Rauwkost wil vanaf de bodem verbinden

Uitdagend festival maakt ruim baan voor jongeren

De gemeente Den Bosch mist een breed en uitdagend festival speciaal gericht op jonge mensen. Het Rauwkost festival wil en kan die lading geven die jongeren aantrekt. Niet top-down maar bottom-up, vanaf de bodem.

Over Rauwkost

Rauwkost is een muziek- en kunstenfestival dat zich richt op jonge makers, jonge organisatoren en een jong publiek. Het festival wil een bijdrage leveren aan het muziek- en kunstklimaat in geheel Den Bosch en jongeren de kans geven om zich te laten zien en horen in projecten die voortkomen uit hun eigen belevingswereld en deze te plaatsen in een hoogwaardig professioneel kader, zodat de een de ander kan inspireren.

Het publiek komt in aanraking met zo divers mogelijke vormen van muziek en beeldende kunst in zowel actieve als passieve zin door middel van workshops, showcases, doe ’t zelf activiteiten, concerten, presentaties, feestjes enzovoorts. Zoveel mogelijk kunst en muziek maken, zien en horen, waarbij verrassing, verwondering en verbroedering centraal staan.

Het festival vindt plaats op zaterdag 27 januari 2018 in de nieuwe culturele hotspot aan de kop van de wijk ‘t Zand en duurt van ‘s-morgens 12.00 tot de volgende ochtend 04.00 uur. Voor deze gelegenheid krijgen zowel Jong Actief als Skatehal een ontheffing om tot 04.00 uur door te gaan. De andere locaties hebben al zo’n vergunning.

De Kop van ‘t Zand
Rauwkost festival meeting in de HangOp van Willem Twee poppodium - ©ronald_rijken
Koninkrijk van Muziek met rechts Bing Berendsen

De Kop van ‘t Zand is als gebied heel erg geschikt voor jongerencultuur. Het terrein moet echter nog geladen worden als avontuurlijke culturele hotspot voor jonge cultuurliefhebbers. Het gebied is als dusdanig zeer interessant voor jongeren en studenten.
Een uitdagend festival in het laatste echt rauwe gedeelte van Den Bosch kan die lading aan het gebied geven en bovendien heel veel nieuw en jong publiek kennis laten maken met De Kop van ‘t Zand en zijn aanbod. Daarom wordt bewust heel het gebied erbij betrokken. Ook de rauwe plekken die geen reguliere activiteiten ontplooien.
Zo worden de partijen uit het gebied verbonden en bovendien zijn ze allemaal nodig om tot een mooi geheel te komen. Elke plek heeft haar eigen kwaliteiten en kan tegelijkertijd bijdragen én profiteren van dezelfde paraplu die Rauwkost heet.

Aanvulling op het festival aanbod
Rauwkost festival meeting in de HangOp van Willem Twee poppodium - ©ronald_rijken
Marjoes Corsten van Solos

Den Bosch kent veel festivals, al staan we in het rijtje van festivalsteden nog lang niet bovenaan. Of je dat moet willen, is een andere zaak. We hebben in ieder geval genoeg meer elitaire festivals zoals Bosch500, het Vocalisten Concours, November Music en Jazz in Duketown, of juist de wat plattere festiviteiten zoals het festival van het Levenslied, Barbershop festival en Oeteldonk. Er ontbreekt echter een kunstenfestival dat beter aansluit bij jonge mensen. Genres in Urban Arts en popmuziek zijn slecht vertegenwoordigd.

Rauwkost maakt ruim baan voor subculturen, diversiteit, kunst, experiment en samenwerking. Een festival vol verrassingen, experimenten waardoor je soms op het verkeerde been wordt gezet, maar ook waar je je onderdeel voelt van een actuele gemeenschap en je tegelijkertijd bijdraagt aan diezelfde gemeenschap.

Coördinator en initiatiefnemer van Rauwkost is Noël Josemans. De foto’s zijn gemaakt tijdens een bijeenkomst van de deelnemende organisaties zoals Willem Twee poppodium, Solos, Van Aken in het Werkwarenhuis, Bossche Brouwers, Koudijs Kafé, Verkadefabriek, Koninkrijk van Muziek, Jong Actief, Duketown Rebel, Skatehal e.a.

30 jaar Willem Twee poppodium

Feest in een donker hol

Willem Twee poppodium vierde 20 oktober een bijzonder feest. 30 jaar geleden openden Paul Smits en de Amerikaanse zanger John Hiatt het poppdium officieel.
Het heette toen W2 en dat bleef lang zo tot 2017 toen de fusie met De Toonzaal en de Willem Twee fabriek werd beklonken.

Documentaire 30 jaar Willem Twee poppodium

Het was nog rustig toen ik zo rond 19.45 binnenliep. Her en der stonden plukjes mensen. Uit de Hangop klonk easy house, lounge. In de Kleine Zaal was een soundcheck van de band Poncho die de spits af zou bijten deze avond. Het feest begon eerst met de vertoning van de documentaire ’30 jaar Willem Twee poppodium’ gemaakt door Eendracht Films en vrijwilligers van Willem Twee.

Directeur Henri Broeren bedankte in zijn korte openingsspeech alle vrijwilligers – de oude en de huidige – voor hun inzet. Zonder die vrijwilligers zou Willem Twee niet zijn geworden wat het nu is, een volwaardig poppodium.
De film is in feite een eerbetoon aan die vrijwilligers. De makers konden putten uit het video-archief van het poppodium en vonden vele (oud)vrijwilligers bereid om voor de camera te verschijnen.

Hun ervaringen werden afgewisseld door beelden van live-optredens. Er kwam veel voorbij en de enorme diversiteit aan artiesten en genres was verbazingwekkend. In het ‘donker hol’ zoals vrijwilligers het podium liefkozend noemden, was alles mogelijk.

Documentaire 30 jaar Willem Twee poppodium
Paul Smits†

Natuurlijk werd stilgestaan bij oprichter en oud-directeur Paul Smits†. Hij heeft het niet mee mogen maken. Hij stierf twee maanden geleden. Drie weken voor zijn dood hadden de makers van de documentaire Paul Smits nog weten te strikken voor een audio-interview. Die passages waren het meest verhelderend over hoe het toeging in de oude W2.

Exposities
In De Spiegelzaal kon je de expositie Kift Kijken. De bezoeker kreeg een kijkje in de artistieke en creatieve keuken van muziektheatergroep De Kift. In de Grote Ruimte op de eerste etage hing een foto-installatie van Lucas Kastelijn en portretten van Jacques Sonck en in de RAK werd de documentaire 30 jaar Willem Twee poppodium doorlopend vertoond.

Bands

Deze slideshow vereist JavaScript.

Er traden veel bands op zoals Poncho met psychedelic rock en galmende zang en wat te denken van gangband Switch Bones met hun grungy stonerrock. ZooN gooide het weer op een andere boeg met een unieke sound van dansbare rockhouse – als zoiets überhaupt bestaat.

Dan was er nog de symfonische rock van Statue met wel vier (!) elektrische gitaren, bas en drums. Vaak loeihard met nu en dan strategische verstilling. Verder traden De Kift en Rats on Rafts gezamenlijk op in de Grote Zaal. Dat ging wonderwel goed, hoewel het koperwerk van De Kift nogal schel klonk en regelmatig ten onderging aan het gitaargeweld. Gifter trad op in de Kleine Zaal en newbee Betonkust sloot het feest af met new beat, rave en electro.