Björn van der Doelen

SongDay is nieuw muzikaal initiatief op de Tramkade

Een kleinschalig podium voor intieme livemuziek in de roze zaal van Van Aken in het WerkWarenhuis

Vanaf 4 februari 2024 krijgt ’s-Hertogenbosch een nieuw en kleinschalig podium voor intieme livemuziek genaamd SongDay. Het WerkWarenHuis bundelt daarvoor de krachten met muziekliefhebbers Hermann van Holt, Paul Pijnenburg en Frank van Osch.

SongDay

SongDay
Björn van der Doelen – ©Wies Luijtelaar

Eenmaal per maand wordt de roze zaal van het WerkWarenHuis omgetoverd tot een kleinschalige en laagdrempelige concertzaal. Met een programmering die past bij de sfeer van het WerkWarenHuis: eerlijk en eenvoudig. Te beginnen op zondag 4 februari.

Maandelijks worden intieme luisterconcerten van singer-songwriters georganiseerd, vaak geworteld in de regio, die zich soms van onze eigen taal bedienen. Het type artiesten wat we programmeren komt in de stad nauwelijks aan bod. Het gaat om ambachtelijke liedjesschrijvers die hun verhalen vertellen met simpele middelen, met een instrument en een stem.

SongDay
Björn van der Doelen en Ellen – ©Wies Luijtelaar

Aansprekende ‘muzikanten van hier’ zoals Björn van der Doelen, Lizet van Beek, Harry Hendriks of Martijn Kuijten.

Daar waar mogelijk wordt een verbinding gemaakt met korte films. Dat past ook goed bij CineMachine, het filmfestival wat Van Osch Films organiseert samen met het WerkWarenHuis, waarin documentaire en film wordt gekoppeld aan liveperformances (25 mei 2024).

Jong Talent
Jong talent uit de regio krijgt bij SongDay de ruimte een voorprogramma te doen. Dertig minuten op de planken, om ervaring op te doen en publiek te leren kennen. Neem hiervoor contact met: Hermann van Holt / hermanvanholt@hotmail.com

Programmering SongDay
Het programma tot en met 2 juni 2024.

Deze slideshow vereist JavaScript.

    • 4 februari: Björn van der Doelen
      De ‘aftrap’ wordt verricht door oud-voetballer Björn van der Doelen. Hij groeide op in Hintham en is inmiddels singer-songwriter. Ingeleid door korte film
    • 3 maart: Martijn Kuijten
      Singer-songwriter met een ‘Gemertse snik’. Persoonlijke liedjes over volwassen worden en de littekens van het leven
    • 7 april: Lizet van Beek & Doré van Deijk
      Liedjesprogramma Les Vieux Amants, over de omzwervingen van een vrouw, op zoek naar de liefde
    • 5 mei: geen programma i.v.m. Bevrijdingsdag
    • 2 juni: Harry Hendriks & Eric Coenen
      Harry is gitarist en was lange tijd de rechterhand van Gerard van Maasakkers. Onlangs kwam zijn solo-cd Zondagskind uit. Hij speelt deze middag met bassist Eric Coenen (Ilse de Lange, Kaz Lux)
SongDay
Harry Hendriks & Eric Coenen – ©Ronald Rietman

Tekst: Frank van Osch

Coverfoto: Wies Luijtelaar | wieswerk

Douwe Doorduin madebyjane

Onbeperkt genieten van Popronde ondanks beperkingen

Veel talent en variatie in uiteenlopende genres van rap, noise, punk tot Britpop

Deel 1 
Onbeperkt genieten van Popronde, heerlijk. De Popronde Den Bosch 2021 is weer bijna als vanouds, al zijn er in verband met corona nog steeds enkele maatregelen waar men zich aan dient te houden. Dat begint met je online aanmelden op de Popronde site, door middel van registratie op het ticket platform Ik Ben Aanwezig. Dat kost je vijf euro en een beetje administratiekosten voor een passe-partout.

Onbeperkt genieten van Popronde
polsbandje passe partout

Bij je eerste podium krijg je vervolgens een polsbandje, op vertoon van de juiste QR code en ID, maar dan kun je in principe naar elk gewenst optreden, mits de zaal niet te vol is. Maar dat was gek genoeg nergens. Andere jaren was het toch wel wat drukker. Durven de Bosschenaren zich nog niet zo goed in de drukte te begeven? Is het teveel gedoe, voor de niet gevaccineerden?

Onbeperkt genieten van Popronde
onbeperkt genieten van Popronde

Je zou toch zeggen dat men wel weer behoefte heeft aan live muziek. Er was in ieder geval volop keus in uiteenlopende genres. En omdat er zoveel te zien en te beleven valt, moeten er keuzes gemaakt worden. Hier volgt deel 1 van mijn selectie met Jadi D, Frontstreet, Indigo Pastel en Douwe Doorduin.

Jadi D

Deze slideshow vereist JavaScript.

Onbeperkt genieten van Popronde

De avond begint voor deze KLANKGAT redacteur bij Van Aken in het Werkwarenhuis waar Socks;SportsSocks een verrassend optreden geeft. Hier lees je een uitgebreid verslag. Ze waren wel wat later begonnen en ook dus later klaar, om die reden val ik bij Jadi D halverwege de show in. De Kleine Zaal van Willem Twee Poppodium is lekker gevuld en Jadi D staat al volop te shinen op het podium. Zelfverzekerd en gestoken in een strak roze joggingpak staat ze lekker wulps te dansen en verdienstelijk te rappen op de aanstekelijke deuntjes van de man achter de knoppen. Het publiek, dat voornamelijk uit rock en metal liefhebbers bestaat, want deathmetalband Inferum in de Grote Zaal is net afgelopen, heeft ze gewoon volledig in haar zak.

Jadi D
Jadi D

Jadi D houdt van haar publiek en wil zelfs posters opsturen naar liefhebbers die haar een DM (direct message, red.) sturen. Ze houdt ook van de mensen achter de bar, dus speciaal voor hen zingt ze het half Nederlandstalige/ half Engelstalige Bartender. Misschien is het zelfs wel meer dan houden van, want ze zingt “Ik fok de bartender”. En op het eind van de show loopt ze gewoon het podium af, de deur door richting backstage, om niet meer terug te komen. Geen “dankjewel”, geen “fijne avond nog”, niks. En de man op het podium die de beats en muziek verzorgd? Die gaat gewoon nog een tijdje door als dj. Van Jadi D niks meer gehoord, maar dat gaat nog wel komen, daar ben ik niet bang voor. En anders stuur ik haar wel een DM.

Frontstreet

Deze slideshow vereist JavaScript.

In de grote zaal is het weer tijd voor zware gitaren. Jammer genoeg voor Frontstreet is de zaal niet zo vol. Maar dat weerhoudt de mannen er niet van om vol overgave een goede performance neer te zetten. Het genre nu metal zoals we dat nog kennen van Korn, Limp Bizkit en Deftones is weer aan een opmars bezig. Dus wie weet kan Frontstreet hiervan profiteren. Ze combineren rap, metal met electronica en dat doen ze zeer verdienstelijk. The happy few die aanwezig zijn hebben het mogen aanschouwen.

Indigo Pastel

Onbeperkt genieten van Popronde
Indigo Pastel – ©johankramer

Dan op de fiets naar het centrum, richting Huis 73, waar Indigo Pastel al bezig is. Ze maken lekkere melodieuze indie rock muziek en de zanger is gezegend met een mooie warme stem. De mooie zaal is vrij groot, dus oogt het al snel leeg in de ruimte. Bovendien staan er verschillende tafels voor het podium, dus bijna iedereen zit. Voor een rustig nummer als Juliet, is dat niet zo erg. Alleen wordt er veel gekletst, dus wordt er gevraagd om nu even stil te zijn. Daarna gaat het tempo weer omhoog, dus mag er gedanst worden.

Indigo Pastel - notmadebyjane
publiek niet danswillig

Maar hoe goed de band ook zijn best doet, de mensen blijven zitten. De zanger zegt zelfs, dat ie het wel jammer vindt dat iedereen blijft zitten en voegt er enthousiast aan toe: “Als je wil dansen, dan is dit je kans!” Hij zingt: “Happy happy, joy joy,” op een deuntje dat wel iets weg heeft van Do You Wanna Hold Me van Bow Wow Wow uit de jaren ’80. Het mag niet baten, er is niemand op de been te krijgen, behalve degenen die bier gaan halen.

Douwe Doorduin

Onbeperkt genieten van Popronde
Douwe Doorduin in Willem Twee café

Op de fiets weer richting Willem Twee Poppodium, maar ditmaal in het café, waar Douwe Doorduin net gaat beginnen. In zijn eentje met gitaar. Nee, geen singer songwriter. De band die hij bij zich heeft zit in zijn laptop. Zelf geprogrammeerd. Hij gooit het erop dat er afgelopen anderhalf jaar, vanwege alle beperkingen, niet mogelijk is geweest om een band bij elkaar te krijgen. Dat is uiteindelijk wel de bedoeling. Het zijn lekker in het gehoor liggende popliedjes, met soms wat wave en Britpop invloeden, die met een band erbij waarschijnlijk tot volle wasdom kunnen komen.

Douwe Doorduin
geen singer songwriter

Verder vertelt hij nog dat een andere passie van hem, het maken van fietsfilmpjes op zijn YouTube kanaal is. De passie voor wielrennen deelt hij met Blaudzun, waar hij de volgende dag bij in het voorprogramma staat in de Groene Engel in Oss. Dat kan geen toeval zijn. Wat wel toeval is, is dat ik hem daar dus ook zag en na afloop nog even kort gesproken heb. Hij liet me weten dat het de bedoeling is dat de band er volgend jaar gaat komen, maar dat hij nu ook wel geniet van de ongemakkelijke situaties op het podium met die laptop. En eerlijk is eerlijk, hij gaat er ook wel heel ontspannen mee om en heeft iets ontwapenends en een grote gunfactor.

In deel 2 van Onbeperkt genieten van Popronde bespreek ik de bands Deveron en Kalaallit Nunaat, bands die raakvlakken met elkaar hebben en de Popronde op de Tramkade afsluiten.


Fotografie: Jane Duursma – made by jane photography

Socks;SportsSocks

Verrassend en gevarieerd optreden Socks;SportsSocks

Indie ambient en punk maar dan zonder moshpit bij Van Aken in het Werkwarenhuis

Bij Van Aken in het Werkwarenhuis staan, deze editie van Popronde Den Bosch, twee bands op het programma, Socks;SportsSocks uit Rotterdam en later op de avond eigenzinnige, Nederlandstalige hiphop van Dada uit Eindhoven.

Socks;SportsSocks

Socks;SportsSocks
Socks;SportsSocks – lange soundcheck

Op het affiche staat aanvang 19.50 uur en de belangstellenden druppelen vlak van tevoren binnen, waardoor de zaal inmiddels aardig is gevuld. Maar Socks;SportsSocks  heeft blijkbaar niet zo’n haast en is nog volop aan het soundchecken. Tussendoor roept zanger/frontman Djurre van Dijck nog met een vrolijke grijns op zijn gezicht: “Hee mensen, geen anderhalve meter!”

Deze slideshow vereist JavaScript.

Inderdaad, dat is na het tonen van je corona app vanavond niet per se nodig. En dat zal voor de meesten de eerste keer zijn na een hele lange tijd. Inmiddels wordt het geduld van de aanwezigen wel op de proef gesteld, want uiteindelijk is het ruim na achten voordat het eerste nummer wordt ingezet.

Indie – Ambient – Punk – no moshpit
De heren noemen de muziek die ze maken, Indie – Ambient – Punk. En dat klopt allemaal, al had je dat punk gedeelte niet meteen verwacht in het begin. Daar hoorde ik eerder inspiratie van bands als Arcade Fire, met de wat huilerige stem van de zanger, en ook The War On Drugs is niet ver weg. Langzamerhand komt er wat meer venijn in het spel en ook in de zang.

Maar halverwege de set wordt single Hipster Blues #4 ten gehore gebracht en dat is, zeker in het begin, wel erg rustig. Zo rustig zelfs, dat er zelfs een paar mensen de zaal uit lopen. Of misschien moeten ze wel naar de volgende act van hun schema. Maar dan hebben ze toch wel wat gemist.

Djurre van Dijck
Djurre van Dijck

Eerst, schijnbaar uit het niets, een oerschreeuw van de zanger, waarna het dus echt wél richting punk gaat, met gierende gitaren, harde drums en een zanger die onverwacht de hele zaal door rent en zijn T-shirt uittrekt. Een moshpit zit er nu nog even niet in, al zou die zanger daar wel in voor zijn waarschijnlijk. Het nummer It’s Not My Problem / Or? begint vervolgens vrij chaotisch, waarna het overgaat in een soort van dronkemans ballade, om te eindigen met, als ik me niet vergis, People Get Around, wat dan muzikaal weer een beetje doet denken aan The War On Drugs.

Al met al een verrassend en gevarieerd optreden dus. Soms geplaagd door een kabel die een beetje stoorde, jammer genoeg gebeurde dat net bij een A capella stukje van de toetsenist achterin, maar dat mag de pret niet drukken. En pret hebben ze wel zo te zien. Houd dat enthousiasme vast mannen. En geniet nog van de Popronde optredens in Utrecht, Heerlen, Arnhem en Zwolle die nog op het programma staan en misschien zien we Socks;SportsSocks ooit nog terug op een groter podium.

podia

Evenementen podia en festivals blijven onzeker

Hoogte besmettingscijfers slaan hoop en optimisme van Popronde organisatie telkens neer

Er was zoveel enthousiasme van zowel organisatie en het publiek over de Popronde Tiendaagse als alternatief van de geannuleerde editie van 2020. En nu is die Tiendaagse vanwege de hoogte van de besmettingscijfers geschrapt, net zoals de aangepaste Popronde die begin maart van dit jaar zou rondtoeren. Niets van dit al.

Hoopvol en tikkie naïef

Magnetic Spacemen
Magnetic Spacemen

De Tiendaagse zou van 23 april t/m 2 mei door Nederlandse steden trekken. Op zondag 2 mei 2021 was Den Bosch als laatste stad aan de beurt. De teleurstelling is groot. Dit schrijft Popronde zelf erover.

“We waren hoopvol en misschien een tikkie naïef, maar we zagen onszelf echt weer in een poppodium of theater zitten, op afstand en misschien met maar 30 personen. Maar helaas houdt de pandemie aan, daalt het aantal besmettingen niet en worden de maatregelen tot tenminste 20 april niet versoepeld.
Daarom hebben we besloten om de Tiendaagse als landelijk event niet door te laten gaan. De onzekerheid dat na de 20ste de podia wel weer voor publiek open mogen is te groot, en mochten ze wel weer open kunnen, dan is de aanlooptijd om een Popronde te organiseren te kort.”

Fieldlabs

PYRO
PYRO

In het voorjaar van 2021 vinden verschillende praktijktesten plaats, de zogenaamde Fieldlabs Evenementen. Tijdens deze kleinschalige praktijktesten kijken onderzoekers hoe verschillende evenementen op termijn veilig en verantwoord kunnen worden georganiseerd. Voor de Popronde Tiendaagse en dus ook voor Den Bosch zouden sowieso geen Fieldlabs worden ingezet. En dan nog, de situatie is en blijft onzeker. Dit treft niet alleen Popronde. Bij het Eurovisie Songfestival is publiek nu welkom onder het Fieldlab framework. Maar als de situatie verslechtert dan zou dat besluit van het kabinet zo weer kunnen worden ingetrokken.

Het was ook wel erg ambitieus van Popronde NL om zoveel podia per stad in te zetten. In het geval van Den Bosch waren dat wel liefst zes stuks: Jheronimus Bosch Art Center, Willem Twee Toonzaal, Willem Twee poppodium, Brouwpodium Bossche Brouwers aan de Vaart, World Skate Center en Van Aken in het Werkwarenhuis. Wat dat betreft getuigde de Popronde Pre-Party van vorig najaar van meer realisme.

Popronde 2021
Op maandag 3 mei presenteert de organisatie de selectie voor Popronde 2021 via 3voor12 Radio op 3FM. Ze zijn hoopvol positief dat ze met deze selectie weer een reguliere Popronde kunnen organiseren, vanaf 11 september tot en met 27 november. Als troost zijn er plannen om te streamen, onder andere Den Bosch, Rotterdam en Den Haag gaan online door. Leuk, maar we zijn toe aan the real thing.


Coverfoto van Zoë Low, door Jessie Kamp

Holi Fools

Ruud Fieten en Romee Cooler duo Holi Fools

Diepzinnige muziek op warme zomeravond op het Funpark strand van Van Aken in het Werkwarenhuis

Ruud Fieten en Romee Cooler vormen het singer songwriters duo Holi Fools. Zij spelen zaterdagavond 1 augustus in het Funpark van het Werkwarenhuis aan de Tramkade. Een zomers aangekleed terrein vormt de achtergrond van de muziek van de Holi Fools. Het zijn echter geen zomerhits die het duo speelt. Verre van.

Holi Fools on the beach

Holi Fools
Ruud Fieten en Romee Cooler Holi Fools Funpark

Op het strand van het Funpark bij Van Aken in het Werkwarenhuis zit al veel volk aan tafel als Ruud Fieten en Romee Cooler aan komen lopen met muziekinstrumenten; een akoestische gitaar, een luidspreker, een keyboard-synthesizer en een groen kistje met de opdruk COFFEE. Bijna iedereen heeft strandkleding aan en de stemming zit er goed in. De hemel is strakblauw met hier en daar wat sluierbewolking en er staat nauwelijks wind. Perfecte zomeravond.

Holi Fools Ruud Fieten Romee Cooler
Holi Fools – Ruud Fieten & Romee Cooler

Ruud en Romee zetten zelf hun podium op. Het is een buitengebeuren wat helemaal past in deze tijden van corona. Het wordt een podiumpje met een verhoging waarop het duo kan zitten met de speaker achter hen geplaatst. Aan de voeten van Romee staat het groene kistje met daarop wat wijnglazen en een kelkvormige bierglas gevuld met kraanwater. Romee heeft zichzelf tijdens de lockdown die ze met Ruud in Zuid-Frankrijk doorbracht, het spelen van de glasharp aangeleerd.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Romee Cooler: “Ik heb een eigen glazenorgel gemaakt. We waren in Frankrijk tijdens de lockdown en we konden niet naar Nederland. We hadden alleen een gitaar bij ons. Ik speel piano maar had dus mijn toetsen niet bij me. Maar ik wilde wel meespelen, we waren al aan het trommelen op wasteiltjes, dat soort dingen. En toen kwamen we op het idee om een glazenorgel te maken. We hebben mooie klinkende glazen bij elkaar gezocht en op een kistje gezet. Het kistje is eigenlijk een soort klankkast en we kunnen hem ook helemaal uit versterken met een elementje erop. Het is een volwaardig instrument geworden. Nou, daar wordt nog meer op geëxperimenteerd.”

Ruud Fieten
Ruud Fieten

Singer songwriter Ruud Fieten timmert toch al weer een tijdje aan de weg als muzikant. Zijn eerste EP In Orbit kwam in 2015 uit. Vorig jaar publiceerde hij de EP Mad Dogs in the Sun. Dit jaar verscheen de single The Past Is Yet To Come waar een leuke anekdote achter zit.

Ruud Fieten
The Past Has Yet To Come

Ruud Fieten: “The Past Is Yet To Come is een filosofische hersenkronkel van mij. Ik was aan het nadenken over tijd en hoe er eigenlijk helemaal geen sluitende theorie over is. Van wat het eigenlijk is en dan zou je kunnen zeggen ‘het verleden moet nog komen’. De theorieën over tijd zijn nog niet sluitend. Dus ik dacht, ik speel daar een beetje mee.
Het was toevallig heel grappig, want ik werd een keer gebeld door een radiostation. Zij vroegen naar mijn nieuwe single. Maar ik had op dat moment geen nieuwe single. Ik liep al een tijdje rond met dat zinnetje The past is yet to come. Daar wilde ik al iets mee doen. Dus toen dat radiostation vroeg of ik iets wilde vertellen over mijn nieuwe single, zei Romee ‘misschien moet je vandaag een single schrijven en uitbrengen’. Ik dacht dan is dat zinnetje wel heel geschikt. Omdat zij dachten dat ik al een single had wat niet het geval was. Hij moest nog komen, the past is yet to come.”

Nieuwe single
Hoe het ook zij, verleden, toekomst, nú roept het heden en na een soundcheck kunnen de Holi Fools beginnen. Het derde nummer is The Past Is Yet To Come en het is een catchy nummer. Ruud beschikt over een licht hese en heldere stem. Dat biedt hem de mogelijkheid om in welk volume dan ook de teksten duidelijk verstaanbaar te laten klinken. Prettig om naar te luisteren.

Holi Fools
Holi Fools

Van de EP Mad Dogs in the Sun speelt het duo het titelnummer en Repeat After Me. Van de EP In Orbit alleen het nummer Wintercome. Dan speelt Ruud het nummer Addicted To The Slowlane die hij ook bij het lokale tv-programma Poppunt Drenthe liet horen. Het is een nieuw lied en zal waarschijnlijk snel op single worden uitgebracht. In de tweede set wordt het nieuwe lied als afsluiter van deze akoestische sessie nog een keer gespeeld. Dat is niet erg, want het is een sterk nummer.

De Holi Fools komen niet helemaal tot hun recht. Het is moeilijk om goed hoorbaar te spelen gezien de eenvoudige middelen die zij tot hun beschikking hebben. En natuurlijk is er het onvermijdelijke omgevingsgeluid waardoor de context enigszins verloren raakt. Deze maand nog kan je Ruud Fieten en Romee Cooler weer zien in Den Bosch, bij Minitopia.


Huy Le

Multimuzikant Huy laat zijn muziek samensmelten met de dans

Jack Hippo opent de show Human Spaces van Pinkbox in het Werkwarenhuis

Human Spaces
De voorstelling Human Spaces is de tweede presentatie van Pinkbox, een performance collectief met verschillende jonge dansers, performers en muzikanten die hun vak verstaan en elk in hun discipline het experiment opzoeken. Het is een bijzondere tijd waarin we leven, in isolatie en op afstand. Dat is dan ook de inspiratie geweest voor het maken van deze show.

Huy Le
het team van Pinkbox

Werkwarenhuis 
Rekening houdend met de Corona richtlijnen, word je opgevangen in het Werkwarenhuis op Tramkade waar het publiek vóór de voorstelling wordt ingedeeld in drie kleine groepen van vier personen die dan verspreid door de ruimte naar de verschillende performances geleid worden. Beneden in het centrale gedeelte ziet iedereen samen het eerste stuk.

Vanuit een grote smalle silo die ook dienst doet als toilet geeft Jack Hippo een bijzondere muziek performance. Daarna kan het publiek met ruim voldoende afstand vanaf een loopbrug kijken naar Lucas Devroe (MoOv), muzikaal op bas begeleid door Huy Le. Hun podium bevindt zich bovenop het zogeheten zwevend kantoor en daardoor zijn ze van alle kanten goed te zien. Mooi om te ervaren dat de muziek en dans als het ware zijn samengesmolten tot één geheel.

Huy Le
Lucas en Huy

Leuke bijkomstigheid voor de aanwezigen is dat je nu ook op plekken in het gebouw komt, die niet altijd voor iedereen toegankelijk zijn. Helemaal bovenin bijvoorbeeld zit een soort van chill ruimte met banken en ramen rondom zodat je een panoramisch uitzicht hebt op de omgeving.

Dan volgen nog drie korte performances die heel intiem zijn. Vier toeschouwers mogen getuigen zijn van Kelly en Izah Hankammer (moOv) die een bijzondere en intense dans opvoeren in een kleine, tot kantoor omgebouwde silo bijvoorbeeld. En dan weer naar een roze, kubus achtige silo waar Jentel Schiettekatte haar gevoel van isolatie in relatie tot de ruimte uitbeeldt in een krachtige dans.

Als laatste kom je aan in de rauwe ruimte boven het roze café van Van Aken. Daar mag je plaats nemen op een stoel, waar je door een rooster één verdieping lager danser Len van der Pol (Cypher Active) op de grond kunt zien liggen. Er komt langzaamaan steeds meer beweging in zijn lichaam waardoor je dus van bovenaf goed zicht hebt op zijn soms wervelwind achtige bewegingen die ook wat breakdance elementen bevatten.

Het is een bijzondere voorstelling met ook bijzondere muziek en dat is waar het bij KLANKGAT om draait, muziek. Ik sprak Huy Le en Liam Gruijters a.k.a. Jack Hippo op een rustig moment over de muzikale omlijsting die zij voor deze voorstelling mogen verzorgen.

 

Interview met Huy Le en Jack Hippo over de muziek die ze hebben gemaakt voor de voorstelling Human Spaces

KLANKGAT: Kunnen jullie iets over jezelf vertellen?

Huy Le: Mijn naam is Huy en ik ben 25 jaar oud en opgegroeid in de buurt van Rotterdam. Ik heb een tijdje in Tilburg gewoond en daar heb ik diverse mensen ontmoet uit de kunst en muziekwereld uit de omgeving. Ik ben voornamelijk bassist in verschillende bandjes en als freelance bassist speel ik voor verschillende artiesten. Vanavond spelen Liam (Jack Hippo) en ik bijvoorbeeld mee met het optreden van Julia Zahra, bekend van The Voice Of Holland, op 3FM in het programma van Vera Simons. En dat is erg tof, maar het componeren voor performance art dingen is wel een passie van mij die daar bij is gekomen. Dat is begonnen met muziek maken voor Alienated, dat is van Kelly Vanneste en MoOv met Lucas Devroe.

Huy Le
Huy Le

Dus je hebt al vaker samengewerkt met dit team?

Huy Le: Ja precies, en dan mag ik helemaal los gaan met een heel groot soundpalet van synthesizers. De gekste dingen mag ik maken. In principe zijn dat dan dingen die ik al langer voel, maar nog nooit heb gehoord en ook nog nooit visueel heb kunnen maken.

En word je dan geïnspireerd door de dans? Of inspireer je elkaar misschien?

Huy Le: Ja het is echt een wisselwerking. Ik probeer met muziek te reageren op wat ze doen, de spanning in de spieren met name en daar probeer ik dan een geluidje bij te maken. En ook als dat niet lukt, dan is het mooi om te zien wat de dansers er dan mee doen.

En jij Liam, wat is jouw achtergrond?

Liam: Voor mij is het muziekgebeuren wel hier begonnen in Den Bosch, via schoolbandjes en zo. Toen heb ik ook wel mijn allereerste echte band gehad, waarover ik droomde dat we groot zouden worden, maar die is helaas uit elkaar. Daarna heb ik de studie jazz drums gedaan aan het conservatorium in Rotterdam en aansluitend nog drums op de popafdeling, maar daar ben ik voortijdig mee gestopt. Toen ben ik mezelf alle nodige instrumenten gaan aanleren. Daarmee kan ik alle ideeën die in mijn hoofd zitten uit mijn handen krijgen.

Huy Le
Liam a.k.a. Jack Hippo

En doen jullie ook veel samen? Muzikaal?

Liam: Ja, we hebben elkaar leren kennen tijdens de studie, dus daar is het conservatorium sowieso heel nice voor. In het begin hebben we veel muziek met zijn tweeën gemaakt en daar is het experimenteren voor mij begonnen. We spelen nu veel samen in diverse hiphop acts en ook in Socks;SportsSocks, indie ambient punk muziek, waarmee we begin volgend jaar aan de Popronde meedoen.

En jij hebt ook een muziek label opgericht Huy? Opera House?

Huy: Ja, dat klopt, samen met wat vrienden. Dat is voorlopig wel wat meer Rotterdam based. De muziek die ik maak en waar ik van hou is vrij avontuurlijk, experimentele jazz en avant garde, waar heel veel pit in zit en daar zoeken we dan de muzikanten bij. Jack Hippo zit daar dus ook bij. En hij verkent de elektronische dans muziekscene en gooit er heel veel gekke geluiden in.

Je hebt als Jack Hippo twee nummers op Spotify staan, Heart en Dancer. Die vind ik wel bijzonder. Toegankelijkere stukken gecombineerd met experimentele geluiden, verwoord ik het zo goed?

Liam: Ik zoek zelf ook tussen dat antwoord of zo, haha.

En voor jou is dit project de eerste keer in deze samenstelling? Hoe is dat bevallen?

Huy Le
Jack Hippo silo stage

Liam: Ja dit is de eerste keer inderdaad, maar het is super nice! Ook al is het nog geen 100% samenwerking, ik sta in mijn eentje in de silo, dus heb ik geen combinatie met dans.

En heb je ook een aandeel gehad in de andere muziek die tijdens de voorstelling te horen is?

Liam: Nee, alle andere muziek die te horen is, is allemaal door Huy gemaakt. Which is crazy, haha.

En hoe vonden jullie het om in deze ruimte te spelen?

Liam: Ja dat is te gek, supercool.

Huy: Inspirerend. En als het publiek die hele route loopt, dan wordt het onderdeel van de performance.

Is er tenslotte verder nog iets wat jullie kwijt willen?

Huy: Ik vind het mooi om te zien dat Den Bosch, en dan vooral het publiek wat bij het werkwarenhuis en hier op Tramkade komt, hier zo open voor staat. En het is bijzonder dat bijna elke voorstelling zo snel is uitverkocht.

 

Human Spaces bij het Werkwarenhuis is inmiddels bijna uitverkocht. Met een beetje geluk zijn er nog een paar kaarten voor komend weekend.

 

 

Rauwkost 2020

Alles kan op de Rauwkost zaterdag, deel 2, de late avond

Van Rauwe punkrock, via een queer party en techno naar experimentele jazz

Op het Rauwkost Festival is zoveel te zien en te beleven, dat je ogen en oren te kort komt. Er staan veel talentvolle acts geprogrammeerd, waar veel mensen misschien nog nooit van gehoord hebben.

Rauwkost Festival

Rauwkost 2020
Altin Gün

Muziekminnende Brabanders zullen zich voelen als een kind in een snoepwinkel. Als je echt nieuw talent wil ontdekken dan moet je dus echt op het Rauwkost Festival zijn. En dan kun je zeggen dat die band of zanger(es) of andere act die je op de radio hoort, of op een andere manier groot is geworden, “Hé, die band ken ik! Die heb ik nog ooit op het Rauwkost Festival gezien in Den Bosch!” Wie kent er bijvoorbeeld Altin Gün niet, die er in 2018 stond, onlangs nog genomineerd voor een Grammy.

Deze zaterdag van Rauwkost heeft ook weer een uitgebreide, kwalitatief goede en verrassende programmering waar heel veel over te vertellen valt. Zoveel dat dit verslag in twee delen is geschreven. Dit is deel twee, de late avond. Voor wie deel één heeft gemist, die is hier terug te lezen.

The Guru Guru

Rauwkost 2020
The Guru Guru

Tot mijn blijde verrassing zag ik dit jaar The Guru Guru op het Rauwkost affiche staan. In 2018 zag ik deze Belgische band tijdens Oranjekade bij de Bossche Brouwers staan en ik was overdonderd. Wat een super strakke artpunkrock band met prettig gestoorde zanger en een geweldige strot is dit. De zaal is goed gevuld als ik de zaal binnenkom. Vanaf de eerste seconde staan de puntige punkrocksongs als een huis. Maar hoe goed die band ook is, zanger Tom weet alle aandacht naar zich toe te trekken, met zijn grimassen. Alsof ie zojuist, voor de gelegenheid, even is losgelaten uit zijn dwangbuis. In het midden vooraan op het podium staat ie regelmatig op een soort van zeepkist met stroboscoop erin, met lichten die omhoog schijnen, die hij met zijn voeten kan bedienen.

Rauwkost 2020
explosieve uitspattingen
Rauwkost 2020
Tom The Guru Guru

Al redelijk vroeg in de set hoor ik één van de releases van hun vorige album Pchew, We’ve Been Drinkin’ Bad Stuff, hoe rauw wil je het hebben! Wat een energie! Dit blijft toch wel één van hun topnummers. Maar ook nieuw werk van hun laatste album, Mache en Origamiwise met mooie melodieën en explosieve uitspattingen en geschreeuw, passen prima in het repertoire. Ik vraag me af of ze naast al deze voornamelijk uptempo nummers het prachtige slepende Back Door ook gaan spelen en ja hoor, die wordt ingezet. Die begint heel rustig en onheilspellend, “Hello, can I please talk to the manager?” Waar gaat die tekst toch over? Dan komt dat rauwe gitaargeluid erbij, en gaat onder je huid zitten. Als de storm gaat liggen eindigt het nummer weer rustig.

Tom verdwijnt na het laatste nummer, net als twee jaar geleden, via het publiek door ‘The Back Door’ om niet meer terug te komen. De band blijft nog even verder spelen en nodigen wat mensen uit het publiek uit om op het podium te komen. Dat worden er steeds meer en die blijven nog een tijdje door dansen. De rest van de aanwezigen heeft nog even de tijd om te beseffen dat ze hier een meesterlijk optreden gezien hebben van deze unieke band. Absoluut hoogtepunt van het festival wat mij betreft.

Teddy’s Last Ride

Rauwkost 2020
Teddy’s Last Ride

Bij Van Aken hebben ze een mooi rond podium opgebouwd in het midden van de zaal onder de kroonluchters. Wat ik daarop aantref is een man in een wit, soort van duikerspak dat super strak zit, met fluorescerende strepen erop in allerlei kleuren. Ik ben aanbeland bij Teddy’s Last Ride. Uit de laptop komen lekkere beats en Teddy zit in een lekkere flow met zijn praatzang. Hij is lekker aan het swingen en het, voor de gelegenheid extravagant uitgedoste publiek, volgt zijn voorbeeld. Deze act past perfect in de ambiance op deze locatie, waar later op de avond ook nog Fata Boom en het ‘queer feest’ Cruise Control staat geprogrammeerd.

Paracetamøl – UMEME

Rauwkost 2020
Paracetamøl

Eerst maar eens een deur verder richting De Bossche Brouwers waar Paracetamøl al begonnen is. De punkers zijn een lekker potje herrie aan het maken en dat is precies waar men hier voor komt. De tent is goed gevuld en iedereen, zeker vooraan, gaat lekker uit zijn dak. Strakke band met veel energie. Prima optreden.

UMEME

Rauwkost 2020
Umeme

Zometeen weer richting Van Aken, maar ik ben ook benieuwd naar UMEME bij Barkade. En dat klinkt erg lekker. Techno, maar dan met echte instrumenten. Een gitarist die ook toetsen speelt en twee verschillende soorten percussie. Eén drumstel met een drumcomputer erbij en een percussionist met onder andere een grote Afrikaanse trommel. De muziek is erg dansbaar, maar dat hebben de aanwezigen hier niet echt in de gaten denk ik, want er wordt nauwelijks bewogen. Ja, hooguit achter in de zaal bij de speelhal. Maar dat heeft niks met de muziek te maken. Dat is jammer, want UMEME verdient een enthousiaster publiek.

Fata Boom

Rauwkost 2020
Fata Boom – ©Wim Roelsma

Bij Van Aken wordt inmiddels wél lekker gedanst op de Old Skool hip hop beats van Fata Boom. Dat die beats uit een doosje komen, mag de pret niet drukken. Er wordt wél live mee gedrumd op een elektronisch drum pad. De MC’s rappen er lekker op los, gecombineerd met melodieuze zang en hebben zich allebei extravagant gekleed. Zeer vermakelijk opreden, het is een feestje, alleen had het geluid ietsje harder gemogen.

Stuff

Rauwkost 2020
Stuff

Zoals gezegd is er zoveel interessants te zien en te beleven dat je af en toe lastige keuzes moet maken. Ik had graag willen blijven bij dit feestje, maar ik weet hoe goed en bijzonder Stuff is, die al is begonnen bij Verkadefabriek in de Theaterzaal. Het is bijna niet uit te leggen wat je meemaakt bij de experimentele jazz van Stuff. De ritmes die gespeeld worden zijn bijna onwerkelijk, wat een buitenaardse drummer. En dan al die freaky geluidjes en vooral dat blaasinstrument ( is het een elektronische hobo?), wat een bijzondere sound komt daar uit. Dit moet je echt eens meemaken als je de kans krijgt. Unieke muziek.
Het was een lange dag en het is de hoogste tijd om maar eens huiswaarts te keren, ware het niet dat ik een muzikale tip kreeg van W2 programmeur Rob van der Ham van een band die ik niet zou mogen missen.

Mayleaf

Rauwkost 2020
Mayleaf

Nou vooruit, nog één laatste dan. In de kleine, goed gevulde zaal van Willem Twee Poppodium speelt Mayleaf, een female fronted rockband. Vergelijkingen met Weezer en Paramore zijn al gemaakt. Lekkere ongecompliceerde, en daar is dat woord weer, rauwe rock’n roll. En het publiek slikt het als zoete koek. Maar voor deze recensent is de koek op dit moment op en kan worden teruggekeken op een muzikaal zeer geslaagde editie van het Rauwkost Festival. Het is te hopen dat er volgend jaar meer bezoekers dit bijzondere festival komen ontdekken. Want dat verdient het. Punt.


Foto UMEME: Rauwkost

jongerenfestival

Volwassen editie jongerenfestival Rauwkost

Rock, HipHop, Dans, Punk, Paaldansen, voor elk wat wils

Op deze tweede editie van het Rauwkost jongerenfestival op zaterdag 26 januari, prijken er weer een aantal interessante namen op het affiche. Van lokaal talent, Clittenband bijvoorbeeld, tot acts die hun sporen nationaal al wel verdiend hebben, Knars, voorheen bekend als Knarsetand. Ook diverse genres komen aan bod, van Punkrock tot Nederlandstalige Hiphop. Toen ik rond 16.00 uur het Tramkade terrein op liep, waar ik mijn polsbandje kon ophalen, was er slechts een handjevol bezoekers te vinden. Gelukkig was het later op de avond een stuk drukker bij alle podia. Jongeren, waar het festival met name voor bedoeld is, waren er wel, maar niet in grote getale. De jonge jeugd was vooral te zien bij acts als Black Acid en Leafs.

jongerenfestival
Clittenband

De eerste band die ik wilde gaan zien, Lokotov Mocktail, had afgezegd vanwege een zieke drummer, dus dan maar meteen door naar Van Aken waar Clittenband al bezig is als ik binnenkom. Clittenband bestaat uit drie vrouwelijke muzikanten, de twee zussen Noor, zang en gitaar, en Aya, bas, en Hannah op drums.  De dames maken kleinkunst popmuziek met ondeugende, licht erotische teksten. Er viel ook wat te winnen, een condoom namelijk. Aya hield hem omhoog, nog niet gebruikt, werd ons verzekerd. Als je kon raden wat er vooraan op het podium lag, dan mocht je hem hebben. De winnaar had het antwoord, een mergpijpje, goed.

Aangekomen bij Willem Twee Poppodium, waar ik Leafs wilde gaan zien, was Black Acid nog bezig in de grote zaal. Vier MC’s die hun Nederlandstalige raps de zaal in spugen en een man achter de knoppen. Je ziet ze flink hun best doen, maar de zaal, die voornamelijk uit tieners bestaat, reageert een beetje lafjes. Waarschijnlijk staan ze te wachten op de jonge hiphop sensatie Leafs die direct hierna op dit podium staat geprogrammeerd.

jongerenfestival
Leafs

Als Leafs iets later dan gepland het podium betreedt, reageert het jonge publiek wél enthousiast. Teksten als “Jump! Jump!” doen het nog steeds goed zo blijkt. Dat de muziek uit een doosje komt, had ik wel verwacht, daar zorgt de producer achter de knoppen voor, maar ook de zang loopt op een bandje mee. Autotune is inmiddels gemeengoed in dit genre en daar maakt Leafs dus ook veelvuldig gebruik van. De zaal slikt het als zoete koek, maar ik ben blij dat ik weer door moet naar de volgende act van Wild, Organ & Drums, die bij Café De Vaart op het punt van beginnen staat.

jongerenfestival
Naaistreek / Geerte van Beers

Er is nog tijd om op weg naar Café De Vaart nog even binnen te wippen bij Van Aken, waar de bijzondere performance Naaistreek bezig is. Het duo is schaars gekleed en bedekt met glitters. Met een masker voor hun gezicht hebben ze interactie met het grote kunstwerk van Geerte van Beers.

jongerenfestival
Wild Organ & Drums

Wild, met als toevoeging Organ & Drums in hun naam is een duo met een drummer en een toetsenist met drie keyboards, een Moog voor de bastonen, een Hammond voor de hogere riedeltjes en een Nord, waar diverse bliebjes en klanken uit worden getoverd. Organ & Drums dekt de lading bij lange na niet, wild is al een goede toevoeging, maar het is meer. De instrumentale muziek is funky en met vlagen dansbaar, ware het niet dat die weergaloze drummer flink goochelt met allerlei drum fills en afwijkende maatsoorten. Gedanst wordt er overigens amper, maar de aanwezigen genieten zichtbaar.

jongerenfestival
Go March

Dan marcheer ik richting Koudijs, waar het Belgische Go March zijn opwachting maakt. Deze band laat zich niet gemakkelijk in een hokje plaatsen. Dit drietal maakt instrumentale muziek met gitaar, drums en toetsen. De toetsenist is omringd door een scala aan knopjes en pedalen die allerlei geluidjes produceren. Het is voornamelijk Electrorock te noemen met soms enkele Trippy passages. Maar ook Jazz invloeden zijn te horen. De meeste nummers die vanavond gespeeld worden zijn van hun laatste album.

jongerenfestival
Nona

Voordat het tijd is om naar La Jungle bij Café De Vaart te gaan, ben ik toch wel benieuwd of Nona de hoge verwachtingen kan waarmaken bij Willem Twee Poppodium. En dat kan ze zéker! Deze kleine grote zangeres met die heerlijke soulvolle stem zingt met het grootste gemak de nummers zoals ze op de EP te horen zijn. En ondanks het feit dat de band goed speelt, is het vooral Nona die de show steelt. Niet met allerlei kekke dansjes of een extravagante outfit, nee gewoon met die stem, die fantastische stem. En ik weet dat de vergelijking al vaker gemaakt is, maar Amy Winehouse is toch de eerste waar ik aan moet denken als ik Nona hoor zingen. En dat is helemaal geen belediging. Hier gaan we nog veel meer van horen.

 jongeren festival
La Jungle

En dan van de dromerige soul van Nona naar de complete hysterie van La Jungle. De monsterlijk opzwepende drumsalvo’s bijvoorbeeld in het nummer Technically You Are Dead die dan weer gecombineerd worden met een minutenlange repeterende techno beat. Wat een energie straalt dit duo uit! En het publiek voelt het, dit is een bijzondere band. De zanger, al wordt er niet echt veel gezongen, loopt zijn gitaar en zang en speelt daar overheen, zodat het geheel nog een voller geluid krijgt. En dan nog de stage presence van de zanger/gitarist die met zijn mimiek de hysterie in hun muziek nog meer benadrukt. Voorlopig hoogtepunt.

jongerenfestival
45AcidBabies

45ACIDBABIES in Willem twee Poppodium is dan aan de beurt. Dit gezelschap schakelt gemakkelijk van scheurende gitaren en harde drums, naar electrodeuntjes afkomstig uit het keyboardje bij frontvrouw Sophia. Een opvallende verschijning die Sophia met haar witte haren en gehuld in een strak rood trainingspakje. Maar zelfs als ze een zwarte coltrui en een joggingbroek aan had gehad, had ze alsnog alle aandacht getrokken met haar show. Ze staat lekker te dansen op het podium en dat slaat over op de zaal die voorzichtig mee begint te bewegen.

jongerenfestivalStipt om 21.00 uur is het podium bij Van Aken voor de Belgische danser/choreograaf Kelly Vanneste met haar solo performance Pussy. Boven het podium hangt een stellage met komkommers waar ze omheen, onderdoor en tegen aan danst, zo hard zelfs dat de komkommers af en toe in het rond vliegen. Ze rolt over het podium, neemt verschillende poses aan, likt haar klauwen schoon als een poes en een ander moment staat ze weer provocerend te schreeuwen naar het publiek. Je zou in de show allerlei dubbelzinnigheden kunnen ervaren, want het is op meerdere manieren uit te leggen. Maar je mag er in zien wat jij er in wil zien. Ik zag een danser met lef, die met haar expressieve danstaal het publiek uitdaagt om verder te kijken

jongerenfestival
Stadt

Hup even de pas erin, dan kan ik nog een kwartiertje meepakken van de band Stadt. De laatste soundcheck is bijna afgelopen als ik de Skatehal binnenwandel. Er zouden hier wel een paar lampjes uit mogen in deze iets te lichte zaal. De seventies fusion rock van deze heren staat als een huis, al oogt het optreden wat statisch. Dat kan liggen aan de opstelling van de toetsenpartij van de twee heren voor op het podium. En dan moet er ook nog gitaar gespeeld worden én gezongen. Dus eigenlijk gebeurt er van alles, er komt ook nog een soort van Hawaiiaanse Kalimba aan te pas. De ietwat schelle zang kan me niet echt bekoren. Na drie nummers is het alweer tijd om verder te gaan, want bij Café De Vaart is Toni Clifton al begonnen.

jongerenfestival
Toni Clifton

Toni Clifton is aardig populair zo blijkt. Met moeite kan ik me een weg banen richting podium. Vooraan is nog wel wat ruimte, maar die wordt ingenomen door een moshpit. Dit drietal is een geoliede rockmachine. Een gitarist, een bassist en een zingende drummer, meer heb je niet nodig. Met hun catchy rauwe rocksongs spelen ze deze tent plat. Grote blikvanger is de zanger/drummer met zijn ontblote bovenlijf en zijn lange haren. Maar ook de bassist met zijn dansjes en opvallende mimiek weet de aandacht op zich te vestigen. De gitarist is gewoon bezig met wat ie hoort te doen, gitaar spelen. En dat doet ie goed.

jongerenfestival
Ploegendienst

Op naar de hardcore punk van Ploegendienst in de grote zaal van Willem Twee Poppodium. Wat me als eerste opvalt als ik de zaal in loop, is de cap van een duikpak die Ray Fuego op zijn hoofd heeft. Maar het zal wel niet heel lekker zitten want na twee nummers gaat ie af. Hij zal het ook wel warm hebben, want niet veel later gaat ook zijn shirt uit, zodat alle tattoos goed zichtbaar zijn. Voor het podium wordt er flink gemosht en er zijn er een paar die het podium opklimmen en gaan stagediven. Er was zelfs iemand die Ray een duw gaf op het podium. Ray duwde hem hardhandig het podium af. Van de schijnbaar Nederlandstalige teksten die Ray de microfoon in spuugt is niet veel te verstaan, maar hij brengt het met attitude.

jongerenfestival
Luminyx

De kleine zaal bij Willem Twee Poppodium is goed gevuld als Luminyx inmiddels begonnen is. Aan de muziek van de mannen ligt het niet, die is erg dansbaar te noemen, maar ze pakken de zaal nog niet echt in. Doe je ogen dicht en laat je meevoeren door de Drum ’n Bass van de mannen met scheurend gitaargeluid en hier en daar een psychedelisch orgeltje. Af en toe riekt het zelfs naar punk, met teksten als: “We ain’t gonna take it anymore!” Maar als je je ogen open doet, dan lijkt het of je in de aula naar een schoolbandje staat te kijken. Het briefje aan de microfoonstandaard van de bassist doet voor dat beeld ook niet veel goeds. Heel geconcentreerd staan ze hun liedjes te spelen, terwijl ik denk: “Maak eens plezier jongens!”

jongerenfestival
Silent Disco

Dankzij Luminyx heb ik wel zin gekregen om te dansen dus beweeg ik me even richting spiegelzaal waar de Silent Disco gaande is. Ik krijg een koptelefoon aangereikt bij de ingang met een korte uitleg. Eén knopje, drie kanalen, dat gaat lukken denk ik. Elke kanaal heeft zijn eigen muziekstijl, in mijn geval was dat, Jungle, Trance en Nederlandstalige Hiphop. Ook heeft elke stijl zijn eigen kleur lampje op de koptelefoon, die verandert dus ook als je van kanaal wisselt. Het grappige is natuurlijk dat er ook op verschillende tempo’s gedanst wordt. Dus de één staat lekker hard te gaan op de jungle beats en de ander staat relaxed zijn hoofd te schudden op de Nederhop. Iedereen vermaakt zich in zijn eigen wereldje.

jongerenfestival
Knars

Knars, formerly known as Knarsetand, maakt er een feestje van in de grote zaal. Ze mixen allerlei stijlen door elkaar en dat gaat van Rock à la Rage Against The Machine tot Latin met trombone en trompet prominent aanwezig, en teksten als “No tengo dinero!” De meer uptempo Punkrock nummers zorgen voor de zoveelste moshpit van de avond, alleen is ie hier wel het grootst. Er wordt bier gegooid, gecrowdsurft, mensen vallen om, die worden dan weer netjes op de been geholpen zoals het hoort en iedereen heeft plezier. Niks geen “Put your hands in the air!” of “Jump! Jump!” dat gebeurt hier allemaal vanzelf!

jongerenfestival
Wannabe A Star

De roze ruimte van Van Aken is de perfecte locatie voor de pikante rockshow van Wannabe A Star. Deze vrouwen in spannende outfits staan hun mannetje en op hun eigenzinnige wijze spelen ze rockklassiekers met veel gevoel voor show. Zo komen er bij I Wanna Be Your Dog twee vrouwen in hondenpakjes het podium op gekropen.  Killing in the name is natuurlijk altijd een garantie voor succes, lekker mee schreeuwen met Fuck you I won’t do what you tell me! Een originele interpretatie van Seven Nation Army kwam ook langs, namelijk een stuk sneller dan het origineel en dat pakte goed uit. De danseressen staan tijdens dit nummer met grote vaandels te zwaaien. Ook een nummer als The Gay Bar met de ondubbelzinnige teksten als I got something to put in you! doet het goed in deze nachtclubsetting, zeker als er ook nog een paaldanseres een showtje geeft. Een mooie afsluiting van deze tweede editie van het Rauwkostfestival. Nu al zin in volgend jaar!

BST connection

BST connection – Urban dance & sports festival

Breakdance, Stand Up Dance & Tricking voor iedereen

BST connection is een nieuw urban dans & sport festival. Het is een festival voor iedereen, een festival waar je kan komen kijken maar ook meedoen. De volgende urban dans en sport disciplines komen aan bod: Breakdance, Stand Up Dance & Tricking. Op de gehele Tramkade in Den Bosch zijn er op verschillende plekken zoals Verkadefabriek, Werkwarenhuis en Koudijs Kafé workshops, demonstraties en uiteindelijk ook battles. BST connection is verspreid over twee dagen, 17 en 18 oktober.

BST connection rondleiding

Deze slideshow vereist JavaScript.

Op zondag 18 november leidde Bart van Velzen van Dukebox een groep mensen uit verschillende geledingen en vakgebieden rond op het festivalterrein. Onder die groep waren onder meer Sheila Driessen van Jongerenparticipatie van de gemeente ‘s-Hertogenbosch, Addy van Beek voorzitter van Stichting Vanzelfsprekend? en fotograaf Ruud van Bragt die een mooie fotoshoot maakte voor BST connection.

Tricking
De eerste stop is De Verkadefabriek waar een demonstratie van de discipline Tricking wordt gehouden. Tricking is een mengeling van martial arts, break dance, turnen en nog veel meer. Helaas zijn de Battles daar net afgelopen. De urban dance Tricking is vrij onbekend bij het grote publiek. Hoog tijd om er meer over te weten te komen.

Aan het woord is Gary Soetodrono, organisator van Tricking BST connection.
“We zijn heel snel door de Battles heen gegaan. Dat komt mede door het aantal blessures. Dit jaar is de eerste keer dat we hier zo’n event houden, Tricking. We proberen Tricking meer naamsbekendheid te geven in Den Bosch. In Eindhoven en Amsterdam bestaat er al een grote community en Den Bosch willen we daarin meenemen. In Nederland hebben we ook de grootste Tricking gathering [Hooked Gathering, red.] van de hele wereld. Dat is eigenlijk gewoon de Wereldcup en dat wordt gehost in Amsterdam. Daar komen wel meer dan duizend man op af met internationale deelnemers. En dat proberen we nu ook te stimuleren hier in Den Bosch en Brabant in het algemeen. De bedoeling is om de internationale community hier heen te krijgen.”

BST connection
Tricking in Den Bosch

“We willen ook nieuwe talenten uit eigen Bossche bodem stimuleren en actiever te worden in de urban community in het algemeen. Maar ik als Tricker zijnde wil hen ook triggeren naar de Trickers toe, natuurlijk. Tricking is echt een niche maar tegelijkertijd zie je Trickers in Hollywoodfilms stuntwerk doen en op de achtergrond bij So You Think You Can Dance de choreografie verzorgen – dat zie je dan wel op de achtergrond gebeuren – maar wij willen die achtergrond meer naar de voorgrond brengen.”

Battles in Van Aken Werkwarenhuis en Koudijs Kafé

Deze slideshow vereist JavaScript.

We nemen afscheid van Gary en zijn Trickers en vervolgen de BST connection rondleiding. Die brengt ons eerst bij Van Aken Werkwarenhuis waar een Battle op punt van beginnen staat. De Bossche wethouder Ufuk Kâhya van Duurzame mobiliteit, Talentontwikkeling en Welzijn is er ook. Hij is hier op de juiste plek gezien zijn portefeuille. Er wordt een line up geformeerd en elke danser krijgt een tegenstander toegewezen. Je kan als danser meedoen met de volgende muziekgenres: Hip Hop – Club – Funk. De sfeer is lekker ontspannen en de dj draait de juiste mix aan muziek.
In het Koudijs Kafé is de sfeer relaxed & cool. Ook hier is een Battle aan de gang zonder line up. Twee dansers moeten het op de dansvloer tegen elkaar opnemen en de driekoppige jury kijkt vanaf een comfortabele bank minzaam toe. Alle dans finales van de BST connection vinden plaats in het Werkwarenhuis van Aken.

 

Mr. Weazley

Popronde bij Van Aken: Starrlight & Mr. Weazley

'90s hiphop en afrobeat in sfeervolle setting

Starrlight en Mr. Weazley extra intiem
Waar mijn collega’s heel Den Bosch door zijn gestruind om de Popronde te verslaan ben ik, eigenlijk bij toeval, vooral bij Van Aken in het Werkwarenhuis blijven hangen. Dat beviel goed: de relaxte setting (een kleed in plaats van een verhoogd podium, geflankeerd door planten en onder een kroonluchter) maakte de optredens van Starrlight en Mr. Weazley extra intiem.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Starrlight

“De raarste plek waar ik ooit heb opgetreden,” zo omschreef Starrlight Van Aken zelfs. Het leek haar verder niet te deren, ze maakte van het gelijkvloerse podium gebruik om het publiek af en toe in te lopen en daar verder te rappen. Voor liefhebbers van hiphop uit de jaren ’90 is haar muziek een verademing in het door rap gedomineerde hiphoplandschap. Belangrijkste is dat ze ontzettend goed kan rappen, fel, op hoog tempo en met een licht Caribische invloed. Denk aan een vrouwelijke Busta Rhymes.

Voor de liefhebbers van het genre dus een heerlijke show, maar op de vroege avond waren zij in Van Aken toch in de minderheid. De meeste bezoekers leken er vooral voor de gezelligheid en uit nieuwsgierigheid te zijn, en voor hen is het optreden misschien toch wat te eentonig. Toch zijn juist deze bezoekers een interessante graadmeter: als er iets onverwachts gebeurt leven ze opeens op. Zoals bij het nummer Authentically Awesome, met een stevige gitaar in de beat, of Heartache, waar het tempo juist even omlaag gaat met een stemmig pianosample. Ik schaar mezelf toch meer onder de hiphopliefhebbers dan onder de “nieuwsgierigen”, maar ook ik vond dit twee hoogtepunten van de show. Met wat meer van dit soort onderscheidende nummers zou Starrlight een hele welkome aanvulling zijn op de Nederlandse hiphopscene. Raptechnisch kan ze zich in ieder geval al meten met de besten.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Mr. Weazley

Waar Starrlight nog een concert in huiskamersetting gaf, was Van Aken een paar uur later veranderd in een Cubaanse nachtclub. Goed, het was een stuk drukker, en later op de avond bovendien, maar die transformatie lag toch vooral aan Mr. Weazley. Het voelt bijna te cliché om de muziek als zonnig te omschrijven, maar goed, dat deed Mr. Weazley tijdens het optreden zelf ook. Dus: Mr. Weazley klinkt als een mozaïek van al het muzikale moois dat de zon ons geschonken heeft. Reggae, afrobeat, een beetje soul en meer invloeden van rond de evenaar. Het maakt een fantastisch dansbaar geheel.

Mr. Weazley
Mr. Weazley in Van Aken

Als bands als Jungly By Night en Altin Gün Nederland plat krijgen met hun verre-van-Nederlandse muziek, dan moet Mr. Weazley dat ook kunnen. De bandleden spelen je stuk voor stuk van je sokken, en het plezier spat er vanaf. Een betere afsluiting had de Popronde in Van Aken niet kunnen wensen: één groot feest, en dan moest de afterparty nog beginnen. Die overigens ook erg de moeite waard was. En zo kan je de hele avond op één plek blijven bij de Popronde zonder je een moment te vervelen. Dankzij Starrlight en Mr. Weazley.

 

Foto’s Starrlight door Jane Duursma, foto’s Mr. Weazley door Ronald Rijken