In de rubriek over wat artiesten doen nu corona huishoudt een gesprek met Liseth Horsten, singer songwriter en begeleidster van muziek voor begrafenissen.

Interview met Liseth Horsten

KLANKGAT: Wat deed je voor Corona uitbrak?

Sinds 2007 ben ik als zzp-er werkzaam als uitvoerend en docerend musicus:
Uitvoerend: eigen singer-songwriter repertoire (het liefdewerk), en commercieel (het werk): o.a. huwelijken, recepties en uitvaarten. Sinds najaar van 2019 alleen nog uitvaarten.
Docerend: lespraktijk thuis. In het verleden ook muzikale workshops op locatie gedaan (teamuitjes e.d.) en lesgegeven op enkele regionale muziekscholen.
Daarnaast speel ik zang en slaggitaar in een jaarlijks lokaal Neil Young tribute project (dat is meer hobbymatig), en ik was (ben) sinds twee jaar vrijwilliger bij een van de mooiste poppodia in het land: 013

Hoe heeft Corona jou in je werk en leven beïnvloed?

In eerste instantie veranderde er weinig omdat ik gewend ben voornamelijk vanuit mijn eigen huis te werken. Mijn manier van werken was ineens ‘normaal’ geworden (ze lacht even).
In die zin was het geen grote overgang en genoot ik aanvankelijk van de rustige sfeer die er over het hele land leek te hangen. Ik kan goed alleen zijn, hoewel ik natuurlijk net als iedereen bepaalde aspecten van het (sociale) leven dat is weggevallen, wel mis.

Het lesgeven gaat hier door: in het voorjaar ben ik begonnen met lessen via Skype aan te bieden. De ene leerling wilde dat wel en de andere niet en in sommige gevallen was het ook niet mogelijk, en in die periode is er dan ook een aantal leerlingen afgehaakt. Ik ben destijds ook begonnen met een leerlingen-nieuwsbrief met leuke weetjes en links, om iedereen erbij te blijven betrekken (dat is dus maar ten dele gelukt).

Toen er weer 1-op-1 lesgegeven mocht worden, zijn er wel weer een paar nieuwe leerlingen bij gekomen, en ook nu ga ik door met 1-op-1 lessen (mits klachtenvrij en op iets meer afstand en luchten tussendoor)  en de mógelijkheid om te Skypen als er wél mogelijk besmettingskans is.

Ik ben me ervan bewust dat ik risico loop als 50+ en zzp-er omdat ik in mijn eigen woonkamer lesgeef. Maar de lessen zijn mijn enige ‘enigszins-vaste’ inkomsten, dus ik wil daar niet mee stoppen.
Als het risico groter wordt door meer besmettingen, weet ik nog niet wat ik ga doen: als ik weer alleen online ga lesgeven, zullen er misschien weer leerlingen gaan afhaken. Maar als zzp-er moet ik wél extra op mijn gezondheid letten.

Het musiceren op uitvaarten gaat ook door, de regels voor uitvaarten zijn gelukkig wat soepeler (qua aantallen bezoekers), waardoor het prima mogelijk is: in het voorjaar en zomer waren er o.a. ceremonies in de open lucht.
Het is heel mooi en dankbaar werk maar het nadeel ervan is dat je het pas drie dagen vooraf weet (knipoogt, als redactie stel ik me voor dat dat drie hectische dagen kunnen zijn).

013
Wat leuk is aan 013 (poppodium in Tilburg, red.) waar ik vrijwilliger ben (naast het niet-leuke dat het nu dicht is), is dat ze hun best doen om alle vrijwilligers en medewerkers bij het podium te blijven betrekken,
Onder andere door online medewerkersvergaderingen inclusief popquiz.
En sowieso is het leven meer online geworden. Het fijne is dat je makkelijk contact kunt houden. Het vervelende is dat ik nóg meer achter het scherm zit dan ik al deed, met wat fysieke klachten van dien.
En dat het realiseren hoe afhankelijk ik ben van internet, en dat dit waarschijnlijk meer en meer het geval gaat zijn in de toekomst, me er niet blijer op maakt.

Als tegenhanger hiervan ben ik weer wat creatieve hobby’s gaan oppikken, bijvoorbeeld houten ukelele standaards maken en beschilderen. Mijn achtergrond en eerdere opleiding ligt op het beeldende vlak, waaronder tekenen en schilderen. Van tijd tot tijd heb ik een periode waarin deze behoefte aan ‘analoge’ creatieve of ambachtelijke ontspanning weer naar boven komt, en dat was in het afgelopen jaar zeker weer het geval.

Wat ik moeilijk vond en vínd, is dat ik geen idee heb hoe mijn toekomst als muzikant van eigen repertoire eruit gaat zien, en sowieso het hele uitvoerende muzikantschap: kunnen we straks nog op de oude manier optreden, zijn er straks nog kleine podia voor onbekende muzikanten? En is er nog budget? Want zo niet dan houdt het voor mij op, ik wil op z’n minst mijn muzikanten, ook profs, kunnen betalen. Ik kan wel weer solo gaan spelen, maar als dat de enige mogelijke vorm is vind ik dat niet leuk.

Maar we zullen misschien andere manieren moeten zoeken om hier invulling aan te geven als optreden in band vorm geen haalbare optie meer blijkt te zijn. Dat zou ik wel een enorm gemis vinden, want het samen spelen met andere goeie muzikanten brengt juist de magie en de spanning die je zoekt in de muziek. Naast het sociale aspect natuurlijk, ook niet onbelangrijk.

En we zullen andere manieren moeten zoeken om onze muziek de wereld in te brengen: het is nu sowieso voor iedereen in deze business harder werken voor (nog) minder geld, en dat maakt me soms wel moedeloos: ga ik dit nog doen tot aan m’n pensioen? Ik geloof niet dat ik daar zin in heb.

Heb je speciale dingen gedaan om met deze omstandigheden om te gaan? Welke? En hoe werkt dat?

Zoals al gezegd: muzieklessen via Skype gaan geven. Hiervoor heb ik een goeie webcam aangeschaft en gáán: al doende leert men.
Andere dingen om ermee om te gaan liggen meer op het persoonlijke vlak, zoals. de sociale contacten. En iemand hebben om af en toe mee te sparren over zowel persoonlijke dingen als werk gerelateerde zaken. Dat is sowiesó belangrijk, maar zeker nu en zeker als single.

Zijn er nog dingen die je andere artiesten mee zou willen geven?

• Onderhoud je netwerk van collega’s, want je hebt elkaar nodig. Om input te vragen over praktische zaken, of om te sparren over de dingen waar je mee worstelt. En wees ook niet bang om hulp te vrágen want iederéén worstelt.
• Blijf creatief bezig, op welke manier dan ook. Zoek naar dingen, en mensen, die je creatieve brein prikkelen.
• Zorg voor een Plan B, en C, voor de financieel mindere tijden. Je bent geen slechte ondernemer als je in mindere tijden even kiest voor een parttime baan erbij, bijvoorbeeld.
• Blijf in beweging, go with the flow, heb vertrouwen.
  En dit zeg ik ook allemaal tegen mezelf !

De corona crises heeft mijn muziek op zich trouwens niet beinvloed.

Wat waren je eigenlijke plannen?

‘Het’ plan van 2020 was om in het voorjaar een nieuwe EP op te nemen met mijn band. Bij de eerste corona golf hebben we de repetities voor de zekerheid uitgesteld (de bandleden hebben gezinnen met kinderen) en tegen de zomer planden we weer een repetitie. Maar ook hadden we allemaal andere prioriteiten omdat een gedeelte van het werk wegviel en er dus e.e.a. geregeld moest worden. Uiteindelijk hadden we opnames gepland in december, maar toen kwam er weer een lockdown waarbij ook de studio van de drummer, waar we zouden gaan opnemen, dicht moest. Maar we komen telkens een stapje verder, dus die EP komt er hoe dan ook!

Wat die EP betreft: we hebben nu een studiodatum in februari en ik ga ervan uit dat het gewoon doorgaat. Mocht dat onverhoopt toch weer niet lukken dan verzin ik een andere vorm: we willen graag een band-EP die gedeeltelijk gezamenlijk ingespeeld wordt, voor het live-gevoel, en die gaat er ook zeker komen, maar ik heb wel een plan B in m’n hoofd.

Wat de andere werkzaamheden betreft heb ik geen idee wat me te wachten staat in het komende jaar… Ik houd er rekening mee dat het nog even gaat duren voordat er weer opgetreden kan worden.
Of de culturele sector zich volledig herstelt op korte termijn weet ik ook niet, ik denk het niet. Ik laat het dus maar op me af komen…

Net als in het afgelopen jaar verwacht ik geen grote financiële problemen (gelukkig had ik een buffertje, leef zuinig en woon goedkoop, dat is mijn geluk) en ik zou het ook geen probleem vinden om een parttime baantje te zoeken als de nood aan de vrouw komt: ik heb voor hetere vuren gestaan dus heb er vertrouwen in dat ik ’t wel overleef. Ik zal wel extra aandacht moeten geven aan promotie van mijn verschillende projecten: zowel het eigen repertoire als de uitvaartmuziek en de muzieklessen. En wie weet kan ik nog een nieuw project verzinnen dat wat geld in het laatje kan brengen.

Ik ben in ieder geval blij dat ik mijn ei kwijt kan in andere creatieve uitingen, en ik sluit niet uit dat ik nog wat meer die richting in ga. Het zou mooi zijn om het te kunnen combineren met muziek.

Ik denk dat júist in het afgelopen jaar gebleken is hoe belangrijk muziek en kunst is voor het welzijn van mensen. Dus dat gaat niet verdwijnen. Ik hoop dan ook dat het een belangrijkere plaats gaat innemen in de maatschappij. Creatieve denkers en makers, en alle vormen van kunstzinnige uitingen, hebben we in deze tijd heel hard nodig denk ik.

Met dank aan Liseth Horsten

Foto’s en coverfoto: © Izaak P Slagt