Blow the wind easterly

Horn of Plenty: Blow the wind easterly uit de Balkan

Muzikale overpeinzingen met Eric Vloemans, Kinan Azmeh en Jeroen van Vliet prachtig gespeeld

Voor deze avond van Horn of Plenty: Blow the wind easterly zocht Eric Vloeimans de samenwerking op met Jeroen van Vliet (piano) en de Syrische Kinan Azmeh (klarinet).

Blow the wind easterly

Blow the wind easterly
Kinan Azmeh

Kinan Azmeh heeft een meer dan indrukwekkende achtergrond, niet alleen verkreeg hij zijn Master of Arts bij de beroemde Juilliard school in New York, hij promoveerde ook op musicologie in New York.
Alsof dat niet genoeg is studeerde hij ook af op het gebied van elektronica. En hij was de eerste Arabier die een eerste prijs won op het Nicolai Rubinstein International Youth competition in Moskou.

Daarna volgden een lading samenwerkingen en projecten waar je een boek mee kan vullen. Hoe DOET iemand dat vraag je je toch wel verbaasd af.

Blow the wind easterly
Jeroen van Vliet

Jeroen van Vliet is een zeer bekend jazz-pianist met ook een enorme achtergrond aan samenwerkingen. Hij doceert aan het Artez instituut. Eric Vloeimans schijnt wel eens trompet te spelen (knipoog).

Het concert
Het concert Blow the wind easterly begon zonder verdere omhaal met de klarinet en trompet die (met veel lucht geblazen) heel zwoele tonen voortbrachten die naar een duduk (dubbelriet-blaasinstrument) neigden. Na een basis te hebben neergelegd viel de piano ritmisch in. Het geheel leek qua ritme en melodie sterk op het begin van The Old Castle van Mussorgsky.

Op een goed moment voelde je je in een karavaan die door de woestijn trok. En het stuk eindigde met een hervatting van het beginthema waarna de blazers langzaam wegstierven met het ietwat romantische gevoel van een tot stilstand komende stoomtrein. De Oriënt Express wellicht?

Kinan Azmeh
zwoele tonen

We werden meteen getrakteerd op het volgende stuk, ingezet op de piano. Een beetje een peinzend nummer waarin je vooral kan luisteren naar hoe de wisselende akkoorden de tonen van de klarinet telkens in een andere context plaatsen. Hierdoor komt soms enige emotie vrij.

En door, maar nu met een wat levendiger nummer in een 5/4 maat met meer jazzy invloeden en snelle loopjes.

Eric legt ons nu uit waar we in Blow te wind easterly naar hebben geluisterd. Het waren:

  • Imaginary Scenery
  • Seeker
  • Inner Mission (uit Eric’s covid periode)
Jeroen van Vliet Kinan Azmeh Eric Vloeimans
vlnr: Jeroen van Vliet, Kinan Azmeh en Eric Vloeimans

Na wederom een nogal peinzend stukje, wordt het heel wat spannender als men Fatima aan ons voorstelt. Te horen aan de muziek een mysterieuze dame die niet heel makkelijk te benaderen is (hoorde ik daar werkelijk een 12/8 ritme met een 3 2 3 2 2 patroon?), maar alle mannen het hoofd op hol brengt.

Balkan
Zo volgen nog meer stukken met ieder prachtig gespeelde klanken. Maar gelukkig komt er ook een verfrissend stuk Balkan in 7/8 wat toch altijd weer een opwindend gevoel geeft. Flink verder opgefrist door de snelle loopjes die je hier ook verwachten zou, op dat soort momenten wens je dat je niet op een theaterstoel zit!

Van de Balkan trekken we door naar Griekenland: Kardamyli is een pittoresk dorpje met mooie stenen huizen met keramische daken. Het dorp ligt te midden van olijfgaarden. En dat proef je in de manier waarop de akkoorden en de klanken heerlijk loom voorbij komen drijven.

Syrische opstand
Syrische opstand

Een thema dat Kinan natuurlijk zeer bezig houdt is de Syrische opstand in 2011. Gebaseerd op een stuk van Bartok maakt hij hier meeslepende muziek over. Waarbij hij ritme slaat op de zijkant van de vleugel terwijl een emotionele trompet klinkt.

En Eric zou Eric niet zijn als er niet nog een toegift kwam over een jonge boom.

Blow te wind easterly
finale

Eric Vloeimans, Kinan Azmeh en Jeroen van Vliet – Levanter (2018)

Esinam Dogbatse

Horns and electronics op Horn of Plenty festival

Experimentele mix van traditioneel en elektronica van Morris Kliphuis en Esinam Dogbatse slaat aan

De Toonzaal stond dinsdagavond 5 maart in het teken van horns and electronics – blazers en elektronica –  voor het Horn of Plenty festival. Eén van de mooie drives van het festival is om nieuw talent een kans te geven en om grensverleggende mogelijkheden in de muziek te verkennen.

Horns and electronics

Deze slideshow vereist JavaScript.

En dat is wat de gasten deze avond kregen. De muziek die avond combineerde allerlei stijlen en verkende nieuwe mogelijkheden. Twee soloisten: Morris Kliphuis en Esinam Dogbatse lieten twee heel verschillende stijlen horns and electronics horen.

Morris Kliphuis
horns and electronics
Morris Kliphuis

Morris is een Nederlandse hoornblazer, woonachtig in Berlijn. Hij volgde een opleiding jazzhoorn aan het Conservatorium van Amsterdam en houdt er van om genre overstijgende muziek te componeren. Hij werkt veel samen met allerlei ensembles en wordt vanwege de prachtige warme klank van zijn hoorn vaak gevraagd voor uitvoeringen.

Dinsdagavond bij horns and electronics liet hij in een vrije improvisatie horen wat de mogelijkheden zijn als je een hoorn door een loopmachine heen haalt. Stel je bij een loopmachine een ouderwetse tapedeck voor. Op de band neem je iets op. Dan knip je het opgenomen stuk af en plakt de uiteinden aan elkaar. Nu kan je de tape oneindig door de machine laten ronddraaien: loopen.

Morris Kliphuis
loops

De huidige digitale variant geeft je allerlei extra mogelijkheden, de afspeelsnelheid veranderen, opnemen terwijl je afspeelt, filteren en andere geluidseffecten toevoegen. Hij begon met mooi warm geblazen muzikale thema’s (zonder elektronica) waarin hij zijn beheersing van de hoorn liet horen (klankkleuren, blaastechnieken en mooi geïntoneerde natuurtonen).

Daarna begon hij steeds meer fragmenten in de loopmachine te stoppen. Die fragmenten werden telkens herhaald, maar stierven ook langzaam weg, en werden door gebruik van filters telkens wat veranderd. Door telkens nieuwe geluiden toe te voegen ontstond een hypnotisch geheel, een op en af golvende zee van verschillende klanken, een ware horns and electronics.

Morris Kliphuis
trance

Ik hoorde van diverse aanwezigen dat het wel iets met hun bewustzijn deed, ze belandden in een trance achtige toestand. Daarin zocht hij op de hoorn zowel extreem hoog als extreem laag op, en varieerde tussen lang aangehouden tonen en korte ‘bliebjes’. Heel mooi gedaan.

Toch vraag ik me af of het mogelijk zou zijn nog creatievere dingen met de loops te doen qua ritme, het gevoel van ‘puls’ wordt me nu nog te veel ingegeven door de herhalingstijd van de tape. Wellicht dat er met verder experimenteren nog spannender dingen zijn te doen.

Esinam Dogbatse
Esinam Dogbatse
Esinam Dogbatse

Esinam is van Belgisch Ghanese afkomst. Ze is multi-instrumentalist (dwarsfluit, elektronica, fluiten, percussie, talking drum, kalimba, synthesizer, loop machine, harmonizer) en haar warme stem mag er ook zijn. Haar debuut album Shapes in Twilights of Infinity kwam in 2021 uit. Ze combineert heel wat stijlen die ik maar jazz-electronics met etnische invloeden zal noemen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ze viel met haar dwarsfluit meteen met de deur in huis, en de ritmes stonden ook direct. Met de loopmachine creëerde ze een hele context aan geluiden en ritmes, waar ze met de talking drum nog een dimensie aan toevoegde.

Ze nam je dan ook meteen mee op een prachtige reis. Voortdurend maakte ze nieuwe contexten, die telkens jazz en Ghanese etnische muziek combineerden tot een nieuw geheel. Soms voerde de fluit de boventoon, dan weer was het voornamelijk ritmisch en telkens verschoven de klankkleuren en de gebruikte ritmes.

horns and electronics
klankkleuren

Energiek en toch altijd beheerst was het een horns and electronics concert waar ik nog graag meer van gehoord zou hebben. Te horen aan het applaus was ik niet de enige.


Esinam Dogbatse – Shapes in Twilights of Infinity (2021)

Morris Kliphuis

Eric Vloeimans

Zeer geslaagde aftrap Horn of Plenty festival

Eric Vloeimans overgiet Balkan met een laagje room in het vernieuwde Theater aan de Parade

Maandag 4 Maart was de aftrap van het Horn of Plenty festival, uitgevoerd in het vernieuwde Theater aan de Parade, een speciale avond voor (oud) medewerkers.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na een hartelijke verwelkoming door de directeur van het theater zelf (Alex Kühne) was er een opgewekte en verwachtingsvolle atmosfeer, geholpen door de aanstekelijke jazz van Dr. Brass, hapjes en drankjes.

Natuurlijk even rondkijken in het nieuwe gebouw wat er van binnen mooi uit ziet. Maar de hoofdattractie was toch Eric Vloeimans met de mensen van Brass in Blue.

Horn of Plenty

Horn of Plenty
Eric Vloeimans – Horn of Plenty

Als u Eric Vloeimans kent hoef ik u niet te vertellen dat het weer heel hoge kwaliteit was. Mocht u hem niet kennen: het was weer muziek van heel hoge kwaliteit, waarbij hij prachtige geluiden uit zijn trompet toverde. Grijp vooral deze week uw kans om dat een keer mee te maken.

Toch gaat het met Eric ook vooral om de presentatie, kwetsbare en persoonlijke verhalen, uitleg over wat je te horen krijgt en waarom nu juist nu deze muziek, en altijd een hartelijk woord voor alle mensen zonder wie hij het allemaal niet zou kunnen doen.

Eric Vloeimans
hartelijk woord

En een ronddwalen in diverse stijlen. Of het nou bijna klassiek is, Balkan, Caribisch het kwam allemaal voorbij. Een stuk als Joyful Noise ter nagedachtenis aan de maker van zijn trompet. Of Odilia, een ode aan de berk die hij heeft geplant omdat hij van bomen houdt (als eigenaar van een bos die ik bio-divers aan het maken ben, ben ik natuurlijk meteen fan).

Of uitbeelding van de gekke heksen (Crazy Witches) die er in Vloeimans’ verbeelding spijt van hebben dat ze de mythische figuur Dido hebben vergiftigd. Het komt allemaal tot leven. Altijd heerlijk om je op mee te laten nemen zijn de Balkan melodieën, lekkere onregelmatige maatsoorten met flink wat peper er in, maar wel een beetje afgeblust met een laagje room van Eric.

Deze slideshow vereist JavaScript.

De ondersteuning van de Brass in Blue mocht er ook wezen, strakke ondersteuning, mooie klankkleuren en niet te beroerd om er de nodig dosis humor in te gooien.

Deze openingsavond van Horn of Plenty werd afgesloten door de Bossche Kornuiten. Lekkere recht voor zijn raap jazz voor de mensen die na alle subtiliteit weer eens lekker uit hun dak wilden gaan.

Horn of Plenty
Bossche Kornuiten

Een super geslaagde avond kortom. Horn of Plenty duurt nog zondag 10 maart.

 


Jazz in Duketown 2023

Rijk geschakeerde stijlen op Jazz in Duketown 2023

Hooggespannen verwachtingen op wat komen gaat op Kerkplein worden deels ingelost

De weergoden zijn deze Jazz in Duketown 2023 editie zeer gunstig gestemd. De bezoekers zijn licht en kleurrijk gekleed en gelach klinkt uit vele hoeken. De zaterdag biedt ook vele toppers zoals Sven Hammond op de Parade, Yuri Honing en Eric Vloeimans op de Markt. Op het Kerkplein ben ik vooral benieuwd naar Willem ’t Hart. Hij combineert jazzrock, rap, elektronica en broken beats. Maar hij en zijn band staan pas om 23:00 uur gepland.

Jazz in Duketown 2023

Jazz in Duketown 2023
Wonderyears

Wonderyears opent als eerste band op het Kerkplein. Dit jazztrio richt geheel op het werk van soulgigant Steve Wonder. Ze geven wel een eigen draai aan hun covers, dus het is raden welk nummer zij van Steve spelen. Dat is ook het spelletje dat ze met het publiek spelen. Wie kan aantonen de meeste nummers te hebben geraden, wint een vrijkaart van een van hun concerten. Ik kom niet verder dan Higher Grounds en Isn’t She Lovely.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Pal na Wonderyears staat het Yuri Honing Peace Orchestra geprogrammeerd op de Markt. De avondzon verwarmt het hart van de stad én dit gratis openlucht jazzfestival. Yuri Honing behoeft weinig krans. De ‘oude meester’ is goed op dreef en vooral het stevig openingsnummer doet het goed. Bijzonder is de klassieke harp in het instrumentarium. Toch nogal buitenissig in de jazzwereld.

Waan en Sven Hammond

Het is moeilijk kiezen tussen Waan en Sven Hammond. Sven speelt op de Parade een kwartier eerder dan Waan die op het Kerkplein gaat optreden. De enorme drukte op de Parade ontmoedigt mij. Sven Hammond is per slot van rekening een grote publiekstrekker en dat is terecht. Zijn spel op de hammondorgel is fameus. Daarom kies ik uiteindelijk alsnog voor het onbekendere werk en keer terug naar het Kerkplein waar Waan reeds staat te spelen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Saxofonist Bart Wirtz en toetsenist Emiel van Rijthoven zijn Waan en schakelen voor de bas- en drumpartijen waarschijnlijk elke keer andere personen in. De nummers variëren nogal in stijl. Dan weer funky groove afgewisseld door ijle elektronische tonen uit de Rhodes piano en andere klankexperimenten om weer de afslag te nemen naar het stevigere jazzwerk afgewisseld door een vette bas, sax, keyboard- of drumsolo. Prima werk maar het beklijft niet echt.

Eric Vloeimans
Jazz in Duketown 2023
Eric Vloeimans en HotSpot

Helaas kom ik er niet aan toe om naar Jimmy Rosenberg Trio in Podium Azijnfabriek te gaan want op de Markt staat de Nederlandse grootmeester op trompet Eric Vloeimans  met zijn nieuwe band HotSpot te popelen om voor Den Bosch te spelen. Ook hij trakteert Jazz in Duketown 2023 op een stevig openingsnummer waarin alles klopt om het een echte klapper te noemen. Aan alles is te merken dat Eric er veel zin in heeft, ook als hij even niet op zijn trompet blaast. Waar in het verleden ik mijn focus wel eens verloor, houdt Eric mij deze keer goed in zijn greep.

Willem ’t Hart

Deze slideshow vereist JavaScript.

Rond 23:00 moet ik weer een keuze maken. Jazz in Duketown 2023 zet me vaak klem. Venus Tunes Live XL staan op het punt op de Parade te beginnen. Willem ’t Hart is klaar met de soundchecks en die klinken zeer veelbelovend. Ik besluit om eerst naar Venus Tunes Live XL te gaan.

Als de omroeper het podium opgaat, staat er al een bandlid achter de keyboards. Hij roept om een warm welkom en een voor een komen de andere leden op. De vijf vrouwen zien er goed uit in hun glitteroutfit. Ik kan het waarderen dat muzikanten moeite doen om er goed uit te zien op het podium. Een show van jazz, world, disco, funk en house staat ons te wachten. Het publiek geeft zich er graag aan over maar dit is toch niet wat ik zoek. Wat ik zoek, speelt nu op het Kerkplein. Op naar Willem ’t Hart.

Jazz in Duketown 2023
Willem t Hart – Jazz in Duketown 2023

Al op afstand hoor ik het plukken aan de snaren van een basgitaar. Het is gezellig druk en de eerste drie rijen vanaf het podium staan te dansen op de zeer opwekkende funky baslijnen. Jammer genoeg verstaat ik niet goed hoe die bassist heet. Hij bepaalt meer dan de drummer het ritme dat doordrenkt is door soul, funk en dance. Wat kan het toch heerlijk zijn dat spelen op die dikke snaren van een basgitaar.

Deze slideshow vereist JavaScript.

En als dan een zanger/rapper het trio complementeert, is de boot helemaal aan. Deze band beheerst alle stijlen en zelfs op de kalme R&B nummers staan mensen te dansen. Willem ’t Hart is wat ik zoek op deze Jazz in Duketown 2023.

 


Horn of Plenty - Eric Vloeimans

Horn of Plenty Festival ft. Eric Vloeimans

Een puls van positiviteit vloeit door Den Bosch en nu al uitkijken naar de volgende editie

Afgelopen weekend vond de eerste editie van festival Horn of Plenty plaats. En overvloedig was het. Op initiatief van Theater aan de Parade programmeerde meester trompettist Eric Vloeimans een grote serie optredens met blazers als hoofdmoot.

Horn of Plenty – Eric Vloeimans

Deze slideshow vereist JavaScript.

Van vrijdagavond tot en met zondagavond stond Den Bosch bol van de muziek. Eric Vloeimans is zo bijzonder, niet alleen om het zeldzame niveau van zijn trompetspel, waarbij hij klankkleuren aan het instrument ontlokt die je niet vaak zo zult horen, maar ook omdat hij met zijn sympathieke verhalen, opstandige mildheid en levenswijsheden een heel bijzondere atmosfeer creëert van positiviteit en mogelijkheden zien. Dat straalt af op het hele festival.

Horn of Plenty
Horn of Plenty – Eric Vloeimans

Als recensent kan je je makkelijk afmaken van een concert dat door Vloeimans wordt gegeven, je schrijft gewoon van te voren op dat het wederom geweldig was en klaar ben je. Maar ik ben toch blij dat ik op zondag al om 10 uur in de ochtend bij Podium de Azijnfabriek was voor de aftrap van die dag. Hiervoor dank ik organisator Sharon Dahler, die me ondanks dat ik veel andere dingen te doen had (ik ben bomen aan het planten in mijn eigen bos) met haar enthousiasme wist over te halen om te komen.

Azijnfabriek
Eric Vloeimans was voor aanvang midden in het publiek en begroette een aantal mensen hartelijk met een knuffel. Vervolgens kwam er een man met een rijdbaar miniatuurorgel binnenlopen, die meteen een heel vrolijke stemming neerzette met zijn orgel, blaasspel, en toverkunsten met fluiten op zijn vingers. Reinier Sijpkens bleek de rest van de dag de rode draad door het aankondigen van alle optredens te zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Vloeimans stond even later zelf met pianist Eric Derix op het podium om een paar geïmproviseerde nummers te spelen. Hierin toonde hij zich opnieuw met zijn enorm gevoelige en subtiele spel, die dan weer overging in een bepaalde Caribische wildheid, de grootmeester die hij is. Hier en daar maakte hij wat relativerende opmerkingen: “ik kan ook noten lezen, daar heb ik voor doorgeleerd.”

Hij werd gevolgd door het Dianto Reed Quintet, een groep jonge Spaanse musici die in Amsterdam conservatorium studeerde. Dianto betekent ‘Pioenroos’ in het Esperanto. Symbool voor exotisch en verbinding. Het moest verboden zijn om zoveel talent op een podium te zetten, wat was het mooi. En niet alleen de muziek, ook hun onderlinge dynamiek en choreografie, en muzikale grappen waren een genoegen.
Het volgend optreden moest ik helaas missen omdat ik op tijd in de Brabanthallen wilde zijn voor het programmaonderdeel dat daar aansluitend begon.

Brabanthallen – Horn of Plenty
Horn of Plenty - Eric Vloeimans
Brabanthallen

Omdat het Theater aan de Parade nog niet open is was het vinden van locaties best nog een ding. Los daarvan was de totale organisatie met de onzekerheden rond corona maatregelen lastig om te regelen. De Brabanthallen liggen uit de route van het centrum. Gelukkig was de zaal van het optreden heel sfeervol ingericht en gaf dat je het gevoel dat je toch in het theater zit.

Daar trapte het Amsterdam Brass Quintet de middag af. Zij speelden veel klassieke werken die ze gearrangeerd hadden voor koper. Stukken zoals Pavane pour une infante défunte en het prachtige Le Tombeau de Couperin van Ravel, en Nuages van Debussy kwamen voorbij.

Hal 8 Brabanthallen
Hal 8 Brabanthallen

Volgende op het programma was de Amsterdam Klezmer Band. Als je ze al kent: het was weer het bekende klezmer/balkan/hiphop/rap feest dat je van ze kent, en het stond vanaf de eerste noot weer als een paleis (huis kan je dat niet meer noemen).
Als je ze niet kent: meer dan 20 jaar geleden begonnen als straatmuzikanten mixen ze klezmer en balkan tot een groot dansfeest op de wildste onregelmatige maatsoorten. Fantastisch om eens lekker op uit je dak te gaan.

The Quartet volgde met geweldige jazz, die het publiek soepel meevoerde. Deze muziek maken moet gezond voor je zijn want Han Bennink, de drummer, is vorige week 80 geworden. Ze hadden er met zijn allen dik plezier in en dat sloeg aan bij het publiek.

Eric Vloeimans
verheugen op de volgende editie

Het einde van het weekend werd verzorgd door Gallowstreet. Deze gasten zetten (na een kleine technische storing die snel werd opgelost en waar Reinier met zijn orgel de, overigens prima, stemming goed op peil hield) een woeste show op. Veel zware basklanken op een drijvend ritme, trompet solo’s, alles was ultiem dansbaar. En toen de led verlichting op hun instrumenten ritmisch mee pulseerde stond bijna iedereen te dansen.

Zeven geweldige optredens op rij, wat een dag.

Volgende editie van Horn of Plenty
Het viel op dat hoewel er aardig wat mensen in de Brabanthallen waren het niet zo uitpuilde als dat voor een festival van dit kaliber had gemogen. Moeten de mensen na corona weer wennen? Trekt de locatie minder? Hoe dan ook, ik kijk uit naar de volgende editie van Horn of Plenty en wil speciaal nog al die mensen van de organisatie bedanken die er met zijn allen reteveel werk in hebben gestopt om dit mogelijk te maken.

Aftermovie Horn of Plenty

Aftermovie Horn of Plenty Festival 2022 – YouTube


Met dank aan Gerard Monté voor de foto’s. Kijk voor meer foto’s Horn of Plenty


Eric Vloeimans

Workshop met trompettist Eric Vloeimans

Voor alle amateur trompettisten van alle niveaus uit de Bossche regio een unieke kans

De laatste keer dat ik Eric Vloeimans zag, was in 2019 op de Parade bij Jazz in Duketown. Als ik de foto’s nog eens bekijk van dat concert dan doet dat pijn aan mijn ogen. De hele tribune was volgepakt, het was een uitverkocht ‘huis’. Komen die tijden ooit weer terug?

Zondag 13 februari geeft Eric een workshop aan amateur trompettisten van alle niveaus uit de Bossche regio Een unieke kans die je met beide handen moet aangrijpen.

Eric Vloeimans
Eric Vloeimans – ©Wim Roelsma
Eric Vloeimans trompet workshop

Plaats van handeling is Huis73, voorheen Babel en verder dáárvoor de Muzerije. Hoe ziet de dag eruit?

Eric start de ochtend met een muziekstuk samen met pianist Sjoerd van Eijck. Hij vertelt ook kort iets over zijn jeugd, over zijn eerste trompet lessen op de Bossche muziekschool en hoe belangrijk het voor hem was om in een vereniging samen te spelen met anderen.

Daarna gaat iedereen gezamenlijk aan de slag met ieders instrument en dat alles gemixt met alle tips en tricks van de grootmeester himself. Er worden samen een paar stukken gespeeld die Eric zal meebrengen en geschikt zijn voor alle niveaus.

Trompettisten van alle leeftijden mogen hieraan deelnemen, jong en oud zijn welkom. Wel wordt een redelijke instrumentbeheersing gevraagd vergelijkbaar vanaf het A-diploma – tot gevorderd niveau. Hier aanmelden.

Bio (kort)
Eric Vloeimans
Jazz in Duketown 2019 – ©Angelique Lemmens

Eric Vloeimans maakt muziek die tussen jazz en pop valt. Hij begon zijn trompet studie aan het Rotterdams Conservatorium op de afdeling klassieke muziek, maar stapte later over naar de jazz-afdeling nadat zijn interesse voor die stroming was gewekt.

In 2001 kreeg Vloeimans de VPRO/Boy Edgar Prijs voor zijn verdiensten op het gebied van de jazzmuziek. Daarna viel hij nog meer in de prijzen met onder meer de  Edison publieksprijs voor klassieke muziek voor het album Carrousel met Holland Baroque. Verder werkte hij samen met dj Amin van Buuren. Eric voelt zich in vele genres senang.


Coverfoto: Angelique Lemmens

Eric Vloeimans

Dichterlijke mellow fusionjazz Eric Vloeimans en Gatecrash

Jazz in Duketown 2019 geeft trompettist groot podium

Eric Vloeimans
Eric Vloeimans en Gatecrash | foto: Wim Roelsma

Eric Vloeimans en zijn band Gatecrash spelen tijdens Jazz in Duketown op de Parade waar hard wordt gewerkt om het gebruiksvriendelijk te maken voor het publiek. Pal daarvoor was de Parade nog het absolute domein van de gehandicapte sporters van het WK Handboogschieten. Vlonders worden weggehaald en vervangen door stoelen. Dat zet de toon: dit wordt een echt luister-concert. Helaas wordt het echter geen fluisterconcert.

Eric Vloeimans
Begenadigd trompettist | foto: Arnold Bertens

Eric Vloeimans

Eric Vloeimans is kind aan huis in Den Bosch. Geboren in Huizen, Noord-Holland en wonend in Rotterdam zijn de muzikale roots van Vloeimans toch geklonken in Den Bosch, in de Muzerije, “de muziekschool waar ik trompet spelen heb geleerd,” zei hij in een interview van wat jaartjes geleden. ‘s-Hertogenbosch is nog steeds in zijn hart.

En dat is wederzijds, want er komt veel volk naar de Parade om ‘hun’ beroemde jazztrompettist met zijn band Gatecrash te aanschouwen. “Het is altijd leuk om in Den Bosch op te treden. Mijn vader zit zelfs vanavond in het publiek,” roept Eric om na wat nummers te hebben gespeeld. Het kan niet meer stuk deze avond. Over hoe je goodwill kweekt en onderhoudt, hoef je Eric niets meer te vertellen.

Het concert en de wind
Gelukkig is de stormachtige wind gaan liggen. Niet alleen fijn voor de gevoelstemperatuur maar ook gunstig voor de muziek van dit optreden. De zachte tonen in het spel van Eric Vloeimans zouden dan gewoon vervliegen en niet gehoord worden. Helaas is er ook nu weer sprake van de zogenaamde ‘Dutch Disease’. Mensen die hardop menen te kunnen praten door een concert heen. Dat soort mensen beschouwt muziek als een soort achtergrond, een letterlijk muzikaal behang. Ga dan gewoon naar de kroeg, denk je dan.

Spiritueel en mellow

Gatecrash
Gatecrash | foto: Wim Roelsma

Fluisterzachte tonen blaast Eric Vloeimans uit zijn instrument en dat vergt een aandachtig gehoor. “Nogal spiritueel,” becommentarieert mijn zeventienjarige neef. En dat is het misschien ook. Ik omschrijf dit spel van Vloeimans en Gatecrash eerder als mellow, zacht en verfijnd. Wel vind ik dat deze muziek eigenlijk beter tot zijn recht komt in een zaal dan op zo’n groot openlucht festival wat Jazz in Duketown nu eenmaal is. En zeker hier op de Parade.

Gatecrash
Jeroen van Vliet | foto: Wim Roelsma

Voor powerjazz moet je niet bij Eric Vloeimans zijn. Wie het nieuwe album Levanter kent, weet wat hem/haar te wachten staat. Het spel van Vloeimans is ook nooit dominant. De trompet is weliswaar zijn uitgangspunt maar zal nooit de andere muzikanten van Gatecrash overstemmen. Eric werkt al vele jaren samen met toetsenist Jeroen van Vliet die in zijn spel zorgdraagt voor de soundscapes én de langzaam opgebouwde funk en rock grooves.

Eric Vloeimans
Eric Vloeimans | foto: Angelique Lemmens

Er wordt oud en nieuw materiaal gespeeld. Wat mij bijblijft is een nummer dat Vloeimans heeft geschreven voor een Syrische vriend, die uit zijn vaderland vluchtte vanwege de oorlog en niet meer kon terugkeren. Die vriend is uiteindelijk toch teruggekeerd en toen is dat nummer ontstaan. Helemaal Eric Vloeimans ten voeten uit.


Coverfoto: Angelique Lemmens

Gastredacteur: Mathijs van Tongeren