Onderdeel van November Music is de Muziekroute: gedurende een groot gedeelte van de dag kan je allerlei concerten bijwonen en kunstinstallaties of multimedia presentaties bezoeken in een door jou zelf te kiezen volgorde en selectie. En er valt heel veel te kiezen in zeer uiteenlopende genres. Dat geeft meteen wel praktische problemen bij de keuzes die je maken moet.
Muziekroute 2023
Door de aansluiting van de stukken zou je wensen om over een Star Trek teleporter te beschikken. En als je last hebt van Fear of missing out (zoals Ayanna Witter Johnson) dan kan je deze dag meteen als een soort exposure therapy zien.
Toch is het een enorm mooi initiatief, los van de enorme hoeveelheid muziek en beelden die je horen en zien kunt, heb je ook de gelegenheid om andere mensen te ontmoeten (ik had een aantal heel leuke ontmoetingen in allerlei wachtrijen) en Den Bosch wat beter te leren kennen (ik heb als niet-Bosschenaar wat rond lopen zoeken naar allerlei locaties).
Zoals altijd is het niveau van Muziekroute van alle optredende groepen heel hoog, met zeer goede beheersing van hun instrument en de stukken die ze speelden. Toch maakte ik een optreden mee dat qua creativiteit, samensmelting van diverse media en vertolking van het concept alle andere met stukken sloeg.
Dyane Donck Company: Lost in isolation
Kern van dit spectaculaire multimedia en muziekgebeuren zijn de tekeningen die Iris Bouwmeester in isolatie maakte tijdens de coronaperiode. Die werden omgewerkt tot animaties door Jos Meijers.
Daarbij was muziek gecomponeerd met zowel pop als avant-garde elementen en electronica. Waarbij met name een stuk percussie opviel. De animaties werden op een doorlatend scherm geprojecteerd zodat woorden en beelden in de lucht leken te hangen terwijl je de musici die de uitvoering gaven daarachter kon zien. Een prachtig stuk 3D-achtige techniek.
Als toeschouwer werd je plots in je nekvel gegrepen en door een keur van emoties in muziek en klank en beelden heen gesleurd. Soms opstandig, dan weer beschouwend en berustend.
De uitvoering had een mooie en duidelijke opbouw met een goed gedefinieerd hoogpunt. Klank was soms makkelijk te volgen pop en dan weer avant-gardistische klanken, die nergens ‘ te ver’ gingen in de beleving. Zo ontstond een ervaring die je nog wel even bezig houdt.
Bart van Dongen
In de bibliotheek speelde zijn ensemble twee stukken die Bart heeft gecomponeerd. ‘Wanneer houdt het op’ een stuk over de eeuwig durende oorlogen, dat Bart al voor de inval in Oekraine heeft gecomponeerd, maar nu alleen maar nog actueler is geworden (helaas).
Met Fie Schouten (basklarinet) en Gonçalo Almeida op de contrabas, maakten ze een keur van geluiden die samengevoegd het bovenstaande idee tot leven brachten. Opvallend waren de diverse technieken van Fie (tongue slapping, growling) en de geluiden die ze wist op te wekken.
Gonçalo liet allerlei gromgeluiden en heel mooie boventonen horen die soms meer aan een fluit dan een contrabas deden denken. Geen vrolijk stuk, maar zeker met een bijzondere zeggingskracht.
Gelukkig konden we daarna nog genieten van een mooie lentedag in het park, en luisteren naar de vrolijkheid van spelende kinderen in dit muziekstuk. Erg mooi om naar te luisteren.
Vincent van Amsterdam & Luna Quartet
Ik zou het heerlijk gevonden hebben hier een positieve recensie over te schrijven. Helaas bleek de zaal al vol te zijn en was er geen plek meer. Voor een dame die helemaal uit Den Haag was gekomen en voor wie de deur ook dicht bleef wel een hele domper.
Naïssam Jalal: Quest of the Invisible
Deze zeer sympathieke dame speelt prachtig fluit en heeft een techniek ontwikkeld waarin ze fluitspel en zang heel snel afwisselt, wat tot bijzondere klankbeelden leidt.
Daarnaast speelt ze Arabische bamboefluit. Met haar trio (piano en contrabas) maakt ze allerlei fusion vormen waar ze ideeën mee uitbeeldt zoals de extase als je de aanwezigheid van god voelt, of de vrede bij het vallen van de nacht.
Opvallend was het begin: de piano zette een thema in dat aan een passacaglia van Bach deed denken, en ontwikkelde zich tot lekkere jazz, waar dan plots de toch wat Arabische klanken doorheen gingen van de bamboefluit. Een tikje bijzondere maar wel lekkere combinatie.
Ensemble Oihua – On The Road – Hommage aan Wim Henderickx
In de vroege ochtend van Muziekroute 2023 zat de zaal toch al helemaal vol. Oihua speelde een aantal stukken ter nagedachtenis aan de inmiddels overleden Henderickx. Het is muziek waar je van houden moet, elk instrument doet om de beurt een opgewonden zegje om dan weer in het geheel te versmelten.
Met de elektronica wordt er dan een speciale atmosfeer neergezet. En het is razend knap om dit zo te spelen en als geheel bij elkaar te blijven. Voor de fijnproever!
Deuss Music – Rebound
Pakweg een half uur lang allerlei verschillende animaties met muziek voor solo instrumenten bekijken en beluisteren. Allerlei stijlen allerlei vormen. Van lief tot baldadig. Van cartoonachtig tot abstract.
Een leuke zit voor wie er zo lang de aandacht bij kan houden. Maar voor sommigen was het net iets te veel van het goede. Jammer, de artiesten hebben er veel werk in gestopt en ik vond het leuk om alles zo voorbij te zien trekken.
Coverfoto: Erwin Engelsma
Fotografie: Jostijn Ligtvoet Fotografie
Screenshots: diverse animaties project Rebound van Deuss Music