Na een lange tijd van podium-stilte is het een groot genoegen dit concertjaar in te luiden met de zeskoppige Dieter van der Westen band. Omdat Blue Room Sessions helaas niet meer gasten mag ontvangen zijn 40 personen getuige van een achteraf geweldig optreden. Veel tijd om tussendoor te praten is er niet als je om kwart voor tien moet stoppen. De band wil dan ook zo snel mogelijk beginnen…
Zo’n concert-loze periode heeft, aldus Dieter, ook voordelen want deze tijd is goed benut met het schrijven van een aantal Americana en folksongs die resulteerden in een album, samen met broer Eric; The Sun Will Rise again. Hiermee willen de broers gewicht geven aan een nieuw positief tijdperk.
Dieter van der Westen band

De band start met Driving Home van het album Me and You uit 2018. Met een mooi intro op viool van Mirte de Graaff. The Sun Will Rise Again is de titelsong van het laatste album. En voor “de vrouw met wie ik ga trouwen” het nummer Sometimes, mooi begeleid op mondharmonica. Save My Memories is geschreven voor een overleden vriend. En Old Oak Tree is elk concert een must voor moeder Van der Westen.
Tweede set

Deze start met Come Come Come. Sfeervol moment als van Straalen vooraan op het podium gezeten een kleurrijk Afrikaans percussie instrument bespeelt.
Na een aantal concerten van deze band te hebben bijgewoond klinkt het deze keer weer anders. Meer country, folk en een beetje Harry Muskee met een onvervalst blues nummer Stranger, mooi samen gezongen met broer Eric. De aanstekelijke nieuwe single Homeward Bound wordt aangekondigd als heimwee naar dansen en zo klinkt het ook. Als toegift de eveneens aanstekelijke country & western traditional Jessie James.
Opvallend goede muzikanten
Dieter begeleidt zichzelf op gitaar, speelt mondharmonica en beschikt over een warme overtuigende zangstem die in Gave My Soul zelfs klinkt als Neil Young. Zowel Raams als Abbel maken aan de linkerzijde van het podium veel indruk met hun professionele spel op diverse gitaren en banjo. Eric van der Westen liet deze keer de grote contrabas thuis maar is zowel met zang als basgitaar een stille kracht, verdekt opgesteld achter op het podium en nauwelijks te vangen met de camera. Nog virtuozer dan voorheen speelt violiste Mirte de Graaff. Zij beschikt over een mooie stem die past bij de zang van de heren.
Conclusie; een fantastische avond met een enthousiast publiek en een uiterst sympathieke band.
De band
- Dieter van der Westen – zang, gitaar en mondharmonica
- Eric van der Westen op bas en zang
- Mirte de Graaff op viool en zang
- Gijs Anders van Straalen op drums
- Aron Raams (Gare du Nord) op Gretsch en Gibson gitaar
- Joost Abbel op resonatorgitaar, banjo
De andere heren staan overigens garant voor fraaie backing vocals.
Setlist: Driving Home, From Dusk Till Dawn, The Sun Will Rise Again, Sometimes, Save My Memories, For The Lost Ones, Old Oak Tree. Tweede set: Come Come Come, Me and You, Lay Me Down, The Days Go By, Stranger, Gave My Soul, Homeward Bound, Jesse James
Fotografie: Momique Nuijten en Wies Luijtelaar
Coverfoto: Monique Nuijten