hiphop | KLANKGAT

okt, 2022

Q’n is een vriendelijke en gevoelige jongeman
Nieuweling The Grass Company is een relaxte podium en een aanwinst voor Popronde Den Bosch

Toen ik las dat rapper Q’n gaat optreden in The Grass Company bij Popronde Den Bosch, was de keuze snel gemaakt. Ik ken het werk van deze jonge rapper en vind zijn teksten en muziek een verademing tussen al het gebruikelijke rap spektakel.

Aan het woord is Patrick van Heeswijk die KLANKGAT benaderde met het verzoek om een artikel over Q’n te schrijven. Bij deze.

Q’n

Coffeeshop The Grass Company doet dit jaar voor de eerste keer mee aan Popronde Den Bosch. Op hun setlist staan de namen Q’n, Gijs en BrooksJourney. Alle drie hiphop boii’s. Koen Hendriks alias Q’n begint als eerste om 20:30 uur.

Aan de deur wordt me gevraagd een ID te tonen, een bewijs dat ik minstens 18+ ben. Alles gaat relaxed, de juiste omgeving voor het verhaal dat Q’n te vertellen heeft. En dat is nogal wat. Deze jongen gaat de diepte in. Hij typeert zichzelf dan ook als ‘Southside Sadboii-shit’. Maar of dat zo blijft, is nog maar de vraag. Met de nieuwste release, Stereo, hoor ik toch wel een andere Q’n. Krachtiger, weerbaarder ondanks dat hij een periode beschrijft dat hij goed in de shit zat en stemmen hoorde.

Het is gezellig druk in de coffeeshop. Q’n en een DJ zijn al begonnen. Ik doe mijn oortjes af, heb net de laatste single Stereo beluisterd. De quote ‘gedachten zijn stereo’ (… stemmen in je hoofd …) blijft hangen. Het knappe aan deze rapper vind ik zijn eerlijkheid. Onverbloemd spreekt hij over zijn depressies en verslaving, maakt ze openbaar en stelt zich zo kwetsbaar op. Dat durven echt niet veel mensen. Rap als therapie? Wie weet, misschien bereikt hij mensen die dan hulp gaan zoeken.

Wat ook fijn is dat hij in zijn teksten weinig urban slang verwerkt. Spelen met taal, de Nederlandse taal als tool. Mijn favoriete nummer van dit moment is REVL NU (Sinus 2021), over onoverbrugbare verschillen in karakters en relationele problemen.

Ondanks al die heavy shit heeft de rapper het naar zijn zin, hij is vriendelijk en het publiek luistert aandachtig. Het is een prima show en ik kijk uit naar de releases die dit jaar nog gaan komen

Coverfoto: Mickey Obo

sep, 2022

Jongerenfestival SKEER22 toont zich aan Den Bosch
Netwerkorganisaties stellen jongeren in staat om de eigen kracht en talenten zo goed mogelijk te benutten

Jongeren laten zondag 25 september tijdens het jongerenfestival SKEER22 hun talenten zien op de Markt in Den Bosch. Daarvoor zijn een paar podia opgezet. Powerup073 betrekt de mainstage en Huis73 heeft een wat bescheidener optrek voor zijn deelnemers opgetuigd. Uit heel Den Bosch en omgeving hebben jongeren SKEER-audities gedaan. Zij die daar doorheen zijn gekomen, staan nu in de startblokken om te shinen.

SKEER22

Samen met mijn zoon van 11 jaar loop ik naar de Markt waar het een drukte van belang is. SKEER22 slaat aan, zoveel is duidelijk. Wat meteen in het oog springt, is een enorm springkussen kasteel waar de jongsten zich – aan het kabaal te horen – enorm vermaken. Mijn jongen kijkt ernaar en haalt zijn schouders op. Hij is al dit gespring ontgroeid. Op de manstage verschijnt een groep jongvolwassenen, blond, fors en groot. Mijn zoon vraagt of Ronnie Flex ook komt. Ik antwoord dat dat niet gaat gebeuren.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Jongeren krijgen een mooie kans om zich aan een groter publiek te presenteren. Iedere act duurt kort, hooguit drie à vier nummers. dat moet haast wel gezien het aantal deelnemers. De rappers en dj’s komen af en aan. Zo ook een meidengroep die een erg leuke act weggeven,

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op de Markt kom ik Johan van Bommel tegen die straks ook een show gaat geven. Alleen niet op de mainstage, maar in de witte partytent – de Yurt stage – die Huis73 heeft opgezet. Daar kan je nu aan TechYoga deelnemen. Dat is yoga beoefenen met behulp van je smartphone. Daar spreek Ik even met Janneke van Dijk van Huis73.

KLANKGAT: Janneke, wat gebeurt hier bij SKEER22?
Janneke van Dijk: Dit is het Skeer22 festival, een gratis festival voor jongeren. Een talentontwikkelingsfestival waarin jongeren hun talenten kunnen laten horen.

En hoe moet ik dat zien?
Jongeren hebben auditie mogen doen voor op het hoofdpodium. En er zijn jongeren die vanuit Huis73 hier in de Yurt stage staan. Een tweede podium waar jongeren die betrokken zijn bij Huis73. Die muziek maken, gitaar spelen, songwriters zijn en kunnen laten horen wat ze doen.

Gaat het alleen maar over muziek?
Het Skeerfestival gaat over muziek, maar er is ook dans op andere podia. Er is een dans area, er is een sport area, er is een kinderhoek. Het is voor alle jongeren uit Den Bosch. Het is een samenwerking tussen Powerup073, Huis73, Farent Kinderwerk. Van alle partijen die zich bezighouden met sociaal werk, met cultuur in ‘s-Hertogenbosch en voor jongeren.

Het Skeer festival kon vanwege de pandemie twee jaar niet doorgaan. SKEER22 pakt de draad weer op en is een jaarlijks terugkerend festival. Aan het plezier dat ik van de gezichten kan aflezen, slaat SKEER22 goed aan bij de Bossche jongeren.

In de Yurt stage treden zes talenten op: Sander, Fé, Laura, Mits, Gala en Gewoon Johan. Eén act viel helaas uit.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Over Poweup073
PowerUp073 is een netwerkorganisatie die Bossche jongeren uitdaagt het beste uit zichzelf te halen. Vier jongeren wijkteams van jongerenwerkers, JPP jeugdpreventie werkers (Farent Sociaal Werk) en sportwerkers (S-PORT/gemeente ‘s-Hertogenbosch) zetten zich in voor talentontwikkeling, jongerenparticipatie en individuele begeleiding. Dit alles onder de sympathieke slogan Je bent je eigen held.

aug, 2022

Aanstekelijke funky hiphop en R&B van Benjamin Fro
Over toeristen en straten van het drukke Amsterdam en dat het weer goed met hem gaat

Benjamin Fro? Wie kent hem niet. Ongetwijfeld kennen ze hem in Amsterdam en dat zou ook in Den Bosch moeten opgaan. Hij komt hier regelmatig optreden. KLANKGAT heeft al meerdere keren stukjes over hem geschreven. Bijvoorbeeld toen hij in 2017 optrad in café De Palm bij Popronde. Daarna in 2019 ook met Popronde. En tussen toentertijd en nu ook nog wat. Daarom valt de opkomst op dinsdag 9 augustus in de Boulevard muziektent op de Parade nogal tegen.

Benjamin Fro

Veel man in de tent of niet. Het schijnt het humeur van Benjamin Fro – de artiestennaam van Adam Bais – niet te deren. Hij wil er graag een feestje van maken. Dat lukt hem ook want vanaf scratch gaan de voetjes op en over de dansvloer. Ruimte zat trouwens. Fro wijst vrijwel meteen zijn publiek erop dat de nieuwe EP Remember Summer is uitgebracht. De artiest heeft geld nodig en vraagt de mensen om hun beurs te trekken. Verder zit ie goed in zijn vel, zegt hij zelf.

Fro en zijn vierkoppige band starten met Beach House van die nieuwe EP. Op die EP doen zangeres Noa Lauryn en de Zuid-Afrikaanse rapper Jitsvinger mee. Hier in de BLVRD-tent doet Benjamin het in zijn eentje. Het is een relaxt funky nummer, in feite pure R&B, met rap en zang. Het tweede nummer What Is van het album Behave uit 2018 is lekker upbeat. Live wordt het nog sterker aangedikt.

De nummers Daylight en Flight Mode zorgen ervoor dat de stemming er goed in blijft. Girl gaat over het verleiden van een meisje (girl). “Girl, I got the moves you also love. I want it too. And I got a little wine. We can get a little drunk. You want a little love. I want it too. I got the funk.” Enzovoort, enzovoort. Rappend en zingend gaat het nummer zo door met een jazzy middenstuk. Want dat is zo kenmerkend voor de muziek van Benjamin Fro. Het is een intelligente mix van funk, R&B, jazz en ballad.

Amsterdam

Summer in Amsterdam is denkelijk geïnspireerd op het gedicht van dichter Tijdelijke Toon. Het gedicht Straten van Amsterdam staat op de EP uit 2019. Tijdelijke Toon spreekt een loflied uit over de straten van Amsterdam, ‘de aderen van de stad, waar mensen hun boodschappen sjouwen, waar je in kan verdwalen‘. Deze straten hebben de dichter gemaakt. Zij zijn zijn DNA. Fro leest het gedicht voor.

Helaas toont een deel van het publiek weinig interesse en kletst erdoorheen. Ballad is de titel van het volgend nummer en is inderdaad een ballad. Het raakt enigszins verloren in het geroezemoes. Met het uptempo nummer Behave en het sluitnummer The City krijgen de mensen waar ze voor zijn gekomen. Dance, dance, dance.

jun, 2022

blackwave. kan op de Parade over de koppen lopen
Pakkende grooves en vloeiende raps worden live ondersteund door een zeskoppige-jazzband

Dat de populariteit van het duo blackwave. of ook wel blackwavedot groot is, is mij bekend. Dat deze twee Belgen zo’n grote schare aan jonge (vrouwelijke) fans aantrekt, hoeft geen verassing te zijn. Toch verast de opkomst mij. De voorste rijen op de Parade zijn het domein van die jongeren. Eén van die fans doet zelfs een poging om ter plekke te solliciteren bij de band als technisch medewerker door een briefje op het podium te gooien. Helaas voor hem waait zijn sollicitatiebrief weg wat hem het hoongelach oplevert van zijn vrienden.

blackwave. | blackwavedot

Op de Parade is het druk. Niet zomaar druk, het is er volgepakt. De stemming is opperbest. Mensen hebben wel zin in het feestje dat blackwave. gaat geven. Het geduld wordt wel een beetje op de proef gesteld want technische problemen zijn de oorzaak dat het concert ongeveer twintig minuten later aanvangt. “Ik kan over de koppen lopen!,” roept de vaste presentator als hij de Parade overziet en dan eindelijk blackwave. kan aankondigen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Willem Ardui & jaywalker (Jean Atohoun) lopen het podium op voorafgegaan door hun zes begeleiders. De rap en de show kunnen beginnen. Er wordt ook al meteen gedanst op de eerste drie à vier rijen voor het podium. De temperatuur is ideaal, de ondergaande zon kleurt rozerood. Het tweetal wisselen beurtelings zang en rap af, zelden zingen of rappen ze gezamenlijk.

Dat doen hun fans wel, vooral groepjes meiden zingen en dansen volop mee met de raps. blackwave. wordt ondersteund door een zeskoppige-jazzband, waarmee ze optreden op festivals. Denk aan Pukkelpop, Rock Werchter, Sziget en North Sea Jazz. Niet slecht. En nu dan ook hier in Den Bosch, in de schaduw van de Sint Jan kathedraal.

We worden vergast met een echte primeur. De nieuwe single ‘a-okay’ wordt volgende week gepubliceerd en nu voor de eerste keer live uitgevoerd. Het is een pakkend nummer en wordt meteen door de fans met warmte onthaald.

Deze slideshow vereist JavaScript.

De nummers zitten allemaal goed in mekaar, de begeleiding is professioneel, de rap en vocalen zijn op orde en de show loopt gesmeerd. België mag trots zijn op zo’n rappers duo dat zich internationaal kan meten met welke rapper, artiest, band dan ook. Met 430.44 maandelijkse luisteraars op Spotify zit je wel snor. Op de Parade is het een feestje.

Bezetting blackwave.
Willem Ardui & jaywalker (rap/zang), Bram Vanhove (drums), Jarno Verheyen (keys), David Idrisov (bas), Dries Henderickx (gitaar), Egor Dubai (saxofoon), Luuk Hof (trompet)

aug, 2021

Reaspora zoektocht naar eeuwenoude en verborgen roots
Live-act en video van Onyx & Ivory brengt vele muziekstijlen tot één geheel

Reaspora is de muziektour van zangeres en performer Anne-Fay Kops en haar broer, video- en filmmaker Felix Kops. Zij zijn op zoek naar hun roots. Waar komen hun voorouders vandaan? Hoe zijn ze in Suriname terechtgekomen. Waarom zijn hun grootouders naar Nederland gegaan? Allemaal vragen die hen van Suriname tot aan West-Afrika brachten. Broer en zus Kops (Onyx & Ivory) realiseren met deze muziektour op Theaterfestival Boulevard 2021 een terugkeer, een reaspora die zij in muziek, dans & performance, teksten en video hebben vormgegeven.

Reaspora – omgekeerde migratie

Anne-Fay en Felix reisden van Nederland via Aruba en Curaçao naar Suriname en kwamen uiteindelijk uit in het West-Afrikaanse land Ghana. In al deze landen maakten ze muziek met lokale producers en muzikanten. De verhalen, de mensen en de muziek van deze reis stopten zij in tracks vol hiphop, soul, gospel, elektronica en traditionele stijlen uit de landen van hun voorouders. De diaspora is ten einde en omgezet in een reaspora.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Maar laten we beginnen hoe de muziek- en videovoorstelling Reaspora begint. Op het donkere podium is alleen een microfoon op een standaard te zien. Er verschijnen teksten en beelden op een beeldscherm dat als achtergronddecor gaat dienen voor de performance van Anne Fay. We krijgen in sneltempo te zien waar hun voorouders vandaan komen: West-Afrika (Ghana) en China.

Hoe zij in Suriname terechtkomen, dat hun grootvader naar Nederland vertrok en trouwde met een blanke vrouw en zij een zwarte dochter kregen die op haar beurt een witte dochter op de wereld bracht, Anne-Fay. Het wordt een reis naar de roots van broer en zus Kops.

Soundscapes zoemen zacht door de zaal. Aan weerszijden van het podium zijn heel donker en vaag de twee begeleiders van Anne-Fay te zien: Anan den Boer op keyboard en Gino Cochise op drums, bass en gitaar. Anne-Fay komt op en de show kan beginnen.

Op het podium staat een jonge blanke, blonde vrouw en het is dat je de strekking van Reaspora kent anders zou haar verschijning je zeker op het verkeerde been zetten. Anne-Fay stipt dat ook aan in eigen bewoordingen. “Ik ben een witte dochter van een zwarte moeder.” White woman.

House, hip hop, r&b, poppy-disco en indringende video’s

White Woman is een mooie ballad, maar deze muziektour heeft meer te bieden zoals de nummers Titanic Noir en Freedom & Death bewijzen. Zelfspot is Anne-Fay ook niet vreemd. In de song Thighs (dijen) zingt ze: “I’ve got thighs the size of Africa…[ ] With these cheeks I should have been a stripper. Het is een lekker klinkend poppy-disco liedje met een serieuze strekking/ondertoon. Luister zelf maar.

Met My Me duikt Anne-Fay verder in wat de zoektocht voor haar persoonlijk betekent. In het aangrijpende The Sun beschrijft zij hoe gedachten en gevoelens vervliegen onder de hete zon op de slavenmarkten en plantages. Hoe flarden uit het verleden opkomen.

Anne-Fay wordt begeleid door Gino Cochise en Anan den Boer. Zij is een hele goede zangeres met die typische sound die meer zangeressen van haar generatie hebben, zacht & rauw, hard en omfloerst wanneer een lied daarom vraagt.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dansen bij Reaspora
Het laatste nummer is So Many Days en Anne-Fay roept het publiek op te gaan dansen. De mensen doen gretig mee en zo wordt deze muziektour vrolijk afgerond. Het indringend verhaal van een zoektocht die nooit te zwaarwichtig wordt. Gelukkig maar.

Reaspora de muziektour van Onyx & Ivory is een lange live videoclip, dan ernstig dan vrolijk. en altijd goed en krachtig vormgegeven.

Crew
concept Onyx & Ivory: Anne-Fay & Felix Kops
zang: Anne-Fay Kops
drums: Gino Cochise
toetsen: Anan den Boer
beeld: Felix Kops
geluid: Rory van den Oest

mei, 2021

De menselijke maat van PAX the humanoid
Jazzpoetry met rap, spoken word en pop in de livestream van Jazz in Duketown 2021

PAX the humanoid was jarenlang frontman van het fameuze Kyteman Orchestra. Vanavond in Willem Twee poppodium treedt hij (solo) op met vier begeleiders op de livestream van Jazz in Duketown 2021. Vorig jaar bracht hij een album uit waar hij naar eigen zeggen 10 jaar aan heeft gewerkt. Hij wil daarin ‘de menselijkheid van het leven laten zien‘.

PAX the humanoid

PAX borduurt verder op de traditie van de jazzpoetry, een dichterlijk verschijnsel dat in de jaren ’60 is ontwikkeld door The Last Poets die als grondleggers worden beschouwd van hiphop en rap. Dichtkunst en muziek zoeken elkaar altijd op. Dat is van alle tijden. PAX gaat uit van de menselijke maat en opent de set niet toevallig met het nummer Carpe Diem (Pluk De Dag, red.). Het is moeilijk om een mens te zijn, maar we hebben de energie en de mogelijkheden om er iets van te maken. is de strekking van dit nummer. “You’ve got energy to burn.”

Carpe Diem wisselt van jazz, rap, soul naar pop en heeft een lekkere gedreven trage beat en is daarom ook een beetje r&b. Het gaat PAX allemaal natuurlijk af. Het nummer wordt flink uitgesponnen met een hoofdrol voor toetsenist Niels Broos. Bijna twee keer zo lang. Een overtuigend begin. Dat zeker.

Het tweede nummer is Love Rocks (You should create more). Cool jazz met dan rap, dan spoken word, overvloeiend naar zang. PAX herhaalt woorden aan het einde van een regel om een echo effect te bereiken, Ook dit nummer duurt langer dan de albumversie. Het tempo gaat flink omhoog aan het eind.

Het derde nummer Call It Freedom begint met een gitaarsolo van Gersom Raams. Raams geeft er een vieze galm effect aan wat wel zo lekker klinkt. Is jouw vrijheid wel de vrijheid van een ander, vraagt PAX zich af.
“Call it freedom if you want, call it freedom if it’s feel comfortable. But it is not real, not real.”

In het volgende nummer Leaves start toetsenist Niels met een stemmige soulvolle solo. Broos en PAX kennen elkaar van de Kyteman Orchestra en zijn volledig op elkaar ingespeeld.

Dat is ook zo vanavond hier in Den Bosch als Niels geïmproviseerd reageert op een gedicht – een spoken word – dat PAX op paar velletjes heeft genoteerd: Knuckle Down, Buckle Up. ‘What you thought you were, is just an illusion. Keep an eye for those in need’.

De menselijke maar van PAX is de mate van compassie die je als mens kan opbrengen. ‘Find the hope, find the trust’.

Na dit gedicht zet de band Profitable Love in. Door de tempowisselingen en gekke tussendoor geluidjes doet het sterk denken aan hoe Frank Zappa zijn nummers arrangeerde. Vooral de periode toen Zappa toetsenist George Duke had ingelijfd.

Out Loud heeft een catchy sound. Je kan het lekker meezingen als je het refrein goed hebt opgeslagen. Lekker toegankelijk nummer en zal zeker aanslaan op een live act show. Misschien in september?

Time flies
“Time flies,” zegt Pax en de set sluit hij af met een nummer om je huiskamer mee af te breken. Het heet – heel toepasselijk – Hell en ademt dezelfde sfeer die George Clinton weet te bereiken met zijn bonkige funk. ‘How can I fight my demons?’, vraagt PAX zich af. Zolang hij zulke muziek blijft maken, mogen die demonen blijven.

PAX was indrukwekkend en deed de livestream vergeten. Goed beeld en geluid trouwens. Complimenten aan TV Jazz in Duketown.

Bezetting

PAX (vocals)
Niels Broos (toetsen)
Gersom Raams (gitaar)
Glenn Gaddum Jr. (bas)
Yori Olijslagers (drums)

Screenshots PAX the humanoid – Jazz in Duketown 2021

Te zien op Youtube:

feb, 2020

Jazz in Duketown gaat dit jaar niet door vanwege COVID-19
Grootste en gratis openlucht jazz festival van Nederland is er weer in 2021

Corona in de wereld
Jazz in Duketown editie 2020 is geannuleerd. De organisatie schrijft: De ontwikkelingen van het Coronavirus en het besluit van het kabinet dat tot 1 juni 2020 geen evenementen zijn toegestaan, hebben tot gevolg dat ook Jazz in Duketown 2020 niet door kan gaan. Het festival stond gepland op 29 mei tot en met 1 juni 2020. Hopelijk zien we jullie in 2021!

Hopelijk houdt het festival de hiphop programmering aan
Hiphop en urban zijn niet meer weg te denken in het schema van jazz festivals. Jazz in Duketown programmeert al meerdere jaren urban hiphop musici uit binnen- en buitenland. In de 2020 editie zijn dat er vier: Blackwave, Ghost-Note, PAX the humanoid én Typhoon. Het zijn stuk voor stuk must see acts en met Typhoon als afsluiter op de Parade bereikt het festival het grote publiek. Het wordt smullen dit jaar.

Blackwave

Te beginnen met Blackwave. Het Belgische duo Blackwave. is in korte tijd uitgegroeid tot één van de meest spraakmakende hiphop acts van België. Het duo krijgt live ondersteuning van een zeskoppige-jazzband. Eerdere gigs op festivals zoals Pukkelpop, Rock Werchter, Sziget en North Sea Jazz bevestigen die welverdiende aandacht.

Dat zij nu optreden op Jazz in Duketown is voor een ieder die van urban hiphop houdt, een geweldig event die je als liefhebber niet mag missen. Zondag 31 Mei – Parade

Bezetting
Willem Ardui & jaywalker (rap/zang), Bram Vanhove (drums), Jarno Verheyen (keys), David Idrisov (bas), Dries Henderickx (gitaar), Egor Dubai (saxofoon), Luuk Hof (trompet)

Ghost-Note

Het is ongelofelijk dat je Ghost-Note op Jazz in Duketown helemaal gratis kan zien op de Markt. Deze band heeft alles in zich om er een groot hiphop festijn van te maken met dansbare grooves en feelgood-vibes. Snarky Puppy-leden Robert Sput Searight (drums) en Nate Werth (percussie) richtten een eigen project op met de naam Ghost-Note.

Dat sloeg zo goed aan dat de band inmiddels urban liefhebbers wereldwijd in extase brengt. Een paar moddervette druppels James Brown en Sly & The Family Stone, aangevuld met invloeden uit de jazz, afrobeat, hiphop, psychedelica en wereldmuziek vormen de ingrediënten. Het wordt druk die zondag in mei. Zondag 31 Mei – Markt

Bezetting
Robert Sput Searight (drums), Nate Werth (percussie), Dwayne ‘MonoNeon’ Thomas (bas), Peter Knudsen (gitaar), Vaughn Henry (toetsen), Jonathan Mones (saxofoon, dwarsfluit), Mike Jelani Brooks (saxofoon, dwarsfluit)

PAX the humanoid

Rapper/vocalist Pax van Kyteman Orchestra treedt als PAX the humanoid op in dit project dat hij heeft opgezet. Hiermee betreedt Pax nieuwe wegen van de experimentele hiphop. Met Niels Broos (Kyteman Orchestra, Jameszoo) aan het roer, gieten vier brothers in arms zijn muziek in een show vol hiphop grooves en jazzy invloeden. Puur verwennerij deze zondag. Zondag 31 Mei – Kerkplein

Bezetting
PAX (vocals), Niels Broos (toetsen), Gersom Raams (gitaar), Glenn Gaddum Jr. (bas), Yori Olijslagers (drums)

Typhoon

Valt er nog wat te zeggen over Typhoon wat al niet gezegd is? Vijf jaar geleden trad hij ook op bij Jazz in Duketown. De Parade ontplofte zowat. Zijn show was een kolkende mix van hiphop, urban, jazz, funk en world en zorgde voor één van de meest memorabele concerten van het festival. Het zal dit jaar niet anders zijn. Met recht is deze Nederlandstalige rapper dé ideale afsluiter van deze 2020 editie.
Maandag 1 Juni – Parade
Optredens: 16:45 – 18:00

Screenshot PAX the humanoid – Call it Freedom (Live at Kytopia)
Screenshot Typhoon – Zandloper ft. Andre Manuel – Lowlands 2014
Screenshot Ghost-Note, LIVE FULL SET PRO AUDIO at Aisle 5, Atlanta, 2-19-19
Screenshot Blackwave. Live at AB – Ancienne Belgique

aug, 2019

Improvisatie urban dancers en spoken word artiesten Dukebox
Venijnige woordkunst vol compassie en tricks op Boulevard

Gevoel voor uitdagingen hebben deze urban dancers, muzikanten en spoken word kunstenaars van Dukebox meer dan genoeg. Onder de vlag van dit Bossche productiehuis voor urban & hiphop bieden ze lenige tricks, venijnige woorden en vette muziek aan. En dat allemaal geïmproviseerd voor een nieuwsgierig publiek op het Pleinpodium van Boulevard, lekker buiten in de zon.

Urban dance en spoken word

Dat Pleinpodium wordt wel eerst door crewleden van de Boulevard goed schoongemaakt alvorens de vier urban dancers daarop hun breaks en stand up tricks kunnen vertonen. Het is ook hard nodig want de dansvloer is bezaaid met left overs en andere rotzooi.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Eenmaal geveegd en gedweild staat meteen een dancer startklaar om te beginnen. Hij moet echter wachten, want de muziek moet nog door de soundcheck. Dat duurt toch bijna 5 minuten en zolang staat die urban dancer [Maca Snels, dansdocent, red.] als een standbeeld stokstijf op dat schone podium.

Als de eerste beats klinken, is Maca verlost van die starthouding en draait hij zich langzaam om. Drie andere urban dancers – Reemz, Len van der Pol en Jeroen Meijer- sluipen steels naar hem toe, zij omarmen elkaar even en dan kan het dansen beginnen.

Het systeem is kapot
Intussen heet Niek Lathouwers het publiek dat in een soort arena vorm heeft plaatsgenomen, van harte welkom. Hij verklapt dat zij getuige zullen zijn van iets uniek wat nog nooit is vertoond op de wereld. Namelijk een geheel geïmproviseerde dance en spoken word voorstelling.

Niek begint zijn spoken word improvisatie als volgt:
Het systeem is kapot.
Het slot is roestig, de sleutel bot.
Motten in mijn keuken, de muren rot
Opa is allang dood, geen Willy Wonka
Alleen een hond in de pot
En zo gaat hij verder totdat hij besluit met de conclusie waar hij de act ook mee is begonnen: “Het systeem is kapot.” Niek uit zijn zorgen over de mens (the human condition) en doet dat in felle bewoordingen, echter vol compassie. Een daverend applaus is zijn deel.

Het systeem is kapot

Dance & breaks

Deze slideshow vereist JavaScript.

De vier urban dancers geven telkens ieder apart of met zijn tweeën een show weg. Naast mij zitten drie jongens van zo’n 12 à 13 jaar. Hun bewondering voor de dance acts steken ze niet onder stoelen of banken. De woorden cool, gaaf en vet komen het meeste voor in hun reacties als een urban dancer iets bijzonders doet of zijn act afsluit.

De show duurt de helft korter dan het programma meldt. Waarschijnlijk vinden de urban dancers en de spoken word kunstenaar het welletjes. De spanningsboog raakt op, zeker bij de allerkleinsten onder het publiek.

Dukebox is een productiehuis voor urban en hip hop. Dukebox is een koepelorganisatie en werkt bijvoorbeeld samen met Bossche urban initiatieven als Newskoolfest en Cypher HQ.

Lees ook Interview met Bart van Velzen van Dukebox en Dukebox presenteert nieuwe werk- en atelierplek

jan, 2019

Hiphop op Rauwkost: Black Acid en Leafs
Rauwe punktrap en vrolijke poprap openen festival

Rauwkost begon dit jaar met Nederlandse hiphop: achtereenvolgend traden Black Acid en Leafs op. Black Acid is een opkomend alternatief hiphopcollectief uit Amsterdam, Leafs een jonge rapper uit Almere die je eigenlijk niet meer opkomend kunt noemen, daarvoor heeft hij nu al teveel zijn stempel op de rapgame gedrukt. Je zou hem de grootste naam op het Rauwkostaffiche kunnen noemen.

Maar allereerst Black Acid. Black Acid wordt ook wel trap met punkinvloeden genoemd. Op het eerste oor hoor je dat er niet gelijk aan af: verwacht geen punksamples in de beats of live gitaren. Die punk uit zich meer in de spirit van de groep, onvoorspelbaar, met vocals die binnen een nummer van bijna schreeuwend gerapt naar vol autotune gezongen gaan en weer terug.

Bij de meest geslaagde nummers (Eigen Schuld, Anne Maré en (…)) wordt die onvoorspelbare punk energie goed gekanaliseerd en laten de rappers zien hoe veelzijdig ze zijn, maar bij sommige nummers verdwalen ze zelf een beetje in de muziek. Dat maakt dat het publiek ook niet helemaal lijkt te weten wat het er mee aan moet. Black Acid heeft zijn programmering dan ook niet echt mee: het festival moet nog duidelijk op gang komen, en het niet heel erg talrijke publiek lijkt er vooral voor Leafs te zijn, die gelijk hierna optreedt. Als het later en drukker zou zijn worden die imperfecties ook spannend, nu slaat het soms een beetje dood en dat is zonde.

De show van Leafs is in vele opzichten tegenovergesteld van die van Black Acid. Het is vrolijker, gladder ook, en een veel strakkere show. Persoonlijk houd ik minder van dit type hiphop: iets te veel vocals van een bandje, te veel zang met autotune in plaats van rap. Doe dan maar de rauwe stijl van Black Acid.

Maar toch kan ik niet anders dan onder de indruk zijn. Van hoe charismatisch en sympathiek hij het publiek bespeelt, hoe hij de autotune controleert alsof het in zijn stembanden zit ingebouwd, hoe energiek hij is. Het is drukker dan bij Black Acid, maar nog steeds niet helemaal vol. Ondanks dat Leafs ongetwijfeld grotere zalen gewend is (afgelopen zomer speelde hij voor propvolle tenten op onder andere Lowlands en Woo Hah), merk je dat geen moment aan hem. Hij zet een strakke, energieke en vrolijke show neer, die goed aanslaat. Ik durf het bijna niet toe te geven, maar ik vond het toch een betere show dan die van Black Acid.

okt, 2018

Popronde bij Van Aken: Starrlight & Mr. Weazley
'90s hiphop en afrobeat in sfeervolle setting

Starrlight en Mr. Weazley extra intiem
Waar mijn collega’s heel Den Bosch door zijn gestruind om de Popronde te verslaan ben ik, eigenlijk bij toeval, vooral bij Van Aken in het Werkwarenhuis blijven hangen. Dat beviel goed: de relaxte setting (een kleed in plaats van een verhoogd podium, geflankeerd door planten en onder een kroonluchter) maakte de optredens van Starrlight en Mr. Weazley extra intiem.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Starrlight

“De raarste plek waar ik ooit heb opgetreden,” zo omschreef Starrlight Van Aken zelfs. Het leek haar verder niet te deren, ze maakte van het gelijkvloerse podium gebruik om het publiek af en toe in te lopen en daar verder te rappen. Voor liefhebbers van hiphop uit de jaren ’90 is haar muziek een verademing in het door rap gedomineerde hiphoplandschap. Belangrijkste is dat ze ontzettend goed kan rappen, fel, op hoog tempo en met een licht Caribische invloed. Denk aan een vrouwelijke Busta Rhymes.

Voor de liefhebbers van het genre dus een heerlijke show, maar op de vroege avond waren zij in Van Aken toch in de minderheid. De meeste bezoekers leken er vooral voor de gezelligheid en uit nieuwsgierigheid te zijn, en voor hen is het optreden misschien toch wat te eentonig. Toch zijn juist deze bezoekers een interessante graadmeter: als er iets onverwachts gebeurt leven ze opeens op. Zoals bij het nummer Authentically Awesome, met een stevige gitaar in de beat, of Heartache, waar het tempo juist even omlaag gaat met een stemmig pianosample. Ik schaar mezelf toch meer onder de hiphopliefhebbers dan onder de “nieuwsgierigen”, maar ook ik vond dit twee hoogtepunten van de show. Met wat meer van dit soort onderscheidende nummers zou Starrlight een hele welkome aanvulling zijn op de Nederlandse hiphopscene. Raptechnisch kan ze zich in ieder geval al meten met de besten.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Mr. Weazley

Waar Starrlight nog een concert in huiskamersetting gaf, was Van Aken een paar uur later veranderd in een Cubaanse nachtclub. Goed, het was een stuk drukker, en later op de avond bovendien, maar die transformatie lag toch vooral aan Mr. Weazley. Het voelt bijna te cliché om de muziek als zonnig te omschrijven, maar goed, dat deed Mr. Weazley tijdens het optreden zelf ook. Dus: Mr. Weazley klinkt als een mozaïek van al het muzikale moois dat de zon ons geschonken heeft. Reggae, afrobeat, een beetje soul en meer invloeden van rond de evenaar. Het maakt een fantastisch dansbaar geheel.

Als bands als Jungly By Night en Altin Gün Nederland plat krijgen met hun verre-van-Nederlandse muziek, dan moet Mr. Weazley dat ook kunnen. De bandleden spelen je stuk voor stuk van je sokken, en het plezier spat er vanaf. Een betere afsluiting had de Popronde in Van Aken niet kunnen wensen: één groot feest, en dan moest de afterparty nog beginnen. Die overigens ook erg de moeite waard was. En zo kan je de hele avond op één plek blijven bij de Popronde zonder je een moment te vervelen. Dankzij Starrlight en Mr. Weazley.

Foto’s Starrlight door Jane Duursma, foto’s Mr. Weazley door Ronald Rijken