Five 4 A Fool

Toverdosis: MoodSystem, Five 4 A Fool en Alternator in één line- up

Drie bands twee keer in één week, de Bossche double feature.

… tenminste, dat was de bedoeling. Alternator zegde hun optreden in het Warm Onthaal helaas af wegens corona bij één van de bandleden. Dus zondag 22 januari geven twee bands acte de présence: The MoodSystem en Five 4 A Fool.

The MoodSystem & Five 4 A Fool
The MoodSystem
The MoodSystem

Opener The MoodSystem, met eigen backdrop, trapt af. Met collega- recensent Edwin op bas, een drummer en gitarist die we later terug zien in Five 4 A Fool, en een zanger- gitarist, spelen ze eigen nummers. Rock, waarin met name bij de zang wat jaren ’80- hardrockinvloeden zijn te horen. Maar dat hoor ik een week later pas.

Het geluid ‘beneden’ bij de bar in het Warm Onthaal is niet erg goed te noemen. Het is ook niet makkelijk, want zoals een geluidstechnicus me ooit uitlegde, mensen zijn zakken water. Alle trilling wordt geabsorbeerd.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Pas halverwege het optreden van Five 4 A Fool vind ik een plekje waar het geluid wel prima is. Dat het af en toe wat manoeuvreren op het trapje is door mensen die naar en van de bar bewegen, doet aan de show van Five 4 A Fool niks af. Met name zanger Johan, ook schrijvert voor KLANKGAT, is energiek en dynamisch. Zijn energie komt hier vanaf het trapje in ieder geval goed uit de verf en tilt de band effe een tandje hoger.

Five 4 A Fool en The Moodsystem
tikje missen

De aanwezigheid van Johans zussen maakt het aan één van hen opgedragen ‘Sister’ tot een zeer overtuigend en meeslepend eerbetoon. Muziek is emotie, en dat is hier duidelijk voelbaar. Dat de drummer een enkel tikje mist is muggenzifterij van mijn kant, en snel vergeven. Dit is tenslotte zijn tweede set van de middag.

Als ik aan het eind van de middag hoor dat deze bands een week later weer zullen spelen, is het niet meer dan logisch om hier ook te gaan kijken. Zo heb ik de kans om MoodSystem nog een keer te horen en hopelijk met beter geluid.

MoodSystem – Five 4 A Fool – Alternator

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ook zaterdagavond de 28e mag The MoodSystem de spits afbijten. Niet geplaagd door slecht zaalgeluid, maken de vier heren bij mij een betere indruk dan een week ervoor. Hun eigen nummers zijn wat lastig te plaatsen. Vaak lang en complex, weinig recht toe recht aan- werk, maar eigenzinnig en boeiend. Zoals al gezegd, neigt de zang bij de hoge uithalen van de hardrock van een decennium of vier terug. Ik heb af en toe het gevoel dat ze iets te veel ideeën in één nummer willen stoppen, wat het geheel wat rommelig maakt.

Five 4 A Fool
Five 4 A Fool

Als drummer en gitarist weer op adem zijn kan Five 4 A Fool beginnen. Ze spelen een soort grunge- achtige rock, waarbij met name de lange uithalen van de zanger erg bepalend zijn voor het bandgeluid. Dat er in zo’n klein mannetje zo’n longinhoud schuilt… (knipoog). Door de beweeglijkheid van, weer, de zanger wordt het visueel ook niet saai. Bevlogen is het juiste woord. De partijen van de gitarist komen hier goed door, beter dan in The MoodSystem waar hij wat in de schaduw stond van de ‘eerste’ gitarist. Al met al een goed optreden wat ook door het publiek goed ontvangen wordt.

Slepende nummers

Alternator
Alternator

Het is intussen al behoorlijk dringen in de zaal als afsluiter Alternator hun set begint. Wat als eerste opvalt, is het wat strakkere drumgeluid. Maar logisch, Alternator heeft z’n eigen snare meegenomen. Wat als tweede opvalt, wat een enorme muur van gitaar deze mannen optrekken. Je kan er bijna tegenin gaan hangen. Dat dat fysiek niet kan, blijkt als ik omgeduwd door een onverwachte moshpit, languit naast het podium lig. Maar soepel als ik ben (kuch), hou ik er niks meer aan over dan een deukje. In m’n zelfvertrouwen.

Moshpit

Alternator
moddervette bas

Die moshpit barst los tijdens een vrij snel nummer van Alternator. Vrij onkarakteristiek, want de rest van de set spelen ze stoner wat stoner maakt: trage, slepende nummers, goed dik aangezet met twee gitaren, en een moddervette bas die er heerlijk tussendoor dwaalt. En mooi, die snare die er hoog tussendoor te horen is. Maar misschien nog belangrijker, Alternator zet een groove neer. Waardoor je als vanzelf met je hoofd op het ritme mee gaat deinen.

Aan muzikale variatie geen gebrek, de nummers boeien van begin tot eind. De zanger eet waarschijnlijk ’s ochtends schuurpapier door zijn Brinta, wat zijn stem een rauw, raspend geluid geeft, wat goed contrasteert met het volle, organische geluid van de instrumenten. De manier van zingen is misschien iets te hoekig, maar dat is een kwestie van smaak. Graag zou ik Alternator binnenkort weer ergens zien spelen.

Moodsystem

The MoodSystem beleeft vuurdoop in zomerse hitte

Muziekcafé Het Warm Onthaal maakt zijn naam méér dan waar door tropische temperaturen

Terwijl The Moodsystem in Muziekcafé Het Warm Onthaal zich opmaakt voor de set, staat op deze zaterdag 18 juni in Landgraaf Pearl Jam op het punt van beginnen op één van de warmste Pinkpopdagen ooit. Ze maken er naar verluidt weer een memorabele show van.

Hier in Den Bosch is het ook zweten geblazen. Enkele ogenblikken voor aanvang van de show van The Moodsystem, staan de aanwezigen nog lekker buiten een luchtje te scheppen. De temperatuur is binnen nu al flink opgelopen en dan moet de band nog beginnen.

Muziekcafé Het Warm Onthaal maakt zijn naam vandaag méér dan waar. Gelukkig is het bier goed koud.

The MoodSystem

The Moodsystem
The Moodsystem

Vanavond speelt The MoodSystem weer voor het eerst, na een lange radiostilte. En het mag met recht een vuurdoop heten in deze hitte. Ja, het zal een jaar of zeven, acht geleden zijn, dat ze voor het laatst hebben opgetreden. Drummer Elger ging verhuizen naar Weert en daarmee kwam toen een einde aan The MoodSystem. Maar het bleef al die jaren toch wel kriebelen bij zanger/gitarist Anton Minkels en bassist Edwin Raaijmakers.

Moodsystem
Remko Gouw

Uiteindelijk hebben ze in Remko Gouw, een enthousiaste drummer gevonden en zijn ze weer lekker gaan jammen. Ook al heeft ie veel ervaring in verschillende bands met uiteenlopende stijlen van jazz en blues tot rock, het duurt dan logischerwijs toch nog een tijdje voordat Remko zich de nummers die er al waren, eigen heeft gemaakt.

Maar er is zelfs ook nieuw werk te horen vanavond. Het dansbare Debby bijvoorbeeld. En ook al klinkt het vrolijk, het gaat wél ergens over. Het is de tragedie van een 19-jarig meisje dat zwaar mishandeld wordt binnengebracht bij de spoedeisende hulp. Het verhaal wordt verteld vanuit de dienstdoende verpleegkundige die de onmacht voelt, omdat ze niets kan betekenen voor Debby en weet dat er nog veel meer kwetsbare jonge mensen rondlopen in de samenleving. Helaas is niet alles van de tekst goed te verstaan. De zang klinkt een beetje dof en overstuurd uit de speakers en dat is wel een beetje jammer.

Edwin Raijmakers
Edwin Raijmakers

Het was eigenlijk de bedoeling dat er twee bands zouden spelen, maar helaas moest Five4AFool verstek laten gaan. Vandaar dat er vanavond een extra lange set ten gehore wordt gebracht. De eerste paar nummers Pitiless en Arise zijn gelijk lekker uptempo. De muziek, ze omschrijven het zelf als Moodrock, is heel dynamisch, met overwegend stevig gitaarwerk, maar ook rustigere stukken en wat langere uitgesponnen muzikale passages. Er is ook nog ruimte voor een akoestisch intermezzo. Tijdens het nummer Heaven Falls begeleidt Anton zichzelf enkel op de akoestische gitaar, zonder bas of drums dus. Een mooi intiem rustpunt.

Moodsystem
Anton Minkels

Daarna werkt The Moodsystem naar het einde toe, met als afsluiter het mooie melodische Vocation , wat roeping betekent, waar verschillende tempowisselingen te horen zijn. Ik denk dat Anton, Edwin en Remko hun roeping wel gevonden hebben en dat is, meer mensen kennis te laten maken met hun muziek. En dat gaat zeker lukken, want vanavond was het door het warme weer niet al te druk. Volgende keer hopelijk volle bak. Er is al een concrete datum vastgelegd, weer hier in Het Warm Onthaal op zondagmiddag 22 januari 2023. Dan wél samen met Five4AFool, dus noteer die datum maar alvast in je agenda.

Bossche podia

Bossche podia openen schoorvoetend hun deuren

Optredens Willem Twee Toonzaal, Bossche Brouwers en Warm Onthaal bijwonen kan alleen met reservering

De versoepeling van de lockdown zet per 1 juni een belangrijk stapje verder. Podia en horeca gaan Tweede Pinksterdag open met alle restricties en aanpassingen van dien. Eén van de maatregelingen zijn niet meer dan 30 gasten in een ruimte rekening houdend met de anderhalve meter afstand. Podia zetten online reserveringen in om buiten onnodige wachtrijen te voorkomen. Willem Twee Toonzaal, de Bossche Brouwers en muziekcafé Het Warm Onthaal doen dat dan ook. Toonzaal en de Brouwers zetten ook meerdere sets in om publiekswissels mogelijk te maken.

Bossche podia

Bossche podia
Winterreise – Toonzaal

De Bossche podia komen uit de lockdown modus en zijn gretig om hun gasten – die net zo gretig zijn – weer te kunnen ontvangen. “We hebben jullie gemist maar nu kunnen we jullie weer ontvangen,” is de strekking van hun verhaal en eigenlijk het verhaal van deze hele sector wereldwijd.

Toonzaal
Willem Twee Toonzaal begint maandag 1 juni Tweede Pinksterdag met Winterreise van Franz Schubert (Wenen, 1797 – 1828). Winterreise wordt uitgevoerd door tenor Peter Gijsbertsen en Hans Eijsackers aan de piano. Winterreise wordt op 1 juni twee maal uitgevoerd voor een publiek van twee keer maximaal 24 personen. Het eerste concert vindt plaats om 19:30 en het tweede begint om 21:15. Kaarten zijn alleen online beschikbaar.

Peter Gijsbertsen: “Hans en ik hebben gekozen voor de Winterreise omdat dat het stuk is dat ons het meest na aan het hart ligt zoals dat ook voor veel luisteraars geldt. Nu het weer mag, dachten we: laten we beginnen met de mooiste muziek die er is.”

Bossche Brouwers – Bye, bye corona

Bossche podia
Gaping Moles – drie sets Bye, bye corona

De Bossche Brouwers hebben al een maand geleden de gig Bye, bye corona van de glamdoom band Gaping Moles op hun programma geplaatst. Stoer gegokt en het pakt goed uit voor iedereen die snakt naar een stevig live concert. Het zal wel in de anderhalve meter samenstelling moeten gebeuren.

Gaping Moles gaat drie sets spelen, met publiekswissels. Publiek: 17 personen per show, ieder aan zijn of haar eigen tafeltje. De eerste set start om 20:00 en duurt tot 20:30, de tweede set start om 20:45 – 21:15 en de derde set start om 21:30 – 22:00. Er is goede ventilatie van de ruimte, de afzuiging is groot en gaat maximaal.

Muziekcafé Het Warm Onthaal

Bossche podia
JPK Band in Warm Onthaal

Blues rock formatie JPK Band speelt maandagmiddag 1 juni in Het Warm Onthaal. JPK staat voor Jan Pieter Kuijten, frontman en gitarist van de band. Met veel eigen nummers en een aantal in een typisch JPK sausje gedompelde covers veroveren ze wat voor publiek dan ook. Dat zal Tweede Pinksterdag vanaf 15:00 tot 19:00 uur ook wel lukken. Alleen toegang op reservering maar reserveren kan niet meer. Het is volzet, zouden ze in Vlaanderen zeggen.

Een begin, het is een voorzichtig begin van en voor de Bossche podia. Schoorvoetend komt er beweging in zoals bij een zware stoomlocomotief die heel, heel langzaam van de treinremise komt op weg naar het eerste station.

Bluesband Down & Dirty, blues met ballen

Variatie in blues - gevoelig, ruig en op elkaar ingespeeld

Down & Dirty is een band uit Noordoost-Brabant die al sinds 2000 actief is in het blues circuit, in bruine cafés en op blues festivals in Nederland en België. De band stond o.a. in het voorprogramma van King King en Julian Sas en speelde ook met Sax Gordon. De muziek van de band kenmerkt zich door een robuust blues geluid. Blues die je pakt.

Down & Dirty variatie in blues

Geïnspireerd door onder meer Walter Trout, George Thorogood, BB King en Luther Allison, waarvan ook enkele nummers gespeeld worden en met een hele puist eigen werk is een repertoire in elkaar geknutseld wat barst van de variatie. Blues eenzijdig? Daar geloven de heren muzikanten niet in.. Ze laten dan ook duidelijk horen dat blues zeer veelzijdig is, soms gevoelig (down), soms ruig (dirty).

Cd releases
In 2008 wordt hun debuut cd Someday uitgebracht. Een schijf die alle kanten op gaat en laat horen dat Down & Dirty zich inderdaad absoluut niet vast pint op één blues stijl. De nummers komen allemaal uit hun eigen creatieve koffertje. In 2014 volgt Jamming At Lucifer’s. Ook hierop allemaal eigen werk waaronder twee nummers die terughaken op het tragische overlijden van twee bandleden in 2008 en 2009. Maar ook de humor ontbreekt niet getuige het in Brabants dialect geschreven nummer ‘Doe Di Doe Dè, Doe Di Dur Nog Es Efkes Bè’.

Energiek, dynamisch en gepassioneerd
Je haalt wèl wat in huis als je deze band boekt. Zo ook in Muziekcafé Het warm Onthaal waar op koningsdag de band aantrad. Met een zeer veelzijdig repertoire van veel eigen werk, gemixt met wat covers laat Down & Dirty er geen twijfel over bestaan dat je met blues heel veel kanten op kan. Dat is ook de kracht waarmee deze muzikanten hun ding doen.

Bluesband Down & Dirty, blues met ballen
Bluesband Down & Dirty

Frontman Frank, ook nog gitarist, zingt met zijn diepe, rauwe stem loepzuiver de sterren van de hemel. Daarbij stuitert hij, energiek en gepassioneerd zoals hij is, over het podium alsof het niks is. Sologitarist Jan laat zijn gitaar gieren waar het maar kan, met creatieve solo’s en gave ‘fill ups’ in het geheel. Toetsenman Ronnie tovert de gekste geluiden en swingende grooves uit zijn klavier. John op basgitaar en Nico achter de drums zorgen voor een gewoonweg perfecte rock solid basis. Wim op saxofoon laat mooie melodieën horen, met soms verrassende uithalen en completeert daarmee op een gave manier deze heel goed geoliede en op elkaar ingespeelde band..

En dan…gas er op
Kenmerkend voor Down & Dirty is dat ze elkaar gedurende de show, want dàt is het zonder meer, de hele tijd aan het opjutten zijn om er vooral nog nèt even een schepje bovenop te doen. Dat merk je bij Black Cat Blues , een wat jazzy nummer. Maar ook bij You And Me wat weer naar rock & roll neigt. Bad Luck Coming My Way en Someday’ zijn dan weer mooie slow blues nummers waarin respectievelijk saxofonist en gitarist prachtig werk laten horen. ‘P&A Boogie’ is recht toe recht aan boogie woogie stijl hetgeen je niet zou verwachten omdat het nummer gaat over het verlies van twee overleden bandleden. Dit wetend heeft het nummer, althans voor mij, een bijzondere lading gekregen. What’s Going On en On The Way Out zijn stevige, up tempo bluesnummers. Doe Di Doe Dè is rock & roll in je moers taal geblazen, waarvan ik bijna zeker weet dat het refrein bij menigeen daaaagen in het hoofd blijft hangen.

Wel covers…maarrrr
Tussen voornoemd eigen werk door worden covers gebracht waaraan een behoorlijke D0wn & Dirty draai is gegeven. Ik noem er een paar: Matchbox van Jonny Lang, You Can’t Always Get What You Want van The Rolling Stones en A Little Less Conversation van Elvis Presley. Allen op een dusdanige manier gebracht dat ik rustig durf te zeggen dat het eigenlijk eigen nummers zijn geworden.

Down & Dirty goed op elkaar ingespeeld
Down & Dirty goed op elkaar ingespeeld

Al met al

Down & Dirty moet je meemaken. De manier waarop zij zeer professioneel, met emotie en vol overtuiging een berg positieve energie het publiek in slingeren is geweldig. Je kan er niet omheen, het pakt je.

Info
De Band: Frank van den Hoogen- gitaar/zang, Jan van Gompel- gitaar, John van Zuijlen- Bas/zang, Nico Vreeburg- drums, Ronnie Nellenstijn- toetsen, Wim van der Heijden- sax/zang.

Volgende optreden: 10 mei Bluestour Cuijk café Posthoorn.

http://www.downanddirty.nl/

Foto’s: Arie de Wilde

Brickyard Steengoede rock

Gave mix van covers en eigen werk

De klok heit 2005. In october van dat jaar komen een viertal muzikanten bij elkaar in een oude steenfabriek. De bedoeling: een stevig rock repertoire in elkaar draaien. Gezien de directe omgeving was een naam voor de band gauw gevonden. Brickyard, bestaande uit vijf bandleden, was geboren. En zij lieten er geen gras over groeien.

First bricks
Ik meen in 2006 al wordt hun eerste album in eigen beheer uitgebracht. Dit debuutalbum wordt zeer positief ontvangen door verschillende binnenlandse en buitenlandse radiostations en veelvuldig gedraaid.

The echo of my soul
In 2008 verschijnt de maxisingle The echo of my soul. Ook deze single wordt goed ontvangen en krijgt weer bij een groot aantal binnen-en buitenlandse stations airplay.
Door deze single ontstaat er contact tussen Brickyard en Marista Records Company. Een platencontract werd aangeboden en in 2009 zag het album Hey you met 10 nieuwe, eigen nummers het licht en werd in zowel Nederland als België uitgebracht. Ook dit album krijgt veel goede recensies bij de vakpers. Van dit album worden twee nummers getrokken, te weten “Ballad of the sea” en “All alone”, en als single in respectievelijk 2009 en 2010, uitgebracht. In 2011 gevolgd door weer een single: “Be right or wrong”.

Brickyard steengoede rock met gave mix van covers en eigen werk
Brickyard in Muziekcafé Het Warm Onthaal

Stilte voor de storm

Dan is het even stil rond de band. Edoch…het bloed kruipt….en middels wat audities, ontstaat pakweg een goed jaar geleden de huidige samenstelling van Brickyard, te weten: Chantal Bello, leadzang: Ruud Maalderink, elektrisch gitaar/backing vocals: Rinus de Lang, basgitaar/backing vocals: Kfir Quist, drums/backing vocals En de bommen gaan weer los!

Een Rock onthaal in Muziekcafé ‘Het Warm Onthaal’
De binnenkomer was Ain’t It Heavy van Melissa Etheridge en dat ging er meteen heavy aan toe. Gevolgd door Home Feeling van Julian Sas, ook geen onbekende denk ik dan maar, en een eigen nummer Echo Of My Soul. Daarna onder meer Can’t get enough of your love, All Right Now, I want you to want me .

En eigenlijk ging het de hele middag en een flink deel van de avond zo door…overbekende en zeer goed gebrachte rock- oldtimers verweven met puntgave eigen nummers waar de toehoorders al dansend en soms wat tè luidruchtig, in ieder geval behoorlijk enthousiast op reageerden.

Opvallend goed
Wat meteen opvalt is de zuivere, warme en soms ietwat rauwe stem van leadzangeres Chantal ondersteund door de zeker zo zuivere backing vocals van de heren muzikanten. Voor een laat maar zeggen ‘female fronted’ band vind ik dat zelf een bijzonder belangrijk aspect. Bassist Rinus en drummer Kfir leggen een strakke basis zodat Ruud in nagenoeg alle vrijheid over zijn gitaarhals kan fietsen en daarbij de gekste effecten tevoorschijn tovert. Als je dan ook nog met zo’n wervelend repertoire tevoorschijn komt dan heb je als band echt iets heel moois te bieden.

Brickyard….steengoed.

Info: http://www.brickyard.nu

STORING! Solide driehoek

Rocktrio ten voeten uit

Het begon eigenlijk al in de 80-er jaren als viermans formatie. Echter niet voor lang. De nog jonge muzikanten moesten ook nog naar school maar vonden wel weer snel hun plaats in diverse andere bands waarbij ze in aanraking kwamen met o.a. Jazz, Afro, Hardrock, Funkrock, Blues en experimentele muziek. In 2001 wordt Storing! na een gelegenheidsoptreden weer opgericht.

STORING!

Drie cd’s
Daarbij hebben de heren beslist niet stil gezeten. In 2004 wordt de cd ‘Loud’ uitgebracht waarna de drummer de band verlaat. De twee overgebleven bandleden weten in John Donkers een uitstekende vervanger te vinden waarmee de cd ‘STORING! Undressed’ opgenomen wordt. Helaas verlaat deze drummer noodgedwongen de band in 2014 waarna de huidige bezetting vorm krijgt met Robbert – drums, Michiel – bas, zang en Eric – gitaar, zang. Momenteel wordt er wel de laatste hand gelegd aan ‘STORING! Undressed’. Cd nummer drie staat echter ook al klaar om geboren te worden. Alle drie de cd’s laten geen enkele twijfel bestaan over de hechte band en de kwaliteiten van de bandleden.

Solide driehoek
Door de inmiddels ruime ervaringen en diverse achtergronden van dit drietal èn de wijze waarop ze de muziek benaderen worden de vele paden van met name het rock en blues jargon door hen bewandeld. Storing! schuwt het experimentele element zeker niet maar houdt wel graag vast aan de solide driehoek van drums, bas en gitaar. Hun repertoire bestaat hoofdzakelijk uit eigen werk, spaarzaam aangevuld met covers van Jimi Hendrix, Beatles, Blind Faith, Herman Brood, ZZ Top, Jan Akkerman en Joe Bonamassa.

‘Nie lulle mar poetse’…
….is zo’n uitspraak die op deze mannen zeker van toepassing is. O ja..ze zijn wel in voor een babbel hoor, maar als er gespeeld moet worden wordt er gespeeld. En hoe! Afgelopen zondag in Muziekcafé Het Warm Onthaal stonden de muren wederom bol en ook wederom niet alleen vanwege het volume maar ook vanwege de gezellige en ongedwongen sfeer die zo langzamerhand standaard wordt voor dit bijzondere café.

Deze slideshow vereist JavaScript.

In vogelvlucht
Drie sets die allen beginnen met eigen, pure recht toe recht aan rocknummers waarin meteen al duidelijk wordt hoe deze solide driehoek op elkaar is ingespeeld.

Mirror Mirror is een stevig rocknummer met leuke maatsprongetjes erin, Goodbye heeft verrassende ritmewisselingen, in I Am The Rain zit mooi basgitaarwerk. In Downstream en Undress Me worden de psychodelische jaren ’70 op een vakkundige manier neergezet. Dan Little Wing van Jimi Hendrix een gewaagde cover waaraan een mooie STORING! draai gegeven wordt. Faith is een rustig nummer met bijzondere gitaareffecten. Hoochie Coochie Man en Don’t Let Me Down zijn gaaf vertolkte covers die met open armen ontvangen worden en de feestvreugde verhogen. Aan het einde van het optreden wordt er, na het gebruikelijke ‘We Want More’ nog eventjes een vierde set gespeeld met highlights van eerder gespeelde nummers.

STORING! bestaat uit drie geweldig goed op elkaar ingespeelde muzikanten die de bluesrock op een gedurfde eigen manier weten te vormen naar hun eigen hand. Eric staat daarbij garant voor tekst en muziek, Michiel arrangeert het geheel naar een STORING!- waardig niveau, Robbert slaat zelden een klap mis en weet op een perfecte manier vooral ‘live’ foutjes recht te trekken. Hier zijn ze nog een keer:

Eric Slaats—gitaar en zang, Michiel van Eerd—basgitaar en zang, Robbert Pas—drums

Rebound Groove It avontuurlijke muziek

In een funky bad gedompelde blues, soul en jazz

Na jarenlang muzikaal rondzwerven in het commerciële muziekcircuit besloten zij een andere weg te gaan bewandelen. Met veel eigen inbreng en muzikale creativiteit werd een compleet nieuw repertoire geboren.

Met de deur in huis…
Jolanda Cools– Zang,
Michel de Bekker — Keyboard
Aad van Aalst– Basgitaar,
Harrie Boekwijt– Gitaar
Mario de Laat– Drums,
Hans van Lieshout– Trombone
John van der Aa– Trompet,
Arthur Cooijmans– Saxofoon

Stuk voor stuk muzikanten die op een gegeven moment zoiets hadden van ‘is dit het nou’. Nee dus. Alras werden de koppen bij elkaar gestoken waarbij uitgekomen werd op bewerkingen van jaren ’60-’70 nummers. Artiesten als Etta James, Freddy King, Stevie Wonder en eigenlijk het hele Motowngebeuren werden onder de loep genomen en naar eigen inzichten bewerkt. Dat resulteerde in een zeer afwisselend en goed in het gehoor liggend repertoire.

Rebound Groove It avontuurlijke muziek ©arie de wilde
Jolanda Cools

Wervelend optreden
Afgelopen zondagmiddag trad de band op in Muziekcafé Het Warm Onthaal. Begonnen werd met Put It Where You Want It, een swingend instrumentaal nummer. Dan een aantal uptempo nummers waarbij de zangeres met een krachtige heldere stem meteen liet horen dat zij zeker niet de eerste de beste is die je in de muziekwereld tegenkomt. Dan volgt Baby I Love You waarbij de meerstemmige zang van de blazers en toetsenman puntgaaf klinkt en een duidelijke meerwaarde geeft aan het nummer.
Leuk showelement is de manier waarop de kopersectie dat doet. Ze duiken met hun snoet in hun toeter om door de clip-on microfoon te kunnen zingen. Deze meerstemmige zang komt regelmatig in het repertoire terug. Dan volgt Call It Quits een prachtig slowblues nummer. Daarna wat minder bekend werk waarbij gitarist, toetsenman en blazers op niet mis te verstane manier laten horen wat ze in hun mars hebben. En dat is niet niks. Ondersteund door een rocksolide basis door drummer en basgitarist wordt op een perfecte manier op elkaar ingehaakt en solowerk op een gave manier overgenomen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bekend en bemind
De laatste set bestond veelal uit bekend werk. De bij het publiek wat weggezonken nummers zoals Supersticious, Signed Sealed Delivered, Knock On Wood, Sunny, I Wish en I Just Wanna Make Love To You werden direct herkend en enthousiast ontvangen waarbij de beentjes nog meer de vloer afkwamen als al het geval was. Afgesloten werd met It’s Got To Be Funky, een duidelijke boodschap naar het publiek toe, wat het daar helemaal mee eens was.

Tot slot
Rebound Groove It gaat professioneel te werk. Ze hebben er groot plezier in en dat enthousiasme slaat vrijwel direct over op het publiek hetgeen een zeer belangrijke factor is voor een succesvol optreden. Deze middag zijn zij daar volledig in geslaagd, de manier waarop zij vorm geven aan hun creactiviteit en dat ten uitvoer brengen slaat zeker aan en smaakt naar meer.

Wereldmuziek van Grupo Nuevo

Afrikaanse-, Braziliaanse- en Cubaanse ritmes in Bossche Muziekcafé

Of je nou autodidactisch in de muziekwereld aan de gang gaat of het conservatorium achter je kiezen hebt, het maakte de leden van Grupo Nuevo niet uit. Gewone mannen die na jarenlange ervaringen in diverse muziekrichtingen elkaar vonden en eens wat anders wilden. Nou dat is ze gelukt.

Zuidelijke klanken
De muziek van Grupo Nuevo is gebaseerd op Afrikaanse-, Braziliaanse- en Cubaanse ritmes. Daarnaast zijn er ook invloeden uit Renaissance- en Barokmuziek te bespeuren. De composities lenen zich uitstekend voor bijzonder prettig in het gehoor liggende dansbare als wel luistermuziek.

Wereldmuziek van Grupo Nuevo
Grupo Nuevo

Instant composing
Grupo Nuevo heeft een brede muzikale achtergrond variërend van jazz, Afro-Latin, klassiek, blues en vrije improvisatie. Toon Segers is autodidact, en heeft zijn sporen verdiend in Jazz, Latin- en klassieke muziek. Edward Capel en Bas van den Booren hebben in Tilburg hun Conservatoriumopleiding gedaan. Frans van Grinsven studeerde aan het Rotterdams Conservatorium en gaf daarna les aan o.a. het Fontys Conservatorium. David Vandermaesen volgde zijn conservatoriumopleiding in België en ronde die af in Tilburg. Tijdens optredens komt het maar al te vaak voor dat de mannen spontaan gaan improviseren op een thema. Waar dat dan eindigt is altijd weer een verrassing.

Ritmische verbanden, dansbare luistermuziek
Het repertoire van Grupo Nuevo is zeer bijzonder te noemen. Het bestaat geheel uit eigen werk dat in hoofdzaak door Frans van Grinsven gecomponeerd wordt. De uitzonderlijke manier waarop hij verbanden legt tussen de oude Renaissance en Barokstijlen, de Afro/Latin ritmes en euro-jazz zorgen eigenlijk voor een geheel nieuwe muziekrichting. Zelf noemt hij het dansbare luistermuziek.

Wereldmuziek van Grupo Nuevo
Ritmische verbanden, dansbare luistermuziek

Zinderende klanken, opzwepende ritmes
In Muziekcafé Het Warm Onthaal wachtte het ruim aanwezige publiek enigszins gespannen af wat ze te horen zouden krijgen. Bij aanvang van het eerste nummer ‘Salsa Rara’ was de trend voor de hele middag echter al meteen gezet. Een stevige binnenkomer en er volgden er velen meer. De titels van nummers als: Nostalgia, Afro-Latin Suite, Samba Em Mi Major, Bolero Arcangelo, Afro Funk, Ole Ola en Danse De Neptune verraadden al waar het naar toe zou gaan. Er werd zichtbaar genoten in een zeldzaam gemoedelijke sfeer.

Musici van grote klasse
Stuk voor stuk doorgewinterde muzikanten zijn het, de beheersing van hun instrument getuigt van grote klasse en professionaliteit. Frans drumt ritme en tegenritme met gemak weg en heeft een perfecte solotechniek. Edward is een ware kunstenaar op zijn saxofoons, zijn overblaas techniek is schitterend om naar te luisteren. Toon is een ‘diehard’ op zijn contrabas en kan ook prima overweg met een strijkstok. Bas laat geen twijfel bestaan over zijn beheersing van klassieke en Barokachtige akkoordenschema’s waarbinnen zijn gitaar rifs ware kunststukjes zijn. David bespeelt zijn marimba voortreffelijk en laat niet alledaagse klankcombinaties horen die een duidelijke meerwaarde geven aan het hele muzikale gebeuren.

Wereldmuziek van Grupo Nuevo
Grupo Nuevo

Tenslotte
Een optreden meemaken van Grupo Nuevo is een openbaring. De muziekvorm die gelanceerd wordt is uniek, de uitvoering puntgaaf, hun enthousiasme nagenoeg grenzeloos. Dit jaar staan ondermeer diverse optredens in België en Frankrijk op het programma. Onderhandelingen zijn gaande en het staat daarbij als een paal boven water dat Grupo Nuevo internationaal gaat. Ook spelen zij bij Jazz in Duketown op zondagmiddag 20 mei podium Uilenburg.

met melancholieke songs over vriendschap, liefde, eenzaamheid, twijfel en hoop

Liseth Horsten artieste pur sang

Akoestische verrassing met melancholieke songs over vriendschap, liefde, eenzaamheid, twijfel en hoop

Carrière in een notendop
Liseth begon eind jaren negentig met het schrijven van liedjes op haar akoestische gitaar. Er volgden daarna onder andere een aantal omzwervingen in diverse muzikale projecten. Na haar studie aan de Rockacademie in Tilburg bouwde ze haar beroepspraktijk als muziekdocent en uitvoerend muzikant op. Daardoor bleef haar eigen repertoire echter min of meer op de plank liggen. Dat voelde niet goed. Het verlangen om daarmee weer aan de slag te gaan groeide.

Amerika
In 2014 kreeg zij de mogelijkheid een handvol van haar nieuwe liedjes in Californië op te nemen met zanger/gitarist Michael Roe en bassist Mark Harmon, twee van haar eigen helden. Resultaat hiervan was de ep Kites and Traffic Lights, een sfeervolle schijf met melancholieke songs over vriendschap, liefde, eenzaamheid, twijfel en hoop die in juni 2015 officieel werd uitgebracht.

Liseth Horsten artieste pur sang
Liseth Horsten

Gouden formatie
Terug in Nederland begon Liseth haar repertoire live uit te voeren met haar nieuwe band Liseth & The Lost and Found, met gitarist/zanger Eric van Dijsseldonk en bassist Lucas Beukers. Twee uit het oog verloren maar weer tegengekomen muzikanten. Het bleek een gouden formatie. Zowel in trio- als duo verband en ook solistisch staat Liseth haar ‘vrouwtje’. In Muziekcafé Het Warm Onthaal gaf zij een soloconcert. Met haar zuivere, warme en wat doorleefde stem en uitstekend gitaarwerk waaronder een prachtig tokkelnummer speelde ze bijzonder mooie eigen composities en gewaagde covers van onder meer Gram Parsons, Steven Stills, Bonnie Raitt en Neil Young.

Mijn indruk
De manier waarop Liseth zich inleeft in haar composities, tijdens een optreden als het ware ìn haar nummers kruipt en die op een unieke manier weet vorm te geven heeft op mij diepe indruk gemaakt. Het getuigt van bijzondere klasse en het is voor mij dan ook een raadsel dat deze artieste geen grotere bekendheid geniet.
Want dat verdient ze. Echt.

Agenda
2017
do 14 dec
Liseth solo + andere artiest (onbekend)
‘Notenkrakers’ muzikale talkshow, Paradox Tilburg, gratis entree

2018
do 11 jan
Liseth solo
Americana covers Vakantiebeurs Jaarbeurs Utrecht, Amerika paviljoen

vr 26 jan
Liseth & The Lost and Found
Huiskamerconcert Stichting Kunstprojecten. Meer info volgt.

Open Podium ’t Opkikkertje slaat aan


De wederopstanding van het muziekcafé

Er komen steeds meer podia voor muzikanten in Den Bosch, vooral in cafés. Vrijdag 24 november start het Open Podium in eetcafé ’t Opkikkertje aan de Markt.

Ooit telde Den Bosch veel muziekcafés. Dat waren De Kaketoe en De Haverkist (Korenbrugstraat), De Boulevard en De Ark (Snellestraat), De Rode Pimpernel (Hinthamerstraat), De Rode Tomaat en Café Amber (Ridderstraat), Geen Flauw Idee (Kolperstraat), Café Bartje (Postelstraat), De Spotvogel (Karrestraat), café Laat Maar (Zuidwillemsvaart), De Krabbedoes (Sint Josephstraat).

Het fenomeen muziekcafé raakte in Den Bosch in het slop. Maar het tij lijkt zich te keren. Ten goede zelfs, want een aantal horeca ondernemers met hart voor muziek pakt de draad weer op. Mark Peeperkamp van eetcafé ’t Opkikkertje aan de Markt is zo’n ondernemer. Hij biedt muzikanten het Open Podium aan op de vrijdagavond. Neill Heron en Anne van Damme zijn de eersten die op 24 november gaan optreden.

Ik sprak met Arlet Langewender en Laura van Beek, twee medewerkers van het eetcafé. Arlet zorgt voor de programmering, Laura doet de publiciteit.

KLANKGAT: ’t Opkikkertje wordt ook een muziekcafé. Is dat nieuw of wordt het weer opgepakt?

Laura van Beek: Het was vroeger niet zo. Twee jaar geleden met Jazz in Duketown hadden we voor het eerst twee bandjes en we merkten dat het heel goed ging. En dit jaar weer.
Arlet Langewender: Er was een gezellige sfeer omdat het hier zo knus is.

Het sloeg aan
Laura: Zeker. Het was gewoon een feest. Mensen die elkaar niet kenden, stonden aan het eind van de avond gearmd. Het voelde aan als één groep. Dat zal ook zo zijn als straks de bandjes komen.

Dat is de verwachting
Laura: Aan die verwachting wordt elke keer voldaan. We hebben in het verleden vaker bandjes binnen gehad. We doen bijvoorbeeld mee aan Popronde [rondreizend muziekfestival, red.]
Arlet: Bij Popronde lopen mensen de route af en bij ons komen steeds bezoekers langs. We liggen goed in de route.
Laura: We merkten dat het aansloeg, bands vinden het hier leuk. Er is veel behoefte aan zo’n open podium. Dat mensen ergens gewoon kunnen spelen zonder dat de lat hoog komt te liggen.

Open Podium ’t Opkikkertje slaat aan

Arlet Langewender

Welke standaard hanteren jullie, kan iedereen hier zomaar optreden?
Arlet: Je moet je wel eerst inschrijven. Tot nu toe hebben we iedereen een plek gegeven. We pakken nu alles aan en plannen artiesten in op beschikbaarheid.
Laura: Iedereen is eigenlijk welkom bij Open Podium. Mensen kunnen een instrument meenemen en als de programmering het toelaat kunnen zij een paar songs spelen. Een jamssessie als afsluiting zou helemaal geweldig zijn.

Wordt er alleen akoestisch gespeeld met soms een elektrische gitaar of piano?
Arlet: Klopt. Het idee is vooral akoestisch of semi-akoestisch. Maar eens in de maand willen we ook ruimte maken voor een band.
Laura: Ja, eerst dachten wij, we willen alleen akoestisch, singer songwriters. Maar er kwamen zoveel aanmeldingen van bands. Als een band komt, moeten we het café ombouwen en dat kan niet elke vrijdag. We zijn tenslotte ook eetcafé.

Komen de artiesten uit de regio, uit Den Bosch?
Arlet: Dat schrijven ze er niet bij. Meestal komt dat pas later, als ik hen vraag een stukje op te sturen. De meesten komen uit Den Bosch.
Laura: Ik denk dat je vooral in het begin nog heel veel uit de regio zal houden en dat het zich daarna verder verspreidt. We richten ons voornamelijk op sites als Cultuurbosch en met Jong Actief hebben we nou ook contact. Eerst verspreiding binnen Den Bosch, daarna kunnen we verder denken.

Laat het maar eerst groeien
Arlet-Laura: Ja, daarom Laat het eerst groeien en over ons heen laten gaan. We hadden niet gedacht dat er zoveel aanmeldingen zouden komen. De agenda is tot eind februari 2018 gevuld.