Waylon is meer dan het songfestival

Maar hij overdondert niet

Zoals de meeste mensen weten is Waylon dit jaar onze inzending voor het Songfestival. Ondertussen is het alweer vier jaar geleden dat hij daar als onderdeel van The Common Linnets stond en een mooie tweede plaats bereikte (hoewel ze natuurlijk eerste hadden moeten worden). Het is de vraag hoe Waylon dit jaar solo scoort en hoe zijn uitstraling op het podium is. Een mooie reden om hem alvast te gaan bekijken in de W2.

Waylon is meer dan het songfestival
Heet en druk

Heet en druk
Het concert is ram uitverkocht en dat is te merken in de zaal. Hij staat bomvol en het is erg heet. Na enig zoeken, met veel ‘sorry’s’, lichaamscontact en glimlachjes blijkt er toch nog een plekje te zijn rechts in het midden. Waylon komt het podium op met een hoed op, badend in geel en oranje licht. Hij begint met Are You Ready For The Country en dat is ook meteen het thema van de avond.

Hij laat er geen gras over groeien en speelt meteen door. Het enige moment van pauze wordt ingelast door het publiek zelf. Het is namelijk de verjaardag van Waylon. Een groot deel van de mensen heeft daarom een feesthoedje op en begint een verjaardagsliedje te zingen. De zanger moet lachen en bedankt de zaal.

Ondertussen is het alleen maar warmer geworden, wat wel bijdraagt aan het countrygevoel. Ook de mannen op het podium hebben er duidelijk last van. Naast de hitte in de zaal staat er een volle bak verlichting op ze gericht en om bij te dragen aan het Hillbilly gevoel hebben ze warme kleding aan. Waylon heeft nog steeds zijn hoed op en draagt een jasje met stiksels. Zijn gitarist draagt een pet en houthakkersblouse, de pet gebruikt hij regelmatig om het zweet van zijn voorhoofd te vegen.

Covers

Waylon is meer dan het songfestival, Maar hij overdondert niet - foto ©Ellen van Lent
Waylon is meer dan het songfestival

In totaal speelt Waylon twee uur met de band, dat lijkt wat aan de lange kant te zijn. Een paar bezoekers vertellen dat een van de bandleden uit Den Bosch komt die Waylon enthousiast heeft gemaakt over de stad. Helaas is daar niet enorm veel van te zien op het podium. Er zijn weinig showelementen te vinden. Af en toe komt er een voorspelbaar grapje over Bossche bollen of Guus Meeuwis langs. Hij zegt het zelf ook: “Haha, die was makkelijk.”

Er wordt natuurlijk veel geleend in de muziekwereld maar in zijn show zitten zo veel covers dat het opvalt. Merle Haggard’s Mama Tried en Gentle On My Mind van Glen Campbell bijvoorbeeld. Het is de vraag waarom Waylon zo veel werk van anderen speelde. Zijn zijn eigen nummers niet goed genoeg, had hij tijd om te vullen, of is het gewoon inspiratie voor hem?

Waylon is meer dan het songfestival
Cowboy America Experience

Hoewel er veel is gedaan om een soort Cowboy America Experience te creëren, komt die wat gemaakt over. Een beetje als een te gestyled huis uit vtwonen. Een ding wat daar dan weer totaal niet bijpast is het lichtplan. Veel onflatteus wit en blauw licht en daarna steeds dezelfde mix van geel en oranje.

Richting het eind van zijn show komt het hitje Jailbird nog langs, natuurlijk kan Outlaw In ‘Em als Songfestivalnummer ook niet ontbreken. Hij wisselt tussen deze nummers vaak van gitaar, de ene nog mooier dan de andere. Als afsluiter horen we Thanks, But No Thanks.

Toegift
Na het eerste applaus wordt eerst Paperboy gespeeld. Tijdens Wicked Way komt het bijzondere lichtplan weer om de hoek kijken. Door het oranje licht te combineren met blauwe spots die langzaam knipperen verandert Waylon om de paar tellen in een soort smurf in de woestijn. De band wordt voorgesteld, dus we zijn aanbeland bij het laatste nummer. De zanger bedankt de zaal, krijgt applaus en verlaat het podium.

Waylon is meer dan het songfestival
Publiek wil meer

Waylon is goed in wat hij doet en dat weet ‘ie ook. Over het algemeen lijkt het niet alsof hij veel moeite heeft gedaan om indruk te maken. Hij heeft bandleden bij zich die duidelijk al heel veel uren doorgebracht hebben met hun instrument. Zij zijn degenen waardoor Waylon kan shinen op het podium, alleen schijnt hij soms niet zo fel als de mannen om hem heen.

Foto’s: Ellen van Lent

Reageer