Clip release STRESS! van Spelfout

Eerste single en videoclip van Bossche band

De Bossche band Spelfout heeft haar eerste clip en single ter wereld gebracht. De titel luidt STRESS! een aandoening waar veel mensen tegenwoordig last van hebben. Een feest van herkenning? Ik ga niet teveel verklappen over de inhoud. Je moet zelf maar luisteren en kijken. Of zoals de band het zelf omschrijft:
Yes yes hier is ie dan!! Trein gemist? Druk op werk? Examenstress? Check dan deze STRESS video. Deel hem met je matties, want dan kan je een tas winnen waar er maar één van is.

Film & edit: Jane Duursma
Opnemen, mixen en masteren: Jarno Doggen

Vrijdagavond 18 mei trad Spelfout in Openpodium ’t Opkikkertje aan de Markt van Den Bosch. In de stad was intussen het grote openlucht jazzfestival Jazz in Duketown losgebarsten. Het nummer STRESS! werd natuurlijk ook gespeeld en frontman Johan van Bommel gaf een zeer overtuigende performance af.

Leden band

Zang/Gitaar – Johan van Bommel
Gitaar/Backing vocals – Yannick van Duuren
Basgitaar/Toetsen/Backing vocals – Aya Dupont
Drums – Jonah Kuiters

De zoektocht van Lander Severins

“Voordat je de essentie van iets kunt weten moet je alles hebben geweten”

Wie thuis is in de Bossche cabaretwereld kent Lander Severins misschien als helft van het duo Grof Geschud, of van zijn solovoorstelling Maanlander. Vorig jaar besloot de Vlaamse student aan de Koningstheateracademie deze voorstelling naar een gelijknamig album te vertalen, en daarmee de overstap van theater naar muziek te maken. KLANKGAT sprak hem in Café De Palm over Maanlander en zijn eerste stappen als muzikant.

Toen Lander optrad met zijn voorstelling Maanlander kreeg hij vaak de vraag of hij geen cd had uitgebracht. Hij wilde die wel opnemen, maar in een cd “die volledig typisch kleinkunst klinkt met een piano en een gitaar, akoestisch” zag hij niet zoveel: “Je hoort het als in het theater. Eigenlijk vind ik dat niet eerlijk naar die nummers toe. Je wilt dat mensen de beelden van die nummers kunnen zien.” Het zette hem wel aan het denken over hoe hij dan wel een album op zou willen nemen.

Lander: “Ik heb een hele grote crowdfunding gedaan om het te kunnen betalen. Of ja, een hele grote crowdfunding is in míjn ogen heel groot, maar het was uiteindelijk maar genoeg om op elf studiodagen te kunnen opnemen. Uiteindelijk is het in dertien studiodagen opgenomen. Dat was heel hard doorwerken. Ik ben geen band, normaal komt een band naar een studio en zegt: “we gaan déze plaat opnemen.” Ik kwam naar de studio: deze liedjes gaan we volledig heruitvinden.” Lachend voegt hij eraan toe: “In tien dagen.”

De zoektocht van Lander Severins
De zoektocht van Lander Severins

Uiteindelijk is hij erg tevreden over het resultaat: de cd heeft de herinnering aan de theatershow, maar geeft er ook een nieuwe dimensie aan. Die nieuwe dimensie heeft hij ook te danken aan de producers en muzikanten die meewerkten aan het album: “Wouter (zijn producer, red.) heeft meerdere studio’s en zei soms: “Jullie gaan in die studio aan dat werken, dan gaan wij in die studio aan dát werken.” Zo efficiënt mogelijk. En dat je dan terugkomt in de ene studio en denkt: wauw, dat was totáál niet wat ik in gedachte had. Dus dat was ook helemaal niet zo geworden als ik er bij was geweest, maar ik vind het supergoed.”

Het betekende ook dat hij zijn nummers uit handen moest geven, maar daar had Lander niet veel moeite mee: “Als ik denk dat we iets kunnen delen, dan kunnen we het samen, of jij kan het weer beter maken. Ik ben niet zo van het bezit.” Een van de uitkomsten van deze samenwerking is de veelheid aan stijlen die op het album te horen is. Sommige nummers zijn klein en akoestisch, andere hebben een stevigere rocksound en op weer andere klinken teksten uit zijn theatervoorstelling over een soundscape.

De zoektocht van Lander Severins
Maanlander op Spotfy

Muzikaal gaat het album veel kanten op, maar inhoudelijk zit er wel een duidelijke lijn in. Door het album heen volg je een maanlander die zijn beschouwingen van de aarde deelt. “Ik heb dat perspectief gekozen omdat je heel veel kan met die afstand. Als je er middenin zit dan kun je er niet boven hangen, en hij hangt er letterlijk boven. Er zit een soort zoektocht in, in dat perspectief. Waar hoor ik thuis, waar kan ik mee samenvallen, waar kan ik onderdeel zijn in plaats van buitenstaander?”

Het is een zoektocht die Lander kenmerkt, ook buiten de muziek: “Als ik ergens woon ga ik altijd ergens anders willen wonen, als ik een relatie heb ga ik altijd ergens anders een… Misschien ook wel vluchtgedrag, haha.” Maar: “Ik zou graag met nog veel minder meer kunnen bereiken. Nog veel kleiner, nog veel minimalistischer. Dat is een zoektocht.”

Is dat niet tegenstrijdig? “Ja, maar misschien dat die zoektocht naar méér, een zoektocht naar essentie is ofzo. En dat dat wel te rijmen valt met elkaar. Wat is de essentie van dit alles, of de essentie van thuis. Voordat je de essentie van iets kunt weten, moet je alles hebben geweten. En dán kan je zeggen: dit is de essentie van thuis. Ik heb dat altijd gehad. Elke keer als we ergens gingen eten, overal bestelde ik pasta carbonara. Echt overal. De beste pasta carbonara wilde ik. Dat ik wist: daar moet ik pasta carbonara eten. Dan hoef ik nergens meer te twijfelen: mm zal ik pasta carbonara… nee, want dáár is hij beter.”

Het album Maanlander is te beluisteren op Spotify en te koop via www.landerseverins.be. Daar vindt je ook meer informatie over zijn komende optredens.

Foto’s via Lander Severins

Clint Eastbird dikke EP release in Plein 79

EP Everything in This Neighbourhood

Clint Eastbird release EP ‘Everything In This Neighbourhood’ in Plein, Den Bosch. Genre: Indiepop, Alternatief
Plein 79 stond zaterdag 23 september echt helemaal vol. De band kwam op en er was meteen veel gejuich. Met een dromerige arpeggio op gitaar werd een sfeer geschept. De band bestaat uit een drummer, bassist, gitarist, toetsenist en zanger/frontman Djurre van Dijck. Er stond een gitaar voor hem klaar. Er was nog geen zang in het nummer, maar je zag Djurre opgaan in de muziek. Daarin merkte je gemeendheid en dat zie ik graag terug in muziek.

Muzikaal sterk
Gedurende de eerste nummers valt het me meteen op dat de drummer, Liam Gruijters, onwijs goed is. De drumstijl bevat erg veel fills, variërend van korte supersnelle sneaky tikjes met veel hi-hats tot luidere fills en opbouw met de tonnen, alles continu strak. ‘Thanks jullie zijn nu al fucking master.. nu wij nog.’ Zegt Djurre door de microfoon na een enthousiast applaus te hebben ontvangen.

Clint Eastbird dikke EP release in Plein 79
EP release in Plein 79

Djurre pakt zijn gitaar en neemt de akkoorden over, waardoor de gitarist een lekkere solo kan spelen. De drummer werkt ondertussen aan een opbouw waarin de gitaar meegaat. Het wordt steeds verder opgebouwd en krijgt een soort psychedelische vibe, terwijl het tempo versnelt en met een goeie eindknal komt het nummer ten einde. Het publiek is hier duidelijk enthousiast over, te merken aan het luide applaus en gejuich. Terecht want muzikaal is de band duidelijk sterk.

Stage death
Omstemmen kan wel eens voor een zogenaamde ‘stage death’ zorgen, waarbij een band door een te lange stilte de aandacht van het publiek verliest. Dit wordt goed voorkomen doordat de toetsenist sfeer blijft behouden door rustig wat noten te spelen. Dit getuigt van veel ervaring in optredens en goed voorbereid zijn. Er wordt een kort praatje gehouden, waaruit blijkt dat er hard is toegewerkt naar dit moment.
Tijdens het nummer Long Ago valt het me op hoe strak de gitaar gebruikt wordt. Arpeggio’s in verschillende grepen vullen een groot deel van het nummer. De afwezigheid van de gitaar in delen van het nummer, versterken de momenten met gitaar. Ook tijdens andere nummers weet de gitarist precies wanneer hij welk geluid wil hebben en welke manier van aanslaan hij daarbij gebruikt.

Djurre vertelt dat het volgende nummer Come On hem dierbaar is, waardoor de aandacht van het publiek weer wat intensiever is en enthousiast reageert. Het nummer ‘This Times’ deed me door de zang denken aan een sixties sound, maar de instrumenten gaven er een hedendaagse twist aan. Er volgt een psychedelische, elektronische opbouw en Djurre beweegt op zijn eigen manier over het podium. Het is een interessante twist die aandacht vasthoudt.

Clint Eastbird dikke EP release in Plein 79
Frontman Djurre van Dijck

Toegift
Als hij het podium af springt en zich met vaart door het publiek wurmt, wordt deze aandacht versterkt. Hij verlaat de zaal door een deur achter het podium en de band maakt er een eind aan en verlaat ook de zaal. De zaal joelt om een toegift met de klassieke ‘we want more’. Onder geapplaudisseer komt de band terug. Iedereen wordt bedankt door Djurre, in het bijzonder de mensen die aan de EP hebben meegewerkt.

De laatste twee nummers zijn in mijn ogen de meest feestelijke. Na het eerste nummer volgde weer een vette psychedelische opbouw die overliep in het laatste nummer Ships. Hierbij merkte je dat alle laatste energie eruit werd gegooid, vooral in de expressie van de zang. Gaaf eind.

In de zaal hangt veel liefde, respect en bewondering. Veel mensen gaan langs de merchandise, waar de kersverse EP te koop is, voor elk bedrag dat de fan ervoor wil geven. De bandleden mengen zich tussen het publiek en signeren de EP’s. Ik ben zeer verrast door niet alleen het muzikale niveau van de band, maar ook de professionele aanpak. Het is zeker niet de laatste keer dat ik ze live gezien heb. Van Clint Eastbird ga je nog meer horen.

Foto’s: Aya Dupont

Het nieuwe album Dinobird van Kasuaris

Recensie en interview met gitarist Toer Greve

Een rollercoaster van emoties waarbij je na afloop denkt “wat is me overkomen?” wat vervolgens over gaat in “ik wil nog een keer!” Dat is hoe ‘Dinobird’ van ‘Kasuaris’ te omschrijven is. Als muzak verlies je inhoud en diepte, waarmee je dit album tekort doet. Het beste te beluisteren met een goede koptelefoon op stand tien.

Het is vrijdagmiddag. Nederland maakt zich op voor het weekend, terwijl de spanning in mij stijgt. Wat kun je verwachten bij een interview met een van de bandleden, van een band die zijn naam ontleent aan het meest chagrijnige dier ter wereld, de Kasuaris? Tot mijn genoegen verschijnt de spontane en goedlachse Toer Greve, gitarist van de band, voor mijn neus. ‘Kasuaris’ bestaat naast Toer uit bassist Thom Goosens en drummer Thijs Bastiaans.

Het nieuwe album Dinobird van Kasuaris
Kasuaris

Onder het genot van een koud biertje begint het avontuur met de naam Dinobird. Een album vol jazz-fusion wat het van nature “heftige en moeilijke muziek” maakt voor het niet-getrainde oor. Om die categorie aan te spreken is een slimme manier bedacht in de vorm van een totaalverhaal. Hiermee krijgt niet alleen het album, maar ook de optredens van de band, een toegankelijker karakter en wordt een groter publiek bereikt.

Dinobird is tevens titeltrack welke gekozen is “omdat vogels directe nazaten zijn van dinosauriërs, niet reptielen zoals vaak wordt gedacht”, legt Toer uit. De roots en manier van doen van de Kasuaris zijn vakkundig vastgelegd, waardoor je het idee krijgt op zijn rug mee te liften. Als je boxen aansluit op deze prehistorische vogel is dit wat je hoort.

Met wat achtergrond en de eerste track te hebben gehoord rijst de vraag waarom de Kasuaris gekozen is. Toer lacht “omdat het een rare vogel is! Jazz-fusion is een aparte vorm van muziek maken. We vonden de Kasuaris de belichaming van dit genre.” Toer heeft de Kasuaris ook in levende lijve mogen bewonderen en was meteen gefascineerd.

Het nieuwe album Dinobird van Kasuaris
Songlist Dinobird

De eieren van een Kasuaris zijn net zo bijzonder te noemen. Olijfgroen van kleur en zien er magisch uit. Na het leggen verlaat het vrouwtje het nest. Nu is het aan het mannetje het ei uit te broeden. Dat is waar Fusion Egg over gaat. De band heeft ook een magisch ei gelegd in de vorm van een USB-stick welke speciaal voor ‘Dinobird’ is ontwikkeld. Bestel het album fysiek en je krijgt zo’n groen ei.

Aangezien de band ‘Kasuaris’ heet mag je er van uitgaan dat het gelijknamige beest de inspiratiebron is, maar hoe blijf je daarmee creatief? “Een kasuaris kan in elke situatie geplaatst worden”, vertelt Toer, “het is een karikatuur voor de mensheid.” Hierdoor is het album herkenbaar en tastbaar. Mensen identificeren zich er mee, waardoor het persoonlijk wordt.

Het nieuwe album Dinobird van Kasuaris
Kasuaris live!

Thouroughly Insufficient gaat over verkeersituaties in combinatie met het eeuwige slechte humeur van de kasuaris. Wie heeft daar geen beeld bij? Daarnaast is de humoristische, soms absurdistische, inslag belangrijk om creatief te blijven. Zo wordt bij Computer Song de aanname gedaan dat een kasuaris achter een PC plaatsneemt.

Op het album wordt buiten gecomponeerde stukken ook geïmproviseerd. Dit betekent dat je op een optreden ongetwijfeld verrast zult worden met een andere versie dan je gewend bent. Dit is wat het voor de band spannend maakt om te spelen, waardoor het voor het publiek spannend is om naar te luisteren. “Bij improvisatie, zeker in het genre waarin wij spelen, is communicatie belangrijk”, zegt Toer, “Optreden is altijd spannend en vernieuwend. Zo blijven we scherp, en houden we het leuk.”

Nieuwsgierig hoe ‘Dinobird’ van ‘Kasuaris’ klinkt? Bestel jouw kopie via Facebook (www.facebook.com/kasuarismusic, red.) middels een bericht.