Vanavond Tim Easton, een singer-songwriter die met gemak in zijn eentje het publiek van Blue Room Sessions weet te boeien. Dit deed hij al in december 2016. Dit concert was dan ook van tevoren uitverkocht. Het is zijn laatste optreden van deze tour voordat hij de volgende dag terugkeert naar East Nashville, zijn huidige woonplaats. Al meer dan 20 jaar timmert deze artiest, die begon als straatartiest, aan de weg van de Amerikaanse Rootsmuziek. Ook trok hij jaren door Europa samen met zijn gitaar, een lichtelijk beschadigde Gibson Acoustic J45, luisterend naar de naam Paco.
Tim Easton
Een vlotte start met Elmore James van het vinyl album Paco & The Melodic Polaroids (niet op Spotify). Omdat hij de jongste van zeven is mocht hij van zijn ouders zanger worden, wat heeft geleid tot al weer zijn tiende album You Don’t Really Know me, waarvan hij de rockende titelsong speelt. Op dit ogenschijnlijk autobiografische album lijkt hij een donkere periode af te sluiten en de toekomst te omarmen.
Dan zet Easton zich achter de piano voor een mooie uitvoering van Baby Come Home, ook van het Paco & The Melodic Polaroids album. Memorerend aan zijn all time favoriete YouTube video, opgenomen tijdens een Blue Room Session in 2016, speelt hij Gallatin Pike Blues van het album Not Cool.
Een staking in ‘coal mine district’ New Straitsville resulteerde in de jarenlange ‘drooglegging’ van Amerika. Daardoor ontstond de illegale en sterke ‘moonshine’ drank die Easton weer inspireerde tot Old New Straitsville Blues. De laatste song voor de pauze is Broken Hearted Man. Beide songs zijn ook weer van het vinyl album.
Tweede set
In de tweede set veel herinneringen aan plaatsen en voorvallen tijdens zijn rondreizen over de wereld en aan overleden vrienden en helden. Een ‘brandnew song’ Voice on The Radio (helps you cry) schreef hij op de avond van het overlijden van John Prine. Tim Easton dacht tijdens het schrijven terug aan het Ierse Galway waar hij ruim 20 jaar eerder Prine’s soundcheck bezocht, althans de man zei dat hij Prine was. Terwijl ze backstage wat nummers van Woody Guthrie speelden sprak hij de profetische woorden “You should write your own songs”, een advies dat Easton ter harte nam.
Voor overleden vriend Justin Townes Earl schreef hij The River Where Time Was Born [zie video onder]. Verder vanavond veel songs, ontstaan tijdens het reizen door o.a. Las Vegas met Four Queens (Not Cool) en Black Dog (Ammunition) tijdens een verblijf in Joshua Tree National Park en Poor, Poor LA. Gestolen cords van Bowie, denkend aan pillen, uppers en downers leidden tot het droevige Until it Kills You.
Het gaat weer te ver om alle nummers te beschrijven maar het zijn er veel. Love songs, dirty songs, weemoedige songs, op vrienden en op het leven geïnspireerde songs. En alle voorzien van fantastische teksten, prima begeleid op ‘Paco’, piano en mondharmonica.
Met het einde van deze tour, een koffer vol cadeaus en East Nashville in zicht, eindigt Tim Easton met Just Like Home. Maar het publiek laat hem niet vertrekken. Er volgt nog een anekdote hoe een afgeluisterd gesprek de inspiratie kan zijn voor een goeie song. Er was een hevig ruziënd stel in een bushalte in een fijne buurt in Nashville. De vrouw brulde slechts twee woorden Don’t Lie. En met deze tip én een compliment van de artiest aan Thomas de geluidsman kijken we terug op een geweldig optreden.
Setlist: Elmore James, Peace Of Mind, Elmore James, You Don’t Really Know me, Speed Limit, Burning Star, Baby Come Home, Gallatin Pike Blues, Special 20, Old New Streetsville Blues, Broken Hearted Man, Voice on The Radio, The River Where Time Was Born, Four Queens, Black Dog, Poor, Poor LA, Until it Kills You, Next To You, Just Like Home, Don’t Lie
Fotografie: Monique Nuijten en Wies Luijtelaar