Dieter van der Westen band

Dieter van der Westen band heropent concertjaar

Hoop op een positief tijdperk mondt uit in het nieuwe album The Sun Will Rise Again

Na een lange tijd van podium-stilte is het een groot genoegen dit concertjaar in te luiden met de zeskoppige Dieter van der Westen band. Omdat Blue Room Sessions helaas niet meer gasten mag ontvangen zijn 40 personen getuige van een achteraf geweldig optreden. Veel tijd om tussendoor te praten is er niet als je om kwart voor tien moet stoppen. De band wil dan ook zo snel mogelijk beginnen…

Zo’n concert-loze periode heeft, aldus Dieter, ook voordelen want deze tijd is goed benut met het schrijven van een aantal Americana en folksongs die resulteerden in een album, samen met broer Eric; The Sun Will Rise again. Hiermee willen de broers gewicht geven aan een nieuw positief tijdperk.

Dieter van der Westen band

Dieter van der Westen band
Dieter van der Westen band

De band start met Driving Home van het album Me and You uit 2018. Met een mooi intro op viool van Mirte de Graaff. The Sun Will Rise Again is de titelsong van het laatste album. En voor “de vrouw met wie ik ga trouwen” het nummer Sometimes, mooi begeleid op mondharmonica. Save My Memories is geschreven voor een overleden vriend. En Old Oak Tree is elk concert een must voor moeder Van der Westen.

Tweede set

Dieter van der Westen band
African percussion

Deze start met Come Come Come. Sfeervol moment als van Straalen vooraan op het podium gezeten een kleurrijk Afrikaans percussie instrument bespeelt.

Na een aantal concerten van deze band te hebben bijgewoond klinkt het deze keer weer anders. Meer country, folk en een beetje Harry Muskee met een onvervalst blues nummer Stranger, mooi samen gezongen met broer Eric. De aanstekelijke nieuwe single Homeward Bound wordt aangekondigd als heimwee naar dansen en zo klinkt het ook. Als toegift de eveneens aanstekelijke country & western traditional Jessie James.

Opvallend goede muzikanten

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dieter begeleidt zichzelf op gitaar, speelt mondharmonica en beschikt over een warme overtuigende zangstem die in Gave My Soul zelfs klinkt als Neil Young. Zowel Raams als Abbel maken aan de linkerzijde van het podium veel indruk met hun professionele spel op diverse gitaren en banjo. Eric van der Westen liet deze keer de grote contrabas thuis maar is zowel met zang als basgitaar een stille kracht, verdekt opgesteld achter op het podium en nauwelijks te vangen met de camera. Nog virtuozer dan voorheen speelt violiste Mirte de Graaff. Zij beschikt over een mooie stem die past bij de zang van de heren.

Conclusie; een fantastische avond met een enthousiast publiek en een uiterst sympathieke band.


De band

  • Dieter van der Westen – zang, gitaar en mondharmonica
  • Eric van der Westen op bas en zang
  • Mirte de Graaff op viool en zang
  • Gijs Anders van Straalen op drums
  • Aron Raams (Gare du Nord) op Gretsch en Gibson gitaar
  • Joost Abbel op resonatorgitaar, banjo

De andere heren staan overigens garant voor fraaie backing vocals.

Setlist: Driving Home, From Dusk Till Dawn, The Sun Will Rise Again, Sometimes, Save My Memories, For The Lost Ones, Old Oak Tree. Tweede set: Come Come Come, Me and You, Lay Me Down, The Days Go By, Stranger, Gave My Soul, Homeward Bound, Jesse James


Fotografie: Momique Nuijten en Wies Luijtelaar
Coverfoto: Monique Nuijten

eFFect Festival 2018 brengt doeners bij elkaar

Over ontmoeten, ontdekken, inspireren, leren, samenwerken en vooral meedoen op warme speelweiden

In juni breekt het zomerseizoen aan. Clubs en concertpodia zetten de sluimerstand aan van hun programmering want mensen willen naar buiten, genieten van het weer en het liefst met muziek of andersoortig vertier. Voor bands, dj’s en artiesten is het in de zomer een waar feest in de vorm van de talloze festivals die Nederland tegenwoordig kent. Werk zat, zo lijkt het. En wij, gewone stervelingen, rollen bij wijze van spreken de komende drie maanden van het ene festival in het andere.

Er zijn wel ergens in het land dance festivals, theaterfestivals, kunst- en designfestivals, rockfestivals, latino festivals, Nederlandstalige festivals, filmfestivals, rondreizende festivals. Locaties zijn weilanden, duinen, eilanden, verkommerde industriegebieden, grachten of binnensteden. Je hoeft je kortom niet te vervelen in de Nederlandse zomer. Trouwens, in heel West-Europa is het feest. Wat een verwennerij of is het allemaal niet een beetje too much?

eFFect Festival

eFFect festival 2018 - ©ronald_rijken
zondag eFFect festival

Een enkel festival is soms bijzonder in zijn opzet. Het eFFect Festival is zo’n bijzonder festival. En wat maakt het dan zo speciaal, want er is muziek, dans, theater, kleinkunst en andere kunstvormen die je bij andere festivals ook aantreft? eFFect is een echt buitenbeentje omdat het meer vraagt van de bezoekers dan alleen maar consumeren. Het mee-creëren, samenwerken, ontdekken en vooral het meedoen staan voorop. En dat begint al voordat het festival eigenlijk van start gaat. Vrijwilligers kunnen zich opgeven om mee te helpen aan de opbouw (en na afloop ook aan de afbouw). Er wordt met duurzaam materiaal gewerkt en dat past ook bij dit festival met een zeer alternatieve aanpak en programmering.

Het festival duurt twee dagen van 8 tot en met 9 juni. Anders dan de vorige edities zit het weer gelukkig mee: aan zon geen gebrek. Bezoekers zoeken de schaduw op onder bomen en afdekkingen van de diverse eet- en drinkbars. Kinderen spelen vrijuit in de zon dat voor de derde keer wordt gehouden op het terrein van Jeugdzorgboerderij De Locatie in Vlijmen. Vooral de zondag is de programmering gericht op gezinnen.

Ridders en magische poppen

Er zijn heuse ridders in het Ridderdorp die te paard en in vol harnas gaan ringsteken. Aan hun tongval te horen hebben we hier te maken met ridders uit Vlaanderen. Speciaal uit Luik (België) is Nadja Renouard met haar magische marionetten die veel bekijks van kinderen krijgt. Het is lekker griezelen bij dit poppentheater waarin vele culturen zijn vertegenwoordigd zoals het Javaanse wajang, voodoo, de hindoe olifantengod Ganesha en een beetje science-fiction. Ademloos en betoverd kijken de kinderen naar dit poppenspel waarin niet wordt gesproken. Puur visuele kracht die het toch al zo vluchtige aandachtsvermogen van kinderen goed weet vast te houden. Erg knap en zeker zo boeiend voor volwassenen (hoewel die meer hun kroost fotograferen).

Deze slideshow vereist JavaScript.

De onvermijdelijke Silent Disco staat er ook. Blauw-wit geschminkte vrouwen (priesteressen?) met lang blond haar dansen dan ingetogen en dan weer uitzinnig met de armen zwaaiend met koptelefoons op op de muziek van een dj die naast hen vanaf een houten torentje muziek draait. De danseressen nodigen bezoekers uit om ook een dansje te wagen. Wat verder op dit deel van het terrein kom je uit op de Dansvloer met een verhoogd podium. De Gentse balfolk band Zigo krijgt de mensen goed aan het dansen. Net hiervoor was er trouwens een workshop in balfolk dansen. Dat komt dus goed uit. Bijna tegelijkertijd is er een performance van Spin Echo in de Spiegeltent. Spin Echo is een gezelschap van een groep dansers, muzikanten, filosofen en een wetenschapper die multidisciplinaire performance art nastreven: dans, live muziek en theater samengesmolten in één vormgeving. Spin Echo lijkt nog in de beginfase van zijn ontwikkeling. Ambitie en potentie genoeg, nu kijken of het werkt.

eFFect festival 2018 - ©ronald_rijken
performance Spin Echo in de Spiegeltent

eFFect Festival is qua tijdstip programmering net zoals alle andere festivals. Als bezoeker moet je keuzes maken, want er is erg veel aanbod op vaak dezelfde tijden en jij als bezoeker maakt je eigen schema. Daarnaast staan er net zoals bij andere festivals genoeg eet- en drinktenten. Vooral naar en rondom de Dansvloer waar toch de meeste mensen blijven hangen. Mensen komen oude bekenden tegen die ze al lang niet hebben gezien. Voor veel Bosschenaren lijkt dit festival een feest van herkenning. eFFect is een mix van het opgeheven Vliegerfeest en Boulevard of Broken Dreams dat nu Theaterfestival Boulevard heet.

Opmerkelijk, de Spiegeltent die nu op het terrein staat, was vaste prik bij de ‘oude’ Boulevard. Dit alternatief festival heeft zeker een meerwaarde voor de stad ‘s-Hertogenbosch. Het buitengebeuren zoals op het Vliegerfeest en kleinkunst, theater, circus, acrobatiek en muziek dat allemaal zeer toegankelijk is zoals ooit de Boulevard is geweest. Zweverig, yoga-minded, hippie-achtig wellicht maar wel op zijn Bosch.

foto’s: Ronald Rijken