Interviews | KLANKGAT

jun, 2022

Longboard Tour beloond met Jellyfish Afterparty
Geslaagd nieuw urban event van longboarders, skeelers, skaters, steppers, BMX-ers en eenwielers

De Jellyfish Longboard Afterparty in de Kleine Zaal van Willem Twee start later dan geprogrammeerd, omdat een aantal deelnemers aan de longboard tour even naar huis is gegaan voor een verfrissende douche. Deze eerste longboard tour wordt georganiseerd door Jellyfish Den Bosch met Laurens Remmits als kartrekker.

Jellyfish Longboard Afterparty

Behalve longboards zijn skeelers, skaters, eenwielers, steppers en BMX-jes allemaal welkom bij de longboard tour van Jellyfish Den Bosch op vrijdag 24 juni. Het is verzamelen om 18:15 uur bij het Esso Tankstation aan de Grobbendoncklaan bij De IJzeren Vrouw. De tour start dan om 18:45 uur en het beoogde einde is zo rond 21:00 uur met Willem Twee poppodium als eindstation. Daar wordt dan ook de Jellyfish Longboard Afterparty gehouden met de indie rockband IKO, rapper en performer Toeknee Tee en Guiding Ark Soundsystem.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Skateboard – Longboard
Voor hen die niet thuis zijn in de wereld van skate is hier een grove uitleg van het verschil tussen long- en skateboard. Een skateboard heeft harde wielen en is speciaal gemaakt om mee te springen, te stunten en voor in de skateparken. Een longboard is speciaal gemaakt voor het rijden van afstanden; snelheid, comfort en stuurvermogen zijn mogelijk door de grote en zachte wielen.

Interview met Laurens Remmits

KLANKGAT – nieuwsgierig als altijd in nieuwe initiatieven – interviewde Laurens Remmits (26), de initiator van dit urban event. Laurens diende zijn idee voor een longboard tour in bij Cityboost. Cityboost is het nieuwe platform waar jongeren studerend, werkend of wonend in de gemeente ‘s-Hertogenbosch geactiveerd worden om hun idee voor de stad te verwezenlijken. Johan van Bommel werkte vanuit de gemeente mee aan het verwezenlijken van Laurens project. Johan koppelde met zijn netwerk poppodium Willem Twee hierbij aan.

Laurens’ idee om een longboard tocht te houden is vorig jaar ontstaan. Met een bij elkaar geraapt groepje werd een route gedaan. Het was zo leuk dat hij dacht: ‘Dit wil ik groter maken. Iets moois mee doen voor de stad Den Bosch.’ Zo is Jellyfish ontstaan.

KLANKGAT: Hoe ben je eigenlijk op die naam Jellyfish gekomen?
Laurens Remmits: Jellyfish is compleet uit de duim gezogen. Dit is gewoon een naam die bij mij opkwam en bam! Dit wil ik hebben, het is een pakkende naam. Voor mij is het ook een soort afscheid van Den Bosch zelf. 1 juli verhuis ik weer terug naar Schaijk omdat ik bij Defensie begin.

Voor de leken onder ons die het niet weten, wat is een longboard tour?
Nou, we zijn een longboard route gestart. Een longboard is een heel lange skateboard waarmee je lange afstanden kan afleggen. We hebben een groepje van 20 man bij elkaar gekregen die aan de tocht hebben meegedaan. Het idee van Jellyfish is dat mensen die vandaag hebben meegedaan, beloond worden met een gratis ticket van de Jellyfish Longboard Afterparty.

Waar is die longboard tour gehouden?
Wij zijn begonnen bij het Prins Hendrik park bij De IJzeren Vrouw en we zijn helemaal langs het kanaal via Hedel, langs de dijk en zo terug naar Willem Twee als eindpunt en de afterparty als beloning.

Je neemt afscheid van Den Bosch, gaat bij Defensie werken. Betekent dat Jellyfish eigenlijk een eenmalig event is?
Dat wil ik absoluut niet Ik voel dat wat vandaag is gebeurd als een persoonlijk succes dat ik zeker wil doorzetten.

Hoe ga je dat combineren?
Ik zit sowieso een jaar intern maar na een jaar als ik in dienst ben dan moet er ruimte vrijkomen om dit weer te organiseren. Plus ik heb een goed netwerk bij elkaar gekregen. Alle mensen die vandaag hebben meegeholpen die zijn heel gewillig om mee te helpen volgend jaar. Ik verwacht dat het gewoon mogelijk is.

Dus als ik het goed begrijp, wordt Jellyfish een jaarlijks event.
Dat is zeker mijn bedoeling, ja.

Om 21:30 begint de Jellyfish Longboard Afterparty dan eindelijk. Jellyfish Den Bosch heeft opkomende artiesten op het programma staan. Indie rockband IOK staat als eerste geprogrammeerd. Daarna rapper/performer Toeknee Tee en Guiding Ark Soundsystem sluit de afterparty af.

De Aftermovie Jellyfish Longboard Tour & Afterparty is nu in de maak. Zo gauw ie gepubliceerd wordt, plaatst KLANKGAT hem hier.

Deze slideshow vereist JavaScript.

jun, 2022

DIY singer songwriter Etan Huijs vaart eigen koers
Nooit twee keer dezelfde setlist spelen om zo een unieke show weg te kunnen geven

Interview met singer songwriter Etan Huijs die zondag 26 juni optreedt in Station Zuid. “Zolang er geen wonder gebeurt, zal ik toch mijn eigen koers blijven varen,” zegt deze eigenzinnige muzikant uit Venray.

Etan Huijs

De belangrijkste reden dat ik redacteur ben geworden bij KLANKGAT is mijn wens om artiesten te belichten die in mijn ogen meer aandacht verdienen. In Den Bosch treden er jaarlijks honderden op, de een wat bekender dan de ander. Maar soms wordt er een optreden geboekt van een heuse parel (in wording) zonder dat het veel stof doet opwaaien. In het geval van Etan Huijs, die zondag 26 juni met band in Station Zuid zijn kunsten komt vertonen, vind ik dat onterecht. Reden te meer om met deze muzikant in gesprek te gaan en lezers te informeren waarom dit concert niet mag worden gemist.

Nieuwste release van Etan Huijs

KLANKGAT:
Welkom Etan, je eerste optreden in Den Bosch op 26 juni. Je staat dan met band dan in Station Zuid. In de bio wordt je omschreven als Etan Huijs schrijft intrigerende, subtiele songs, recht uit het hart en op het snijvlak van folk en country. Melancholie ligt altijd op de loer en de schoonheid van de melodie drijft overal boven. Kun je onze lezers wat meer over jezelf vertellen?
ETAN:
Ik zou mezelf omschrijven als een DIY Singer Songwriter. Zo heb ik geen label of publicist achter me staan. Wel heb ik veel albums uitgegeven in eigen beheer. Daarnaast heb ik optredens gegeven door het hele land. Heb in Paradiso gestaan, maar bijvoorbeeld ook op de ZomerparkFeesten in Venlo. Ook ben ik meermaals op de landelijke radio geweest op Radio 2 en Radio 5.

KLANKGAT: DIY betekent Do It Yourself. Heb je bewust ervoor gekozen die koers te varen?
ETAN: Ja, al heb ik wel ooit ervoor gekozen om een plaat uit te brengen via een Label. In 2018 kwam mijn album The Secret Us uit via Continental. Dat is een label uit Nederland dat veel Blues en Americana artiesten vertegenwoordigt in Europa. Dus die plaat ging ook internationaal. Toen werd mijn muziek inderdaad wat groter opgepikt. Kreeg unaniem lovende recensies. Het nummer Silhouette Dancer wat erop stond heeft zelfs de top 100 van de Snob 2000 bereikt.

Wat ik met deze stap wel besefte is hoeveel werk en planning erachter zit. En zo een internationale release is heel mooi, maar zoiets mist zijn uitwerking als je er geen internationale tour aan vasthangt. Zo merkte ik dat dat het niet per se mijn weg was. Ik ben daar teveel control freak voor. In mijn botten blijf ik toch een Indie artiest. Zolang er geen wonder gebeurt, zal ik toch mijn eigen koers blijven varen.

KLANKGAT: Een wonder? Waar zouden we dan aan moeten denken?
ETAN: Nou bij wonder, doel ik meer op een bepaalde buzz. Wat je recent ziet bij Running up that Hill van Kate Bush. Dat is gebruikt in de serie Stranger Things en staat ineens weer volop in de aandacht. Als ik zelf zo een impuls zou krijgen, bijvoorbeeld als ik een culthitje te pakken heb, dan zou het lonen om bij een boeker te gaan zitten. Want dan is er bijzonder veel vraag. Dan gaan festivals opeens met je in zee en gaan ook de deuren van PrimeTime Radio open. Zelf ben ik wel bij ‘Roodbeen’ geweest en bij ‘Giel Beelen’, maar dat is ook uitzonderlijk.
Het mes snijdt wel aan twee kanten, want bij een boeker blijven er soms ook deuren gesloten. Je ziet vaak dat boekers ervoor kiezen om je alleen op de prestigieuze spots neer te zetten. Terwijl je zelf ook graag de wat kleinere plaatsen zou willen spelen. Hou er graag van om dat zelf in eigen hand te hebben.

KLANKGAT: Over gesloten deuren en zalen gesproken? Hoe beleefde jij Corona als Indie artiest?
ETAN: Tijdens Corona bleven veel deuren inderdaad gesloten, maar anderen gingen er ook weer open. Zo werden er diverse fondsen en subsidies opgezet voor artiesten en daar heb ik gretig gebruik van gemaakt. Zo heb ik tijdens Corona twee albums uitgebracht op vinyl (The Monochrome Veil en Dreams in Multicolor), wat me anders nooit was gelukt en ook daar zijn weer veel boekingen uitgekomen.
Ik heb die tijd vooral besteed om te investeren in andere zaken. Zo heb ik veel online gespeeld en me verdiept in streamen en wat daar de mogelijkheden in zijn. Daarnaast heb ik ook geïnvesteerd in een thuisstudio. Die is nu uitgebreid en geprofessionaliseerd. Daar is ook eens single opgenomen, The Doldrums, welke zelfs de playlist heeft gehaald van Radio 2.

KLANKGAT: Wat goed allemaal! Merk je veel verschil met het live spelen voor of na corona?
ETAN: Er is zeker verschil, zowel negatief als positief. Het negatieve dat ik merk is dat veel plekken waar ik zelf graag speel nog strijden met kaartverkoop. Zalen en theaters blijven leger dan voorheen. Mensen lijken wel een beetje de routine kwijt. Inflatie zal natuurlijk meespelen, maar ook dat mensen wellicht bang zijn om weer in de drukte van een volle zaal te staan.
Wat ik wel positief vind is dat net als ik veel artiesten weer met nieuw elan en vuur op de bühne staan. We hebben er weer zin in en we staan er voor de 200%. Vooral nu weten hoe het is wanneer het allemaal niet kan.

KLANKGAT: Dus we kunnen verwachten dat je op zondag 26 juni in Station Zuid de volle 200% zal gaan geven. Wij gaan daarnaar toe, kunnen we iets speciaals verwachten?
ETAN: Oh zeker. Sowieso hou ik van afwisseling en ben ik er niet van om twee keer dezelfde setlist te spelen, maar dit wordt een unieke show. Dat had ik zo bedacht toen ik ooit een optreden zag van Arcade Fire waar de bandleden onderling veel van instrumenten wisselden waardoor het boeiend bleef. Het leek me interessant om eens zelf zo wat te proberen. Op 26 juni ben ik in Station Zuid samen met mijn gitarist Kyle Janssen en mijn bassist Rens van Dijk. En ieder van ons gaat binnen de show andere instrumenten op zich nemen.Het wordt een show met zo’n 20 nummers. Twee sets met een pauze ertussen. En sommige van de nummers op de setlist hebben we nooit (of al langere tijd niet) gespeeld in deze bezetting. Voor ons dus wat primeurs en het is dus ook verassend voor mensen die ons al vaker hebben gezien.
Zelf vind ik het ook erg spannend. Naast de gebruikelijke zang en akoestische gitaar ga ik zelf ook voetpercussie, bass en mondharmonica spelen. Rens zal naast bass ook mandoline spelen en Kyle zal naast akoestische en elektrische gitaar ook voetpercussie en zang verzorgen.
Voor mij is het zelfs de eerste keer dat ik bass speel. Op één nummer wat we gaan doen, genaamd Isaac and the Fallen Temple zal Rens mandoline spelen, waardoor gewoonlijk de bass zou vervallen. Speciaal voor dit optreden heb ik het nummer geleerd op bass voor het volle effect…

Het zal dus een zeer boeiend en onderhoudende show worden, dus kom vooral allemaal kijken naar Etan Huijs.

Etan Huijs met band treden komende zondag 26 juni op in Station Zuid (voorheen Lohengrin) Namens KLANKGAT mogen wij voor deze show, twee keer 2 kaarten weggeven. Wil jij hierop kans maken, reageer dan onder dit bericht.

dec, 2021

EAT DIS dé nieuwe manier om van je lunch te genieten
Oproep aan muzikanten om zich aan te melden voor prachtig initiatief van Willem Twee Poppodium

Muzikanten kunnen zich aanmelden voor EAT DIS, een initiatief van Willem Twee poppodium. Poppodium stelt de Grote Zaal ter beschikking om als open repetitie, het uitproberen van nieuw materiaal of gewoon om lekker op te treden. Meld je nu aan door een mailtje te sturen naar ivocooymans@willem-twee.nl onder vermelding van EAT DIS.

EAT DIS

Het maakt niet uit of je Nederlandstalig zingt, grunt in onverstaanbaar Engels, Franstalig fluistert in de microfoon, Duitse schlagers van Heino covert, reggae, rock, electronica, Alpenjodel, rap & hiphop, dance, pop. Alles kan, alles mag, niets is te dol. Je kan terecht op de zondagmiddag met je band of solo in Willem Twee poppodium. Samen lunchen met 40 gasten en luisteren naar muziek die jij leuk vindt.

Concerten afgelast, samen weer op anderhalve meter, het is niet anders. Maar om bij de pakken neer te gaan zitten, is ook geen optie, toch?Artiesten en bands uit de regio Den Bosch, Oss, Uden, Eindhoven en Tilburg kunnen zich aanmelden. Zo kan de zondagmiddag in Den Bosch toch nog een meer feestelijk tintje krijgen. Iets wat we goed kunnen gebruiken

Luuk Bergervoet

KLANKGAT ging effe bellen met de nieuwe marketingmanager van Willem Twee, Luuk Bergervoet, die we nog kennen van de Bossche Band Battle en uiteraard van studio CUBE.

KLANKGAT: Bands en artiesten kunnen zich aanmelden bij Willem Twee om op zondagmiddagen te spelen in de Grote Zaal?
Luuk Bergervoet: Ja, klopt helemaal en het maakt niet uit in welk genre je speelt. Of je klassiek speelt of hiphop maakt, pop of rock of metal. Alle uitingen van muziek zijn welkom. Zolang de nieuwe maatregelen gelden, willen we doorgaan met dit concept. We kunnen ongeveer 40 gasten in onze Grote Zaal kwijt en dan zal tijdens de lunch muziek worden gemaakt.

Passen jullie de lunch aan het genre? Als een metalband speelt, is er dan een metal
lunch?
(lacht) Volgens mij wordt de lunch niet aangepast. Zou wel leuk zijn maar zover zijn we nog niet.

Wanneer kunnen jullie starten?
Zo snel mogelijk. We zijn nu aan het kijken of we de programmering rond kunnen krijgen en zodra er maar één zondag die vol is, gaan we beginnen. Dit is echt om de community levend te houden. Mensen de kans bieden om lekker op te treden, muziek te maken of te luisteren.

Hoe is de respons tot nu toe?
Op zich goed maar ik heb de exacte cijfers nog niet gezien. Ik durf niet te zeggen hoeveel aanmeldingen er al zijn. Volgens mij wordt het heel positief ontvangen, in ieder geval op de socials.

Kunnen bands buiten Den Bosch zich voor EAT DIS aanmelden?
Ja zeker. Alles en iedereen uit de regio Oss, Uden, Eindhoven en Tilburg.

nov, 2021

Nieuw album Nina June vertegenwoordigt kritische wereldblik
Zaterdag 11 december Nina June met haar nieuwe album in de Toonzaal

Het nieuwste album Meet Me on The Edge of Our Ruin van zangeres en songschrijfster Nina June is vanaf vandaag te beluisteren en streamen. Nina June kun je wellicht kennen van haar album Bon Voyage en EP Shadows & Riddles, waarvan de nummers al meer dan 25 miljoen streams telde op de streaming diensten. Wat staat Nina June op dit moment te wachten?

Nina June

Internationale droom

Nina June begon haar carrière op de Rockacademie te Tilburg. ‘Hierna ben ik eigenlijk over al nergens en gaan spelen,’ vertelt de 36-jarige artieste. Inmiddels speelde Nina June shows van Amsterdam tot Berlijn en Milaan. Hier vulde zij onder andere het voorprogramma van de Amerikaanse artiest SYML tijdens zijn Europese tour. ‘Vanaf 3 december zal ik weer gaan touren. Opnieuw een Europese tour, maar dit keer als hoofdprogramma.’

Voor de artieste was het altijd al een droom om in het buitenland op te treden. ‘In Nederland is er zeker wel een publiek voor de muziek die ik maak, maar het is niet wat je hier de hele dag op de radio hoort. Dus toen ik deze muziek ging uitbrengen, was ik er wel van bewust dat deze muziek misschien eerder in een ander land zou gaan aanslaan.’

Zwanger op tour

Touren zal Nina June overigens niet alleen, want naast haar vaste band, zal er ook een kindje in haar buik meereizen door Europa. Afgelopen week kondigde ze namelijk aan zwanger te zijn. ‘Het komt wel allemaal tegelijk. Een nieuw album, de tour en een kind. Ik ben gelukkig voorbij de eerste drie maanden, die dan ook erg pittig waren. De release van het album en de tour vallen in het tweede trimester van mijn zwangerschap. Ik lees overal dat dit juist de periode is waarin je de meeste energie hebt, en daarnaast ben ik dan nog niet tonnetje rond.’ Over de zwangerschap maakt Nina June zich dan ook geen zorgen, maar de huidige situatie in de wereld daarentegen wel: ‘corona kan natuurlijk altijd nog roet in het eten gooien. Het afgelopen jaar heb ik ook meerdere keren mijn shows moeten verplaatsen. Hier baalde ik natuurlijk enorm van. Ook lig ik er dadelijk natuurlijk een tijdje uit, dus ik hoop echt dat het door kan gaan. Maar het blijft spannend.’

Meet Me on The Edge of Our Ruin

‘Het nieuwe album is erg intens. Het zit vol openheid en licht, maar heeft ook een kritisch randje,’ legt Nina June uit. ‘Daarnaast hebben acht van de tien nummers strijkarrangementen, iets waar ik zelf ook helemaal nieuw in was. Dit is namelijk de eerste keer dat ik met een groot strijkorkest heb gewerkt.’ Het album zal melancholisch en filmische elementen bevatten, net als het vorige album Bon Voyage. ‘Dat album had trouwens ook iets van een elektronisch randje, wat ik deze keer achterwegen heb gelaten. Dit was een bewuste keuze. Ik wilde alles met echte instrumenten maken en minder aan de slag gaan met elektronica. Het resultaat is dan ook dat dit album veel organischer is en in enige zin ook nog iets klassieker.

Het kritische randje van Meet Me on The Edge of Our Ruin is te vinden in de thematiek van de teksten. ‘Zo staat er een nummer op genaamd World on Fire, dat gaat over ons gedrag als mens zijnde en hoe wij met de natuur en de wereld om ons heen om gaan. Dit is een onderwerp waar ik mij overigens altijd al druk om maakte, maar het leek mij nooit een onderwerp om liedjes over te schrijven.’ Maar uiteindelijk kon Nina June het niet meer achterwegen laten: ‘Bij dit album voelde ik echt dat ik niet meer alleen over de liefde en over menselijke relaties kon schrijven. Andere onderwerpen moeten ook gewoon besproken worden, we hebben zo weinig tijd.’

In één lijn

‘Ik was op Bon Voyage veel meer bezig met het kijken naar de menselijke kant ervan en daarmee ook de onderwerpen die daar hand in hand mee gaan. Hoe onze generatie heel lang op zoek is naar zingeving, hoe relaties onderling werken en hoe zo veel mensen ongelukkig kunnen zijn in een wereld vol kansen.’

Drie jaar na het uitbrengen van Bon Voyage is Nina June terug van weggeweest. ‘Op dit album heb ik nog meer uitgezoomd. Er zijn uiteraard nog nummers die gaan over de liefde en relaties, maar ook over het grotere plaatje van de wereld. Op Bon Voyage onderzocht ik ook al iets; ik onderzocht mensen en het fascineerde me.’ Ook op dit album houdt een bepaalde fascinatie Nina June in haar greep. ‘Als we zien wat we achter laten en we zijn altijd in het nu in staat om nieuwe keuzes te maken. Maken wij die keuzes dan? En waarom juist niet?’ Ik denk dat dit album en Bon Voyage in één lijn liggen. Beide hebben dan wel een andere thema, maar op beide albums onderzocht ik wel iets.

Nina June on Tour in Den Bosch

Op zaterdag 11 december zal Nina June ook spelen en de harten veroveren in Willem Twee Toonzaal, Den Bosch. ‘Die avond staat er voor het publiek voornamelijk een sfeer en gevoel te wachten. Ik kom met een kwartet van piano, gitaar, cello en zang. Het grote orkest waarmee ik op de plaat speel, kan ik natuurlijk niet mee op tour nemen. Maar ik ben ervan overtuigd dat we met z’n vieren de sfeer van de arrangementen op de plaat eer aan kunnen doen. De intieme setting van de tour zal daarnaast ook de ultieme gelegenheid zijn voor mensen op écht naar de teksten te luisteren en zicht te laten overvallen door de klanken van de muziek.’

Bon Voyage – 2018

sep, 2021

Interview stadscomponist Bart de Vrees
Den Bosch is een elegante dame waar muziek van hoge kwaliteit wordt gemaakt

Ik spreek met Bart de Vrees, stadscomponist van Den Bosch. Het gesprek gaat over het stadscomponistschap en zijn visie op muziek in Den Bosch. Even raken we afgeleid door onze wederzijdse interesse in synthesizers, maar gelukkig komt het gesprek ook op het eigenlijke onderwerp. Door dit gesprek raak ik zelf nog enthousiaster dan ik al ben over wat Den Bosch allemaal aan muziek en mogelijkheden te bieden heeft. [coverfoto: Roxanne de Buijzer]

Bart de Vrees, stadscomponist

Bart de Vrees is sinds 2021 stadscomponist voor Den Bosch. Hij heeft conservatorium slagwerk en compositie afgerond. Daarnaast werkt hij met elektronische klanken en videobeelden, Animalis Abstracta (eenvoudig op Youtube te vinden) is een prachtig voorbeeld van zijn creativiteit. Een uitgebreid oeuvre waarin samenwerking met anderen (bijvoorbeeld Theater Artemis) en durven experimenteren centraal staan, maken dat hij geknipt is voor deze rol. Hoewel Bart de Vrees in Amsterdam woont, liggen zijn roots in Noord-Brabant.

Je bent stadscomponist, wat houdt dat in?

Het idee van stadscomponisten (Matthijs Leeuwis, Piet-Jan van Rossum, Bart de Vrees en Angela de Weijer zijn kunstenaars die in het seizoen 2020-2021 stadscomponist zijn in respectievelijk Tilburg, Den Bosch, Heukelom en Meierijstad) komt van Geert van Boxtel die in dienst van Noord-Brabant een impuls geeft aan vernieuwing van muziek. Voor mij persoonlijk houdt het in dat ik muzikanten met elkaar in contact wil brengen. Daartoe waren de mogelijkheden afgelopen jaar beperkt, maar toch is het gelukt om een paar kleinere optredens in Den Bosch te doen, met name in het Poortwachtershuisje wat een heel mooi initiatief is. We hopen er nog toe te komen een klein festival te organiseren. En ik hoop de basis gelegd te hebben om het stokje te kunnen overdragen aan het eind van de periode.

Hoe ervaar je de Bossche cultuur?

Den Bosch is een beetje als een elegante dame. De sfeer is enorm toegankelijk en vriendelijk. Tegelijk is er veel ook wel duur. Je ziet daarom dat er grote initiatieven zijn, zoals het geweldige November Music, maar weinig underground. De Willem Twee Toonzaal klassieke concerten zijn natuurlijk prachtig, en er zijn diverse van dat soort initiatieven zoals de Azijnfabriek. Nu heeft Den Bosch geen conservatorium, zoals Tilburg en dat merk je aan de muziekcultuur in de kroegen en de jazz. Hoewel er diverse goede initiatieven zijn, zou het fijn zijn als daar toch meer activiteit kon ontplooien, want er komen heel wat goede en bekende muzikanten uit Den Bosch. Misschien is het wel iets om een en ander met een soort masterclass aan de muziekschool te doen voor veelbelovende groepen.

Wat zijn voor jou hoogtepunten in je stadscomponistenschap?

Dan moet ik toch echt de Willem Twee Elektronische Muziekstudio noemen, wat is dat een waanzinnige ervaring. Ik heb daar een week aan een compositie kunnen werken in samenwerking met Hans Kulk, Armeno Alberts en Rikkert Brok. Wat een ontzettend vriendelijke mensen zijn dat, zo enorm kundig en behulpzaam. En de apparatuur die er staat is ongelooflijk. Ik hou niet van opgesloten zijn, maar als ik ergens een week binnen zou moeten zitten, doe dat dan maar daar.

Wat is de impact van een conservatoriumopleiding?

Nou ja, het is natuurlijk een beroepsopleiding en muziek is mijn beroep. Maar los daarvan, het is zo enorm inspirerend omdat je ondergedompeld wordt in een poel van echt goede muzikanten. Ik heb vlak naast Ligeti [Hongaarse modernist György Ligeti, red.] gezeten. Dat is enorm inspirerend, dwingt je tot zelfontwikkeling, laat je de grenzen zien van je eigen kunnen en doorontwikkelen in waar je echt goed in bent.

Zou je nog iets kwijt willen?

De samenwerking met November Music is heel bijzonder, en ik denk dat er ook buiten Amsterdam zat plaatsen zijn waar muziek van hoge kwaliteit wordt gemaakt en uitgevoerd, Den Bosch hoort daar zeker bij.

Coverfoto Bart de Vrees – ©Roxanne de Buijzer
Screenshots: Maart ’21 from ‘Schetsen, Stukken, Scherven, Liederen en Fragmenten

Bart de Vrees – Maart ’21 from ‘Schetsen, Stukken, Scherven, Liederen en Fragmenten

sep, 2021

Interview met de Witte Dame, Inge van Calkar
Show in Willem Twee poppodium met een knipoog naar de Amerikaanse showbusiness

Terwijl heel Nederland in de ban lijkt te zijn van de Grand Prix in Zandvoort vs. unMUTEus zouden we bijna vergeten wat er allemaal nog wel kan. Zo raast er naast de snelle wagens nog een andere attractie door ons land; THE MAGICAL ROLLERCOASTER LIVE EXPERIENCE SHOW met in de hoofdrol de Groningse zangeres Inge van Calkar.

Inge van Calkar

Mocht dit geen belletje bij je doen rinkelen, dan doe je er goed aan haar eens op te zoeken. En niet alleen om haar looks. De “Witte Dame” zoals ze liefkozend wordt genoemd vanwege haar podium verschijning, is geen onbekende in muziekland.

Begin deze eeuw richtte ze met nota bene Sanne Hans hun eerste band Ysis op en timmerde ze later solo aan de weg. Ze haalde zelfs nationale tv met haar deelname aan Beste singer-songwriter van Nederland in 2013 en tekende een jaar later bij Beats Surrender Music (onder Phil Tilli van Moke). Ondertussen heeft ze haar fijne en breekbare gitaarsongs verruild voor een groter elektronisch geluid. Een stap die haar duidelijk geen windeieren heeft gelegd als in 2019 haar single Touchdown het schopt tot Radio 2 Topsong.

Persoonlijk leerde ik haar kennen als support van Gare du Nord in 2018, toen ze het publiek soms omverblies met haar aanstekelijke mix van uptempo dansbeats met af en toe een scherpe gitaar. Het contrast met de jazzband kon toen niet groter, maar indruk maakte Inge en haar band wel.

Inmiddels zijn we drie jaar verder en bracht ze haar laatste EP Full Color uit, waar op ze haar sound van electropop vermengd met indie verder ontwikkelde. Door het fijne harmonieuze spel van synthesizerklanken en dansbare ritmes in haar liedjes die bedekt worden door haar speelse en soepele stem leverde ze hiermee een prachtplaat. Als je daarbij haar sexy en verleidelijke podium performance optelt is het terecht dat ze nu de bijnaam geniet als de “Kylie Minoque” van Nederland.

Op zaterdag 18 september keert ze terug naar het Willem Twee Poppodium en namens KLANKGAT mocht ik haar van tevoren interviewen.

KLANKGAT: Dag Inge, leuk dat je weer naar Den Bosch komt voor een optreden. Hoe voel je je nu?
Inge van Calkar: Als ik eerlijk ben; brak, maar zéér tevreden. Ik ben helemaal gaar van het weekend. Vrijdag had ik een bruiloft in Groningen en de zaterdag en zondag moesten we optreden in Leiden en Sittard. Druk dus, maar het was waanzinnig gaaf.
Dit weekend was namelijk erg belangrijk voor ons, want het waren de eersten in de rij clubshows. Tijdens deze tour pakken we volledig uit met een deels geregisseerde show van zo’n 70 minuten en er gebeurt van alles. Er zijn visuals, danseressen, lichtgevende jurken, maar de grote vraag blijft toch: vind het publiek het wel wat? En die waren dolenthousiast. Dansend in hun stoelen en allemaal hele fijne en blije reacties daarna, super.

Dat hebben jullie dan groots aangepakt. Maken jullie er echt een musical of een opera van?
Nee niets van dat, maar we maken wel gebruik van veel theaterelementen. Dat doen we niet alle nummers, want er moet wel ruimte blijven voor spontaniteit. Al voeren de showonderdelen wel de boventoon, blijven er toch nummers vrij en dan kan de band ook lekker los gaan en zien we wel waar het eindigt.
Het blijft natuurlijk een echte Popshow. Het is ook net als je een kaartje koopt voor de grotere artiesten als Dua Lipa of Beyoncé. Het zou dan heel gek zijn als die niets doen. Wij wilden dat nu ook. Net dat extra’s brengen.

Nou, het klinkt steeds spannender. We waren al zo benieuwd. Was er voor jullie een speciale aanleiding om het zo neer te willen zetten?
Dat had het meest met corona te maken. Corona overkwam ons, net als iedereen, en daarmee ook alle maatregelen en ook de stempel die het drukte op onze optredens. We hebben er toen enkele gedaan, maar die mochten alleen met restricties. Zo was er enkel zitpubliek van maximaal 100 man. En we merkten aan onszelf ook dat we dat veel minder leuk vonden. Niet alleen voor ons, maar ook de bezoekers zelf waren er ongemakkelijk onder. Een concert is ook veel fijner als je je eigen ding kan doen. Lekker dansen of aan de bar hangen of zelfs kletsen.
Toen bedachten wij, als het publiek dan niet naar ons kan, dan komen wij tijdens het spelen wel naar hen! Dat bracht ons uiteindelijk ertoe om een grote catwalk te bouwen aan het podium waardoor we alsnog tussen de mensen staan. En vandaar uit zijn we verder gaan creëren tot wat nu THE MAGICAL ROLLERCOASTER LIVE EXPERIENCE SHOW is geworden.

Wat leuk om te horen. Corona maakt dus creatief. Heb je persoonlijk zelf ook iets gehaald uit die tijd?
Jazeker, ik heb alle seizoenen van Friends gebinged op Netflix. Dat waren er maar liefst 10 van 24 afleveringen elk (gniffelend).
Nou, dat was wel mijn intentie. Ik dacht aan het begin; laat ik vooral iets positiefs uit deze tijd halen. Of het nou leren produceren was of mezelf ontwikkelen als muzikant, maar het is er niet echt van gekomen. Dat had ermee te maken dat er op den duur geen vooruitzicht bleek te zijn en ik had verder geen inspiratie om nummers te gaan schrijven. Het duurde ook lang voordat het gevoel terug kwam. Er hing een corona laagje over alles en andere thema’s leken overbodig. ik wilde dan ook niet over corona schrijven. Toen er wat meer perspectief kwam, ging het ook weer goed. Zo heb ik destijds een single uitgebracht genaamd “I wont let you down”. Die deed niet veel op de radio, maar we hebben er zelf een videoclip bij geknutseld en dat was heel leuk om te doen. Samen met de band is alles ook zelf gefilmd, gemonteerd en uitgevoerd met onze eigen ideeën. Zo kon ik toch op een bepaalde manier mijn Netflix-binge-avonturen daarin verwerken en dat komt zelfs terug in de show die we gaan doen. Ik kan je vast verklappen dat je dat wel leuk gaat vinden als Friends fan.

Willem Twee poppodium — show met een knipoog – ©Jan Lenting

Daar kijken we dan zeker naar uit, We zijn erbij in de Willem Twee. Kun je je de vorige keer daar ook herinneren als support van Gare du Nord?
Jazeker, we hebben een erg fijne tournee gedaan met Gare du Nord. Echt heel veel aan gehad. We zijn nota bene door al die zalen opnieuw geboekt als headliner. Het was wel gek, want destijds hadden we weinig met hen als artiest zelf. Qua muziek lagen we ver uit elkaar en enige dat we gemeen hadden was dezelfde boeker. Er waren genoeg positieve reacties, maar we maakte ook andere dingen mee, tot mensen die zelfs scheldend wegliepen. In Middelburg was er toen een man die boven iedereen uitkwam met: “Dit heeft toch niks met jazz te maken”. Een komische anekdote, maar wel één die aangeeft hoe vreemd de combinatie was.
Nu is dat natuurlijk heel anders, nu we zelf de hoofdact zijn. Voor ons een hele nieuwe ervaring. We worden anders welkom geheten, je merkt dat het publiek echt voor jou komt. Dat is toch een andere vibe dan als je support bent. We genieten er met volle teugen van.

La Dama Bianca of De Wiite Dame – ©Jan Lenting

Wat fijn dat gevoel. Je straalt er echt bij als je dat verteld. De laatste vraag dan, waarom moeten onze lezers naar jullie toe op 18 september in Den Bosch?
Omdat het geweldig gaat worden. Het is een optreden dat we zowel in een stadion kunnen uitvoeren als in een intieme setting. Het wordt geen hele gelikte show, zoals die van Dua Lipa of Beyoncé, maar wel eentje met knipoog naar de Amerikaanse showbusiness. Het is wel echt een popconcert zoals je die kent van de grote sterren maar dan eerder een soort Do It Yourself versie.

En ja, we hebben er heel hard aan gewerkt en we willen dat delen met zoveel mogelijk mensen. We gaan ook echt voor die Rollercoaster Experience. Er gebeurt van alles en voor je gevoel gaat dat heel snel en we willen dat de aanwezigen op het eind het gevoel hebben dat ze uit een achtbaan zijn gestapt en er het liefst weer zo snel mogelijk in willen.

De respons die we krijgen is ook erg goed. Ik heb werkelijk nooit zoveel cd’s en platen verkocht na afloop als dit weekend. Ook veel handtekeningen uitgedeeld en mensen die met je op de foto willen. Dat geeft een grote kick en dat brengen we dan weer extra op het podium. Dus kom vooral kijken, wij zorgen wel voor de kriebels.

Coverfoto: Jan Lenting

Namens Inge van Calkar mag KLANKGAT twee kaarten weggeven onder onze lezers. Als je kans wil maken reageer onder dit bericht met de naam van degene die je mee wilt nemen. Winnaars krijgen via PB bericht.
Inge van Calkar – Willem Twee Poppodium
Zaterdag 18 september 2021
Support: Juncker
Zaal open: 20:00u Start: 20:30
Entree: € 10 (incl fee)
Tickets: https://willem-twee.stager.nl/web/tickets/395453
Website: https://www.willem-twee.nl/event/inge-van-calkar-2/
Facebook-event: https://www.facebook.com/events/222358295561557

jul, 2021

Robin Borneman kijkt uit naar zíjn Tuinsessie
Voor deze storyteller uit Oss zijn alle maten en soorten van optredens en podia even lief

Robin Borneman verheugt zich op zijn aandeel in de Tuinsessies in de Paleistuin van het Noordbrabants Museum. Klein, groots, intiem of imposant, elke setting of podium is hem lief. Een interview met een ‘gewone’ Brabander.

Het zijn turbulente tijden voor live muziek in Den Bosch. Waar enkele weken terug de versoepelingen zorgden voor veel vreugde, hebben aangekondigde maatregelen alweer verdriet gebracht door veel afgelaste concerten. Het project “Tuinsessies”, de samenwerking tussen Theater aan de Parade en Willem Twee Poppodium dat gehuisvest wordt in de Paleistuin van het Noordbrabants Museum, blijft voorlopig buiten schot en de eerste concerten werden zeer goed ontvangen door de bezoekers die het geluk hadden op tijd een kaartje te scoren.

Zelf bofte ik door de aftrap mee te mogen maken op 8 juli. De grootse Spinvis, met slechts multi-instrumentalist Saartje van kamp aan zijn zijde, bezwoer een uur lang zijn toehoorders met een geweldige greep uit zijn rijke oeuvre. Samen blonken ze uit door de nummers eenvoudig, maar toch vol van kleur en sfeer verrijkende klanken te brengen. Een optreden dat moeilijk kan worden evenaard. Toch gaat op vrijdag 16 juli Robin Borneman een goede poging wagen.

Voor wie de naam Robin Borneman niets zegt, hoeft zich niet te schamen, maar het loont wel om uit te vinden waar die voor staat. Deze singer-songwriter die bijna een local is, noemt zich een storyteller. Het Algemeen Dagblad kopte ooit ‘Klein in Oss, Groot in VS’, want waar de Ossenaar in Nederland vaak makkelijk over straat kan (zelfs na het winnen van ‘We Want More’ dit jaar op SBS6, is hij aan de andere kant van de oceaan inmiddels een bekend gezicht door zijn deelname aan het project Trans-Syberian Ochestra (TSO).

Voor corona toerde hij ieder jaar nog met TSO voor volle arena’s en mochten ze zelfs spelen op Wacken Open Air in Duitsland, het grootse Europese Metalfestival, voor 80.000 uitzinnige mensen. Ondanks al deze ervaringen blijft Robin een bescheiden en gewone Brabander die er naar uitkijkt om tijdens zijn eigen tuinsessie met geringe bezetting en middelen de weide in het museum om te toveren tot zijn eigen country-vallei.

Voorafgaand mocht ik hem namens KLANKGAT enkele vragen stellen.

Interview met Robin Borneman

KLANKGAT: Beste Robin, afgelopen zaterdag zou je voor het eerst op de planken hebben gestaan sinds februari. In de afgelopen 2 jaar heb je wellicht vier keer op de planken gestaan. Hoe is het om na al die tijd weer een volle agenda met optredens te hebben?

Robin Borneman: Ja, het is ontzettend balen. Ik vloekte even van binnen toen afgelopen zaterdag op het laatste moment werd gecanceld. Erg jammer! Want ik keek er heel erg naar uit. Anders dan je aangeeft, heb ik tijdens Corona-tijd toch her en der wel kunnen optreden hoor. Al was het slechts in mijn eentje met gitaar. Dat voordeel heb ik als singer-songwriter gelukkig. Wel vind ik het allemaal super dat alles nu weer langzaam opengaat en we weer meer dan 20 mensen per show blij kunnen maken. Al geven kleine intieme sets net zoveel voldoening.

Wat was je reactie toen je werd verteld wat de bedoeling was van deze tuinsessie?
I love it! Ik was meteen verkocht. Tijdens mijn carrière heb ik meerdere petten op gehad; ik kan in volle stadions rocken, maar kleine optredens die juist intiem en puur bedoeld zijn, speel ik net zo lief. En ik hou ook van de afwisseling. Wanneer ik akoestisch speel, speel ik liedjes die ik niet op de setlist staan als ik mijn band mee heb. Allebei is het zooo cool. Ik zou niet willen kiezen en zal net zo veel liefde blijven stoppen in beide opties.

Bij de Tuinsessie zelf neem je een mystery guest mee. Kun je omschrijven wat de persoon zal brengen zonder te vertellen wie het is?

Is dat nog niet bekend dan?! Ik denk bij mezelf gelijk zo van, beter (haha). Ik had verwacht dat het al naar buiten zou zijn gebracht. Want ik vind het stiekem heel leuk dat het nog een verrassing blijft. Dus eigenlijk wens ik er niet teveel de sluier van op te lichten. Deze persoon – en dit is de enige tip die ik geef – zal morgen kleding aan hebben, en ik denk zelfs meerdere kledingstukken. Wel vijf of zes of zo (gekscherend).

Op de dag van je optreden, 16 juli 2021 verschijnt je nieuwe single Remember. Krijgt die een live première en is dit een voorbode voor nieuw werk?

Daar ben ik nog met mezelf over in debat! Haha. Het is niet geschreven op de akoestische gitaar, niet bedoeld om op enkel een gitaar te spelen maarrrrr…. Het is wel een mega vet nummer en komt inderdaad morgen uit dus… Eigenlijk moet ik het gewoon doen. Niet over nadenken en gas erop.

In eerdere interviews sprak je de wens uit om het liefst op Down the Rabbit Hole te staan, tussen je helden. Is de wens hetzelfde gebleven of zijn er meer doelen bij gekomen?

Nee! En ja! De wens is hetzelfde. En er zijn meerdere wensen bijgekomen ja. Maar voor we op DTRH staan… First things first 🙂

Screenshots Facebook Robin Borneman – diverse video’s

Single Soldier On (2021)

jun, 2021

Rondreizend In-Edit doet Willem Twee Cinema aan
Films van Muziekdocumentairefestival In-Edit zijn afspiegeling van programmering van het poppodium

In-Edit Muziekdocumentairefestival gevestigd in Amsterdam reist door het land en doet zondag 4 juli Willem Twee Cinema aan. In-Edit gaat drie films vertonen die menig bezoeker van het Bossche poppodium zal aanspreken. Het zijn Jimmy Is Punk: The Story of PANIC, My Darling Vivian en Rockfield: The Studio on the Farm. In-Edit is de start van een nieuw onderdeel binnen Willem Twee poppodium. Hiervoor is filmprogrammeur Sam Duijf aangetrokken. KLANKGAT zoomde met Sam om meer te weten te komen over dat nieuwe onderdeel en de nieuwe medewerker.

Interview met Sam Duijf

KLANKGAT: Met In-Edit start Willem Twee een nieuw onderdeel. Muziekfilms, films over beeldende kunst en films over thema’s die in de programmering voorbijkomen.

Sam Duijf: Willem Twee wil naast bestaande disciplines die daar te vinden zijn, muziek en beeldende kunst, film inzetten als aanvulling op programma’s. Films die echt een aansluiting vinden bij die programma’s.

Het In-Edit festival is de eerste gelegenheid. Van origine is het gevestigd in Het Ketelhuis in Amsterdam. Zij hebben nu een rondreizend variant georganiseerd. Ik weet niet of die plannen er al lagen, want je ziet nu ook meer filmfestivals dat doen. Maar zij reizen dus het land door en stoppen bij diverse filmtheaters en poppodia om bestaande muziekdocumentaires te laten zien. En dat past natuurlijk goed bij Willem Twee.

Het hoofdaandeel van Willem Twee blijft natuurlijk muziek en beeldende kunst, maar films en documentaires over aanverwante onderwerpen en disciplines sluiten daar goed bij aan. Ik denk dat daar zeker publiek voor is.

Het interview wordt verderop vervolgd.

In-Edit [Willem Twee Cinema]

De drie films die zondag 4 juli op het programma zijn:

Jimmy Is Punk The Story of PANIC van regisseur Duco Donk om 14:45
My Darling Vivian van regisseur Matt Riddlehoover om 16:45
Rockfield: The Studio on the Farm van regisseur Hannah Berryman om 19:15

Jimmy Is Punk The Story of PANIC

Jimmy Is Punk The Story of PANIC draait om 14:45 uur. Het verhaal gaat over de Nederlandse punk band Panic, opgericht in 1977 na het uiteenvallen van de groep “Big Peter and the Terrible Garage”. In deze energieke en leuke documentaire staat een concert in Gouda in 1978 centraal, gefilmd vlak voor het uit elkaar gaan van de band.

Trailer Jimmy is punk – The story of PANIC

My Darling Vivian

My Darling Vivian, om 16:45 uur, volgt het romantische, hartverscheurende en duizelingwekkende leven van Vivian Liberto, de eerste vrouw van Johnny Cash en de moeder van hun vier dochters. Een vrouw met een gigantisch tumultueus leven, wat zich gedwongen afspeelde in de schaduw van Cash.

Trailer My Darling Vivian

Rockfield: The Studio on the Farm

Black Sabbath, Oasis, Coldplay, Stone Roses, Robert Plant, Simple Minds en vele anderen herinneren zich de oproer en muziek die ze maakten bij Rockfield nog voor jaren. Dit gaat over het verhaal van rock-en-roll dromen die verweven zijn met de strijd van een familiebedrijf om zijn voortbestaan te kunnen garanderen in het alsmaar veranderende muzikale landschap. Rockfield: The Studio on the Farm begint om 19:15 uur.

Trailer Rockfield: The Studio on the Farm

Vervolg interview

KLANKGAT: In-Edit lijkt mij een eenmalig gebeuren deze zomer. Gaan jullie in het najaar pas voluit met film?
Sam Duijf: Ja, precies. In-Edit dat is één keer in het jaar en het is een unieke kans om het nu binnen Willem Twee te organiseren. In het najaar willen we bij de bestaande programmering kijken hoe film daarbij kan aansluiten. Dat kunnen muziekdocumentaires of fictie films zijn. Films die in verbinding staan met de inhoud van een kunsttentoonstelling, of een festival dat plaatsvindt. Dat zal vanaf het najaar ingaan.

Ben jij ook op zoek naar bijzondere muziekdocumentaires?
Ja, ja, jazeker. Ik ben van kinds af aan geïnteresseerd in muziek, ik maak zelf muziek en op de middelbare school, brugklas, tweede klas, heb ik grote interesse ontwikkeld in film. Ik kijk uit mijzelf veel films, uit allerlei tijdperken en van allerlei soorten filmmakers. Films en documentaires over muziek en kunst passeren geregeld de revue.

Ik probeer net zoals de muziekprogrammering van Willem Twee die van klassiek tot metal gaat en alles wat er tussenin ligt, dat de films dat weerspiegelen. Uiteenlopend, van nieuw tot oud, van lokale films tot films die wereldwijd hebben gedraaid.

Wat kunnen wij verwachten?
Ja, de programma’s binnen Willem Twee worden weer aangekondigd en film zal hierop in proberen te spelen. Het is binnen Willem Twee mijn taak hoe we film daarin kunnen verbinden. Op die manier willen we het medium film introduceren binnen Willem Twee.

In oktober komt bijvoorbeeld Popronde. Daar zou je op kunnen inspelen, op de artiesten die dan bij Willem Twee komen optreden. Daar zou je al een bepaalde richting voor uit kunnen stippelen?
Ja, inderdaad, dat zijn dingen die zich lenen voor toepasselijke films en een programma daar om heen. En het is in het begin nog wat zoeken.

Het is nieuw, hè.
Ja, het is allemaal nieuw. We gaan kijken hoe het zich zal ontwikkelen.

mei, 2021

Maak je borst maar nat want hier is Dr. Robinson
Bossche dj annex producer/drummer kondigt zijn eerste single release en videoclip aan op livestream event

Dr. Robinson, artiestennaam van Robin van Dongen, is naast één van de bekendste dj’s van Den Bosch drummer en producer. Hij drumt al wat jaartjes aan de weg en daarom is het eigenlijk bijzonder dat hij nog geen release uit zijn rack heeft getoverd. Daar komt snel verandering in. Op vrijdag 14 mei brengt Dr. Robinson zijn eerste single Make Your Chest But Wet (#makeyourchestbutwet) op Spotify uit. Dat gebeurt via een livestream op Facebook en Twitch.

Interview met Dr. Robinson

KLANKGAT: Vrijdag 14 mei is er een heuglijk feit te vieren namelijk de release van jouw eerste single, de eerste officiële single. Vertel er wat over.
Dr. Robinson: Ik wou graag een liedje maken waarmee ik mijn live-shows mee kan openen. Een soort van aandachtstrekker die meteen het publiek opzweept en waarmee ik ze kan laten meedoen aan een vraag en antwoord van “Zijn jullie er klaar voor? Maak je borst maar nat”. Dat is het eigenlijk.

Make Your Chest But Wet?
Dat is voor de grap letterlijk uit het Engels vertaald.

This mouse will have a tail, bijvoorbeeld.
Ja, of net zoals uit die reclame You’re standing for pole. Het zijn grapjes die alleen voor Nederlanders werken. Ik wou graag een Engelse tekst, dat vind ik cooler. En ik dacht, ik doe er een geintje in.
Het project is een beetje gaan rollen toen Stan Dekker – een vriend van mij – vanuit zijn studie Management en Organisaties een opdracht kreeg. Hij moest een artiest scouten en daarmee een release plannen. Voor mij was dat net het zetje dat ik nodig had. Ik had wel mijn eigen muziek, maar wist niet wat ik ermee aan moest. Stan zei: “Laat maar horen dan gaan we het gewoon uitbrengen.” En zo is het een beetje gekomen.

Studio Cube

Dr. Robinson huurde Studio CUBE (Rossum, Gld) in om het nummer af te mixen en te masteren. Hij belde Frans de Visser van studio CUBE op, dat hij op korte termijn een master nodig had. Frans zei daarop dat hij alles moest opsturen. Met zijn tweeën hebben ze het nummer binnen een dag gemixed en paar dagen later hebben Frans en het studioteam het nummer gemastered.

Als ik het goed begrijp dan is het nummer een soort warming up voor de show die daarop volgt?

Ja, ja. Op 14 mei, de dag van de release komt de single op Spotify en dan geef ik ’s avonds om negen uur een optreden, een livestream. Dat is een livestream van een eerder opgenomen optreden, maar dat is een detail.
Voor het publiek is het volgende belangrijk: op 14 mei treed ik op in een grote studio bij Unlimited en daar doe ik het nummer meteen ook gewoon live zoals ik dat in mijn drumshow ga doen vanaf nu. Want ik heb een unieke manier om mijn muziek ten gehoor te brengen met mijn elektronische drumshow. En op het einde van de livestream presenteer ik de première van de videoclip. Dus voor de kijker zie je eerst mijn livestream gevolgd door de videoclip op Youtube.

Dr. Robinson heeft een brede muzieksmaak maar speciaal voor deze release is het een rap, hiphop-achtige set opener vooral bedoeld om het publiek op te zwepen. “De show start in een laag BPM (beats per minute) – 100 BPM, in tempo wordt het alleen maar sneller, alsmaar heftiger.”

A warned man counts for two…

De LIVESTREAM is op vrijdag 14 mei om 21:00 uur te zien op Facebook en Twitch.
De audiostream is te vinden op iTunes en Spotify en de videoclip op Youtube.

feb, 2021

De drive van Bert Palinckx van November Music
Door kenners gedreven festival gaat uit van de inbreng en wensen van muzikanten

In een interview met Bert Palinckx bespreken we zijn drive voor dit festival, geschiedenis en de toekomstplannen.

Muziekplatform KLANKGAT is een rubriek gestart waar we Bossche bands, artiesten en festivalorganisatoren interviewen over het afgelopen jaar. Hoe de corona crisis het beleid en de muziek heeft beïnvloed, wat de eigenlijke plannen waren, hoe musici en organisatoren terug- en vooruitkijken. Een terugblik naar een moeilijk 2020 en een vooruitzicht naar een onzeker 2021.

Inleiding

Bert Palinckx — November Music 2019 – ©Wim Roelsma

Het November Music Festival is nog lang niet zo bekend als dat het verdient te zijn. “Ik hoop van harte dat we van 5 t/m 14 Nov 2021 de kans gaan krijgen om dit weer in real life mee te maken,” zegt Bert Palinckx De eerste editie van dit festival was al in 1993 toen een groep mensen (op initiatief van de gemeente Den Bosch) een festival ging organiseren dat uitging van de vrijheid van muzikanten om te experimenteren en zo iets mooi te maken. Het gevolg was een enorme creativiteit over de jaren waarin vele mooie stukken zijn gemaakt. Het Bosch Requiem wat elk jaar in opdracht wordt gecomponeerd is hier al langzamerhand een traditie geworden.

Maar het gaat niet alleen om ‘klassieke muziek’. Er wordt geëxperimenteerd met jazz, volksmuziek, en invloeden van elektronica. De artistieke leiding is sinds 1999 in handen van Bert Palinckx. Met een kleine groep medewerkers en heel wat ZZPers (op het hoogtepunt zo’n 100 man) worden in 10 dagen maar liefst zo’n 90 concerten gegeven. Vernieuwend, experimenteel en bol staand van de zeer mooie composities en meeslepende ideeën (lees enkele van mijn concert recensies er op na).

Interview met Bert Palinckx

Bert Palinckx is afgestudeerd aan de Technische Universiteit Eindhoven (TUE) in bouwkunde (planologie). Een vergelijking met Xenakis lag wat mij betreft voor de hand, maar Bert ziet dat anders: “Ik ben opgegroeid in Tilburg, waar ik als jongen al kennis maakte met jazz en de vele muziek die in Tilburg makkelijk toegankelijk was. Ik had dan ook al snel een bandrecorder waarmee ik allerlei opnames maakte. En door mijn belangstelling voor de contrabas kwam ik in een band terecht (met mijn broer) waarmee we al snel door heel Nederland rondtrokken met wel 40 à 50 concerten per jaar. Dus ik heb mezelf eigenlijk altijd al als muzikant gezien.”
Door de samenwerking en zijn naamsbekendheid begon hij al snel van alles te organiseren (b.v. de Paradox in Tilburg). En zo kon het gebeuren dat Henri Broeren hem vroeg om de leiding van het festival op zich te nemen. Samen met Theo van Dooremalen (zakelijke leiding) volgden jaren van groei, aanpassing aan de omstandigheden en veel, heel veel, prachtige muziek en opzienbarende concerten.

Succes van het festival

“Belangrijk en uniek voor het festival is dat het uitgaat van de inbreng en wensen van muzikanten. In vrijheid kunnen ze van alles maken, grens overstijgend. En dat leidt tot geweldig mooie en vernieuwende stukken. We hebben soms het verwijt gehad dat het wel voor een erg select publiek was, en we hebben dan ook meer toegankelijke muziek geprogrammeerd. Zo zat de zaal vol toen Louis Andriessen (Anaïs Nin) werd uitgevoerd. Ook John Zorn trok de aandacht. Maar wellicht zijn wij als Brabanders wel te bescheiden in de reclame die we voor het festival maken. Al is het ook een kwestie van bereikbaarheid, budget en dergelijke.”

Toekomst

“Natuurlijk hakte corona er in. Maar we moeten daar ook niet te moeilijk over doen. In een situatie van overmacht (twee dagen voor het festival in 2020 ging Nederland op slot, red) was er veel begrip bij alle deelnemers en betrokkenen. Hotels en cateraars waren heel coulant. In mijn eigen hoofd heeft het festival wel doorgang gevonden. Maar veel dingen die voor 2020 stonden geprogrammeerd hopen we dit jaar in november wel uit te kunnen voeren. Misschien met een kleiner publiek, en met de noodzaak om te streamen. Dus we gaan door met de artiesten en nemen ook het FAQ festival (gericht op elektronische muziek van 4 tot 6 November, red) onder onze vleugels. En daar misschien een nieuwtje dat er muziek van Éliane Radigue uitgevoerd gaat worden.

Conclusie

We hebben in Den Bosch veel mooie muziek in het vooruitzicht, gedreven door kenners die unieke componisten weten te strikken. Verder kan ik het belang van vroege brede kennismaking met cultuur niet voldoende onderstrepen, aldus artistiek directeur Bert Palinckx.