TaxiWars, wat een naam. Het roept beelden op van rivaliserende groepen mannen in de grote, norse boulevards van een metropool zoals Brussel. Want uit België daar komt TaxiWars vandaan en is donderdag 7 november te gast bij November Music 2019 in Willem Twee poppodium. “Have a grip on my soul.”
TaxiWars en Anna Meredith die vooraf ging aan de set van Tom Barman (dEUS) en de zijnen maken deel uit van Moodz, het jazz en elektronica vlaggenschip van November Music.
TaxiWars
Al bij de soundcheck die nogal moeizaam verloopt, merk je de virtuositeit van de bandleden en zie je de nerveuze danspassen van frontman en zanger Tom Barman. Na veel geroep over en weer met de geluidsmannen is de band tevreden en trekt zich terug. Publiek druppelt binnen, een stuk minder dan bij aanvang van de set van Anna Meredith.
TaxiWars laat er geen gras over groeien en start fel en strak met het gedreven funky jazz Fever van het gelijknamige album uit 2016. Een fijne hoofdrol voor saxofonist Robin Verheyen. Er is toch technisch iets niet goed met de microfoon van Barman. Als Fever is afgelopen wordt de mic direct vervangen.
Soul Repair, ook van het Fever album, begint klassiek met een hoofdrol voor de contrabas van Nicolas Thys maar al snel loopt het tempo op en zingt Barman snel en intens dat een ziel gerepareerd moet worden. Aan het eind is nog weinig over van het klassieke begin.
Artificial Horizon
Dropshot van het recent uitgebrachte album Artificial Horizon is een cool en ingehouden nummer met een Tom Barman die balanceert tussen zang en rap. Het werkt. Het is jazz van de Grote Stad en je ziet taxi’s door brede boulevards suizen. TaxiWars doet zijn naam eer aan met deze track. Dan volgt het korte titelnummer Artificial Horizon en nu gaat het tempo rap omhoog. Robin Verheyen stoot ritmische pulsen uit zijn saxofoon, dermate dat het meer een percussie instrument wordt. Hypnotische pulsen als het ware. Barman zingt in de stream van die pulsaties, hakkend, stotend.
The Glare, Irritated Love, Rosco en Different Or Not staan behalve Rosco ook op Artificial Horizon. In de intro van The Glare komt de mix met Tom Waits even naar bovendrijven. Barman vervolgt pratend en zingend met het nerveuze spel van Verheyen op saxofoon. Irritated Love is een oceaan van rust met een heerlijke sax solo. Different Or Not is een popsong rechtstreeks uit de jaren ’60. Ook dát kan TaxiWars, popsongs maken.
TaxiWars hypnotische songs
Bridges van het album Fever is het begin van het meest interessante deel van deze free funky jazz set. Bridges is een voortkabbelend nummer opgezet in klassieke jazz patronen. In Who That gaat saxofonist Verheyen helemaal los en schroomt niet om er flink naast en vreselijk schril te blazen.
Apotheose
Dan komt het geweldige Infinity Cove, langer uitgesponnen dan de drie minuten op het Artificial Horizon album. Dit nummer is de apotheose van de avond. Strakke beat, terzake doende vocals en een magistrale Verheyen die op zijn sax het publiek als gehypnotiseerde ratten betovert. “Have a grip on my soul,” declameert TaxiWars voortdurend.
Sharp Practice eveneens op het nieuwe album is lekker dansbaar. De afsluiting is aan Death Ride Through Wet Snow van het TaxiWars album uit 2016. Roffelende drums, hot sax en de donker raspende stem van Tom Barman die rapper Tone Loc aanhaalt. Wilde free jazz en een terecht slot. TaxiWars geeft nog een toegift na aandringen van de enthousiaste fans.
Na dit optreden even alles laten bezinken. Eenmaal thuis kom ik tot de conclusie deze avond de beste band der Lage Landen te hebben gezien. Volwassen muziek gemaakt door zeer professionele musici die ijzersterke nummers met de nodige improvisaties levendig op een podium uitvoeren. TaxiWars 4 ever.
Bandleden TaxiWars
Tom Barman (vocals)
Robin Verheyen (saxophones)
Nicolas Thys (contrabas)
Antoine Pierre (drums)
Fotografie: Wim Roelsma, Artishoot Fotografie