Maakt de Belgische belofte, Black Mirrors, de reputatie waar? En rocken de mannen van The Answer na 7 jaar stilte vandaag in Willem Twee Poppodium nog steeds? Met een geweldig geluid en een goed gevulde zaal wordt deze regenachtige zondagmiddag toch nog zeer de moeite waard. De laatkomers en thuisblijvers hebben ongelijk.
Black Mirrors
Om klokslag 1530 trapt Black Mirrors af in een nog halfgevulde Willem Twee, misschien is het het weer, of de nog onbekendheid van Black Mirrors, de kenners hebben de naam al lang in het vizier en zullen de band kennen van hun EP-funky Queen en debuut Look Into The Black Mirror. Vandaag wordt hun laatste wapenfeit gepromoot, Tomorrow Will Be Without Us. Van dat laatste album komt openingsnummer Snake Oil dan ook en wat meteen opvalt is hoe goed het geluid is.
Zelden vanaf de opener zo’n goed geluid gehoord, en wat is de band live goed, de zangeres Marcella Di Troia heeft een geweldige stem en de performance mag ik er ook zijn, zeg. Ondanks dat de zaal nog niet vol is, gaat men er helemaal voor, en de uithaal van…. Aan het einde is kippenvel. Het volgende nummer wordt aangekondigd in het Nederlands, maar aangezien de band uit Brussel komt en dus Franstalig is, zal de rest in het Engels zijn.
Lost in Dessert is een erg catchy song met swingende hooks en bij Günther Kimmich van het debuut album is duidelijk dat Queen of the Stone Age een van hun invloeden is. Lekker! De bas bij Anthropocene heeft even wat weg van Muse maar gaat verder in de lekker Stoner uptempo song. Dan vraagt Marcella of iedereen naar voren komt om samen te slowen op Tears to Share, als dit niet geïnspireerd is door Wicked Game van Chris Isaak….. die gebruikte alleen geen whammy pedaal die drummer Paul Moreau wel gebruikt in een erg lekkere solo.
Lay My Burden Down is dan weer een bluesy nummer wat terug in de tijd gaat. Na Through the Eyes of a Giant is het helaas al weer tijd voor het laatste nummer Burning Warrior. En wat een geweldig einde met lekker gitaarwerk en werkend naar een climax toe met bijpassende stroboscoop effecten. Hier had ik wel meer van willen horen. Black Mirrors is een goed ingespeelde female fronted live band met een geweldige zangeres en muzikaal klopt het. Als ze weer in de buurt zijn zeker kijken en luisteren!
The Answer
Na een korte ombouw is het tijd voor The Answer, na een soort van intro van de song Blowin’ in the Wind van Bob Dylan, trapt de band af met Keep Believing. Een oudje en weer valt het geweldige geluid op. Complimenten voor de sound, guys (en de set van Willem Twee natuurlijk). Daarna volgt Blood Brother de eerste single van het net uitgekomen album Sundowners. Tonight is dan weer van Every Day Demons uit 2010, gevolgd door de kersverse single Oh Cherry.
Under the Sky is weer wat ouder namelijk uit 2006 het jaar waarin The Answer support was van Deep Purple. De band heeft sowieso vette supports gedaan onder andere Whitesnake, Paul Rodgers, Aerosmith, The Rolling Stones en zelfs twee jaar als support voor AC/DC. Ook Jimmy Page – Led Zeppelin – schijnt fan te zijn. Ik kan me die supports voorstellen want The Answer luistert lekker weg, heerlijk op de achtergrond. Ik betrap mijzelf ook op enige afleiding, de aandachtsboog blijft niet gespannen. Het is allemaal super professioneel.
Cormac Neeson is een geweldige zanger, de muzikanten zijn uiterst kundig en met name gitarist Paul Mahon blinkt uit met zijn zeer goede spel. Toch mis ik het authentieke en lijkt het alsof het allemaal al eens voorbij is gekomen. Je hoort de bands waarmee ze gespeeld hebben zeker terug en een band als The Black Crowes komt ook regelmatig in mij op.
Het nieuwe album wordt wel bijna helemaal gespeeld en voor Livin’ On The Line wordt er op zijn Iers geproost. Slainte! De band komt per slot van rekening uit Ierland en eindigt met Preachin’ van debuut Rise.
Een lekker optreden maar voor mij is Black Mirrors de winnaar van vandaag en zie ik graag als hoofdact de volgende keer in Willem Twee. Ik zeg, check hun nieuwe album en ga het met eigen oren en ogen aanschouwen.
Fotografie: Brigitte Mulders