John NotLennon

Met John NotLennon wordt het elke keer een feestje

In rol-en-outfit van de songwriter Beatle John Lennon terug naar de swinging sixties en rolling fifties

Eén van de uitbaatsters van Station Zuid, Kristel Huijben, vertelt dat zanger annex performer John NotLennon al drie keer eerder hier in het muziekcafé heeft opgetreden. “En telkens werd het een feestje.”
De mensen zingen mee met de liedjes die hij brengt. Zij kennen die nummers uit hun hoofd,” zegt de geluidsman. “Ik ben een fan van hem,” voegt de vroegere programmeur Roel van Dongen er aan toe. Al deze lof maakt me meer dan nieuwsgierig.

John NotLennon

John NotLennon
John NotLennon

De geluidsman vertelt verder dat John NotLennon er een hele show van maakt met speciale Beatles pakken zoals de band uit Liverpool in de beginjaren droeg. “Hij zet zelfs een pruik op. Als hij zich niet heeft verkleed, zou je hem gewoon voorbij kunnen lopen.” Een echte metamorfose, dat is leuk. Klokslag 15:30 komt de artiest op het podium en wordt door Roel van Dongen aangekondigd.

Deze slideshow vereist JavaScript.

John NotLennon houdt eerst een kort praatje, hoe fijn het is om weer in Den Bosch op te treden, om bekenden terug te zien. Bekenden die hij later in de set ook toespreekt. Hij begeleidt zich met een akoestische gitaar, Zijn Engels benadert die van de echte Lennon, een beetje scherp en in dat Liverpools accent.

John NotLennon
Beatles performer

De eerste set begint met All My Loving, gevolgd door We Can Work It Out, I Should Have Known Better en het prachtige Norwegian Wood. Hij vertolkt het zo knap dat je de sitar en de mondharmonica van het origineel niet mist. Het volgende nummer You’ve Got To Hide Your Love Away is weer zo’n typisch Lennon-nummer.

De songs duren korter dan de originelen. Dat komt omdat John NotLennon intro’s en tussenstukken in de songs eigenlijk overslaat, bijvoorbeeld met Strawberry Fields Forever.  Dat moet haast wel vanwege het aantal nummers dat hij covert; 28 stuks inclusief de toegift Hey Jude die hij toch op een amusante manier uitspint.

Met Bye, Bye Love van The Everly Brothers – want naast The Beatles komen ook andere generatiegenoten aan bod zoals Buddy Holly, Dion, Paul Anka en Elvis – komt het publiek ook los en wordt er gejived. Het blijft rock ’n roll, nietwaar?

John NotLennon houdt een goede interactie erop na met zijn publiek. Hij noemt bekenden die hij ziet bij naam en omdat velen de teksten uit hun hoofd kennen, stopt hij welbewust met zingen en spoort de mensen aan om zelf te gaan zingen.

Norwegian Wood
Norwegian Wood

Het is vooral een leuke zondag-matinee en wat vooraf over deze artiest werd gezegd, is allemaal waar. Een mix van evergreens, Beatles songs, goede stem, podium vakmanschap en een look-a-like doen hun werk.

Thuis zet ik de plaat Rubber Soul van The Beatles op, met aandacht voor de song Norwegian Wood.


Set1:
All My Loving, We Can Work It Out, I’ve Should Know Better, Norwegian Wood, You’ve Got To Hide Your Love Away, Michelle, Bye Bye Love, All I Have To Do Is Dream, I’ve Just Seen A Face, The Sun Ain’t Gonna Shine Anymore, Diana, Oh Carol, Help

Set2:
I Wanna Hold Your Hand, I Saw her Standing There, Dream Lover, Paint It Black, Mister Moonlight, Peggy Sue, Strawberry Fields Forever, Here Comes The Sun, That’s Allright Mama, Don’t Be Cruel, Yellow Submarine, Yesterday, She Loves You, All You Need Is Love, Hey Jude.

Petersburg

Petersburg is niet zomaar het zoveelste gitaarbandje

Debuutalbum Show van nieuwe band overtuigend gepresenteerd in Brouwpodium Bossche Brouwers de Vaart

Petersburg, dat is de naam van de nieuwe band rondom drummer Camiel Muiser. Het heette eerst Petersburg Orderer en dat was een solo project van Camiel. Met het toetreden van Boris de Klerk (ex-Canshaker Pi), Erik van der Paardt (bas) en Jilles van Kleef (gitaar, o.a. Torii en Global Charming) veranderde een en ander en viel het woord Orderer weg. Nu gaat de band door het leven als Petersburg en treedt ze deze zaterdag de zestiende november op in café De Vaart aan de Tramkade.

Petersburg
Camiel Muiser

Petersburg in De Vaart

Twee maanden geleden bracht de Amsterdamse band Petersburg het debuutalbum Show uit.

KLANKGAT: Wordt het niet een heel kort concert? De nummers die op Show staan, duren hooguit een paar minuten.
Jilles van Kleef: Dat zal wel meevallen. Live maken we de nummers vaak langer.
En zo geschiede. De soundcheck was gelukkig al eerder gedaan, dus de band kon klokslag 21.30 uur beginnen.

Na afloop van het concert stelde ik Camiel Muiser bijna dezelfde vraag.
Camiel Muiser: Wat we nu al live proberen, gaat op de nieuwe plaat ook gebeuren. Dat er in 10 minuten geluiden komen en dat er daar een liedje uit ontstaat. En dat het weer naar het geluid teruggaat. Dat er één liedje in een set van een half uur gespeeld kan worden.

Petersburg
Petersburg

Alvorens te beginnen vraagt Boris de Klerk het publiek meer naar voren te komen om meteen daarna het eerste nummer Fox in te zetten. Boris heeft zo zijn eigen stage-act. Niet dat die act bewust is ontwikkeld, zo is hij nou eenmaal. Hij buigt zijn rug diep door en maakt schokkerige lichaamsbewegingen.

“Ik vind het gewoon fijn om me zo te bewegen, het is niet dat ik er bij mij een knopje omgedraaid wordt zo gauw ik op een podium sta.”

Hoe het ook zij, op het spel van Boris valt niets aan te merken. Snelle licks & riffs, jankende snaren en vaak bewust ernaast zitten.

Velvet
In het tweede nummerTV zoekt Petersburg de grenzen nog verder op. Het monotone gitaarspel, het bewust ernaast zingen van Camiel Huiser doen denken aan The Velvet Underground met Johnny Rotten als zachtmoedige leadzanger. Eyes is van hetzelfde, tutti Velvet met die monotonie in het gitaarspel en dat zingen met een uitgebluste stem.

De drummer als leadzanger

Petersburg
Camiel – drummer/leadzanger

De beroemdste drummer annex leadzanger is good ol’ Phil Collins. Bij Petersburg vervult Camiel Muiser die rol. Drumstellen worden per definitie achter in het podium opgesteld, het is wetmatig. Als vanuit die positie de zang komt dan moet de stem eerst over de andere spelers heen en bereikt dan pas het publiek. Natuurlijk, het geluid komt uit de boxen, maar mensen richten hun ogen op de mond waaruit al die teksten komen. Te indirect allemaal als je zo achter je drumstel zit.

KLANKGAT: Wanneer ga je bij je drums weg en ga je alleen nog als zanger optreden?
Camiel Muiser: Misschien … wel … niet, maar ik denk wel dat de drums worden vervangen. Ik ben nu ook met sounddesign bezig en met folie dingen, het maken van geluid met folie papier, kleine dingen. Misschien wordt dat het, een drumset met een paar losse dingen. En dat ik dan sta. Geen drummer meer maar percussionist.

Kabbelende mijmeringen in rock

Petersburg
rock mijmeringen?

De drie volgende nummer zijn Tigers, Carla en Moskow die niet op het album Show staan. Waarschijnlijk ouder werk. In deze fase van het optreden is er nog maar weinig communicatie met het publiek. Camiel bedankt beleefd na elk applaus. Dat is dan ook het enige.

Toch is er sprake van aandacht en oprechte waardering onder de mensen. De single Today met het lieve stemmetje van Camiel en het verstorende gitaarwerk van Boris kan zelfs rekenen op groot enthousiasme.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Tara is een rustig werkje en kabbelt als een ondiep beekje naar Good, de tweede single van het album. Good is het mijmeren op een lome, warme zomerse namiddag. Petersburg speelt de nummers nu snel achter elkaar. Goat is een Indiepop waarbij de gitaristen het heft in handen nemen.

Nights is een lekkere rock nummer met stevige beats en gitaarlicks die je bijblijven. Vette intro en hitpotentie. Met Kos dat niet op het album Show staat, nadert deze set zijn einde en sluit Petersburg met Forest – wel op Show – zijn optreden in café De Vaart af.

Met de eigenzinnige Camiel Muiser, gitaartovenaar Boris de Klerk en de onontbeerlijke waterdragers Jilles van Kleef en Erik van der Paardt heeft de band Petersburg de juiste ingrediënten in huis om één van de belangrijkste bands van Nederland te worden in het komend decennium.


Bandleden Petersburg:

Camiel Huiser – drums & leadzanger
Boris de Klerk – gitaar & zang
Erik van der Paardt – bas & zang
Jilles van Kleef – gitaar/keys & zang

 

Al Di Meola

Gitarist Al Di Meola kiest akoestisch op Europese tour

Ontboezemingen van een rasechte Beatles fan

Gitarist Al Di Meola (1954) vond het prettig om op de Markt op te treden tijdens Jazz in Duketown. Hij houdt ervan om buiten te spelen.
Wel had hij wat last van het geluid van de andere podia in de binnenstad. “Het publiek ervaart een optreden toch anders dan wij die op het podium staan.” Di Meola speelde onder meer twee nummers van The Beatles; While My Guitar Gently Weeps van George Harrison en Because van Lennon/McCartney.

Al Di Meola akoestisch vs elektrisch

Al Di Meola
Al Di Meola

Al Di Meola is volop actief, zowel in de studio als op het internationaal podium. Een nieuw album staat op stapel. Hij speelde een paar nummers daaruit tijdens zijn optreden waaronder één dat is opgedragen aan zijn dochtertje.

Op 4 juni heeft Al Di Meola een optreden in Napels in Teatro San Carlo. Na een korte stop in Zuid-Italië om familie te bezoeken toert hij verder door Letland, Duitsland en Roemenië. Van 23 tot en met 25 juni speelt Di Meola in jazzclub The Iridium in New York bij het NYC Special Acoustic Duet Performance.

“Dat akoestisch optreden in The Iridium is nogal uitzonderlijk. Als mijn naam valt in Amerika dan wordt het woord ‘electric’ in één adem genoemd. Dat is niet het geval in Europa waar het publiek meegroeide met mijn muzikale ontwikkeling als jazzgitarist vanaf de jaren ’70. ”

“Elektrisch optreden houdt een groot risico voor mij in gezien mijn gehoorproblemen. Dat is één van de redenen dat ik voor het akoestisch spel heb gekozen. Het Europese jazzpubliek begrijpt dat en gaat daar in mee. Ik zou om die reden alleen al wel jarenlang door Europa kunnen toeren.”

Deze slideshow vereist JavaScript.

The Beatles en The Abbey Road Studio
Al Di Meola bewonderde twee bands: Return to Forever van Chick Corea én al vanaf zijn jeugd, The Beatles. Het lukte hem op negentienjarige leeftijd toe te treden tot de band van Chick Corea.

“Gitarist zijn bij Return to Forever was toen het hoogst haalbare. Ik droomde van die positie – it was the number one chair – en die droom kwam uit.
Ik denk dat ik net 20 was en met de band namen we in de Record Plant Studio in New York de eerste takes voor het album Where Have I Known You Before op, toen ik in de kamer ernaast John Lennon zag staan.”

“Hij stond daar. Zomaar! Ik werd weer een klein, bang kind en durfde niet naar hem toe te gaan. Terwijl ik toch met zijn tienjarige zoon Julian heb staan pingpongen bovenin de studio. Maar Paul [McCartney. red.] die heb ik wel ontmoet.”

Al Di Meola
Al Di Meola interview

Tribute Beatles album
In 2013 bracht Al Di Meola het album All Your Life – A Tribute To The Beatles uit. Het album werd opgenomen in de Abbey Road studio van The Beatles. Al Di Meola wilde de unieke sound van de beroemde studio laten doorklinken in de tribute album.

“De Abbey Road studio is waarschijnlijk de beste studio in de wereld. Elke dag dat ik daar aan het werk was , liep ik wat verbijsterd rond. Daar stond bijvoorbeeld nog de piano die gebruikt werd voor Obladi-Oblada en Lady Madonna.”

“Ik laste na de opnames een pauze in en keerde terug naar de States. Ik dacht, ik kan het album afmaken in New York of in mijn eigen studio in Jersey. Ik wilde er rustig de tijd voor nemen en besloot een huis in The Hamptons [dorpsgemeenschap bekend door de vele beroemdheden, red.] voor vier dagen te huren om aan de eindopnames te kunnen werken. Ik wilde altijd al een huis huren in The Hamptons.”

“Dat ging nogal moeilijk maar uiteindelijk lukte het. De eigenaar van het huis belde mij op en hij zei dat mijn buurman een beroemde rockster was. Ik dacht, misschien Bon Jovi of zoiets. Maar hij zei dat het Paul McCartney was. Mijn mond viel open. Toen ik ernaar toe reed, stond Paul daar met zijn vrouw en een paar vrienden bij de oprit. En zo ontmoette ik Paul McCartney.”

Op Jazz in Duketown trad Al Di Meola op met zijn vaste begeleiders, gitarist Peo Alfonsi en percussionist/drummer Peter Kaszas.


Het tweede album Elegant Gypsie (1977) van Al Di Meola was toentertijd zijn meest populaire en succesvolste elpee toen de platenmarkt op het hoogtepunt stond. In het interview met KLANKGAT wees Al Di Meola maar weer eens op de funeste gevolgen van streaming diensten zoals Spotify op de muziek en op hen die professioneel van muziek willen leven. Al Di Meola woont een half uur rijden van downtown New York City. Hij komt er vaak of met de bus of met de metro om de sfeer in The Village weer op te snuiven, een ijsje te eten of om naar Central Park Zoo te gaan.
Het nieuwste album OPUS van  Al Di Meola is nu verkrijgbaar.