Op Paaspop staat Chef’Special te trappelen om de geleden corona tegenslag in te halen, net zoals zoveel andere artiesten en bands. Ook het publiek kijkt uit om weer lekker los te kunnen gaan op dit meerdaags muziekfestijn dat traditioneel het festivalseizoen opent.
Corona trof de entertainment industrie twee jaar geleden flink in het hart, maar van alle Nederlandse artiesten raakte het Chef’Special misschien nog wel het meest. 2020 had hun jaar moeten worden met de planning van een nieuwe plaat en aansluitende tour die hen nog meer op de kaart kon zetten.
Helaas, de single Trouble werd zo een voorbode voor het onheil dat insloeg met het uitbrengen van hun vierde album Unfold dat toevallig tegelijk met de pandemie in Nederland verscheen. De plaat kwam nog wel op 1 in de Album Top 100 maar het plezier om met de nieuwe nummers op tournee te gaan, werd ze ontnomen.
Op Paaspop staan de mannen dan nu te trappelen om dat allemaal weer in te halen. De Apollo vult zich langzaam terwijl de rookmachines hun werk doen en het podium hullen in een dikke mist, waar de lichten scherp overheen scheren. Eén voor één komen de heren op onder steeds luider wordend gejuich, dat aanzwengelt tot als laatste frontman Joshua Nolet verschijnt. Goed zichtbaar in zijn oversized groene hoodie klimt hij het verhoogde deel op om de tent met hem aan het klappen te krijgen.
Dat is meteen een goed ritme voor als hij eraf komt en opener Someone Else’s Love begint te zingen. Het nummer afkomstig van Unfold blijkt een goede aftrap, maar het publiek raakt uitzinniger bij Into The Future wat erop volgt. En dan is de toon van het optreden eigenlijk al gezet. De confetti kanonnen die halverwege de set worden ingezet, lijken zelfs overbodig, maar kunnen toch rekenen op luid gejubel.
Chef’Special is het bespelen van de zaal en het sfeer maken niet verleerd. Zelfs de grootste chagrijn wordt bekeerd en zingt vrolijk en dansend mee. Hun crossover sound van Reggae/Ska vermengd met Electropop vult De Apollo moeiteloos met een zomers gevoel dat garant staat voor een goed humeur.
Centraal voor het succes, om dat gevoel van de plaat te vertalen naar live, staat Joshua zelf. Het lijkt wel of hij de corona periode juist heeft benut om zich meer te ontwikkelen in de kunst om de gulden middenweg te vinden tussen het ongeremd over het podium stuiteren en liedjes soms terugbrengen tot een intiem kampvuurmoment.
Deze slideshow vereist JavaScript.
De rest van Chef’Special lijkt in dienst te staan van hem en wordt soms overschaduwd. De extra blazers die af en toe niet boven het geluid uitkomen worden zelfs helemaal naar de achtergrond gedrukt. Maar dat deert niks, alles lijkt erop gericht om Joshua in staat te stellen als een echte spreekstalmeester de tent te dresseren. En die eigenschap heeft hij zeer verfijnd.
De show is niet volmaakt, hier en daar wordt het wel eens rommelig en schreeuwerig zelfs, maar ze zetten een grote glimlach op en gaan opgewekt weer verder. De set vliegt werkelijk voorbij en dat lijkt het vijftal uit Haarlem zelf ook te beseffen.
Afsluiter Amigo krijgt dan ook niet de feestelijke uitvoering dat het normaal beleeft, maar wordt voor de gelegenheid akoestischer en trager gebracht om de vreugdevolle stemming even te rekken. Het heeft een verrassend effect als de hele tent nog éénmaal uitbundig meezingt en de band trakteert op een schitterend applaus dat ze verdienen.
Het is mooi om te zien hoe blij iedereen is bij Paaspop 2022, dat twee jaar geleden nog als eerste grote festival de handdoek in de ring moest gooien vanwege corona, maar nu ook als één van de eerste grote festivals, de poorten weer mag openen.
Iedereen is uitgelaten, heel lief en ook heel zorgzaam. Of het nu gaat om iemand oprapen in de moshpit, die onderuit is gegaan, iets wat sowieso al een ongeschreven regel is, of gewoon vraagt of het goed met je gaat, als je ergens in je uppie zit, er is een groot gevoel van verbondenheid.
Als redacteur van KLANKGAT loop ik regelmatig alleen ergens rond of een tent naar binnen en het valt me op hoeveel aanspraak ik overal heb. Oké, ik kom veel bekenden tegen, maar ook volstrekt onbekenden maken een praatje met je als je ergens alleen staat. “Wil je een pilske?” hoorde ik een begin twintiger naast me tegen me zeggen. “Nou, dat lust ik wel!” zeg ik. “Heb je die over?” Blijkbaar had ie voor zijn twee biertjes maar één muntjes hoeven geven, dus daar zeg je dan geen nee tegen. De sfeer is geweldig!
Deze Paaspop vrijdag is al goed begonnen. De vooravond had al verschillende goede en interessante acts in petto, zoals ik hier al beschreven heb, met aansprekende namen, zoals Anouk en Eagles Of Death Metal. Maar ook later op de avond is het smullen. In de Apollo laat DI-RECT zien en horen dat deze band tot de absolute top behoort van de Nederlandse muziekscene. Lees een uitgebreider verslag hier.
Blues Pills
In de Jack Daniels tent is inmiddels Blues Pills begonnen. Een Zweedse blues rockband. Regelmatig wordt er teruggegrepen naar psychedelische rock uit de jaren zeventig, maar het is toch vooral rockmuziek die de oorsprong vindt in de blues. De zangeres heeft een lekkere rauwe stem, die wel wat weg heeft van Sass Jordan. Gelukkig is de zaal goed gevuld, dan valt het niet op dat ik er tussenuit piep. De bedoeling is dat ik nog een stukje Joost mee pak, voordat ik richting Reinier Zonneveld ga, maar het lijkt erop dat de Roxy al helemaal vol is, met nog dikke rijen wachtenden er voor. Dus dan maar meteen richting de op één na grootste tent, de Phoenix.
Deze slideshow vereist JavaScript.
Dat Reinier Zonneveld een rijzende ster is, blijkt wel aan de opkomst, want ook hier is deze grote tent goed gevuld. Hij wordt aangekondigd als één van de best betaalde Dj’s van Nederland, alsof we aan zijn gage een waarde oordeel moeten hechten. Ik ben vooral getriggerd door het feit dat ie op het podium alles live aan elkaar mixt en dat ie vaak ter plekke bedenkt wat het volgende nummer gaat zijn. Het resultaat is een heerlijk techno dansfeest, maar Goose speelt om middernacht nog in de Jack Daniels. Op mijn weg daarheen, loop ik nog eenmaal richting Roxy, alwaar Antoon zijn opwachting maakt, maar ook hier hetzelfde liedje, veel jeugd en flinke rijen bij de ingang.
Goose – Paaspop 2022
Bij Goose hoor je in het begin veel nieuw werk, waarin ook veel wordt gezongen. En laat dat nou net niet de sterkste kan zijn van frontman Mickael. Later in de set, met het oudere werk, weet de band het publiek wel helemaal in te pakken met nummers als Control en de uitsmijter Synrise. De aanwezigen waaronder een groot aantal Belgen, zingen de woohoo’s uit volle borst mee. Zelfs als de muziek ermee ophoudt, de laatste minuut van het nummer. Wordt de stekker eruit getrokken, door de organisatie? Gaan ze te lang door? De band leek verrast in ieder geval. Maar terwijl de bandleden langzaam het podium verlaten, zingt iedereen nog even door, woohoo…….. Het is een mooie eerste dag geweest en er gaat nog veel moois volgen.
Het is hoog tijd dat we leren leven met het virus, tijd dus voor een langetermijnstrategie. De cultuursector is samen met de horeca nog in lockdown modus en dat zal waarschijnlijk pas eind januari – mits de besmettingscijfers het toelaten – losgelaten worden. Van het kabinet wordt een langetermijnvisie verwacht. Maar waarom top down als telkens blijkt dat beleidsmakers geen idee hebben hoe de branche werkt.
Langetermijnstrategie en Taskforce
zitconcert poppodium 2021
Meteen nadat het kabinet op 12 maart 2020 alle evenementen in heel Nederland aflastte, richtte Kunsten’92 een taskforce op met relevante organisaties zoals Creatieve Coalitie, Federatie Creatieve Industrie, Federatie Cultuur, de Popcoalitie en Alliantie van Evenementenbouwers. De taskforce inventariseert de financiële schade op de kortere en de langere termijn en ontwikkelt voorstellen voor de ondersteuning van de cultuursector.
korte termijn vs lange termijn
Routekaart
De taskforce roept het kabinet opnieuw op tot een heldere routekaart voor heropening van de hele cultuursector.
Kom met voorspelbare en inzichtelijke coronamaatregelen. Geef aan bij welke risicostadia welke maatregelen in werking treden
Maak een directe koppeling van coronamaatregelen aan financiële steun aan alle schakels in de culturele keten: organisaties én makers/zzp’ers
Maak gebruik van coronatoegangsbewijzen én de ervaringen die wij inmiddels hebben opgedaan met het veilig ontvangen van publiek om culturele organisaties onder alle omstandigheden veilig en verantwoord open te houden
Podia zeggen dat er weinig notie is van hoe de branche werkt. De sector heeft behoefte aan een strategisch plan. Beleidsmakers in Den Haag beseffen niet hoeveel werk en flexibiliteit die maatregelen van de mensen vragen, is de klacht. De cultuur- en evenementensector vraagt het kabinet om snel met een helder perspectief te komen.
25 januari is de eerstvolgende persconferentie. Hopelijk komt er dan een langetermijnstrategie en zijn we af van het gesjok van persconferentie op persconferentie. Niet meer sluiten maar veilig open blijven, zo zou het devies moeten luiden.
Volgende week presenteert de Taskforce culturele en creatieve sector een Openings- en herstelplan, dat zes voorstellen omvat om de cultuursector wendbaar de crisis door te laten komen en weerbaar de crisis uit.
De financiële situatie van Muziekcafé Lohengrin is precair en misschien is dat nog te zwak uitgedrukt. Komen veel horeca ondernemers in aanmerking voor een zogenaamde TOZO-regeling (Tijdelijke Overbruggingsregeling Zelfstandig Ondernemers), niets van dat al voor dit sympathieke muziekcafé aan de Zuiderpassage in Den Bosch.
Een gesprek met Roel van Dongen, de bevlogen programmeur van deze hotspot van live muziek. Roel hoopt dat de versoepelingen spoedig komen, want een sluiting is reëel.
Muziekcafé Lohengrin pre-corona
Muziekplatform KLANKGAT is een rubriek gestart waar we Bossche bands, artiesten, horeca en festivalorganisatoren interviewen over het afgelopen jaar. Hoe de corona crisis het beleid en de muziek heeft beïnvloed, wat de eigenlijke plannen waren, hoe musici en organisatoren terug- en vooruitkijken. Een terugblik naar een moeilijk 2020 en een vooruitzicht naar een onzeker 2021.
Muziekcafé Lohengrin
Roel van Dongen
KLANKGAT: Hoe reageerden jij en Pauly da Silva op die eerste, zogenaamde intelligente lockdown, kun je je dat nog herinneren? Roel van Dongen: Ja, dat was een zware dobber natuurlijk. In het begin was het zo dat de horeca allerlei maatregelen probeerde te treffen om te voldoen aan de anderhalvemeter samenleving. Daar hebben we aan het begin van de lockdown flink mee geworsteld, in de veronderstelling ‘nou dat gaat lukken’. Dan zouden we de gehele periode gewoon door kunnen gaan met de programmering. Helaas is dat door de overheid teruggefloten, zijn de maatregelen strenger geworden en heeft de horeca moeten sluiten.
Wij hebben alle programmering die er al voor maanden stond, moeten annuleren, onze vaste activiteiten hebben we moeten stoppen en de mensen hebben we moeten teleurstellen want de optredens werden gecancelled. Dat was een hele onzekere periode, nog steeds overigens. Maar toen leefde in ieder geval de hoop dat het na een paar maanden voorbij zou gaan en de maatregelen versoepeld zouden worden. Helaas is dat niet gebeurd met als gevolg dat Muziekcafé Lohengrin zijn deuren heeft moeten sluiten en alle programmering moeten stopzetten.
Blue7
In de zomer en vooral het najaar traden toch bluesbands bij Lohengrin op?
Ja, ja, na de eerste lockdown toen het wat versoepeld werd [1 juni 2020, red.], hebben we buiten – het was de zomerperiode, mooi weer – op het terras het een en ander gedaan. We hebben de zondagmiddag- en blues-sessies weer opgepakt, maar dat was slechts van korte duur. Vlak daarna werd weer een lockdown afgekondigd.
Zoals bij alle andere podia en horeca moesten mensen aan tafeltjes plaatsnemen op anderhalve meter afstand, werd aan de deur gevraagd of mensen klachten hadden, moest men contactgegevens opgeven en handen wassen. En dat was nog vóór de tijd van de verplichte mondkapjes. Hooguit 30 personen konden in Muziekcafé Lohengrin op deze wijze binnen gelaten worden.
Bossche Band Battle 2019
Er is ook een hulpactie voor Muziekcafé Lohengrin gelanceerd. Kan je daar iets over zeggen?
Het was zo toen in 2020, toen al die maatregelen werden afgekondigd, werd ook een steunpakket door de overheid voor ondernemers, ZZP-ers maar ook voor de horeca in het leven geroepen, de TOZO. Dat is een soort uitkering die het mogelijk maakte om de vaste lasten en inkomstenderving te compenseren. Daar heeft Muziekcafé Lohengrin in het begin gebruik van kunnen maken.
The Caverns – zondagmiddag bluessessie
Maar wat doet zich nou voor? De situatie was zo. De eigenaar Pauly da Silva bereikte in juli de pensioengerechtigde leeftijd en daarmee werd ook die TOZO stopgezet. Die geldt namelijk niet voor ondernemers die een AOW-uitkering krijgen. Dat betekende dus dat Lohengrin dat een privé-initiatief is, van een privé-eigenaar is, helemaal geen inkomsten meer had en geen omzet kon draaien. De financiële situatie werd daardoor erg penibel. Is het overigens nog steeds.
Toen is er vanuit de vaste klanten een initiatief ontstaan om een financiële ondersteuning te bieden. Er werd gedacht om bij de vaste klanten met de pet rond te gaan. Maar ja, we hebben dat toch breder getrokken en zijn op internet een crowdfunding actie begonnen. Daarmee is voldoende binnengehaald om de dringende rekeningen tot eind 2020 te kunnen betalen. Die actie is stopgezet en nu in 2021 ligt alles plat en zijn er geen inkomsten, geen donateurs. Het water staat al boven de lippen en we ademen door een neusgat. We zitten met smart te wachten tot de maatregelen versoepeld worden.
Podium sousterrain
Als dit muziekcafé moet sluiten, zou dat een enorme domper betekenen voor de regionale muziekscene. Een podium voor bands en artiesten gaat verloren en daarbij verdwijnt ook een repetitieruimte. De lacune in de TOZO-regeling ten aanzien van AOW-gerechtigde ondernemers is een kwestie van verandering in de regelgeving. Daar moet een lobby voor in gang worden gezet om de politiek te doen bewegen en dat ziet Roel van Dongen niet een-twee-drie gebeuren. Toch houdt Roel er de moed in, maar zoals al eerder gezegd: alles hangt af of die versoepelingen spoedig komen. Maar als die er komen dan kan alles weer in gang worden gezet.
“Want als het gaat om de programmering en vooral de vaste activiteiten van Muziekcafé Lohengrin. die kunnen we meteen opstarten. En wat betreft optredens, ga ik ervan uit dat de bandjes staan te springen om weer te kunnen spelen. Ik weet zeker dat het bij het eerste beste weekend dat het weer mag dat er bandjes zijn die zich aanmelden. Er is hoop maar nu is het watertrappelen.”
Uit de acht interviews die KLANKGAT hield over wat artiesten doen tijdens deze corona crisis komen de termen wendbaarheid en veerkracht bijna als vanzelf bovendrijven. Na de eerste schok en manmoedige pogingen ‘het oude normaal’ weer op te pakken, hervinden de meeste artiesten zich redelijk snel. De rode draad in alle gesprekken zijn wendbaarheid en vooral veerkracht.
Wendbaarheid
Alwin Ven – A Fool’s Errand
De eerste reactie van de artiesten komt min of meer overeen hoe iedereen in Nederland de corona crisis ervaart. ‘Het gaat wel over na een tijdje’ is de algemene reflex, niemand die de spanwijdte van deze pandemie kan inschatten. Hoe zou dat ook kunnen want alles was nieuw en onbekend aan Covid-19. Hier een paar reacties.
Danny de Vlugt (Absent Chronicles): “Ik was aan het begin van corona misschien een beetje naïef. Na de zomer zal het wel een beetje loslopen, dacht ik. Dus ik ben in eerste instantie gaan bouwen aan mijn live-show.”
“We probeerden in de eerste golf zo veel mogelijk muziek te maken en te blijven schrijven, maar dit werd ontzettend moeilijk door de maatregelen. Onze plannen van een nieuw album liepen hierdoor stuk,” legt Fabian van de bandA Fool’s Errand uit.
Anne van Damme
Anderen reageerden heel anders op de eerste lockdown die tot 1 juni zou duren. Singer songwriter Anne van Damme had zich begin 2020 sowieso voorgenomen flink te gaan schrijven: “En ja, dat werd mij ineens heel makkelijk gemaakt, er was niks anders meer op den duur. Dus ik heb heel veel geschreven en dat heeft mij goed gedaan dat daar de ruimte er voor was.”
Rob Willemse van Cirrha Niva verwoordt het zo: “Gelukkig hadden wij dit jaar geen optredens gepland staan in verband met onze demo fase. Dus hebben we ook niks hoeven te annuleren en zijn wij verder gegaan met het opnemen.”
Maar naarmate de pandemie zicht voortsleepte en er nog geen concreet uitzicht was op welk vaccin dan ook, werden de bakens verzet, vrijwillig of noodgedwongen.
Hein Willekens pakte online zijn guitar-coaching weer op en ontdekte andere stijlen wat zijn spel breder maakte.
Danny de Vlugt stopte met het opzetten van zijn live-show en ging streamen maar hield daar ook mee op. Hij besloot zich te richten op het schrijven en ging weer meer trompet spelen.
Sven Myren (Sonny Ragg): “Ik ben zelf aan een soloproject begonnen en maak daar veel rustigere muziek voor. Ik heb daar veel tijd in gestopt. Ik doe alles alleen, als producer. Want met de band, het blijft risicovol om met vijf man in een klein hokje te repeteren.”
Liseth Horsten
De uitkomsten van de wendbaarheid van de geïnterviewde artiesten zijn net zo divers als de artiesten zelf. Alles afhankelijk van de leef- en werksituatie. Illustratief is de reactie van Liseth Horsten: “In eerste instantie veranderde er weinig omdat ik gewend ben voornamelijk vanuit mijn eigen huis te werken. Mijn manier van werken was ineens ‘normaal’ geworden.”
Veerkracht
Bij de pakken neerzitten, geen oplossingen zoeken, ermee stoppen, dat zit niet in het DNA van de artiesten. De innerlijke drang om muziek te maken is te groot. “Ik blijf altijd met muziek bezig. Iedereen van Sonny Ragg wil blijven spelen,” zo besluit Sven Myren zijn interview.
“Door muziek verlies ik mijn zorgen, het is een essentieel onderdeel van mij,” zegt bassist Peter van Oudheusden (The Outer Shape).
Peter van Oudheusden
Hein Willekens, Danny de Vlugt en Peter van Oudheusden betreden nieuwe paden en voelen zich daar senang bij.
Hein Willekens: “Ik maak nieuw eigen werk . De stijl zal anders zijn dan men gewend is van mij, met meer sfeer en dynamiek, passend bij het verhaal wat ik in gedachten heb.”
Danny de Vlugt: ” ik ben met een aantal partijen bezig om nieuwe soort digitale producten en ontwerpen te ontwikkelen waarbij mensen vanuit thuis een live-ervaring kunnen hebben. Het gaat om het gebruik van hologrammen tot ja, noem het maar op.”
Peter van Oudheusden: “Positief is ook dat ik in mijn nieuwe huis een wat serieuzere thuisstudio heb kunnen bouwen. Het geeft me ruimte om qua produceren meer dingen te doen en me daar verder in te ontwikkelen. Dat maakt, ook al is 2021 onzeker, 2021 hoopvoller dan 2020.”
En over optredens zei Anne van Damme: “Mijn persoon-op-het-podium dat is een persoon die nu al heel lang niet naar buiten is geweest. Dat merk ik wel, dat vind ik heel jammer. Dat zou ik graag anders zien. Ik hoop dat over een paar maanden alles weer open kan, desnoods op lagere capaciteit. Dat we door het vaccin snel weer naar hetzelfde terugkeren, maar dat is allemaal afwachten.”
Afwachten wat komt. Aan deze artiesten zal het niet liggen. Als het komt dan komt er veel, heel veel want niemand heeft stilgezeten.
In de rubriek over wat artiesten doen nu corona huishoudt een gesprek met Liseth Horsten, singer songwriter en begeleidster van muziek voor begrafenissen.
Interview met Liseth Horsten
KLANKGAT: Wat deed je voor Corona uitbrak?
Sinds 2007 ben ik als zzp-er werkzaam als uitvoerend en docerend musicus:
Uitvoerend: eigen singer-songwriter repertoire (het liefdewerk), en commercieel (het werk): o.a. huwelijken, recepties en uitvaarten. Sinds najaar van 2019 alleen nog uitvaarten.
Docerend: lespraktijk thuis. In het verleden ook muzikale workshops op locatie gedaan (teamuitjes e.d.) en lesgegeven op enkele regionale muziekscholen.
Daarnaast speel ik zang en slaggitaar in een jaarlijks lokaal Neil Young tribute project (dat is meer hobbymatig), en ik was (ben) sinds twee jaar vrijwilliger bij een van de mooiste poppodia in het land: 013
Liseth Horsten
Hoe heeft Corona jou in je werk en leven beïnvloed?
In eerste instantie veranderde er weinig omdat ik gewend ben voornamelijk vanuit mijn eigen huis te werken. Mijn manier van werken was ineens ‘normaal’ geworden (ze lacht even).
In die zin was het geen grote overgang en genoot ik aanvankelijk van de rustige sfeer die er over het hele land leek te hangen. Ik kan goed alleen zijn, hoewel ik natuurlijk net als iedereen bepaalde aspecten van het (sociale) leven dat is weggevallen, wel mis.
Het lesgeven gaat hier door: in het voorjaar ben ik begonnen met lessen via Skype aan te bieden. De ene leerling wilde dat wel en de andere niet en in sommige gevallen was het ook niet mogelijk, en in die periode is er dan ook een aantal leerlingen afgehaakt. Ik ben destijds ook begonnen met een leerlingen-nieuwsbrief met leuke weetjes en links, om iedereen erbij te blijven betrekken (dat is dus maar ten dele gelukt).
Toen er weer 1-op-1 lesgegeven mocht worden, zijn er wel weer een paar nieuwe leerlingen bij gekomen, en ook nu ga ik door met 1-op-1 lessen (mits klachtenvrij en op iets meer afstand en luchten tussendoor) en de mógelijkheid om te Skypen als er wél mogelijk besmettingskans is.
Ik ben me ervan bewust dat ik risico loop als 50+ en zzp-er omdat ik in mijn eigen woonkamer lesgeef. Maar de lessen zijn mijn enige ‘enigszins-vaste’ inkomsten, dus ik wil daar niet mee stoppen.
Als het risico groter wordt door meer besmettingen, weet ik nog niet wat ik ga doen: als ik weer alleen online ga lesgeven, zullen er misschien weer leerlingen gaan afhaken. Maar als zzp-er moet ik wél extra op mijn gezondheid letten.
Het musiceren op uitvaarten gaat ook door, de regels voor uitvaarten zijn gelukkig wat soepeler (qua aantallen bezoekers), waardoor het prima mogelijk is: in het voorjaar en zomer waren er o.a. ceremonies in de open lucht.
Het is heel mooi en dankbaar werk maar het nadeel ervan is dat je het pas drie dagen vooraf weet (knipoogt, als redactie stel ik me voor dat dat drie hectische dagen kunnen zijn).
013
Wat leuk is aan 013 (poppodium in Tilburg, red.) waar ik vrijwilliger ben (naast het niet-leuke dat het nu dicht is), is dat ze hun best doen om alle vrijwilligers en medewerkers bij het podium te blijven betrekken,
Onder andere door online medewerkersvergaderingen inclusief popquiz.
En sowieso is het leven meer online geworden. Het fijne is dat je makkelijk contact kunt houden. Het vervelende is dat ik nóg meer achter het scherm zit dan ik al deed, met wat fysieke klachten van dien.
En dat het realiseren hoe afhankelijk ik ben van internet, en dat dit waarschijnlijk meer en meer het geval gaat zijn in de toekomst, me er niet blijer op maakt.
Als tegenhanger hiervan ben ik weer wat creatieve hobby’s gaan oppikken, bijvoorbeeld houten ukelele standaards maken en beschilderen. Mijn achtergrond en eerdere opleiding ligt op het beeldende vlak, waaronder tekenen en schilderen. Van tijd tot tijd heb ik een periode waarin deze behoefte aan ‘analoge’ creatieve of ambachtelijke ontspanning weer naar boven komt, en dat was in het afgelopen jaar zeker weer het geval.
013
Wat ik moeilijk vond en vínd, is dat ik geen idee heb hoe mijn toekomst als muzikant van eigen repertoire eruit gaat zien, en sowieso het hele uitvoerende muzikantschap: kunnen we straks nog op de oude manier optreden, zijn er straks nog kleine podia voor onbekende muzikanten? En is er nog budget? Want zo niet dan houdt het voor mij op, ik wil op z’n minst mijn muzikanten, ook profs, kunnen betalen. Ik kan wel weer solo gaan spelen, maar als dat de enige mogelijke vorm is vind ik dat niet leuk.
Maar we zullen misschien andere manieren moeten zoeken om hier invulling aan te geven als optreden in band vorm geen haalbare optie meer blijkt te zijn. Dat zou ik wel een enorm gemis vinden, want het samen spelen met andere goeie muzikanten brengt juist de magie en de spanning die je zoekt in de muziek. Naast het sociale aspect natuurlijk, ook niet onbelangrijk.
En we zullen andere manieren moeten zoeken om onze muziek de wereld in te brengen: het is nu sowieso voor iedereen in deze business harder werken voor (nog) minder geld, en dat maakt me soms wel moedeloos: ga ik dit nog doen tot aan m’n pensioen? Ik geloof niet dat ik daar zin in heb.
Heb je speciale dingen gedaan om met deze omstandigheden om te gaan? Welke? En hoe werkt dat?
Zoals al gezegd: muzieklessen via Skype gaan geven. Hiervoor heb ik een goeie webcam aangeschaft en gáán: al doende leert men.
Andere dingen om ermee om te gaan liggen meer op het persoonlijke vlak, zoals. de sociale contacten. En iemand hebben om af en toe mee te sparren over zowel persoonlijke dingen als werk gerelateerde zaken. Dat is sowiesó belangrijk, maar zeker nu en zeker als single.
Zijn er nog dingen die je andere artiesten mee zou willen geven?
Onderhoud je netwerk van collega’s, want je hebt elkaar nodig. Om input te vragen over praktische zaken, of om te sparren over de dingen waar je mee worstelt. En wees ook niet bang om hulp te vrágen want iederéén worstelt.
Blijf creatief bezig, op welke manier dan ook. Zoek naar dingen, en mensen, die je creatieve brein prikkelen.
Zorg voor een Plan B, en C, voor de financieel mindere tijden. Je bent geen slechte ondernemer als je in mindere tijden even kiest voor een parttime baan erbij, bijvoorbeeld.
Blijf in beweging, go with the flow, heb vertrouwen.
En dit zeg ik ook allemaal tegen mezelf !
De corona crises heeft mijn muziek op zich trouwens niet beinvloed.
Wat waren je eigenlijke plannen?
nieuwe EP
‘Het’ plan van 2020 was om in het voorjaar een nieuwe EP op te nemen met mijn band. Bij de eerste corona golf hebben we de repetities voor de zekerheid uitgesteld (de bandleden hebben gezinnen met kinderen) en tegen de zomer planden we weer een repetitie. Maar ook hadden we allemaal andere prioriteiten omdat een gedeelte van het werk wegviel en er dus e.e.a. geregeld moest worden. Uiteindelijk hadden we opnames gepland in december, maar toen kwam er weer een lockdown waarbij ook de studio van de drummer, waar we zouden gaan opnemen, dicht moest. Maar we komen telkens een stapje verder, dus die EP komt er hoe dan ook!
Wat die EP betreft: we hebben nu een studiodatum in februari en ik ga ervan uit dat het gewoon doorgaat. Mocht dat onverhoopt toch weer niet lukken dan verzin ik een andere vorm: we willen graag een band-EP die gedeeltelijk gezamenlijk ingespeeld wordt, voor het live-gevoel, en die gaat er ook zeker komen, maar ik heb wel een plan B in m’n hoofd.
Wat de andere werkzaamheden betreft heb ik geen idee wat me te wachten staat in het komende jaar… Ik houd er rekening mee dat het nog even gaat duren voordat er weer opgetreden kan worden.
Of de culturele sector zich volledig herstelt op korte termijn weet ik ook niet, ik denk het niet. Ik laat het dus maar op me af komen…
Net als in het afgelopen jaar verwacht ik geen grote financiële problemen (gelukkig had ik een buffertje, leef zuinig en woon goedkoop, dat is mijn geluk) en ik zou het ook geen probleem vinden om een parttime baantje te zoeken als de nood aan de vrouw komt: ik heb voor hetere vuren gestaan dus heb er vertrouwen in dat ik ’t wel overleef. Ik zal wel extra aandacht moeten geven aan promotie van mijn verschillende projecten: zowel het eigen repertoire als de uitvaartmuziek en de muzieklessen. En wie weet kan ik nog een nieuw project verzinnen dat wat geld in het laatje kan brengen.
Ik ben in ieder geval blij dat ik mijn ei kwijt kan in andere creatieve uitingen, en ik sluit niet uit dat ik nog wat meer die richting in ga. Het zou mooi zijn om het te kunnen combineren met muziek.
Ik denk dat júist in het afgelopen jaar gebleken is hoe belangrijk muziek en kunst is voor het welzijn van mensen. Dus dat gaat niet verdwijnen. Ik hoop dan ook dat het een belangrijkere plaats gaat innemen in de maatschappij. Creatieve denkers en makers, en alle vormen van kunstzinnige uitingen, hebben we in deze tijd heel hard nodig denk ik.
Sven Myren (Sonny Ragg) kijkt met gemengde gevoelens terug op al hun geannuleerde optredens die in 2020 stonden gepland. Toeren door Nederland om nieuwe singles en EP te promoten, optredens op festivals en kleine zalen. Allemaal weggevaagd door corona. Een kleine opleving in de zomermaanden verzachtte de pijn een beetje. Voor het nieuwe jaar staan gelukkig weer spannende dingen op de plank. En, Sven Myren gaat solo.
KLANKGAT begint een rubriek waar we Bossche bands en artiesten interviewen over het afgelopen jaar. Hoe de corona crisis hun muziek heeft beïnvloed, wat de eigenlijke plannen waren, hoe ze aankijken naar volgend jaar. Een terugblik naar een moeilijk 2020 en een vooruitzicht naar een onzeker 2021.
KLANKGAT: Sven, hoe is het met je, hoe is het met Sonny Ragg? Sven Myren: De band is nog bij elkaar, dat is natuurlijk het belangrijkste. Maar ja, we hadden heel veel in de planning staan. Onze nieuwe boekingskantoor Comfort in Sound had een behoorlijk aantal festivals en optredens die we zouden gaan doen. Die zijn allemaal gecanceld. We hebben wel het geluk dat we destijds een prijs hadden gewonnen om een album op te nemen bij LEF Studios in Uden.
nieuwe single kleine tour
Welke prijs was dat?
Tien à vijftien acts mochten bij LEF Studios een demo opnemen en daaruit werd een act gekozen. Die kreeg dan de gelegenheid om tien dagen de studio in te gaan. Wij wonnen die prijs. Vanaf 1 januari 2020 zijn wij gaan opnemen en nog steeds zijn wij daarmee bezig. Ik werk bijvoorbeeld nog steeds aan de vocals. Er worden zeven à acht nummers uitgebracht in de vorm van singles en een EP.
In januari 2021 komt er een nieuwe single uit die in Studio Cube is opgenomen en gemixed. De release in januari gaat samen met een clip, ook vanuit Studio Cube, door vooral Luuk [Bergervoet, red.] eigenlijk. Die heeft alles gefixed.
Had corona niet plaatsgevonden, zouden die singles en EP eerder zijn uitgekomen?
Ja, dat denk ik wel. Zo’n opnameproces dat duurt wel even. Wij wilden in de komende winter eigenlijk een kleine clubtour doen door Nederland. In poppodia en kleine zaaltjes om onze nieuwe singles te promoten. Dat zou via Comfort in Sound lopen en – zucht – zo iedere keer na een nieuwe release, een kleine tour plannen en veel op festivals spelen. Maar het is allemaal niet doorgegaan.
Zomer 2020
In de beginperiode van de eerste lockdown kwam het tot een stilstand. Repeteren ging moeilijk vanwege de maatregelen en bandleden waren beducht voor besmetting van kwetsbare familieleden. Op gegeven moment werd helemaal niet gerepeteerd. In de zomer door versoepelingen is de band toch wat gaan optreden. Sonny Ragg werd door festivalorganisatie Into the Woods gevraagd om op camping Kallumaan voor een honderdtal bezoekers te spelen. In de Effenaar verzorgden Sven Myren en de zijnen een livestream concert. In augustus trad de band op in Den Bosch bij de Bossche Brouwers aan de Tramkade. Met het boekingskantoor waren enige shows gepland en een paar fotoshoots stonden op de agenda. Het ging allemaal niet door en na de zomer viel het stil. Sven Myren zat echter niet bij de pakken neer.
Wat zijn jullie plannen voor 2021?
We hebben meerdere optredens staan zoals een act bij Ida Nielsen, de oude bassiste van Prince. Dat is in mei in de Groene Engel als voorprogramma. Ik hoop dat dat doorgaat. Desnoods met 30 of 50 man, maakt mij niet veel uit. Om sowieso die mensen te ontmoeten lijkt mij echt geweldig. Dan hebben we nog een paar optredens staan die wijzelf organiseren. Da’s meer richting de zomer.
Heeft corona jullie manier van schrijven beïnvloed? Ik hoorde dat veel dj’s nu rustigere muziek maken. Speelt dat ook bij Sonny Ragg?
Bij ons niet echt. Puur omdat wij die zeven, acht nummers al hebben opgenomen in de studio en we zijn daar nog steeds mee bezig om het perfect te maken, echt hoge kwaliteit. De focus is daar op gebleven. Wel hebben we de lyrics aangepast.
Ik ben zelf aan een soloproject begonnen en maak daar veel rustigere muziek voor. Ik heb daar veel tijd in gestopt. Ik doe alles alleen, als producer. Want met de band, het blijft risicovol om met vijf man in een klein hokje te repeteren. En dan heb ik het niet per se over de bandleden maar onze naasten.
We krijgen dus ook een Sven Myren als solist?
Ja, ja, dat gaat ook volgend jaar starten.
Heb je er al materiaal voor geschreven?
Ik heb daar bijna al een heel album voor gemaakt. Ik ga ook met een bepaalde vormgeving werken en plan ook een fotoshoot. De insteek van dit soloproject is om op te gaan treden op Spotify met een fanbase als publiek. Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken.
Dat zijn mooie concrete plannen voor 2021.
Absloluut. Ik blijf altijd met muziek bezig. Iedereen van ons wil blijven spelen. Het is een nare situatie maar het is niet anders. Laten we hopen dat er in de zomer meer kan.
Denkend aan 2020 zie ik brede rivieren tergend langzaam door oneindig laagland gaan. En waar normaal gesproken, op een zomeravond, een brede rivier uitnodigde tot mijmeren en dromen, deze rivier tartte en bespotte. De stroming wou maar niet op gang komen, het jaar wou maar niet op gang komen.
2020 begon goed; het Rauwkost-festival streek weer neer op de Tramkade met een weekend lang een uitgebreid en gevarieerd programma. Helaas viel het bezoekersaantal tegen.
Het programma van Paaspop werd langzaamaan steeds duidelijker, evenals mijn keuze om daarom dit jaar niet te gaan. Daarentegen kon ik me wel gaan verheugen op een weekend Jera, in Ijsselstein. Een jonge traditie waar ik me sinds een paar jaar met plezier aan overgeef.
En na carnaval viel de hamer. En ik hoef er verder niet op in te gaan- jullie waren er bij. Ieders leven veranderde. Intelligente lockdown, anderhalve meter maatschappij, het nieuwe normaal, mondkapjes, elleboog niezen, elleboog stoten, het mediavocabulaire paste zich rap aan.
Maar de mens denkt in oplossingen. Binnen de marges van wat wettelijk mocht, en maatschappelijk gewenst was. En natuurlijk, een rockband kijken en luisteren, zittend aan een tafeltje, is niet fantastisch. Maar het is weer even iets anders dan weer dezelfde bank, hetzelfde behang, thuis.
Bossche Zomer – Picknick Park Zuid
De Bossche Zomer debuteerde glansrijk, gretig gebruik makend van de parken, bermen en perken die Den Bosch rijk is. De hele stad de hele zomer één anderhalf-meter-festival.
Na de zomer werden de duimschroeven andermaal aangetrokken. De dertig- personen regel bleef in stand, helaas was het bijpassende barbezoek compleet afgeschaft. Elk concertbezoek leek opeens een straight-edge statement.
Paul Claassen
En nu ligt alles plat. Geen films, geen poëzie, geen muziek. Geen avondje naar de kroeg, geen avond uit eten. De trage brede rivier van 2020 is een alles verslindende gletscher geworden. Enige vorm van vermaak is vermaak op afstand; de artiest doet haar en zijn ding, de liefhebbers loggen in om mee te beleven en hun geliefde artiest te steunen. En laat afstand nou net datgene zijn, wat een live-optreden opheft. Samen met die geliefde artiest te staan zweten in een te vol zaaltje, samen de lucht van plat gestampt gras en oud bier te ruiken, samen met gelijkgestemden op de maat te staan knikkebollen.
De maand van de lijstjes is bijna voorbij, en daarmee ook bijna het jaar. Een zeer karig jaar waar het de uitvoerende kunsten betrof.
Laten we hopen dat we inmiddels seculier genoeg geworden zijn, om niet te hoeven vasthouden aan de zeven magere jaren. Één mager jaar is meer dan voldoende om ons te laten waarderen wat we in 2019 nog als normaal beschouwden.
En laten we ook hopen dat de voortekenen gunstig zijn en dat we zeer spoedig weer terug mogen naar het oude normaal. Dan zien we mekaar weer, ergens in een zaaltje of een tentje of op een veldje.
De leden van de excentrieke post-rock band A Fool’s Errand werden hard getroffen door de pandemie. ‘Wij waren net bezig met het schrijven en produceren van ons tweede album, maar dit kwam vrijwel helemaal stil te liggen maart dit jaar.’ Ik spreek vandaag met basgitarist Alwin van der Ven en gitarist Fabian Voskuil.
KLANKGAT begint een rubriek waar we Bossche bands en artiesten interviewen over het afgelopen jaar. Hoe de corona crisis hun muziek heeft beïnvloed, wat de eigenlijke plannen waren, hoe ze aankijken naar volgend jaar. Een terugblik naar een moeilijk 2020 en een vooruitzicht naar een onzeker 2021. Aan het woord zijn twee bandleden van A Fool’s Errand.
Interview A Fool’s Errand
A Fool’s Errand – foto: Joep Hijwegen
Waar vorig jaar nog het debuut album Gravitasuitgebracht werd, was het afgelopen jaar muzikaal tegenvallend voor A Fool’s Errand. ‘We probeerden in de eerste golf zo veel mogelijk muziek te maken en te blijven schrijven, maar dit werd ontzettend moeilijk door de maatregelen. Onze plannen van een nieuw album liepen hierdoor stuk’, legt Fabian uit.
Maar helemaal stil gezeten? Tuurlijk niet. ‘Net als iedereen was het eerst zoeken naar wegen om zo dicht mogelijk bij het oude te komen. Voor ons als band was dat onze slecht geventileerde repetitieruimte. Alleen na verloop van tijd zonk het er toch echt in dat we het anders moesten gaan doen. Dit was eigenlijk heel tof, het dwingt je om anders naar je werk te kijken. Afgelopen jaar zijn we onze nummers akoestisch gaan spelen, los van elkaar thuis, maar ook bij elkaar buiten in een bos,’ vertelt Alwin.
A Fool’s Errand te zien op Instagram
Klik op de afbeelding om de video te bekijken
Muzikale ontwikkeling door gedwongen bankhangen
‘Voor mij bestond dit uit mezelf eens even grondig storten in muziektheorie en het luisteren naar verschillende genres, iets waar ik zonder deze pandemie minder tijd voor zou hebben. Oh ja en, mijn effect pedalen liggen in de repetitieruimte. Hierdoor ben ik het cleane geluid van mijn gitaren veel meer gaan waarderen’ legt Fabian uit. Maar ook Alwin moest het zonder de repetitieruimte doen; ‘Omdat ik in een studio woon in een gehorig pand en mensen thuis werkten, speelde ik zelden bas versterkt of trompet. Afgelopen jaar heb ik me dus meer gericht op akoestische gitaar. Daarnaast ben ik ook begonnen met zanglessen. Om eerlijk te zijn mis ik wel het muziek maken met de band. De paar repetities die we hebben gehad werden al snel urenlange jamsessies, dat was echt heerlijk.’
Nieuwe sound van de band in het nieuwe jaar
Alwin van der Ven
Het tweede album moest door de pandemie even op de plank worden gelegd, maar deze zal er zeker in het nieuwe jaar vanaf worden gehaald. ‘Voor ons is het afgelopen jaar niet alleen soms erg moeilijk geweest, maar ook erg inspirerend. Allen zijn we los van elkaar aan de slag gegaan met muziek, wat we in het nieuwe jaar hopen te kunnen combineren. We zullen op ons tweede album dus zeker een nieuwe sound hebben’, legt Fabian uit. ‘Op optredens rekenen we het komende jaar nog niet, dus we blijven ons richten op muziek schrijven die voor ons nieuw en uitdagend is,’ voegt Alwin hieraan toe.
En voor een klein voorproefje van deze nieuwe sound hoeven we niet lang meer te wachten. Het nieuwste nummer van A Fool’s Errand, Padre Santos, zal in de nabije toekomst voor het grote publiek te beluisteren zijn.
Singer songwriter Anne van Damme nam zich in 2020 voor veel te gaan schrijven. Dat er een pandemie uitbrak waardoor onder meer podia op slot gingen, had weinig invloed op dat voornemen. De ruimte die ze kreeg, benutte Anne ten volle.
Anne van Damme
Interview met Anne van Damme
KLANKGAT begint een rubriek waar we Bossche bands en artiesten interviewen over het afgelopen jaar. Hoe de corona crisis hun muziek heeft beïnvloed, wat de eigenlijke plannen waren, hoe ze aankijken naar volgend jaar. Een terugblik naar een moeilijk 2020 en een vooruitzicht naar een onzeker 2021.
KLANKGAT: Hoe is jouw artistieke gemoedstoestand geweest dit jaar? Anne van Damme: Nou, artistiek eigenlijk wel goed. Want ik heb heel veel geschreven. Daar was veel ruimte en tijd voor. Dat had ik mij eigenlijk al voorgenomen, aan het begin van het jaar toen er überhaupt geen corona was. Ik ga dit jaar tijd vrij maken om meer te schrijven. Dat wil ik elke dag kunnen doen, want dat is echt mijn ding, dat schrijven. En ja, dat werd mij ineens heel makkelijk gemaakt, er was niks anders meer op den duur. Dus ik heb heel veel geschreven en dat heeft mij goed gedaan dat daar de ruimte er voor was.
De andere kant van de medaille is wel dat je het contact mist met het podium, het publiek.
Ja, ja, ja, dat is wel zo. Ik had dat vooral deze zomer. De eerste paar maanden konden mij niet zoveel schelen, ik speelde toch niet, ik had er niet zo’n behoefte aan, maar toen kwam de zomer en dacht ik, nu wil ik eigenlijk wel weer, nu wil ik graag weer het podium op, nieuwe dingen laten horen, uitproberen want het is altijd anders als je voor een publiek speelt dan wanneer je thuis dingen doet. Liedjes moet je altijd laten inzinken. Normaal kijk ik ook live van wat werkt en wat niet, maar dat zat er niet in. Ik heb nu ook echt zin in om regelmatig te gaan spelen. Ik heb een paar online dingen kunnen doen, ook wat live-streams en ik heb op een webinar voor een financieel adviesbureau een paar liedjes gespeeld, als een soort intermezzo.
Anne van Damme thuis
Wat doet het met jou als artiest dat je zo weinig kan optreden?
Hmm, ik vind het jammer. Ik had het eerste half jaar alleen de behoefte om te schrijven. Toen vond ik het niet zo erg en ik vind het nu nog steeds niet zo verschrikkelijk. Ik kan best andere dingen doen en live-streams via Instagram en Facebook vind ik oprecht leuk om te doen, maar ik merk dat ik een stukje van mezelf mis. Dat kan je even volhouden. Het is geen cruciaal stukje, niet dat ik dat niet overleef.
persoon op het podium
Mijn persoon op het podium dat is een persoon die nu al heel lang niet naar buiten is geweest. Dat merk ik wel, dat vind ik heel jammer. Dat zou ik graag anders zien. Ik hoop dat over een paar maanden alles weer open kan, desnoods op lagere capaciteit. Dat we door het vaccin snel weer naar hetzelfde terugkeren, maar dat is allemaal afwachten. En omdat ik er zelf niet heel veel aan kan doen, kan ik het ook loslaten. Ik kan me er over opwinden, maar dat verandert de zaak niet.
Dat loslaten dat is een punt waar veel mensen op uitkomen.
Ja, precies want je houdt het gewoon niet vol. Je kan niet een jaar lang blijven pushen naar iets wat gewoon niet kan. Je kan beter je energie op iets anders richten. Veel mensen zeggen ‘2020 is een verloren jaar’. Maar ik weet eigenlijk niet of dat wel zo is. Ik heb zoveel kunnen doen, heb andere projecten opgestart, veel geschreven. Je gaat toch weer op een andere manier naar
dingen kijken en hoewel sommige dingen best lastig zijn, denk ik dat er ook weer mooie dingen komen. Ik probeer me daar altijd op te richten. Er zijn nu massa’s mensen creatief bezig en dat doet ons weer veel goeds.
Er staat ons heel wat te wachten in 2021 als ik jou zo hoor.
Ja, ik hoop dat er dingen veranderd zijn, en ten goede en iedereen er weer lekker fris in gaat.
VIDEOCLIP WAVES
Anne van Damme heeft zaterdag 19 december de videoclip Waves gepubliceerd, omdat haar EP Waves twee jaar geleden uitkwam. Zie de recensie op KLANKGAT van 17 december 2018. Daar wilde Anne toch iets mee doen. In de woonkamer heeft ze een clip gemaakt – alles in eigen beheer – van de titelsong Waves, een nummer dat nog steeds heel belangrijk voor haar is.
