid. Maar de basis is altijd funky en dansbaar. Dat het niet heel druk is in de zaal weerhoudt frontman/zanger/rapper Vincent Bergsma er niet van om het podium af en weer op te springen en alles te geven om het publiek mee te krijgen, wat hem goed lukt.’
Het Nachtwerk moest nog beginnen en met een imponerende set list waren de verwachtingen hoog gespannen. Bijvoorbeeld Dr. Meaker. ‘Het is moeilijk om niet onder de indruk te zijn van Dr. Meaker. Het is alsof er een voltallige bigband voor je neus staat. Niets is minder waar. Deze zes op het podium hebben zeker soul, maar ze spelen keiharde drum ’n bass.’
Andere Nachtwerkers zijn ADODA, Pacha Mama Soundsystem, Jo Goes Hunting, Yung Petsi Afterparty, Complex (ook drum ’n bass) en Pocket Knife Army. Van traagheid was allang geen sprake meer. Dat werd hoppen van gig naar gig.
Team KLANKGAT: Caïne Roland, Ellen van Lent, Jan Douwe Krist, Johan Kramer, Ronald Rijken