BRUUT!

De heerlijk groovende en swingende surf jazz van BRUUT!

Recensie van BRUUT! op Jazz in Duketown 2017

De topmuzikanten van BRUUT! uit Amsterdam stonden vrijdagavond tijdens Jazz in Duketown op de Markt in Den Bosch.

BRUUT!

Het plein is aardig gevuld als de heren om 23.00 het podium betreden. Ze beginnen hun set met een aantal rustige nummers die in een jazzy nachtclub niet zouden misstaan.

BRUUT!
BRUUT!

Het publiek kan hun aandacht er niet echt bij houden en kletst rustig verder. Sommigen zelfs met hun rug naar het podium.
Na het derde nummer is een deel van het publiek helaas al weer verdwenen. Dat is jammer. Voor de band, maar ook voor de mensen die dus de rest van het optreden missen. Want als de mannen van BRUUT! even gas geven dan blijkt waartoe ze in staat zijn.

Groovende en swingende surf jazz.

BRUUT!
 surf jazz van BRUUT!

Met Maarten op sax die de show steelt met zijn virtuoze spel. Niet te vergeten excelleert de solide ritmesectie met Thomas op contrabas en Felix op drums . Maar de echte surfsound wordt gecreëerd door Folkert met zijn Hammond orgel. Dat hoor je vooral in een nummer als Baha van het nieuwe album Superjazz. Daarmee kregen ze een deel van het publiek wel aan het dansen.

Tegen het eind van de set toont Maarten trots hun nieuwe album aan het publiek. Nu nog in beperkte oplage beschikbaar op stijlvol oranje vinyl. De aanwezigen die wel tot het einde blijven worden getrakteerd op twee geweldige uitsmijters waarbij je niet stil kunt blijven staan.

BRUUT!
Hammond forever

Dan wordt nogmaals bevestigd waar BRUUT! toe in staat is. Elkaar en het publiek muzikaal opzwepen met hun sublieme solo’s en stuwende, groovende ritmes, allemaal gelardeerd met die Hammond orgel. Wart een sound is dat toch. Hammond Forever.

Superjazz, niet alleen de titel van hun nieuwe album, maar ook een nieuwe stroming in de jazz, waar deze mannen alleenheerser van zijn. Top optreden.

Review Esquire
is it jazz? Surf? Rock? It doesn’t matter. Just enjoy it!
As Joshua Redman once said about BRUUT!: “Tightly woven tunes with a free, open spirit. Fun wild party vibe. Serious cats!”


BRUUT!

Maarten Hogenhuis – Sax
Folkert Oosterbeek – Hammond
Thomas Rolff – Bass
Felix Schlarmann – Drums

IkBand

IkBand van blues, jazz, funk tot poprock en gothic

Jonge deelnemers leren in twee maanden wat het betekent om in een band zitten

De IkBand avond van de vier IkBands in Plein 79 op 29 april toonde een waaier aan muziekgenres. Van blues, jazz, funk tot poprock en gothic. Naast de diverse genres verschilde het technisch niveau van de bands nogal van elkaar – van beginnende tot (ver)gevorderde musici.

IkBand
IkBand podiumavond

IkBand avond
Zaterdagavond presenteerden een jonge lichting van Bossche bands zich voor de eerste keer aan het publiek in Pleinzaal 79. Deze Bandavond werd georganiseerd door Studi073 en gehost door Muzerije.

Line up IkBand

IkBand
Opening IkBand

De volgende bands traden in deze volgorde op:

Rolmops, één nummer Nederlandstalig, een cover van Rory Gallagher en twee eigen songs
Take It Away, covers van popsongs uit de seventies, eighties & nineties
Pablo IJscobar, gothic met een cover van Within Tempation
Propaghandi, funk & soul met covers van onder meer Amy Winehouse

Plein 79

IkBand
Rolmops

De zaal van Plein 79 was goed gevuld. Ook alle bandleden stonden in de zaal. Sommigen waren ‘all dressed up’ voor hun optreden, de meesten waren casual gekleed. Er hing een gezonde nervositeit in de ruimte.

Om 20.00 uur kwam de speaker op het podium om de eerste band, Rolmops, aan te kondigen. De band begon met een kort Nederlandstalig lied met de rolmops als onderwerp. Het tweede nummer was een cover van Messin’ with the Kid van blueslegende Rory Gallagher. Daarna speelde de band twee eigen nummers.

IkBand
Take It Away

De tweede band was Take It Away, een meidengroep met uitzondering van de drummer. Take It Away speelde covernummers uit de jaren ’80 en ’90. Technisch ging een en ander mis. Na een korte break kon de groep lekker door gaan met spelen.

IkBand
Pablo IJscobar

De derde band was nogal een verrassing. De band heet Pablo IJscobar en je verwacht met zo’n naam echt niet dat deze band gothic ging spelen. Maar jawel en de zangeres deed met verve een cover van Within Temptation. Het klonk goed, luid en zeer overtuigend.

IkBand
Propaghandi

Propaghandi, de laatste band had moeite om bandleden in de groep te houden. Daarom werd een beroep gedaan op een aantal muziekcoaches van Studi073 zodat de band deze avond alsnog kon optreden. De soul klonk professioneel en de zangeres coverde met vlag en wimpel een nummer van niemand minder dan Amy Winehouse. Luid applaus was haar deel.

Roos Bertens
Ik sprak na afloop met Roos Bertens die drie jaar geleden het eerste IkBand project onder haar hoede nam.

ikBand
Propaghandi

IkBand is een project dat door voormalig crewlid Roos Bertens is bedacht. In 2015 startte zij de eerste IkBand op onder begeleiding van Team Studi073. Roos benadrukte dat zowel de organisatie, coaches en de deelnemers het ontdekken niet uit het oog mogen verliezen. Het ontdekken van talent en persoonlijkheid vindt zij essentieel voor het welslagen van het project IkBand.

De jonge IkBand deelnemers leren in twee maanden wat het betekent om in een band zitten. Ze zijn er niet alleen voor zichzelf maar moeten ook ‘bandgericht’ denken en handelen wil een band enige kans van slagen hebben. Dat is de erfenis die Roos Bertens heeft nagelaten aan dit leuke en unieke IkBand project.

IkBand coaching 

IkBand
Jacco Wijnia

Twee maanden kregen de groepsleden van de bands de tijd om onder begeleiding van muziekcoaches van Studi073 gehost door Muzerije zich tot een echte band te vormen. Coaches: Yassine Belghanch, Anne van Damme, Djurre van Dijck, Hugo den Hartog, Jared Kroese, Frans de Visser, Alex Verboven, Jacco Wijnia.

Don Javor

Don Javor debuut en presentatie CD Coming Soon

Garage Bluesrock gecombineerd met rap

“Coming Soon” is de titel van de EP die speedbluesband Don Javor zondag 23 april presenteerde tijdens de release in de grote zaal van het Willem Twee Poppodium.

Fokko
Het publiek wordt opgewarmd door singer-songwriter Fokko frontman van de band Want Want. Hij brengt, naast rauwe maar toch gevoelige Nederlandstalige nummers, enige verwarring over hoe ‘Don Javor’ nou eigenlijk uitgesproken moet worden. De combinatie van zijn warme stemgeluid en rauwe gitaarspel voorziet de zaal van een rustige en intieme sfeer. Veel nummers vertellen verhalen uit het verleden. Veelal over de liefde, maar niet altijd even positief.


Don Javor

Er heerst een gezellige drukte in de zaal als de gordijnen zich openen voor Don Javor. Zonder aankondiging wordt de eerste noot gespeeld, waarmee ze de aandacht van het publiek pakken en niet meer loslaten. Het genre is moeilijk definieerbaar. Het is Garage Bluesrock gecombineerd met rap. Een bijzondere combinatie. Deze doorgewinterde muzikanten zetten een strakke set neer. Ze hebben er duidelijk zin in, spelend voor een aardig gevulde zaal met veel bekenden.
In de veelzijdige nummers lopen catchy refreintjes gesmeerd over in hiphop, blues en rock. De rap is niet altijd even verstaanbaar, maar brengt een sfeer met zich mee die een totaal andere kleur aan de muziek geeft. De muzikanten staan vol energie op het podium, alsof ze nooit anders hebben gedaan. Don Javor houdt wel van stevige rock met een flinke dosis blues erin.

Don Javor
Kinderen bij Don Javor

Kinderen
Tijdens de laatste twee nummers mogen alle kinderen het podium betreden. Ze toveren een glimlach op ieders gezicht met hun enthousiasme, en de energie druipt bijna van het podium af. Na een laatste toegift zit het er toch echt op en wordt het publiek tevreden achtergelaten. Ik denk dat we nog veel van Don Javor gaan horen.


Op deze zondag 23 april is het recensie team KLANKGAT opgericht. De naam van het team werd tijdens een brainstorm sessie door Aya Dupont voorgesteld en unaniem door de anderen aangenomen.

Navarone unplugged

Navarone unplugged in Maestro’s Recordcafé

Dark Americana klinkt draadloos dreigender dan elektrisch

De rockband Navarone speelde unplugged nummers van het album Oscillation in platenzaak Maestro’s Recordcafé op zaterdag 28 januari. De band trad op voor een enthousiast Bosch publiek.

Navarone unplugged

Navarone begon met Snake, het eerste nummer van de plaat Oscillation en het was al gelijk raak. Volgens drummer Bram Versteeg is Snake echt een ‘hardrock nummer met attitude’.

KLANKGAT: Ik vind het nummer unplugged veel spannender dan de elektrische versie.
Bram Versteeg: Dat kan, iedereen kan zo zijn voorkeur hebben. We hebben vanochtend gerepeteerd op sommige nummers om te kijken hoe ze akoestisch klinken en ze wat aangepast. Snake kreeg op deze manier een extra dreigende lading en zou goed passen in een thriller-serie zoals True Detective. Als ik het dan mag plaatsen zou ik het Dark Americana willen noemen.

Navarone
Merijn zingt Snake

De band vervolgde na dit sterke openingsnummer met de andere nummers van het nieuwe album zoals Don’t Belong, Soon I’ll Be Home en Showtime. Ik zag sommige mensen meezingen. Dat zag ook zanger Merijn van Haren die daar een opmerking over maakte. ” Ik zie mensen meezingen. Dat vind ik knap want de plaat is pas tien dagen uit.”

De frontman van de band kreeg het publiek goed mee bij de wat meer toegankelijke nummers door de mensen mee te laten zingen. De band zat goed in zijn vel en had er duidelijk zin in. Door die goede zin en het enthousiaste publiek speelde de band veel langer dan gepland. Het optreden zou hooguit een half uur duren maar dat werd met meer dan een uur overschreden.

2017 kan wel eens het jaar van dé grote doorbraak voor de band worden, schreef 3voor12 in haar recensie over het optreden van Navarone op 20 januari in Doornroosje, Nijmegen. Dat zou zomaar kunnen. Het nieuwe album heeft hit potentie genoeg.

Navarone
Navarone in platenzaak Maestro’s Recordcafé

Benaderbaar Navarone
Mocht die doorbraak er inderdaad komen en Navarone bekend ja zelfs beroemd wordt, dan zijn optredens zoals afgelopen zaterdagmiddag in Den Bosch op zo’n kleine locatie verleden tijd. Toch wil de band benaderbaar blijven, zei Bram Versteeg.

Blijft Navarone in de toekomst nog zo benaderbaar?
Je moet elke situatie inschatten. Als er duizenden mensen op je afkomen dan kan je niet iedereen te woord staan. Wij vinden dit soort optredens zoals hier in deze platenzaak erg leuk om te doen. Laatst hadden wij een signeersessie van onze nieuwe plaat. Daar kwamen veel mensen op af. Dan kan je echt niet iedereen te woord staan.


Navarone schakelde voor het maken van Oscillation producent Joost van den Broek in, in een vaste studioruimte van Sandlane Recording Facilties in Rijen, N-B. Dat had de band nog nooit gedaan. De opnames begonnen in de zomer van 2016 met maandenlang spelen, opnemen en editen. Eigenlijk zou Oscillation op 22 oktober 2016 uitgebracht worden maar dat werd verzet naar 20 januari 2017. De reden was een nieuw platenlabel (Rodeostar) en een nieuw management.

Leden Navarone:
Merijn van Haren (zang),
Kees Lewiszong (gitaar),
Roman Huijbreghs (gitaar),
Bram Versteeg (bas),
Robin Assen (drums)

Michael Dotson

Michael Dotson Chicago blues in Maestro’s Record café

Dutch Tour 2016 van een bluesgigant

Gitarist Michael Dotson (59) speelde onvervalste Chicago blues in Maestro’s Recordcafé. De platenzaak in de Hinthamerstraat liep zondagmiddag 11 december vol liefhebbers van deze blues genre. Michael Dotson is op dit moment op tournee. Het is zeker 4 jaar geleden dat hij in Nederland is geweest. Als een soort intro zei hij voordat hij ging spelen: “I love Northern Europe.”

Wie is Michael Dotson

Michael Dotson
Michael Dotson

Dotson geldt als een van de meest authentieke Chicagoblues gitaristen van zijn generatie. En dat was zondagmiddag in het Recordcafé goed te horen. Begeleid door een drummer speelde deze begenadigde gitarist de ene na de andere song.

Zijn ietwat rauwe stem past natuurlijk naadloos op dit blues genre. Door de pers van de vakbladen en de nationale en internationale radio wordt Dotson geprezen om zijn eenvoud en het fabelachtige gitaarspel.

Zijn riffs roepen allerlei soorten beelden op zoals lange treinen die door de vlaktes van Noord-Amerika rijden. Dotson zelf sprak over evaporated blues. Wat hij daarmee bedoelde werd niet echt duidelijk. Maar wat maakt het uit? Het was gewoon fijne, rauwe muziek. Recht naar je hart.

Van side- naar sologitarist
Michael Dotson speelde jaren als sidegitarist in de Chicago bluesscene. Zes jaar lang was hij gitarist bij Magic Slim & the Teardrops. Dotson won met deze formatie de vooraanstaande WC Handy Award in 2003. Hij toerde jarenlang met Magic Slim door Zuid- en Noord-Amerika.

Michael Dotson
Chicago blues

Daarnaast toerde hij met diverse andere artiesten door onder meer Japan, Spanje, Duitsland, België en Nederland. Na deze tour sloot hij zich aan bij Mississippi Heat, een van de langstlopende Chicago Bluesbands.

Dutch Tour
En nu is Michael Dotson weer beschikbaar voor alle blues podia en festivals in Nederland en België voor een solo of bandshow zoals in het Recordcafé in Den Bosch. De platenzaak stond vol liefhebbers van de Chicagoblues en met name van deze bluesgitarist. Zijn lange hypnotiserende solo’s en felle riffs dompelen je in het warm bad van de blues. Het was alsof je in een lange goederentrein zat die dagenlang door de eindeloze vlaktes van Noord-Amerika trok.