Columns | KLANKGAT

mrt, 2020

Lockdown gigs zijn goede vervangers en bieden troost
Hoe staan we straks als alles weer normaal is geworden ten opzichte van elkaar?

Dance, dance, dance maar nu even niet. Nederland is in beperkte lockdown tot zeker 1 juni. Tot dan zijn alle bijeenkomsten verboden. Het roept de vraag op hoe wij straks als deze ellende voorbij is, ten opzichte van elkaar staan? Letterlijk, hè.

Zal die anderhalve meter die we nu moeten aanhouden, de nieuwe norm zijn? Of kiezen we wat de Italiaanse premier Conte begin maart zei? ‘Più distanti oggi per abbracciarci domani.’ Laten we vandaag op afstand blijven, om elkaar morgen nog sterker te omarmen.

Bossche Brouwers aan de Tramkade toont lef en heeft per 1 juni meteen al een optreden van Gaping Moles op het programma staan. Er staat wel bij dat die 1 juni een streefdatum is.

Intelligente lockdown

De impact van het coronavirus op de samenleving is ongekend groot. Ja, van Bijbelse omvang zelfs. De maatregelen komen ‘zo dicht mogelijk bij het maximale effect’, aldus premier Mark Rutte die van een ‘intelligente lockdown’ spreekt, omdat mensen nog wel naar buiten mogen in tegenstelling tot andere landen.

Intussen stroomt het internet vol van de online gigs, lockdown festivals, online pub quizzen, dance en drank parties via je home base etc. etc. Deze lockdown maakt ongekende creatieve krachten los. De livestream initiatieven zoals Ruimte Om Te Raken zijn een prima surrogaat en bieden troost. Ik pleit er daarom voor de 5G sneller uit te rollen over het landelijk netwerk.

Social distancing

Cultuur bepaalt de persoonlijke ruimte. In Nederland is die ruimte 60 centimeter voor mensen die we niet kennen. We gaan ons ongemakkelijk voelen als onze persoonlijke ruimte wordt doorbroken. Personen die wij kennen laten we dichter toe. Maar nu wordt gevraagd om een persoonlijke ruimte van anderhalve meter en dat komt niet overeen met de gewoontes die wij hanteren. Bron: NPO 1 radio-interview met psycholoog en gedragstherapeut Martin Appelo.

Wat de effecten van de lockdown en social distancing zullen zijn is nog ongewis. Ik houd het erop dat veel mensen de kat uit de boom zullen kijken, dat alleen de waaghalzen onder ons naar optredens gaan zo gauw het sein op groen gaat. Lockdown of geen lockdown, de angst voor besmetting zit er diep in

nov, 2019

Muziekcircus Bossche Band Battle is lappendeken aan genres
Battle moet in 2020 meer locaties opnemen in programma want hoe meer hoe beter

Het rondreizend muziekcircus met de naam Bossche Band Battle is achter de rug. De editie van 2019 is opnieuw een lappendeken aan muziekgenres gebleken. Het vrouwelijk aandeel in deze muziekcircus is dit jaar weer klein. Dit jaar zijn ook minder locaties opgenomen in het programma.

Muziekcircus Bossche Band Battle

Dit jaar begon het muziekcircus op 14 september in Muziekcafé Lohengrin. Dat was de eerste voorronde. De twee andere voorrondes waren in café De Vaart op de Tramkade. De twee halve finales gingen naar de binnenstad in Plein 79 oftewel P79. De finale op 22 november is traditioneel in Willem Twee poppodium. Wederom moesten de leden van de vakjury keuzes maken in het wel heel diverse aanbod. Een echte lappendeken wat tegelijkertijd de Bossche Band Battle zo aantrekkelijk maakt.

Waarom dit jaar minder podia werden aangedaan, is onbekend. Dat is wel zo jammer, want de grote charme van een rondreizend muziekcircus zoals de Bossche Band Battle is dat het telkens naar een andere locatie, ander podium toegaat. Mensen maken dan eens kennis met een andere plek dan ze gewend zijn, een andere sfeer en achtergrond.

Ik pleit met de nodige klem om in 2020 dat opnieuw in te voeren. Zo wordt het Bossche in Bossche Band Battle meer recht gedaan. Volgend jaar ontmoeten we elkaar weer of in Lohengrin, Skatecenter, De Azijnfabriek, Babel, Verkadefabriek, De Vaart, P79, Willem Twee poppodium of eventueel andere en nieuwe locaties. Hoe meer Bossche podia hoe beter.

Female fronted bands

Bandjes zijn nog steeds een zaak van jongens. Ik weet nog toen ik 14/15 jaar was, bandje opzetten met jongens uit de buurt. Het is nooit iets geworden maar illustratief.

In de vier edities van de Band Battle heeft in mijn herinnering slechts één meidenband meegedaan en dat was Clittenband in 2018. De band was toen zelfs finalist. Het aandeel female frontend bands is wat groter. Dit jaar deden twee van zulke bands mee. Dat waren Artificial met Norain Kuijs en Myth of Origin met Linda Heinen.

Twee andere bands hebben ook een zangeres in hun midden. Alleen zijn die vrouwen geen leadzanger, ergo geen female fronted band. Die twee bands zijn A Fool’s Errand en Spelfout, beiden Bossche bands trouwens. A Fool’s Errand is in wezen een instrumentale band. Sinds een jaar zingt Sarah Cahuasqui op enkele nummers waar ze de teksten voor heeft geschreven.

Bij Spelfout neemt Johan van Bommel de vocals hoofdzakelijk voor zijn rekening. Toetsenist/gitarist Dominique Aberkrom heeft een goede stem en dat liet ze horen toen Spelfout in De Vaart streed voor een plek in de halve finales. Dominique zong één nummer als leadzangeres.

En dat was het dan, het vrouwelijk aandeel van dit jaar in het muziekcircus Bossche Band Battle. Meer vrouwen in de piste van dat circus. Het talent is er, daar ben ik van overtuigd. Ook goed voor de stage performance want vrouwen besteden meer aandacht aan hun uiterlijk. De Battle heeft een impuls nodig en die kan het beste van vrouwelijke kant komen.

Maar dan moeten zij zich wel aanmelden bij Studio Cube als het muziekcircus weer gaat rondreizen.

jul, 2019

Muziekseizoen 2018-2019 een herhaling van zetten
Een terugblik met enkele hoogtepunten en de niet te stuiten opmars van tribute acts

Het muziekseizoen 2018-2019 kenmerkte zich door consolidatie. Wat je hebt, stel je veilig. Het is nog te vroeg om te spreken van behoudzucht. Conservatief kan het pas genoemd worden als het een vast beleid wordt. Als de programmering niet afwijkt van voorgaande edities.

Je zou dit afgelopen jaar dan ook kunnen karakteriseren als een tussenjaar met dien verstande dat er in de nabije toekomst hopelijk veranderingen en/of vernieuwingen op stapel staan.

Consolidatie betekent echter niet dat er geen bijzondere concerten en events te melden zijn. De kwaliteit van de festivals in Den Bosch was wederom goed en soms van hoog internationaal niveau. Alleen was het te vaak een herhaling van zetten. Niet elk jaar kan top zijn.

Highlights muziekseizoen 2018-2019

Rond medio september 2018 begon het concertcircuit te draaien. De contracten waren binnen, hier en daar vonden er wijzigingen plaats. Popronde deed Den Bosch weer aan en er kwamen goede bands, voor ieder wat wils. Daarnaast begon ook de derde editie van de Bossche Band Battle, een muzikaal toernooi opgezet door Studio Cube.

Muziekseizoen 2018-2019, John Zorn — John Zorn op altsaxofoon

Het festival November Music had het unicum dat het een speciale John Zorn dag kon aanbieden. Van heinde en verre trok deze saxofonist uit New York die voor de tweede keer aantrad bij het festival, een grote schare fans. Zorns dag was een onbetwist hoogtepunt van het muziekseizoen 2018-2019. Jazz en hiphop kwamen ook goed aan bod bij November Music.

Verder kwamen dit muziekseizoen nieuwe podia bij, veelal in de horeca. Vermeldenswaard is Brouwpodium Bossche Brouwers aan de Vaart dat in samenwerking met Willem Twee Poppodium het stevigere rock werk aanbood en dat waarschijnlijk het komend seizoen zal voortzetten.

Shit and Shine, Muziekseizoen 2018-2019 — Shit and Shine – Toonzaal

De avonden On The House in de Kleine Zaal van Willem Twee begonnen dit muziekseizoen beter te lopen. Het concept slaat eindelijk aan. Muziek Op Donderdag in Willem Twee concertzaal (Toonzaal) werd in het nieuwe seizoen beheerd door vier programmeurs. De programmering was vaak verrassend, helaas werd dat niet vertaald naar een goede opkomst.

Plein 79 haalde veel tribute bands binnen. De opmars van tribute bands lijkt niet meer te stuiten. Het zijn er zoveel, je kunt het niet gek genoeg bedenken of er is voor elke band van enige naam wel één tribute band. In het nieuwe seizoen staat Tribute to Muse by Musest op 29 september op het programma van P79.

Daarnaast waren er natuurlijk de vele DJ-avonden en acts en zette Koninkrijk van Muziek het fenomeen/begrip SMÈRRIG voorgoed op de kaart. Cover bands en blues bands deden het goed in café’s zoals Het Warm Onthaal.

in 2019 startte het muziekseizoen eind januari met de tweede editie van het Rauwkost festival. De gehele Tramkade deed mee. Het FAQ-festival diende zich aan in maart. In mei en juni kwamen respectievelijk Het Internationaal Vocalisten Concours en Jazz in Duketown. Het niveau van deze vier festivals was goed tot zeer goed, maar het bleef niet echt hangen

Een herhaling van zetten? Op safe spelen? Wat is het wat dit afgelopen muziekseizoen zo minder sprankelend maakt? Ik kan het niet echt aanwijzen. Niet elk wijnjaar kan top zijn. Daar houd ik het voorlopig op. Niet elk jaar is top.

feb, 2019

Rauwkost 2020 staat nu al in de planning
Grenzen aan groei van het festival met het rauwe randje

Rauwkost 2020 staat te trappelen van ongeduld om te starten, zo lijkt het. Je kan je nu al inschrijven om er volgend jaar weer bij te zijn. Het festival met het rauwe randje loopt echter nu al tegen zijn plafond.

Volle bak
Rauwkost’s tweede editie ligt bijna twee weken achter ons (zaterdag 26 januari). Je kan je inmiddels inschrijven voor Rauwkost 2020. Dan ben je niet gretig, zeg. Maar laten we even duiken in wat cijfers. Klinkt saai, echter die cijfers maken duidelijk dat het festival nu al tegen zijn plafond aanloopt.

Het was overal volle bak. Dat meldden alle deelnemende podia, in tegenstelling tot de eerste editie van vorig jaar. De verkoop van de tickets was zo rond de 1400 stuks. Daar bovenop liepen er ook veel vrijwilligers, medewerkers van de diverse podia en gasten rond. Bij elkaar opgeteld zo’n 400 à 600. Als je de 200 toeschouwers die gratis bij Lamarziendan in de Verkadefabriek zaten, erbij optelt, kom je uit op zo’n ruim 2000 personen die zich op het terrein bevonden. En zoals gezegd, het was overal vol. Lekker druk.

Dat komt natuurlijk ook omdat een aantal podia aan de kleine kant is. Koudijs Kafé, Jong Actief, Jazzwerkplaats en Café De Vaart lopen zo vol. Van Aken, Willem Twee en de Skatehal zijn weliswaar groter doch bij 300 man elk is het ook bij die drie locaties snel dringen geblazen. Je mag verwachten dat Rauwkost 2020 nog drukker gaat worden gezien al de positieve reacties en publiciteit.

Lof voor de programmering
Naast de grote tevredenheid over de bezoekersaantallen komt vanuit de diverse podia veel lof voor de programmering. Die was kwalitatief hoog en aan de diversiteit van het gebodene was niets mis mee. Alle deelnemers hebben hun medewerking aan Rauwkost 2020 toegezegd. De Verkadefabriek gaat volgend jaar zelfs meer zalen beschikbaar stellen voor dit eigenwijze festival. Aanvankelijke reserves over de datum van het festival (januari, koud, winter, donker, guur) zijn verdwenen als sneeuw (!) voor de zon.

Alleen kan je je afvragen hoe er met de beschikbare ruimte zal worden omgegaan als door de steeds grotere bekendheid van dit ongepolijste festival, Rauwkost 2020 nóg meer bezoekers aantrekt. De tax voor Rauwkost 2020 is snel bereikt.
Misschien dat de nieuwe Kaaihal – goed voor 650 zit- en 1300 staanplaatsen – enig soelaas biedt míts de gemeente akkoord gaat met de plannen van Verkadedirecteur Jan van der Putten en interim-directeur Gijsje van Honk van het Theater aan de Parade. Lees hier voor meer info.

foto Jaap Joris, Superformosa Photography

mei, 2018

Kerkplein is waar je moet zijn
Spannende programmering Jazz in Duketown

Al een aantal jaren weet de muziekliefhebber die zich graag laat verrassen waar zij/hij moet zijn tijdens Jazz in Duketown: het Kerkplein. Was het vroeger echt een doorgang tussen de Parade en de Markt, nu tref je daar een podium aan die alle dagen van het vierdaags festival de meest spannende programmering kent.

Funk en rap op het Kerkplein

Het Kerkplein, daar moet je zijn voor de vernieuwende jazz, waar musici jazz mixen met andere stijlen, cross-overs en andersoortige experimenten. Het podium is gericht naar de hervormde kerk toe en krijgt daardoor een intieme sfeer. Door de trappen naar de ingang van de kerk lijkt het plein met podium op een halve amfitheater. De grote boom rechts van het podium maakt het plaatje compleet.
Je voelt je daar senang. Vooral als de band lekker funky bezig is zoals vorig jaar toen de hippe boys van Black Flower uit Brussel/Gent op een heel warme vrijdagavond de Bosschenaren – mij trouwens ook – aan het dansen kreeg op hun ‘Contemporary Booty Shakin’ Groovedelique Ethiopique Musiq’. De band die vóór Black Flower optrad, was de meer macho hiphop band De Nachtdienst uit Amsterdam en hun aanstekelijke rap plaveide de weg voor de Belgische band. De geur van weed was alom en droeg bij aan de high-spirit van deze locatie. Ik zelf kan niet zo goed tegen die geur.

Kerkplein is waar je moet zijn - ©ronald_rijken — Black Flower uit Brussel/Gent editie 2017

Programmering 2018

Het is altijd een beetje tricky om festivals op hun edities te beoordelen. Er spelen altijd factoren mee die je niet in de hand hebt als organisatie. Het weer en de temperatuur bijvoorbeeld. Het zal dit jaar lang niet zo warm worden als vorig jaar toen de weersomstandigheden ideaal waren. Maar wat je wel kan doen als evenement organisatie, is de programmering en die ziet er verrekte veelbelovend uit. Veel funk (is dat weer hip & hot of zo?). Hieronder, zomaar een greep van wat zich zoal aandient op het Kerkplein.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op vrijdagavond is er jazz anno 2018 van Greyheads. Hiphop en elektronische beats gaan in de blender met R&B en jazz bij deze zevenkoppige Rotterdamse band. Na de Greyheads schuift het Rembrandt Frerichs trio ft. de Franse saxofonist Sylvain Rifflet aan. French jazz met hoekige riffs en opzwepende ritmes en zang. Wat-wil-je-nog-meer?

De zaterdag biedt nog meer om vrolijk van te worden met om te beginnen Evil Empire Orchestra uit België. De omschrijving doet je watertanden. Een wilde en ongetemde mix van psychedelische rock, soul jazz en garage funk met frontvrouw Kimberly Dhondt (voorheen Hooverphonic). En wederom uit België, treedt na het Slechte Rijk Orkest het mysterieuze BLOW Trio aan. Wie de drie muzikanten zijn, komen we waarschijnlijk nooit te weten want ze hebben witte maskers op. Wat ze echter niet kunnen maskeren is hun muziek: een dampende mix maakt van dance en jazz.

Dan de zondag, de dag dat het gezin meer aan zijn trekken komt. In de middag speelt het Michiel Stekelenburg Trio, hedendaagse jazz met een stevige dosis rock, waarbij hammondorgel en gitaar elkaar afwisselen en aanvullen, versterkt door het solide drumwerk van toch wel een van de betere drummers van dit moment. Later op deze zondag de psychedelische fusion van Son Swagga met Van spiritual jazz en Afro, tot funk en videogame muziek. Als dit geen cross over is. Als uitsmijter van deze dag komt nog Red Snapper uit de UK met regelrechte funky jazz.

Op maandag Tweede Pinksterdag komen onder meer The Nordanians, een samenwerking tussen violist Oene van Geel, gitarist Mark Tuinstra en tabla speler Niti Ranjan Biswas. Goede, oude tijden uit de hippy jaren ’60 lijken te herleven maar nu met een kleurrijk spectrum van Indiase ragas, Amerikaanse jazzfunk en Europese kamermuziek. Hoe breed wil je het hebben?

De verschillende openlucht locaties van Jazz in Duketown krijgen ieder zo een eigen gezicht en dito programmering. Grofweg is de Parade gereserveerd voor bigbands en celebs. Het relatief nieuwe podium op de Markt is bestemd voor de echt serieuze jazz met dit jaar John Scofield en James Carter als ultieme coryfeeën. Her en der in de Bossche binnenstad (Uijlenburg) staan kleinere podia opgesteld. Maar het zijn de aparte sfeer en de gedurfde programmering op het Kerkplein die maken dat dat dé plek is waar je moet zijn.

mrt, 2018

FAQ Festival tussen modern klassiek en dance
Electronica festival wordt bij elke editie uitgedaagd

Het driedaagse FAQ festival beleeft dit jaar zijn negende editie. Het FAQ festival wordt op donderdag 22 en vrijdag 23 gehouden in Willem Twee concertzaal en zaterdag 24 maart in Willem Twee poppodium.

Modern klassiek en dance

Het FAQ Festival beweegt zich tussen de elektronische muziek van modern klassiek en dance. De doelstelling van de organisatoren van het FAQ Festival is dat deze twee werelden elkaar op het festival kunnen ontmoeten. Of dat ze op zijn minst van elkaars bestaan afweten. Die doelstelling is van meet af aan zo vastgesteld toen de eerste editie nog werkelijkheid moest worden.

Op zijn website omschrijft Willem Twee het FAQ Festival als volgt:
Elektronische muziek maakt een bijzonder deel uit van de muziek. Deze tak van het muziekleven heeft niet alleen een rol van belang gespeeld in de ontwikkeling van de klassiek-hedendaagse muziek, maar óók in de ontwikkeling van de popmuziek de afgelopen zestig jaren. En het is precies dit raakvlak tussen die twee delen van het muzikale veld waar het FAQ Festival zich op richt.

Uitdaging

Analoge frequentie modulator - ©ronald_rijken — Analoge frequentie modulator

Deze doelstelling behartigt een artistieke bedoeling en is niet zozeer organisatorisch van opzet. Met andere woorden, iedereen is vrij om samen te werken met iedereen. FAQ wil stimuleren om eens binnen een ander kader met elektronische muziek aan de slag te gaan. Een uitdaging om uit je ‘comfort room’ te treden en je zo breed mogelijk op te stellen.

De mensen achter het FAQ Festival zagen namelijk dat er evenementen in Nederland werden georganiseerd die elk op zich eilandjes vormden. Er was geen of nauwelijks verbinding tussen de serieuze beoefening van de elektronische muziek en die van de popmuziek c.q. dance. Daarin wilde FAQ een bemiddelende rol spelen. Dat is dan ook bij elke editie de uitdaging, zo ook bij deze negende aflevering.

De programmering van de negende editie van 2018 weerspiegelt op bepaalde punten die uitdaging en volgt daarnaast de algemene doelstelling van het FAQ Festival. De line-up van de artiesten die dit jaar zijn gecontracteerd, weerspiegelt dat belang en ook in de rol van bemiddelaar die het festival voor zichzelf claimt, komt dat tot uiting. Het onderstaand voorbeeld van Koreless maakt dat meer dan duidelijk.

Koreless plays Reich

Het optreden van Lewis Roberts aka Koreless op vrijdag 23 maart in Willem Twee concertzaal is een sprekend voorbeeld van de doelstelling van het FAQ Festival. Koreless is gewend te spelen op grote podia zoals in immense hallen of wijde openlucht festivals. Nu moet Roberts zich aanpassen aan een zaal bestemd voor kamermuziek waar hooguit 150 mensen binnen kunnen en die ook nog op een stoel zitten (!) en naar hem gaan luisteren. Het is daarom niet voor niets dat Roberts gekozen heeft voor de minimal music van Steve Reich.

Artist-in-residence

Nieuw aan het FAQ festival 2018 is het zogenaamde ‘artist-in-residence’. Musici kunnen voor een bepaalde periode werken aan de unieke analoge studio die het Willem Twee concertzaal een tijd geleden heeft gerenoveerd en heropend. Op die manier kunnen grote namen uit het elektronica circuit worden binnengehaald zoals Alfred Darlington beter bekend onder zijn artiestennaam Daedelus. Deze dj/producer uit Los Angeles werkt aan de voltooiing van een album over de Tweede Boerenoorlog (1899-1902) in Zuid-Afrika. Daedelus heeft een fascinatie voor historische conflicten waar wel beeldmateriaal voorhanden is maar geen geluid. Eerder bracht hij soortgelijke albums uit over de Bokseropstand en de Krimoorlog.

Line-up

Donderdag 22 maart in Willem Twee concertzaal
Roedelius
Kit Downes
Fulco Ottervanger & Achim Zepezauer
Nimble Philip
Petr Oleum

Vrijdag 23 maart in Willem Twee concertzaal
Koreless plays Reich
Thomas Lehn & Marcus Schmickler
Rashad Becker
Nimble Philip

Zaterdag 24 maart FAQxSpatial in Willem Twee poppodium
Daedelus (live)
I-F
Ross From Friends
Unit Moebius
Damien Dubrovnik
Adi Gelbart
Spatial Collective
Iris Rijskamp
Will Oirson
Julian Edwardes
Tempodooloo
MAAR… by: Arvid & Marie
Rotibabi
Nimble Philip

De zaterdag programmering geeft de doelstelling van het FAQ Festival duidelijk weer. De avond verloopt van experimentele electronica – met bijvoorbeeld Daedelus om 22.30 uur – om uiteindelijk over te gaan in een heus dance event. In de Grote Zaal wordt de nacht afgesloten door Unit Moebius en in de Kleine Zaal door Spatial Collective en Iris Rijskamp.

FAQ Festival is uitgegroeid tot één van de meest belangwekkende elektronische muziekfestivals van Nederland en is toch (bewust) klein gebleven. Het is zeer opvallend dat de landelijke pers hoegenaamd geen aandacht heeft voor dit unieke festival. Het is oorverdovend stil op de Nederlandse media en fora. Daar gaat verandering in komen. Zeker met de analoge studio als troef om artiesten van naam en faam binnen te kunnen halen. Verder wordt het communicatie- en publiciteitsteam vergroot en versterkt.

dec, 2017

Impact Bossche Band Battle op Bossche muziekscene
Hoe de Battle een begrip kan worden

Hoe groot is de impact van de Bossche Band Battle op de Bossche muziekscene? Organisatoren Luuk Bergervoet en Frans de Visser van Studio Cube mikken er op dat de ‘Battle’ een begrip wordt in Den Bosch en regio.

Bossche roots

De Bossche Band Battle nadert zijn hoogtepunt. Vrijdag 29 december is de finale van deze afvalrace tussen bands van divers pluimage. Die finale vindt plaats in rockpaleis Willem Twee poppodium. Het is honderd procent zeker dat een band uit Brabant gaat winnen. Alle acht overgebleven kandidaten komen uit de provincie.

Zaterdag 2 december was de eerste halve finale in het World Skate Center (WSC) met onder meer A Fool’s Errand, een vierkoppige postrock formatie uit Den Bosch. De tweede halve finale is op 16 december in P79 waaraan twee bands deelnemen met onvervalste Bossche roots. Dat zijn de Indie-band Clint Eastbird en Instant Matter, vorig jaar tweede geworden in de eerste editie van Bossche Band Battle.

Van de acht bands die in de twee halve finales tegen elkaar uitkomen, gaan er vier door naar de finale. In het slechtste scenario gaat geen één Bossche band door naar de finale en in het beste geval gaan ze alle drie door en is de kans levensgroot dat een Bossche band dan gaat winnen.

Signaal

Dat is een goed signaal naar de Brabantse muziekscene en in het bijzonder naar die van Den Bosch. De organisatie moest al voor het begin van de Battle een schifting maken. Er hadden zich meer bands aangemeld dan de vijftien deelnemers die ruim een maand geleden bekend werden gemaakt. De belangstelling was groot en de keuze viel op groepen die al op een stuk professionaliteit kunnen bogen, zo lijkt het.

Ook voor de Bossche podia valt er iets te winnen. Die krijgen nu mensen over de vloer die ze nog nooit binnen hebben gehad. En andersom, mensen leren nieuwe uitgaansplekken kennen. Dat was één van de doelstellingen van de organisatoren. ‘Kom uit dat oude, vertrouwde pluche’.

Je kan er nu al gif op nemen dat volgend jaar het aantal aanmeldingen nog groter wordt. Dit jaar zijn er sowieso twee podia bijgekomen: De Azijnfabriek en Koudijs Kafé. De Battle slaat aan. Dat er meer bezoekers bij zijn gekomen, is evident want er zijn twee extra locaties. De wedstrijd is echter niet alleen in cijfers uit te drukken.

Witte bands

De Bossche muziekscene moet deze kans die de Battle biedt, met beide handen aanpakken. Dat gebeurt ook in deze tweede editie, maar wat opvalt is dat hip hop, salsa, soul en reggae ontbreken. Rock en pop in alle soorten en maten zijn goed vertegenwoordigd. Ook opvallend, het zijn hoofdzakelijk ‘witte’ bands die nu meedoen.

Het is natuurlijk helemaal aan mensen (bands) zelf om daar wat aan te doen. Zij moeten zich aanmelden en kwaliteit meenemen. De organisatie kondigde al in het voorjaar dat je je kon inschrijven. Daar ligt het niet aan. Dat zal in 2018 niet anders zijn als er een derde editie komt.

Ausdauer

De afkorting, de Battle, begint gemeengoed te worden en dat is op zich al winst. Als mensen straks het over ‘de Battle’ hebben en iedereen weet wat ermee wordt bedoeld, ja dan, dan is het een begrip geworden. Nu is de impact van deze bandwedstrijd nog ongewis maar niveau en diversiteit zijn in deze tweede editie op vooruit gegaan.

Dat is de voorlopige en voorzichtige conclusie. Om echt een begrip te worden, dat vergt een lange adem, Ausdauer zeggen de Duitsers, uithoudingsvermogen. Dat beseffen Bergervoet en De Visser terdege. Zij weten waaraan ze begonnen zijn.

okt, 2017

Jamsessions zijn muzikale ontmoetingen
Jamsessie locaties te over in Den Bosch

Jamsessions zijn muzikale ontmoetingen op zowel muzikaal als direct persoonlijk vlak. Den Bosch kent inmiddels al een behoorlijk aantal van zulke plekken.

Muzikale ontmoetingsplekken
Platenzaak Maestro’s Recordcafé stelt sinds zaterdag 14 oktober ook zijn ruimte beschikbaar als ontmoetingsplek voor musici die met elkaar willen spelen. Daarmee wordt het aantal plekken in Den Bosch om met elkaar te musiceren verder uitgebouwd: Van Aken Werkwarenhuis (Sam Jessies), Muziekcafé Lohengrin, World Skate Center (WSC) en nu dus ook Maestro’s Recordcafé.

Dan is er de Bossche Jazzsessie die elke maand op een vrijdagavond in het café van de concertzaal (v/h De Toonzaal) wordt gehouden. Bij Jazzwerkplaats is de de workshop ‘Playground’ in het leven geroepen. Dat heeft als doel jonge muzikanten van 10 tot ongeveer 12/13 jaar die graag willen leren samenspelen in een echte band. Het is geen jamsessie in de strikte zin van het woord, maar het samenspelen staat net als bij een jamsessie voorop.

Jamsessions zijn muzikale ontmoetingen — Jamsessie in Maestro’s Recordcafé

In Rosmalen kunnen jongeren in het Jongerencentrum Number One bijna iedere zondag met elkaar jammen of chillen. Music Meeting Point is een wekelijks terugkerende activiteit bij Number One. Bij dit centrum maakt het niet uit of je alleen komt of met een complete band en wordt de bovenstaande definitie van jamsessies volledig gedekt.

‘Meezingen of alleen luisteren, alle jongeren zijn welkom. Wie weet ontstaat er door het jammen wel een nieuwe bandje? Dan heeft Music Meeting Point zijn doel bereikt, namelijk: Jongeren verder helpen hun muzikale talenten te ontwikkelen en vergroten’. [quote: jcnumberone.nl]

Sfeer en crossovers
Elke locatie kent een andere sfeer die bepaald wordt door de leeftijd van de ‘doelgroep’. In Lohengrin en bij van Van Aken is de leeftijd zo rond de 30 jaar, terwijl bij WSC en Music Meeting Point het hoofdzakelijk jongeren zijn net zoals Playground bij Jazzwerkplaats.

Het is wensdenken maar het zou zomaar kunnen dat uit deze jamsessies nieuwe muziekstromingen voortkomen. Een crossover van hip hop met – pak eens beet – heavy metal of nog gekker: reggae met metal.
En waarom ook niet? Er zijn wel vreemdere dingen gebeurd op deze wereld. Per slot van rekening is er één bindende factor: de liefde voor muziek. Muziek als een scheikundig laboratorium waarbij het mengen volledig vrij wordt gelaten. Voorwaarde is een open mind en niet veilig blijven zitten op je eiland. Maak een brug, een crossover, een eilandenrijk.

De foto’s zijn gemaakt in Maestro’s Recordcafé waar zaterdag 14 oktober de eerste jamsessie van start ging.