Analoge schatkamer van Willem Twee studio’s

Instrumenten uit het verleden gaan de toekomst maken

Vrijdagavond 7 september vond de officiële opening van de Willem Twee studio’s voor genodigden plaats. In het weekend van 8 en 9 september tijdens Open Monumentendag kon u ze nog bezichtigen. Een unieke kans om een werkend museum te zien. Zoals altijd als je de Willem Twee concertzaal binnenstapt hangt er een gemoedelijke atmosfeer waar ik me elke keer weer goed bij voel. De grote groep aanwezigen werd behoorlijk op tijd gevraagd naar binnen te gaan. Daar was een goede reden voor.

Analoge schatkamer van Willem Twee studio’s

Tom Holkenborg
Na een heel kort welkomstwoord door directeur Henri Broeren verscheen live op het grote scherm, vanuit Los Angeles, niemand minder dan Tom Holkenborg (zie foto boven). Tom aka Junkie XL is het muzikale genie achter heel wat films vanuit Hollywood. Los van de tour door zijn studio benadrukte hij het belang van de Willem Twee studio’s. Analoge apparatuur die nog in zo’n goede conditie verkeren, zijn niet alleen erfgoed, maar dragen door hun karakter wezenlijk bij aan het vakmanschap van het maken van elektronische muziek. Zeer belangrijk voor jonge, getalenteerde musici. Deze instrumenten zijn als een oude viool, een Stradivarius bijvoorbeeld. Holkenborg gaf toe jaloers te zijn op de ARP2500 die in de Willem Twee studio’s staat. Als hij weer eens in Nederland is, wil hij graag langskomen in de schatkamer van Willem Twee studio’s om er mee te experimenteren.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Mike van der Geld
De wethouder Duurzaamheid, Leefomgeving en Cultuur gaf in de daarop volgende toespraak aan hoe belangrijk het is dat Den Bosch en Brabant op de kaart worden gezet. Hij prees daarbij Henri Broeren die de visie heeft gehad om een bedreiging tot een kans om te buigen. Petje af, en een applause.

Frans van Dooremalen
Van Dooremalen is bestuurder van het Cultuurinvesteringsfond Brabant C. Het fonds investeert in culturele initiatieven die een brede betekenis hebben en die rendement kunnen opleveren. Niet alleen qua geld, maar ook qua het aantrekken van talenten en top artiesten. Frans gaf aan dat hij zwaar onder de indruk was van deze ruimte. Hij vergeleek zich een beetje met de Britse archeoloog Howard Carter die op zoek was naar de schatkamer van farao Toetanchamon. Carter wist waar hij naar op zoek was. Van Dooremalen wist daarentegen niet wat hij zou aantreffen in de schatmaker van Willem Twee studio’s.
Hij wist niet wat hij zag en vond meteen dat dit cultureel erfgoed is. Maar meer nog: hij zag hier bevlogen mensen die bezig waren dromen waar te maken. En hij kijkt al uit naar de tijd dat een internationale topartiest hier in Den Bosch een muziekstuk komt opnemen dat een klassieker wordt. Gezien de belangstelling die er nu al is zou het zomaar kunnen gebeuren!

Analoge schatkamer van Willem Twee studio's
Henri Broeren

Henri Broeren
Henri is (na een indrukwekkende lijst met functies) bestuurder van Willem Twee. Hij heeft de mensen samen gebracht die nodig waren om al dit moois tot stand te brengen, maar hij wilde met name de aandacht vestigen op de mensen die het ‘echte’ werk hebben gedaan: Hans Kulk, Rikkert Brok, Armeno Alberts, Mitchel van Dinther, en de organisatie CEM. Deze bevlogen figuren brachten apparatuur in, vakkennis, en heel veel werk.
Daarnaast was dit allemaal niet mogelijk geweest zonder de vele vrijwilligers die hebben lopen sjouwen bij de verhuizing, hebben zitten solderen en die talloze klussen hebben opgeknapt. Ook die lijst met namen las hij voor – uw verslaggever vond het ook fijn zijn naam te horen.

Analoge schatkamer van Willem Twee studio's
Floris van Hoof

Floris van Hoof
Het werd tijd voor muziek. En de Belgische artiest Floris van Hoof liet horen wat er aan muziek met de studio mogelijk was. In een ‘synesthetische’ ervaring van beeld en geluid koppelde hij ritme en bijbehorende beelden samen. Een hypnotisch effect voor wie zich er aan over kon geven. Van Hoof sprak zijn lof uit over de uitstekende staat van de analoge elektronische apparatuur van de Willem Twee studio’s. Van Hoof gaat binnenkort op tournee door Nieuw-Zeeland en Australië. Hij treedt nu en dan op met andere musici waarin een samengaan plaatsvindt van analoge en digitale muziek.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Henri Swinkels
De gedeputeerde voor kunst en cultuur voor de provincie Brabant reageerde op de muziek van Floris: ‘ Het is juist deze muziek die je voorbij je grenzen
trekt, die je nieuwsgierig maakt naar ‘het andere’, die bestaande kaders omverwerpt. Hij dacht terug aan de beginmelodie van Doctor Who, de Engelse televisie serie, zijn kennismaking met elektronische klanken.
Hij gaf aan trots te zijn dat Brabant C (‘het is wel een provinciaal fonds’) deze plek hielp. En hij benadrukte het belang van creatieve proeftuinen een vrijplaats om te experimenteren.

Henk van der Meulen
Ook de directeur van het Conservatorium Den Haag benadrukte het belang van juist deze studio. Juist door het vakmanschap dat je met deze oude apparatuur moet ontwikkelen stelt je in staat om werkelijk vakmanschap in het opbouwen van klank te ontwikkelen. De studio is een voortzetting van de traditie die met mensen als Edgar Varese, Dick Raaymakers, Jan Boerman, Henk Badings, Ton Bruynel is begonnen.
‘In deze studio komt geschiedenis samen om toekomst te creeëren.’ Hij ondersteunt ook van harte de samenwerking die aan het ontstaan is tussen deze studio en diverse conservatoria. Ook is het belangrijk dat
‘iedereen’ hier kan komen studeren en luisteren. De studio is openbaar en maakt muziek met ‘respect voor de oerklank’.

Analoge schatkamer van Willem Twee studio's
Daedelus

Daedelus
En toen muziek van een bekend componist: Daedelus, de artiestennaam van Alfred Darlington. Hij ging de studio in (wat we het grote scherm via videolink konden volgen) en produceerde een zeer toegankelijk stuk die initieel het idee gaf dat je in een vreemde natuur rondliep. Subtiel bijgemixed ritme zorgde uiteindelijk voor wat oriëntatiepunten en vervaagde weer. Echt een belevenis.

Ik sprak hem later nog even en hij benadrukte opnieuw het belang van het werkelijk kunnen experimenteren om vakmanschap te ontwikkelen en wezenlijk nieuwe muziek te produceren. Hierbij is de rol van instrumenten die je echt moet leren begrijpen niet te overschatten.


Programma:

08 september: Open monumentendag 10.00 uur (concertzaal)
09 september: Open studiodag 10.00 uur (concertzaal)
10 september: Marcel Wierckx presentatie 16.00 uur (concertzaal)
11 september: Daedelus presentatie 16.00 uur (concertzaal)
12 september: Studio presentatie 16.00 uur (concertzaal)
13 september: Kees Tazelaar presentatie 16.00 uur (concertzaal)
14 september: Jorrit Tamminga presentatie 16.00 uur (concertzaal)
15 september: Synth meeting & soldeer dag 14.00 uur – 18.00 uur (poppodium)
15 september: Grand Finale 20.30 uur – 03.30 uur (poppodium)

Locatie Willem Twee concertzaal: Prins Bernhardstraat 4

Locatie Willem Twee poppodium: Boschdijkstraat 100

30 jaar Willem Twee poppodium

Feest in een donker hol

Willem Twee poppodium vierde 20 oktober een bijzonder feest. 30 jaar geleden openden Paul Smits en de Amerikaanse zanger John Hiatt het poppdium officieel.
Het heette toen W2 en dat bleef lang zo tot 2017 toen de fusie met De Toonzaal en de Willem Twee fabriek werd beklonken.

Documentaire 30 jaar Willem Twee poppodium

Het was nog rustig toen ik zo rond 19.45 binnenliep. Her en der stonden plukjes mensen. Uit de Hangop klonk easy house, lounge. In de Kleine Zaal was een soundcheck van de band Poncho die de spits af zou bijten deze avond. Het feest begon eerst met de vertoning van de documentaire ’30 jaar Willem Twee poppodium’ gemaakt door Eendracht Films en vrijwilligers van Willem Twee.

Directeur Henri Broeren bedankte in zijn korte openingsspeech alle vrijwilligers – de oude en de huidige – voor hun inzet. Zonder die vrijwilligers zou Willem Twee niet zijn geworden wat het nu is, een volwaardig poppodium.
De film is in feite een eerbetoon aan die vrijwilligers. De makers konden putten uit het video-archief van het poppodium en vonden vele (oud)vrijwilligers bereid om voor de camera te verschijnen.

Hun ervaringen werden afgewisseld door beelden van live-optredens. Er kwam veel voorbij en de enorme diversiteit aan artiesten en genres was verbazingwekkend. In het ‘donker hol’ zoals vrijwilligers het podium liefkozend noemden, was alles mogelijk.

Documentaire 30 jaar Willem Twee poppodium
Paul Smits†

Natuurlijk werd stilgestaan bij oprichter en oud-directeur Paul Smits†. Hij heeft het niet mee mogen maken. Hij stierf twee maanden geleden. Drie weken voor zijn dood hadden de makers van de documentaire Paul Smits nog weten te strikken voor een audio-interview. Die passages waren het meest verhelderend over hoe het toeging in de oude W2.

Exposities
In De Spiegelzaal kon je de expositie Kift Kijken. De bezoeker kreeg een kijkje in de artistieke en creatieve keuken van muziektheatergroep De Kift. In de Grote Ruimte op de eerste etage hing een foto-installatie van Lucas Kastelijn en portretten van Jacques Sonck en in de RAK werd de documentaire 30 jaar Willem Twee poppodium doorlopend vertoond.

Bands

Deze slideshow vereist JavaScript.

Er traden veel bands op zoals Poncho met psychedelic rock en galmende zang en wat te denken van gangband Switch Bones met hun grungy stonerrock. ZooN gooide het weer op een andere boeg met een unieke sound van dansbare rockhouse – als zoiets überhaupt bestaat.

Dan was er nog de symfonische rock van Statue met wel vier (!) elektrische gitaren, bas en drums. Vaak loeihard met nu en dan strategische verstilling. Verder traden De Kift en Rats on Rafts gezamenlijk op in de Grote Zaal. Dat ging wonderwel goed, hoewel het koperwerk van De Kift nogal schel klonk en regelmatig ten onderging aan het gitaargeweld. Gifter trad op in de Kleine Zaal en newbee Betonkust sloot het feest af met new beat, rave en electro.