Robin Borneman Tuinsessies

Een nieuwe Robin Borneman lijkt te zijn opgestaan

Deze Tuinsessie beleeft ook een echte primeur van een gloednieuwe single die gelijk aanslaat

Robin Borneman oogt wat nerveus aan het begin van zijn Tuinsessie. Een goed teken want dan zijn artiesten op hun scherpst. Het is ook eindelijk gestopt met regenen. Er staat dus niets meer in de weg voor een fijne avond in de paleistuin van het Noordbrabants Museum.

Vandaag voelde het raar om naar een concert te gaan. Gisteren overleed nog ‘s lands bekendste misdaadreporter en het nieuws blijft maar komen over de ramp die zich voltrekt in het zuiden van het land. Toch hangt er in de Paleistuin in het Noord Brabants museum een joviale en opgelaten sfeer. De gemêleerde opkomst verzamelt zich voor niemand minder dan Robin Borneman. De volgende ster in wording die nu nog de gewone jongen next door blijft.

De Tuinsessie van Robin Borneman
Robin Borneman
Robin Borneman

Terwijl bijna iedereen nog gezellig staat te kletsen, loopt Robin met zijn gitaarkoffer richting de podium-pagode. Er klinkt kort applaus voor zijn opkomst en dat is het startsein voor de mensen om snel hun picknick kleedje te zoeken en er goed voor te gaan zitten.

Robin Borneman oogt onrustig als hij zich klaarmaakt om te spelen. Hij legt uit dat dat het alweer even geleden is dat hij er alleen voor stond en dat hij merkbaar zijn band mist. Als openingsnummer kiest hij voor Spirit Bird van Xavier Rudd. Een lied dat hij eerder uitvoerde tijdens zijn deelname aan het programma We Want More (WWM), dat hij uiteindelijk ‘gewoon f**king gewonnen’ heeft, zoals hij zelf zegt.

Waar de spanning nog voelbaar is als hij begint, komt na twee coupletten de troubadour in hem eindelijk los en vangen de aanwezigen een glimp op van de trotse winnaar enkele maanden terug. Met goed spel en zijn fantastische stem legt hij voor de rest van de avond de lat hoog voor wat uitgroeit tot een grootse avond.

Mystery guest

Robin Borneman
Robin & Merijn

Van tevoren was er sprake van een “Mystery Guest”, maar de echte fans hadden het natuurlijk al langer in de gaten. Bij het derde stuk roept Robin de hulptroepen erbij en dat is niemand minder dan zijn grote vriend en frontman van Navarone, Merijn van Haren.

Dit blijkt gelijk een versterking, want het duo heeft er zichtbaar zin en is ongelooflijk op elkaar ingespeeld. Ook de samenzang klinkt alsof ze nooit anders hebben gedaan en de toeschouwers worden haast feestelijk getrakteerd op een amusante en vrolijke set van bekende covers uit zijn WWM-repertoire (Skyfall, Hallelujah) en enkele van zijn mooiste eigen songs.

Een van de hoogtepunten is Soldier On van Di-rect die wordt opgedragen aan Peter R. de Vries. Robin Borneman drukt het publiek op het hart dat we vooral positief moeten blijven en door moeten gaan zonder erin te blijven hangen. Iedereen bedankt hem door vooral stil te wezen tijdens zijn uitstekende vertolking.

De show lijkt veel te vroeg voorbij als de heren het laatste nummer in lijken te zetten. En dat is Hard Sun, wat bekend is geworden door Eddie Vedder die het opnam voor de film “Into the Wild”. Voor mij als fan van deze soundtrack vind ik het een dappere keuze. Het is namelijk een esthetische folkballade, maar samen brengen ze het zo geweldig dat ze het nergens onrecht aandoen en gerust mee hadden kunnen afsluiten.

Nieuwe single Robin Borneman

Robin zelf heeft daarna ook door dat het allemaal wat snel is gegaan en besluit daarom in zijn eentje zijn nieuwe single Remember, die dezelfde middag nog uitgebracht is, in première te laten gaan. We beleven een primeur en het slaat gelijk aan. De compositie ligt zeer prettig in het gehoor en ontvouwt zich tot een heerlijk warm gebed dat wel eens hitpotentie kan hebben. Hierop merk je gelijk de verandering bij de zanger en hoe hijzelf lijkt te willen breken met eerder traditioneel werk. Aan het applaus op het einde te meten, zal dit voor hem nog veel vruchten gaan afwerpen als hij deze richting inslaat.

En dan is het nog niet genoeg, vinden de bezoekers. Ze refereren zelfs aan zijn doorbraak door ‘We want More’ te scanderen. Marijn wordt er nog éénmaal bijgeroepen voor de toegift. Het wordt de tijdloze klassieker The Letter. Maar dit keer niet in de stijl van the Box Tops of van Joe Cocker die het beroemd maakte. Ze creëren er een originele Robin&Merijn versie van door het vol overgave op te voeren en niet te schuwen om zoveel mogelijk aan te sporen om mee te zingen, wat zorgt voor een grandioos slotakkoord.

Covers

Robin Borneman
Tuinsessie in de paleistuin

Normaal hekel ik me eraan als artiesten vooral covers spelen en neig ik het te zien als een zwaktebod. Maar vanavond staat hier niet meer de rauwe performer die ik ken met band uit zijn Folklore periode. Dat heeft ie nadrukkelijk achter zich gelaten en hij is klaar voor iets luchtigers en wat anders. Zijn volgende album zal nog vorm gaan krijgen, maar dat het gaat verschillen van zijn vroeger werk is nu wel helder.

Daarnaast werd me vooral duidelijk dat ik een nieuwe Robin Borneman zag. Iemand die niet meer in zichzelf gekeerd is op de bühne, maar die is gegroeid in zijn showmanship en veel beter de gegadigden bespeelt zonder interactie uit de weg te gaan. Dat zal hem straks alleen maar meer fans opleveren. Hopelijk blijft hij dan wel net als nu rustig de tijd nemen om hen allen te woord te staan na afloop. De toekomst zal uitwijzen hoe ver deze jongen next door het nog gaat schoppen.

Bevrijdingsfestival Brabant

In Vrijheid Kiezen thema Bevrijdingsfestival Brabant 2019

We zijn het erover eens dat we oneens zijn

Bevrijdingsfestival Brabant 2019 ademt op het middaguur rust uit. Het is relatief vroeg voor een festival. Crewleden van bands en vrijwilligers van het festival zijn bezig met het opzetten van diverse apparatuur en instrumenten zoals die van de band Navarone op de Main Stage. Navarone is de eerste act op dat hoofdpodium.

Bevrijdingsfestival Brabant
Navarone

Make Noise For Freedom
Een eindje verderop op de Noord-Zuid Stage gaan de finalisten van muziekwedstrijd Make Noise For Freedom zo meteen beginnen. Deze aanstormende talenten doen een vrijheidslied speciaal geschreven voor Bevrijdingsfestival Brabant en een ander eigen werk. Het zijn zes acts bestaande uit vijf bands en één singer songwriter die allen uit Noord-Brabant komen. Spelfout en Morning Dawn komen uit Den Bosch. De winnaar speelt volgend jaar op de SENA Performers Stage. De wedstrijd is in twee sets opgebouwd.

Bevrijdingsfestival Brabant
Spelfout

In volgorde van opkomst:

  • Killed by Martians
  • Spelfout
  • Hoghead
  • Kyra Antoni
  • Morning Dawn
  • Silver Kiwi
Bevrijdingsfestival Brabant
Morning Dawn

Indierock band Morning Dawn wordt door de jury tot winnaar uitgeroepen. Volgend jaar kunnen zij op het SENA Performers Stage laten zien hoe zij zich verder hebben ontwikkeld.

Kyra Antoni

Singer songwriter Kyra Antoni speelt voor de tweede keer op het Bevrijdingsfestival Brabant. Zij opent de tweede set van Make Noise For Freedom.

Bevrijdingsfestival Brabant
Kyra Antoni

KLANKGAT: Hoe vind jij het om hier op Bevrijdingsfestival Brabant op te treden?
Kyra Antoni: Heel leuk, echt een mooi podium. Zeker omdat het ook echt iets betekent, voor de vrijheid. Echt heerlijk om hier te mogen staan.

Het laatste nummer heb je speciaal voor het Bevrijdingsfestival geschreven. Hoe heet dat nummer en waar gaat het over?
Het nummer heet Nachtmerrie. Nachtmerrie gaat over iemand die het gevoel heeft nog in de oorlog te zitten en die er eigenlijk uit wil. Dat de oorlog stopt en er vrede komt. Maar die oorlog is allang voorbij. Het is een trauma, een nachtmerrie, die hij aan die oorlog heeft overgehouden.

Thijs Boontjes
Inmiddels heeft Navarone zijn act op de Main Stage afgesloten en gaat de eerste show op de SENA Performers Stage beginnen. Dat is aan Thijs Boontjes Dans- en Showorkest. Ook Thijs Boontjes is zich bewust dat hij en zijn orkest gaan optreden op een bijzonder soort festival.

Bevrijdingsfestival Brabant
Thijs Boontjes Dans- en Showorkest

KLANKGAT: Wat betekent het voor je om op Bevrijdingsfestival Brabant te gaan spelen?
Thijs Boontjes: Nou, in eerste instantie, als je komt aanrijden dan denk je ‘Dit is een normaal festival’. Zoals een festival er normaal uitziet. Maar ik wil straks wel aan het publiek vragen waarom we allemaal vandaag bij elkaar zijn gekomen. Ik vind het echt belangrijk, Vrijheid. Vooral in deze tijd omdat je steeds meer merkt dat het bewust zijn waarom wij vrij zijn en wat vrijheid echt in essentie betekent dat wij dat aan het kwijtraken zijn. Want anders kan ik niet beoordelen waarom de wereld op dit moment zo in elkaar steekt.

Mamas Gun

Bevrijdingsfestival Brabant
Andy Platts

Na Thijs Boontjes komt de Londense funkband Mamas Gun het hoofdpodium op. Frontman/leadzanger Andy Platts feliciteert het publiek met deze Dag van de Vrijheid. De zon begint door te breken en zowaar, Platts krijgt het voor elkaar dat het publiek mee gaat zingen en deinen. “Hoe harder wij zingen hoe harder de zon gaat schijnen,” roept hij door de mic.

Bevrijdingsfestival Brabant
Het Bevrijdingsfestival Brabant bestaat al sinds 1989. Toen heette het nog Noord-Zuid Bevrijdingsfestival Noord-Brabant. De lokatie was toentertijd De Parade-Kerkstraat-Kerkplein. Een gesprek met Femke Klein, directeur Bevrijdingsfestival Brabant.

Bevrijdingsfestival Brabant
Femke Klein

KLANKGAT: Wat is de gedachte achter al die bevrijdingsfestivals? Waarom zijn ze ooit opgestart?
Femke Klein: Het Bevrijdingsfestival Brabant is met de landelijke en gezamenlijke trend ontstaan vanuit het Nationaal Comité 4-5 mei. Dat comité ging alle Commissarissen van de Koningin langs omdat men bang was dat het vieren van vrijheid misschien wel zou wegzakken, minder aandacht zou krijgen. En zeker om jongere generaties erbij te betrekken.

Hoe pakte men dat toen op?
Men dacht indertijd, laten we iets bedenken waar jongeren altijd naar toe willen gaan. In eerste instantie werden bevrijdingsfestivals in Zwolle en Haarlem georganiseerd. Op basis van dat succes besloten alle Commissarissen van de Koningin destijds dat er in ieder geval in elke provincie één bevrijdingsfestival gehouden zou worden.

Dat was in 1989?
Ja.

Wat is jouw persoonlijke drijfveer om je zo in te zetten voor het Bevrijdingsfestival Brabant?
Mijn link met de Tweede Oorlog is ingegeven door mijn opa’s en oma’s aan beide zijden. Van hen heb ik geleerd dat vrijheid vieren niet iets lichtzinnigs is. Dat is niet iets onbezonnens. Wat voor mij vrijheid betekent is, dat je met elkaar in gesprek blijft, ook al verschil je van mening. ‘We zijn het erover eens dat we oneens zijn’. Maar dat je toch dat gesprek hebt, dat je durft te luisteren naar iemand die misschien een heel andere mening is toegedaan. Uiteraard mag jij vervolgens zeggen hoe jij ernaar kijkt, wat jouw wereldvisie is.

Bevrijdingsfestival Brabant
Nona

Intussen gaat Bevrijdingsfestival Brabant ‘steady’ door en treden er nog veel artiesten op zoals polka-ska band Russkaja, coming star Nona in de SENA Stage en de opmerkelijke accordeonist Mario Batkovic in de Noord-Zuid stage. En de avond is dan nog niet eens gevallen.

Bevrijdingsfestival Brabant
Mario Batkovic

Russkaja


KLANKGAT wil de organisatie van Bevrijdingsfestival Brabant hartelijk danken voor de vlotte en vriendelijke medewerking.

Navarone 10 jaar in Willem Twee poppodium

Support act van Robin Borneman

Aangekomen bij een uitverkochte show van Navarone, zie ik een lange rij trouwe fans, die ook het voorprogramma niet willen missen. Opvallend is hoe snel de rij ging, en hoe gevuld de zaal was bij binnenkomst.

Robin Borneman (solo)

Robin Borneman support act
Robin Borneman

Het publiek wordt opgewarmd door Robin Borneman, die normaal ook vaak met band speelt, maar nu solo. Dat hij in zijn eentje een optreden kan dragen is wel duidelijk. Hij heeft een grote stem waarmee hij samen met het begeleidende gitaarspel de nummers over weet te brengen. Een rustig opbouwend nummer, dat toch een rock body heeft, sluit hij af met de zin ‘The future will tell’.

Onder luid applaus wordt het nummer ontvangen. Het geluid van zijn solo optreden zou ik omschrijven als langzame countryrock. Opmerkelijk is een a capella cover van een steenoud Iers lied dat uit een tijd komt toen er nog geen wapens waren, vertelt Robin. Het optreden wordt sterk afgesloten met een nummer dat hij samen met Merijn van Haren, de zanger van Navarone, speelt maar nu ook op gitaar.

Navarone

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het publiek klapt meteen mee als Navarone de show begint met het nummer Loud & Clear. Vervolgens rockt de band meteen verder tijdens het nummer Showtime, waarin zanger Merijn geweldige uithalen laat horen. Ook hoor je de gitaren lekker door het nummer heen gillen, door het spel van Kees Lewiszong en Roman Huijbreghs.

De show van Navarone staat als een huis. Los van de muziek is de presentatie ook van grote klasse. Door de extra podium lichten die de band zelf meeneemt, ontstaat er een toepasselijke grimmige sfeer. De lampen worden vanaf onder op het gezicht van Merijn gericht, en door de lichten van achter het podium zie je soms alleen de silhouetten van vijf rockende gasten.
Ook valt me op dat oordoppen helemaal niet nodig zijn. Veel bands houden er geen rekening mee dat veel mensen geen oordoppen meenemen, maar Navarone in dit geval wel. Zo kan het hele publiek van goede rock genieten zonder de hele nacht met een piep in je oren te zitten.

Het nummer Smash and Grab It wordt luidkeels meegezongen door het publiek. Verder klinken alle nummers lekker, en blijft het een stevige rock sound, waar een nummer soms iets meer pyschedelische invloeden lijkt te hebben en soms pop. De gitaareffecten worden hier ook zorgvuldig bij uitgekozen om de gewenste sfeer te creëren. Ook voegen de backing vocals van de gitaristen veel toe in één bepaald nummer.

De band is echt goed op elkaar ingespeeld. Iedereen lijkt precies te weten wanneer wat gaat gebeuren. Ook komen zangmelodieën in nummers vaak nog een keer terug als lead-gitaar melodie, wat voor het oor erg fijn is. Er wordt een nieuw nummer voor het eerst live gespeeld in volledig uitversterkte opstelling. Dit nummer kent sick gitaarwerk en het wordt opnieuw duidelijk hoe groot het stembereik van Merijn is.

De band neemt even de ruimte om een praatje te houden. Merijn vertelt over hoe het 10-jarig bestaan eigenlijk is begonnen. In de repetitieruimte bij Willem Twee poppodium was de eerste keer dat gitarist Ramon meedeed, vanaf toen zijn ze eigenlijk gaan tellen.

Daarna begint een nummer met een hele rustige emotionele solo, gespeeld door Kees. Hiermee wordt het volgende nummer ingeleid en het publiek applaudisseert luid. The sky is turning grey is een terugkomende zin, die goed bij de sfeer van het nummer past. Dit wordt opgevolgd door misschien wel de beste gitaarsolo van de avond.

Op de vraag ‘zullen we een cover doen?’ reageert het publiek enthousiast. De cover is Helter Skelter van de Beatles. Deze wordt heerlijk uitgevoerd, elk bandlid laat hierin zijn specialiteit goed horen. Vooral Merijns zang springt er lekker uit in dit nummer. Ook schreeuwde hij ‘I’ve got blisters on my fingers!’ zoals dat ook helemaal aan het eind van de versie van de Beatles de horen is.

Daarna krijgt Merijn het publiek ook goed mee met de zin ‘I feel that I’m beginning to wonder’ wat hij om en om met het publiek zingt. Hij maakt het geluid en de sfeer heel klein en intiem, om zo vervolgens weer langzaam op te bouwen met volume naar een climax om met zijn allen los te gaan. De eerste single van Navarone ooit wordt gespeeld, voorzien van een funky solo op bas.

Er wordt met het nummer Lonely Nights afgesloten, waarbij het publiek ook met enthousiasme meezingt. Het optreden is echt voorbij als de band na hun show samen een buiging maakt naar het publiek.

Kees Lewiszong
Kees Lewiszong

Woorden van gitarist Kees
Achteraf spreek ik gitarist Kees Lewiszong om even over de show te praten en over de band. Ik vraag hem wat voor hem het leukste aan dit optreden is, waarop hij antwoordt dat hij het heel gaaf vindt dat de show uitverkocht is, dat hij blij is om te zien dat er zoveel hechte fans zijn die ook echt alle nummers kennen en kunnen meezingen en de platen ook hebben. Hij zegt dat je kan merken dat het publiek echt muziekliefhebbers zijn.

Ik was benieuwd hoe ze tot de keuze zijn gekomen om Helter Skelter te spelen. Kees vertelt dat Merijn ook bij ‘The Analogues’ speelt, een Beatles tribute band. Daarmee speelt Merijn veel in theaters waarbij hij dat nummer ook doet. ‘Luister zo goed mogelijk, en let op zoveel mogelijk. Je hoeft niet eens per se technisch enorm goed te zijn om een goede gitarist te zijn. Een goede gitarist worden zit in je geluid, je vingers, je effecten, je versterker en je gitaar. Zorg dat je niet zomaar een akkoord speelt, maar dat het akkoord dat je speelt gewoon écht perfect is hoe je hem wil hebben klinken’ Is zijn antwoord op mijn vraag om één gouden tip te geven over gitaarspelen.

Foto’s: Jane Duursma

Navarone unplugged

Navarone unplugged in Maestro’s Recordcafé

Dark Americana klinkt draadloos dreigender dan elektrisch

De rockband Navarone speelde unplugged nummers van het album Oscillation in platenzaak Maestro’s Recordcafé op zaterdag 28 januari. De band trad op voor een enthousiast Bosch publiek.

Navarone unplugged

Navarone begon met Snake, het eerste nummer van de plaat Oscillation en het was al gelijk raak. Volgens drummer Bram Versteeg is Snake echt een ‘hardrock nummer met attitude’.

KLANKGAT: Ik vind het nummer unplugged veel spannender dan de elektrische versie.
Bram Versteeg: Dat kan, iedereen kan zo zijn voorkeur hebben. We hebben vanochtend gerepeteerd op sommige nummers om te kijken hoe ze akoestisch klinken en ze wat aangepast. Snake kreeg op deze manier een extra dreigende lading en zou goed passen in een thriller-serie zoals True Detective. Als ik het dan mag plaatsen zou ik het Dark Americana willen noemen.

Navarone
Merijn zingt Snake

De band vervolgde na dit sterke openingsnummer met de andere nummers van het nieuwe album zoals Don’t Belong, Soon I’ll Be Home en Showtime. Ik zag sommige mensen meezingen. Dat zag ook zanger Merijn van Haren die daar een opmerking over maakte. ” Ik zie mensen meezingen. Dat vind ik knap want de plaat is pas tien dagen uit.”

De frontman van de band kreeg het publiek goed mee bij de wat meer toegankelijke nummers door de mensen mee te laten zingen. De band zat goed in zijn vel en had er duidelijk zin in. Door die goede zin en het enthousiaste publiek speelde de band veel langer dan gepland. Het optreden zou hooguit een half uur duren maar dat werd met meer dan een uur overschreden.

2017 kan wel eens het jaar van dé grote doorbraak voor de band worden, schreef 3voor12 in haar recensie over het optreden van Navarone op 20 januari in Doornroosje, Nijmegen. Dat zou zomaar kunnen. Het nieuwe album heeft hit potentie genoeg.

Navarone
Navarone in platenzaak Maestro’s Recordcafé

Benaderbaar Navarone
Mocht die doorbraak er inderdaad komen en Navarone bekend ja zelfs beroemd wordt, dan zijn optredens zoals afgelopen zaterdagmiddag in Den Bosch op zo’n kleine locatie verleden tijd. Toch wil de band benaderbaar blijven, zei Bram Versteeg.

Blijft Navarone in de toekomst nog zo benaderbaar?
Je moet elke situatie inschatten. Als er duizenden mensen op je afkomen dan kan je niet iedereen te woord staan. Wij vinden dit soort optredens zoals hier in deze platenzaak erg leuk om te doen. Laatst hadden wij een signeersessie van onze nieuwe plaat. Daar kwamen veel mensen op af. Dan kan je echt niet iedereen te woord staan.


Navarone schakelde voor het maken van Oscillation producent Joost van den Broek in, in een vaste studioruimte van Sandlane Recording Facilties in Rijen, N-B. Dat had de band nog nooit gedaan. De opnames begonnen in de zomer van 2016 met maandenlang spelen, opnemen en editen. Eigenlijk zou Oscillation op 22 oktober 2016 uitgebracht worden maar dat werd verzet naar 20 januari 2017. De reden was een nieuw platenlabel (Rodeostar) en een nieuw management.

Leden Navarone:
Merijn van Haren (zang),
Kees Lewiszong (gitaar),
Roman Huijbreghs (gitaar),
Bram Versteeg (bas),
Robin Assen (drums)