Dat er nog genoeg te beleven valt na Koningsdag bevestigen Room 714 en Death Star Discotheque bij Brouwcafé De Vaart. Synthpop en onvervalste Amerikaanse gitaarrock. Het viel te verwachten; de dag na Koningsdag zou er weinig publiek op komen dagen. Maar het handjevol bezoekers wat wel op 28 april in de Vaart staat, wordt uitstekend vermaakt.
Room 714
Opener van de avond is Room 714. Deze jonge band uit Eindhoven maakt frisse heldere popliedjes. Het geluid wordt vooral bepaald door twee synthesizers, wat de band een duidelijke jaren ‘80- jus geeft, en deels door stevige gitaarerupties. Dat wil zeggen, stevig, maar binnen de lijntjes. Het geheel wordt op de been gehouden door een stabiele basis van bas en drums.
Room 714 zegt geïnspireerd te zijn door Depeche Mode en andere synthpop, maar het is geen lege pastiche wat ze spelen, geen lege kopie. Room 714 heeft goed geluisterd, en wat ze gehoord hebben goed kunnen vertalen naar poppy, dansbare new wave- nummers, en wat meer ballad- achtige stukken. Klein minpuntje is misschien dat voor de langere uithalen, de stem van de zangeres nog net niet vol genoeg is.
Maar zoals gezegd, het is een jonge band en buiten dat valt er genoeg te genieten.
Death Star Discotheque
Van een heel ander kaliber is Death Star Discotheque. Hier staan vier volwassen kerels, in klassieke rockbezetting, hun opwachting te maken. De soundcheck verraadt al waar het op uit gaat draaien: niet lullen maar poetsen.
Nieuwste single Move On
Niet gehinderd door het kleine aantal bezoekers gaat Death Star Discotheque los. De eerste vier nummers om op te warmen rug aan rug, zonder pauze voor je kiezen. Op Amerikaanse leest geschoeide gitaarrock. De zanger bedient tevens de slaggitaar en bepaalt het thema. De leadgitarist hangt er lekker tegenin, met zijn door pedalen gekleurd geluid.
Als een maïzenapap ligt de bas hier onder, dik vloeiend. De heldere tikken van de drums vervolmaken het geluid. De heren hebben goed geluisterd en weten wat ze willen qua geluid.
Ik mocht de EP Three van hen beluisteren voor KLANKGAT, en dat maakte me nieuwsgierig naar een live- optreden. Mijn nieuwsgierigheid wordt méér dan bevredigd. Wat Room 714 doet met synthpop, doet Death Star Discotheque met gitaarrock. Ze geven er een eigen draai aan, wat ervoor zorgt dat het allemaal bekend overkomt maar toch origineel is.
Na een set van vijftien eigen nummers, waarbij vooral de zanger- gitarist zich in het zweet heeft gewerkt, wordt het toch opgedaagde publiek bedankt. Ook de geluidsman van de Vaart wordt bedankt, en verdiend. Knap wat hij voor elkaar krijgt.
Met airplay op onder andere Pinguïn Radio en diverse buitenlandse ‘indie’ radiostations en een plek op de bank nog, voor de afgelopen editie van Paaspop, lijkt me Death Star Discotheque langzaam maar zeker op te stomen naar een plek in de volgende divisie. Mijn tip: hou hun agenda in de gaten en ga ze zien.
