Deel 1
Onbeperkt genieten van Popronde, heerlijk. De Popronde Den Bosch 2021 is weer bijna als vanouds, al zijn er in verband met corona nog steeds enkele maatregelen waar men zich aan dient te houden. Dat begint met je online aanmelden op de Popronde site, door middel van registratie op het ticket platform Ik Ben Aanwezig. Dat kost je vijf euro en een beetje administratiekosten voor een passe-partout.
Bij je eerste podium krijg je vervolgens een polsbandje, op vertoon van de juiste QR code en ID, maar dan kun je in principe naar elk gewenst optreden, mits de zaal niet te vol is. Maar dat was gek genoeg nergens. Andere jaren was het toch wel wat drukker. Durven de Bosschenaren zich nog niet zo goed in de drukte te begeven? Is het teveel gedoe, voor de niet gevaccineerden?
Je zou toch zeggen dat men wel weer behoefte heeft aan live muziek. Er was in ieder geval volop keus in uiteenlopende genres. En omdat er zoveel te zien en te beleven valt, moeten er keuzes gemaakt worden. Hier volgt deel 1 van mijn selectie met Jadi D, Frontstreet, Indigo Pastel en Douwe Doorduin.
Jadi D
Onbeperkt genieten van Popronde
De avond begint voor deze KLANKGAT redacteur bij Van Aken in het Werkwarenhuis waar Socks;SportsSocks een verrassend optreden geeft. Hier lees je een uitgebreid verslag. Ze waren wel wat later begonnen en ook dus later klaar, om die reden val ik bij Jadi D halverwege de show in. De Kleine Zaal van Willem Twee Poppodium is lekker gevuld en Jadi D staat al volop te shinen op het podium. Zelfverzekerd en gestoken in een strak roze joggingpak staat ze lekker wulps te dansen en verdienstelijk te rappen op de aanstekelijke deuntjes van de man achter de knoppen. Het publiek, dat voornamelijk uit rock en metal liefhebbers bestaat, want deathmetalband Inferum in de Grote Zaal is net afgelopen, heeft ze gewoon volledig in haar zak.
Jadi D houdt van haar publiek en wil zelfs posters opsturen naar liefhebbers die haar een DM (direct message, red.) sturen. Ze houdt ook van de mensen achter de bar, dus speciaal voor hen zingt ze het half Nederlandstalige/ half Engelstalige Bartender. Misschien is het zelfs wel meer dan houden van, want ze zingt “Ik fok de bartender”. En op het eind van de show loopt ze gewoon het podium af, de deur door richting backstage, om niet meer terug te komen. Geen “dankjewel”, geen “fijne avond nog”, niks. En de man op het podium die de beats en muziek verzorgd? Die gaat gewoon nog een tijdje door als dj. Van Jadi D niks meer gehoord, maar dat gaat nog wel komen, daar ben ik niet bang voor. En anders stuur ik haar wel een DM.
Frontstreet
In de grote zaal is het weer tijd voor zware gitaren. Jammer genoeg voor Frontstreet is de zaal niet zo vol. Maar dat weerhoudt de mannen er niet van om vol overgave een goede performance neer te zetten. Het genre nu metal zoals we dat nog kennen van Korn, Limp Bizkit en Deftones is weer aan een opmars bezig. Dus wie weet kan Frontstreet hiervan profiteren. Ze combineren rap, metal met electronica en dat doen ze zeer verdienstelijk. The happy few die aanwezig zijn hebben het mogen aanschouwen.
Indigo Pastel
Dan op de fiets naar het centrum, richting Huis 73, waar Indigo Pastel al bezig is. Ze maken lekkere melodieuze indie rock muziek en de zanger is gezegend met een mooie warme stem. De mooie zaal is vrij groot, dus oogt het al snel leeg in de ruimte. Bovendien staan er verschillende tafels voor het podium, dus bijna iedereen zit. Voor een rustig nummer als Juliet, is dat niet zo erg. Alleen wordt er veel gekletst, dus wordt er gevraagd om nu even stil te zijn. Daarna gaat het tempo weer omhoog, dus mag er gedanst worden.
Maar hoe goed de band ook zijn best doet, de mensen blijven zitten. De zanger zegt zelfs, dat ie het wel jammer vindt dat iedereen blijft zitten en voegt er enthousiast aan toe: “Als je wil dansen, dan is dit je kans!” Hij zingt: “Happy happy, joy joy,” op een deuntje dat wel iets weg heeft van Do You Wanna Hold Me van Bow Wow Wow uit de jaren ’80. Het mag niet baten, er is niemand op de been te krijgen, behalve degenen die bier gaan halen.
Douwe Doorduin
Op de fiets weer richting Willem Twee Poppodium, maar ditmaal in het café, waar Douwe Doorduin net gaat beginnen. In zijn eentje met gitaar. Nee, geen singer songwriter. De band die hij bij zich heeft zit in zijn laptop. Zelf geprogrammeerd. Hij gooit het erop dat er afgelopen anderhalf jaar, vanwege alle beperkingen, niet mogelijk is geweest om een band bij elkaar te krijgen. Dat is uiteindelijk wel de bedoeling. Het zijn lekker in het gehoor liggende popliedjes, met soms wat wave en Britpop invloeden, die met een band erbij waarschijnlijk tot volle wasdom kunnen komen.
Verder vertelt hij nog dat een andere passie van hem, het maken van fietsfilmpjes op zijn YouTube kanaal is. De passie voor wielrennen deelt hij met Blaudzun, waar hij de volgende dag bij in het voorprogramma staat in de Groene Engel in Oss. Dat kan geen toeval zijn. Wat wel toeval is, is dat ik hem daar dus ook zag en na afloop nog even kort gesproken heb. Hij liet me weten dat het de bedoeling is dat de band er volgend jaar gaat komen, maar dat hij nu ook wel geniet van de ongemakkelijke situaties op het podium met die laptop. En eerlijk is eerlijk, hij gaat er ook wel heel ontspannen mee om en heeft iets ontwapenends en een grote gunfactor.
In deel 2 van Onbeperkt genieten van Popronde bespreek ik de bands Deveron en Kalaallit Nunaat, bands die raakvlakken met elkaar hebben en de Popronde op de Tramkade afsluiten.
Fotografie: Jane Duursma – made by jane photography
