My Baby

My Baby klinkt tijdloos en spreekt vele generaties aan

Alle energie die van het podium spat komt in veelvoud terug uit de zaal die uitgelaten is

On-Nederlands goed. Zo kan ik dit concert van My Baby wellicht het beste omschrijven. De term is uitgevonden voor artiesten die dusdanig boven het maaiveld uitsteken dat ze “buitenlands” lijken. Maar vanavond is het vooral een groot compliment. My Baby zette de Willem Twee op zijn kop met een show die hun formidabele live reputatie meer dan waarmaakt.

My Baby

My Baby
Delta Trance Louisiana Dub

De reden dat ze het Willem Twee Poppodium aandoen is het tien-jarig jubileum van hun debuutplaat Loves Voodoo (2013). Het album waarop iedereen kennismaakte met hun etnisch verrukkelijke mix van soul, funk, gospel en blues wat ze zelf omdoopten tot Delta Trance Louisiana Dub en wat op vele eindlijstjes verscheen.

Daarna ging het in een stroomversnelling met snel uitverkochte concerten en uitnodigingen voor grote festivals van Noorderslag tot zelfs Glastonbury. En waar kunnen ze het beter vieren dan terug te keren in één van de kleine zalen waar het allemaal voor hen begon.

Hoewel de band nog niet zo lang bestaat, zijn de bezoekers vanavond ouder dan ik had verwacht. Met mijn 40+ voel ik me bijna een jongere. Het geeft wel aan dat hun muziek tijdloos klinkt en vele generaties aanspreekt.

Evenals de live show zelf. Het is iets na negenen als het licht uitgaat en de band het podium betreedt om hun eerste schijf bijna in zijn geheel te spelen. Ze trappen af met het openingsnummer No Depression.

Cato

My Baby
Cato van Dijck

Zangeres Cato, die er weer prachtig en appetijtelijk uitziet, zingt nog net zo zwoel maar toch ingetogen en krijgt het publiek volledig in trance. Waar de groep vooralsnog terughoudend lijkt te beginnen, wordt na een fraaie uitvoering van Moneyman en Out On Gin flink op het gaspedaal gedrukt en gaan ze er met gestrekt been in.

In een onafgebroken tempo worden de nummers de zaal ingevuurd. En dan is het net of er in My Baby een verse vlam is aangewakkerd. Door de oude songs in een hedendaags en fris jasje te steken en te overgieten met een dikke Electronic Beats saus (net als hun laatste album Sake Sake Sake) lijkt de groep een nieuwe motivatie te hebben gevonden die ze enthousiast weten over te brengen op de meedeinende toeschouwers.

Joost van Dijck
dikke Electronic Beats saus

Er wordt druk gedanst vooraan en alle energie die van het podium spat, komt in veelvoud terug uit de zaal die uitgelaten is en zielsgraag zich laat bezweren door de hymnes van hogepriesteres Cato en hypnotiserende ritmes van gitarist Daniel en haar broer Joost op de drums.

Daniel de Vries
Daniel de Vries

Gelukkig is er ook ruimte voor hun hits uit hun inmiddels rijke oeuvre. Seeing Red en het haast onherkenbare Uprising brengen de dansende menigte alleen maar verder in extase. Waar vooraf mee is gedeeld dat het slechts anderhalf uur zou duren, gaan zij nu dik over de twee uur. Dat maakt niemand wat uit. Ze hadden er nog meer aan kunnen plakken en het zou net zo hartelijk worden begroet.

Maar alsnog komt er een eind aan als Cato tijdens de fantastische “Sly Stone Jam” tijdens de toegift haar broer nagenoeg smekend aankijkt om het af te meppen.

Cato van Dijck
Sly Stone Jam

Na afloop neemt My Baby dankbaar het grootse applaus in ontvangst en lopen ze weg onder luid gejuich en uitzinnig gejoel. Dat is méér dan terecht en hopelijk voor ons is het niet de laatste keer dat ze in onze stad komen.


My Baby: Loves Voodoo (Deluxe Anniversary Edition) – 2023

OATS

OATS beheerst de techniek van live performance

In vrijwel elke song zijn er steeds verrassende wendingen door afwisselingen in tempo, ritme en sfeer

De Amsterdamse band OATS is een band met een veelvoud aan invloeden en die spreiden ze op niet misverstane wijze tentoon in de Grote Zaal van Willem Twee. En dat allemaal als Popronde Den Bosch op vrijdag 6 oktober aandoet. Het verslag is van KLANKGAST, Maurice Koolen.

OATS

OATS
OATS – Popronde Den Bosch

Wat een goeie rockband. Of is het een fusion band? Met herhaaldelijke jazz-wendingen en verrassende funk-akkoorden past OATS in ieder geval niet alleen in het hokje rock.
 Maar genoeg poging tot duiding.

Daarbij schuwt de band niet om belangrijke maatschappelijke thema’s aan te pakken en die durven te benoemen. Dat komt tot uiting in de recente single Magnolia die in februari 2023 uitkwam.

Laten we het hebben over de performance. Deze vier muzikanten zijn zeer muzikaal en komen in vrijwel elke song met meerdere verrassende wendingen door afwisselingen in tempo, in ritme, en sfeer van de nummers. Om dat te doen en niet in chaos te laten ontaarden, is vaardigheid en strak spel nodig.

OATS
vaardigheden in overvloed

Vaardigheden in overvloed bij deze vier heren en strak spelen kunnen ze ook bij OATS. Daarmee laten ze ruimte voor elkaar en blijft het strak en zeer dynamisch. Met een geconcentreerde drummer als basis, komen de gitarist, bassist en zanger er prachtig overeen om een goede rockshow neer te zetten.

Met wat Mars-Volta- en Living-Color-vibes bij mij tot gevolg is het een boeiend optreden van begin tot einde. Soms lijkt het of de zanger wordt ondergesneeuwd door de andere drie muzikanten, maar dat laat hij niet gebeuren. Met zijn beweeglijkheid, zijn stem en spaarzaam gebruik van effecten op zijn microfoon blijft ook hij boeien.

OATS
Meer oogcontact

Meer oogcontact met het publiek zou dit nog kunnen versterken. En springt hij even uit de spotlight, dan is daar weer de dynamische bassist of een sterke rif van de gitarist die onmiddellijk de aandacht trekt. Zeer dynamisch, volwassen optreden. Ik hoop dat meer muziekliefhebbers kennis kunnen gaan nemen van OATS.


KLANKGAST: Maurice Koolen

Ithaca

Opening concertseizoen Willem Twee’s Heavy Hangout is overtuigend

Kelsey, Respire en Ithaca, drie kleuren metalcore

De welkome daling in temperatuur, van hysterisch heet naar draaglijk warm, kondigt het langzame maar onvermijdelijke eind van de zomer aan. De zomer die, op muzikaal vlak, vaak wat karig is, uitzonderingen niet mee geteld. Zo zijn er op de Boulevard wat interessante optredens geweest. Ik heb het op de camping moeten doen met het Franse duo ‘Two Hot Chili Peppers’, waarbij naarmate het optreden vorderde, hun enthousiasme de overhand nam op hun vakmanschap, maar ik zal u daar verder niet mee lastig vallen. ‘Under Ze Bridge’…

Heavy Hangout

Altijd weer fijn als je je hart dan weer kan ophalen aan goede muziek. En bij de eerste de beste Heavy Hangout van de Willem Twee van het ‘seizoen’ is dat enorm goed gelukt. Onder de noemer ‘metalcore’ staan op zondagmiddag 28 augustus Kelsey, Respire en Ithaca geboekt die het luie vakantiezweet uit je oren gaan blazen.

Kelsey

Kelsey
Kelsey – ©Ton Dekkers, Interdependent Photo

Vanuit Nijmegen is Kelsey naar Den Bosch gereisd om de middag te openen. Voor helaas een klein handjevol bezoekers laten ze zich niet kennen. Geen flauwekul, gewoon voluit spelen. Vijf man sterk spelen ze hun zelf ontdekte variant van metalcore, schuin streepje mathcore.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Redelijk verrassende breaks, af en toe een goed geplaatste drumfill, aangevuld met twee gitaristen, een bassist en een zanger. De zang had naar mijn idee wat sterker gekund, nu kwam die maar net boven de rest van de band uit.
Mijn eerste schrik door toedoen van een synthesizer blijkt ongegrond; geen uitgesponnen toetsenpartijen maar goed getimede aanvullingen op het totaalgeluid, met perfecte timing gespeeld door de bassist, tussen zijn eigen bas- en springpartijen door.

Respire

Respire
Respire – ©Ton Dekkers, Interdependent Photo

Van een ander kaliber blijkt Respire, de tweede band van vandaag. Uit Toronto, Canada overgekomen zijn zij, zoals ze het zelf noemen, een ‘d.i.y. post- everything collective’. Dus dat.
Op plaat is hun bezetting groter dan waarmee ze nu op tour zijn. Er ontbreken nu strijk- en blaasinstrumenten. Maar de, wederom, vijf man waar de band nu uit bestaat krijgen het ook voor elkaar om ruim een half uur lang te boeien.

Respire
Twee zangers – ©Ton Dekkers, Interdependent Photo

Hun muziek is een combinatie van harde, inderdaad ‘metalcore’ stukken, die vaak afgebroken worden tot rustig kabbelend samenspel van de drie gitaren (het doet me denken aan Explosions In The Sky, om er maar even een referentie aan te geven). Dat samenspel bouwt dan weer langzaam maar zeer zeker op tot weer een geluidsuitbarsting.

Het tempo van de nummers ligt wat lager, maar het intense samenspel, aangevuld met het schreeuw-zingen van de twee zangers, dan wel beurtelings, dan wel tegelijk, geeft Respire een aura van urgentie.

Ithaca

Ithaca
Ithaca – ©Ton Dekkers, Interdependent Photo

Gelukkig loopt de kleine zaal van de Willem Twee toch wat voller voor afsluiter Ithaca, een vrij jonge engelse band (twee platen oud) die door kenners getipt wordt als hét aanstormend talent van de metalcore. Ik behoor niet tot die kenners, maar dit zou zomaar eens zo’n concert kunnen zijn waarover je over een paar jaar aan de stamtafel kunt opscheppen; ‘Was jij daar bij?’ ‘Jazeker!’

Deze slideshow vereist JavaScript.

De band doorbreekt met verve het beeld van een stereotype metalband: zwart gekleed, strakke broek, shirt met bandlogo. Ithaca’s bassist móet wel iemands oom zijn, zo ziet hij er namelijk enorm uit; de zanger- gitarist draagt een bindi, en de zangeres is het stralend, hoewel timide, middelpunt in een breed uiwaaierende, knaloranje thule jurk.

Ithaca
thule jurk – ©Ton Dekkers, Interdependent Photo

Muzikaal is het vanaf tel één ‘aan’. Zonder enige reserve speelt Ithaca hun eigen variant metal. Bruut, stevige breaks, en tempo- en maatwisselingen die je op het puntje van je tenen houden. Echt uniek ishet stemgebruik van de zangeres; van schreeuwen tot zingen, ze doet het met een zangtechniek om je alpinootje voor af te nemen, verzekerd als ze kan zijn van de ondersteuning van de band, die technisch geen steek laat vallen.

Tel daar bij op de charmefactor die deze band heeft, als een soort misfits van de metalscene, daarbij de boodschap uitdragend van tolerantie, inclusiviteit en voor elkaar zorgen. Ze hebben zich een plek in mijn hart gespeeld, en ik gun ze het gelijk van de kenners; alle succes is ze gegund.


Foto’s van Ton Dekkers, Interdependent Photo

Vlamdrift

Vlamdrift tussenfactor voor Bossche jongeren

Jongeren kansen bieden, enthousiasmeren, begeleiden, ondersteunen en verbinden

En de naam is: 🔥🔥🔥 Vlamdrift, de drift om te vlammen met het vele talent in de stad Den Bosch. Te gaan vlammen om jongeren aan het juiste netwerk te koppelen, hen bij de juiste mensen onder te brengen om hun projecten en ideeën te verwezenlijken. Vrijdag 22 april presenteerde een team van vijf personen zich in de Kleine Zaal van Willem Twee en werd ook de naam Vlamdrift onthuld.

Het team van Vlamdrift

Vlamdrift
Vlamdrift team

Op de foto vlnr: Rob van der Ham, Robin Govaart, Arlet Langewender, Indy van Lieshout en Mathijs van Kuijk.

Vlamdrift is een doorstart van wat Rauwkost ooit was. Rauwkost was een muziek- en kunstenfestival dat zich richtte op jonge makers, jonge organisatoren en een jong publiek. Vlamdrift laat die festivalvorm achterwege en zoekt een nauwe en structurele samenwerking met jongeren op.

Vlamdrift
presentatie Vlamdrift – ©KLANKGAT

Robin Govaart richt zich naar de aanwezige jongeren in de Kleine Zaal: “Jullie weten het beste waar de behoeftes liggen. Wij willen weten wat jullie nodig hebben.”
Rob van der Ham: “Wij willen in dat brede, culturele vlak een tussenfactor zijn, om jullie bij de juiste mensen onder te brengen, in het juiste netwerk. Maar we willen meer.”
Robin: “Heb je een idee of een plan? Kom naar ons toe, kom met ons praten. We kunnen je helpen op organisatorisch vlak. We kunnen je ook wegzetten bij de juiste organisaties die weer de beste kennis hebben en willen samenwerken.”

Vlamdrift DriftKids
Vlamdrift DriftKids

Er zijn steeds meer participatieprojecten voor jongeren die bezig zijn met cultuur zoals Dukebox, Citytraining en Cityboost. Alleen het aanbod is wat versnipperd.

“Jongeren willen graag vette dingen doen. Wij willen helpen om die vette dingen te blijven doen. Om jongeren op de juiste manier te verbinden. Waar je het juiste netwerk kan vinden,” zegt Robin Govaart. Rob Van der Ham wil jongeren dezelfde kansen bieden die hij heeft gehad, toen hij jaren geleden zich aanmeldde met een plan bij Willem Twee. Hij kreeg een kans en greep die aan.

cultuurparticipatie
good vibes

Net zoals Rob en Robin begon het derde teamlid Arlet Langewender eerst als vrijwilliger in de videoploeg van Willem Twee. Ze kon doorstromen in een pre-productie functie en ontdekte dat ze graag dingen organiseert. Daarna dook ze in het Rauwkost verhaal en is nu producent bij Willem Twee op 0,44 FTE. Daarnaast is zij freelancer bij theaterproducties en andere creatieve projecten.

Het vierde teamlid is Indy van Lieshout en heeft ook bij Rauwkost gewerkt. Zij is afgestudeerd in communicatie & creatieve industrie en werd gevraagd om aan te sluiten bij Vlamdrift. Voor communicatie, programmering, producties, vrijwilligerscoördinatie en evenementen opzetten moet je bij Indy zijn.

Het vijfde lid is Mathijs van Kuijk. Mathijs is de technicus de man achter de schermen. “Voor vragen over techniek moet je bij mij zijn. Voor andere vragen moet je niet bij mij zijn.”

Adolesence
rapper Adolesence

Robin: “Vlamdrift wil de verbindende factor zijn en het doel is cultuur participatie van jongeren. Wij willen ze helpen om hun ambities waar te maken. Niet alleen voor deze stad maar ook voor hun carrière in de toekomst.”

Samen met het bestuur hebben de teamleden een heel groot netwerk opgebouwd dat ze ter beschikking willen stellen aan jongeren. De bedoeling is om maandelijks een rondreizende meeting op te zetten, telkens op een andere locatie of podium in Den Bosch.


De zestienjarige rapper Adolesence sluit de eerste meeting van Vlamdrift af met een geweldige performance.


Foto’s: Jane Duursma MADE BY JANE

coronamaatregelen

Verdere versoepelingen coronamaatregelen

Podia en evenementen-organisaties schieten weinig op met deze versoepelingen

De overheid versoepelt per 1 juli de coronamaatregelen. Zo is er, onder voorwaarden, geen maximum meer op het aantal personen bij samenkomsten. Wat is mogelijk onder welke condities? Het sleutelwoord is 1,5 meter afstand.

Coronamaatregelen per 1 juli

coronamaatregelen
Funpark terras Van Aken

Samenkomsten binnen zijn toegestaan zonder dat daaraan een maximaal aantal personen wordt gekoppeld. De 1,5 meter afstand blijft gelden en reserveringen zijn verplicht. Deelnemers moeten vooraf op gezondheid worden gecheckt. Zonder reservering en gezondheidscheck geldt een maximum van 100 personen (exclusief personeel). Mits voldoende afstand kan worden gehouden. Deze versoepeling geldt voor horeca, musea, bioscopen, culturele instellingen, georganiseerde samenkomsten, congrescentra, bruiloften, uitvaarten, et cetera.

Samenkomsten buiten

coronamaatregelen
You’ll never walk alone

Per 1 juli geldt er ook voor samenkomsten in de buitenlucht geen maximum aantal mensen meer. Mits er aan de afstandsregels wordt voldaan, er vaste zitplaatsen zijn, er wordt gewerkt met reserveringen en er een gezondheidscheck vooraf plaatsvindt. Dit geldt voor bijvoorbeeld voor festivals en voetbalwedstrijden in een stadion. Zonder checkgesprek, reservering of zitplek is het maximum 250 personen. De 1,5 meter afstandsregel geldt dan ook. In de horeca zijn vaste zitplaatsen buiten hoe dan ook verplicht.

Reacties
KLANKGAT deed een kleine vraagronde: Morgen worden de maatregelen versoepeld. Wat houdt dat concreet voor jullie in?

    • Henri Broeren van Willem Twee: “Dat houdt concreet in dat we precies hetzelfde aantal mensen kwijt kunnen als nu ’t geval is: 28 in het Poppodium en 30 in de Toonzaal. Schiet dus niet echt op.”
    • Hank Wolfskin van Bossche Brouwers: “Niet zo gek veel. De anderhalve meter blijft, dus misschien kunnen wij van 30 naar 35 tot 40 gasten.”
    • Roel van Dongen, programmeur muziekcafé Lohengrin: We houden ons aan de voorschriften maar beseffen dat deze niet werkbaar zijn in de horeca. We doen een duidelijk beroep op eigen verantwoordelijkheid van bezoekers. Het terras is uitgebreid en we hebben de afgelopen twee zondagmiddagen akoestische sessies gehouden. Nieuwe website met agenda is online. Programmering wordt weer opgestart per 1-7-20.
coronamaatregelen
Bossche Brouwers terras

Het schiet hier in Den Bosch inderdaad niet echt op en dat zal elders niet anders zijn. En wat betreft festivals verandert er in wezen niets. Alle festivals in Nederland zijn al een tijdje geleden afgeblazen en die versoepelingen zullen daar geen verandering in brengen. Festivals organiseer je niet zomaar. Dat vergt al gauw een jaar voorbereiding. De evenementen industrie ligt nog lang stil. Dood. Stil.

Bert van de Kamp

Bert van de Kamp: “Het was gewoon een mooie vent”

Een verwoed popliefhebber die vragen stelde aan de artiesten namens de fans en daarover sprekende verhalen kon noteren

De éminence grise van de Nederlandse popjournalistiek is niet meer. Bert van de Kamp is donderdag 9 april op 73-jarige leeftijd overleden. Hij schreef ruim 30 jaar voor muziekblad OOR en een aantal van zijn interviews is legendarisch. Aan het woord is Maarten van Hooft, één van de oprichters van de Enige Echte Bossche Popquiz. Bert van de Kamp is jarenlang jurylid geweest van die popquiz.

Herinneringen aan Bert van de Kamp

Bert van de Kamp
Bert van de Kamp – jurylid Bossche Popquiz

Het Brabants Dagblad en natuurlijk muziekblad OOR besteden veel aandacht aan deze verwoed popliefhebber die decennia lang de Nederlandse fans dichter bij hun idolen heeft gebracht. Zo omschreef Bert zichzelf ook, als ‘een postillon d’amour tussen de fans en de artiesten, die vragen stelde namens de fans‘. KLANKGAT is vooral benieuwd wie Bert van de Kamp is in de persoonlijke sfeer en vroeg Maarten van Hooft of hij wat persoonlijke dingen over Bert kon vertellen.

Bert
Maarten van Hooft

KLANKGAT: Weet jij eigenlijk waarom Bert naar Den Bosch verhuisde?
Maarten van Hooft: Euh, nee. Dat is een goeie. Hij is in Rotterdam geboren, heeft in Boxtel gewoond en een tijdje in Londen. Eind jaren ’80 is hij in Den Bosch komen wonen. Zijn zwager woonde hier, dat zou ook de reden kunnen zijn.

Wanneer leerde jij Bert kennen?
Dat was in 1993. Ik las de OOR al jaren en kreeg in ’93 iets met zijn nichtje. Vanaf toen werd het ome Bert. Het hele huis stond vol met platen, video’s en boeken, want Bert was ook een groot liefhebber van literatuur. Ik vond het wel stoer, toen hij een keer voor mijn verjaardag moest afzeggen. Hij belde me en zei: “Sorry, ik moet David Bowie interviewen.”

Kende je hem van de Willem Twee periode?
Ja, Bert zat in het bestuur van de Willem Twee. W2 zoals het toen heette. Hij leerde daar Paul Smits kennen. Bert zat 18 jaar in het bestuur van Willem Twee. Hij gaf tips welke bands Willem Twee het beste kon binnenhalen. De band Dead Moon bood zelf aan om voor de 25ste verjaardag van zijn huwelijk te spelen. Toen Bert zich uit het bestuur terugtrok, heb ik hem opgevolgd. Hij en Paul Smits zijn de Blue Room Sessions begonnen (Bert van de Kamp was een echte Americana fan, red.).

Bert zat in de jury van de Enige Echte Bossche Popquiz. Hoe ging dat?
In 1995 heb ik samen met DJ Kuif in 1995 de Bossche popquiz opgestart. Dat was eerst in Plein 79. Bert deed mee, maar begon zich te ergeren aan de kleine foutjes die Kuif en ik maakten. Als je dan een popquiz opzet dan mogen daar geen fouten in gemaakt worden. Ik vroeg Bert om juryvoorzitter te worden.

Bert van de Kamp
De enige echte Bossche PopQuiz – 2016

Hem werd gevraagd of hij vragen wilde aanleveren. Bert kwam met volkszangers aanzetten waarvan niemand ooit gehoord had zoals een zekere Terry Reid. Die werd door Jimmy Page gevraagd om bij Led Zeppelin te komen zingen. Werd uiteindelijk Robert Plant. Bert zei: “Dat weet toch iedereen?”  Na de popquiz kwamen mensen vragen hoe het zat. Niemand wist het antwoord. Bert kon kwaad worden als mensen de feiten niet kenden.

Hoe bereidden jullie die quiz voor?
Nou, daarvoor werd er vier à zes keer vergaderd bij Bert en Invy. Dat waren legendarische avonden tot 03.00 uur ’s nachts met kratten bier. De dag daarna moest je wel gewoon werken, hè. We organiseerden elk jaar ook de zogenaamde LP Top-10 avonden. Er werden wel 50 platen besproken en je moest met een echt stevig onderbouwd verhaal komen waarom je die LP’s zo goed vond. Dat hebben we tien jaar gedaan. Dat deden we met vijf man. Bert kwam altijd helemaal voorbereid aan. Iedereen nam tien elpees mee. Bert was de laatste jaren aan het kwakkelen en deed niet meer mee. Die LP Top-10 avonden doen we nog steeds.

Bert van de Kamp
Bert van de Kamp jurylid popquiz

Heb je meer anekdotes?
Wat ik ook erg leuk vond, waren die heftige punkbands die ’s avonds op het podium hun act deden en bij Bert en Invy logeerden toen zij in Londen woonden. Bij het ontbijt vroegen ze beleefd of ze tosti’s konden krijgen. Of die ene keer dat we bij het eerste Crossing Border festival Peter Hamill (van Van Der Graaf Generator, red), Marc Smits en Pere Ubu tegenkwamen. Pere Ubu was een grote fan van de filmserie Rocky en vroeg aan Bert wat hij van Rocky II vond. Bert had geen idee waar hij het over had. Ik had Rocky II pas gezien en hielp hem uit de nood. Pere Ubu en ik bespraken de film uit den treure. Na afloop nam Bert mij even apart en bedankte me voor de assistentie.

Bert had problemen met zijn gezondheid.
Die ene keer dat hij van Bono de uitnodiging kreeg om naar U2 in de Ziggodome te komen, sloeg Bert het aanbod af. Hij voelde zich te zwak. De band regelde toen een taxi om Bert en Invy op te halen. Vooraan werden twee stoelen vrijgehouden en na afloop van het concert werden zij weer naar Den Bosch teruggebracht.
In de Gelredome heeft Bono een heel verhaal gehouden over Bert en een nummer aan hem opgedragen. Hier zijn nog geluidsfragmenten van. Bert is altijd bezig geweest met mensen. Met muzikaal opvoeden zoals hij dat noemde. Hij heeft les gegeven op de HKU en Enschede in popgeschiedenis. “Het was gewoon een mooie vent.”

Albert van Abbe

Albert van Abbe livestreaming vanuit de Toonzaal

Dance van nu gemaakt met synthesizers uit de '70s en '80s en herkenbare Roland drumbeats

Albert (Appie) van Abbe (Eindhoven, 1982) is Dj en neemt maandag Tweede Paasdag deel aan de avondvullende livestream uitzending van Willem Twee vanuit de zeer stijlvolle Toonzaal. De programmeurs van Willem Twee hebben de handen ineengeslagen en maandag 13 april gaat de livestream om 20:30 uur online op Willem Twee huiskamer (Live).

Albert van Abbe

Albert van Abbe
Albert van Abbe

In deze tijden van corona is het moeilijk om elkaar in levende lijve te ontmoeten. Daarom verloopt het interview met Albert van Abbe via onze mobiele telefoons.

KLANKGAT: Hi Albert, jij doet mee aan de livestream uitzending van Willem Twee op Tweede Paasdag. Wat ga jij doen?

Albert van Abbe: Ik ga een stuk elektronische muziek doen van ongeveer 12 minuten en daar heb ik apparatuur van Studio 2 van Willem Twee studio’s voor gebruikt. Zoals een ARP 2500 en Roland synths uit de jaren ’70 en ’80. Het zijn echt klassieke apparaten. De drumbeats hebben echt dat typische geluid uit de eighties.

Er moet een soort van aha-erlebnis opstijgen als we jouw nummer horen?
Ja, ik heb het stuk minder abstract gemaakt dan ik aanvankelijk in gedachten had. Ik had geen goed zicht op de samenstelling van ‘het livestream publiek’ en besloot daarom het toegankelijker te maken.

Albert van Abbe
minder abstract meer dansbaar

Hoe is het nummer tot stand gekomen?
Vanuit Music Hub Brabant kan ik in deze analoge Willem Twee studio’s werken. Zoals ik al zei, wilde ik het nummer voor de livestream eerst abstract opzetten. Voor galeries maak ik zulke abstracte werken, maar ik kon het publiek niet goed inschatten. Verder keek ik ook uit welke hoeken de andere deelnemers kwamen en toen was de beslissing snel gemaakt. Bezoekers online zijn ook geneigd erg snel weg te klikken. Ik denk dat ik er verstandig aan heb gedaan om niet voor bliepjes te kiezen maar voor electro jam beats uit klassieke synthesizers.

Meer dansbaar?
Er zijn delen dat je met je hoofd gaat bewegen. Zeker. Het nummer is al eerder opgenomen in de studio en zal maandag worden gerestreamd. Het is wel echt live opgenomen. Het is oude apparatuur en live moeilijker synchroon te krijgen. Zodoende.

Albert van Abbe
Music Hub Talent

Ik heb hier ook aan mijn album kunnen werken dat in het najaar zal verschijnen. Het nummer dat maandag wordt gestreamd staat er ook op. Het album komt uit op het Duitse Raster label, gespecialiseerd in elektronische muziek.

De andere deelnemers aan deze livestream zijn Bart de Graaf, Chris Verheijen en Hanna Tollenaar, Eva van Pelt, Ivonne van der Velden, Lisetteh en Jaap Houdijk.


Coverfoto: Ernst Hill

Deze video is gemaakt in Studio 1 van Willem Twee studio’s

Black Acid en Leafs

Hiphop op Rauwkost: Black Acid en Leafs

Rauwe punktrap en vrolijke poprap openen festival

Rauwkost begon dit jaar met Nederlandse hiphop: achtereenvolgend traden Black Acid en Leafs op. Black Acid is een opkomend alternatief hiphopcollectief uit Amsterdam, Leafs een jonge rapper uit Almere die je eigenlijk niet meer opkomend kunt noemen, daarvoor heeft hij nu al teveel zijn stempel op de rapgame gedrukt. Je zou hem de grootste naam op het Rauwkostaffiche kunnen noemen.

Black Acid en Leafs
Black Acid

Maar allereerst Black Acid. Black Acid wordt ook wel trap met punkinvloeden genoemd. Op het eerste oor hoor je dat er niet gelijk aan af: verwacht geen punksamples in de beats of live gitaren. Die punk uit zich meer in de spirit van de groep, onvoorspelbaar, met vocals die binnen een nummer van bijna schreeuwend gerapt naar vol autotune gezongen gaan en weer terug.

Black Acid en Leafs
Black Acid

Bij de meest geslaagde nummers (Eigen Schuld, Anne Maré en (…)) wordt die onvoorspelbare punk energie goed gekanaliseerd en laten de rappers zien hoe veelzijdig ze zijn, maar bij sommige nummers verdwalen ze zelf een beetje in de muziek. Dat maakt dat het publiek ook niet helemaal lijkt te weten wat het er mee aan moet. Black Acid heeft zijn programmering dan ook niet echt mee: het festival moet nog duidelijk op gang komen, en het niet heel erg talrijke publiek lijkt er vooral voor Leafs te zijn, die gelijk hierna optreedt. Als het later en drukker zou zijn worden die imperfecties ook spannend, nu slaat het soms een beetje dood en dat is zonde.

Black Acid en Leafs
Leafs

De show van Leafs is in vele opzichten tegenovergesteld van die van Black Acid. Het is vrolijker, gladder ook, en een veel strakkere show. Persoonlijk houd ik minder van dit type hiphop: iets te veel vocals van een bandje, te veel zang met autotune in plaats van rap. Doe dan maar de rauwe stijl van Black Acid.

Black Acid en Leafs
Leafs

Maar toch kan ik niet anders dan onder de indruk zijn. Van hoe charismatisch en sympathiek hij het publiek bespeelt, hoe hij de autotune controleert alsof het in zijn stembanden zit ingebouwd, hoe energiek hij is. Het is drukker dan bij Black Acid, maar nog steeds niet helemaal vol. Ondanks dat Leafs ongetwijfeld grotere zalen gewend is (afgelopen zomer speelde hij voor propvolle tenten op onder andere Lowlands en Woo Hah), merk je dat geen moment aan hem. Hij zet een strakke, energieke en vrolijke show neer, die goed aanslaat. Ik durf het bijna niet toe te geven, maar ik vond het toch een betere show dan die van Black Acid.

Opening Willem Twee studio’s feest voor elektronica generatie

Rikkert Brok is nieuwsgierig naar wat muziek kan doen met een mens

Onlangs had ik het genoegen om met Rikkert Brok (hoofd studio’s en organisator van FAQ Festival) een interview te hebben over de Willem Twee studio’s in het gebouw van de Willem Twee concertzaal (voorheen de Toonzaal).

Opening Willem Twee studio’s

Opening Willem Twee studio's
Analoge studio

Sinds enige tijd timmert deze studio hard aan de weg van elektronische muziekgeneratie door middel van cursussen, concerten en het FAQ Festival.
De studio is pas helemaal vernieuwd en zaterdag 8 September (Nationale Monumentendag) is de openstelling voor algemeen publiek, waar u zelf een kijkje nemen kan.
Achter Rikkert de wenteltrap naar de studio opklimmend dacht ik meteen het gesprek te kunnen beginnen, maar hij stond er op om te demonstreren wat de oude analoge apparatuur allemaal kan.
Terwijl een oscilloscoop opwarmde mengde hij witte ruis door een serie filters en produceerde meteen allemaal ruimtelijke geluiden. Bijna dacht ik dat ik helemaal geen vragen meer hoefde te stellen omdat het al duidelijk was waar Rikkert zijn passie en kunde liggen. Gelukkig kwamen we ook nog in gesprek.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wie is Rikkert Brok?
Rikkert is vooral muziek en de toepassing van muziek in moderne media en in combinatie met beeld. Zoals hij zegt: “Ik ben gedreven door nieuwsgierigheid naar wat muziek kan doen met een mens.”
Eind jaren ’80 zag hij dat de Atari computer van zijn broer een MIDI interface had [een manier waarop computers en allerlei elektronische muziekapparatuur zoals keyboards samen kunnen ‘praten’ red].
Hij werd door vrienden gestimuleerd om te experimenteren met wat je daar allemaal mee kan doen, en voor hij het wist had hij uitgebreide kennis opgedaan van spelen met computers en muziek. Hij vond dat zo leuk dat hij is gaan studeren in Den Haag aan de Interfaculteit Beeld en Geluid.

Daar kreeg hij waarden als ‘nieuwsgierigheid, creativiteit en zelfstandigheid’, op het gebied van het ontwikkelen van audiovisuele kunst bijgebracht.
Soms met vrienden, soms alleen, hield hij zich daarna bezig met het ontwikkelen van kunstprojecten die de menselijke perceptie uitdagen.
Als zelfstandig kunstenaar die ook free-lance producties deed kreeg hij bekendheid in de theaterwereld. Op die manier werd hij door de directeur van de toenmalige Toonzaal [tegenwoordig Willem Twee concertzaal red.]  opgebeld of hij daar de techniek kon komen ‘doen’.

Combineren
Hij had toen het idee om de technische functie te combineren met het maken van elektronische muziek. De directeur zag daar wel wat in en zo werden de eerste stappen van het FAQ festival gezet [eerste editie was in 2010, red]. Daar kwam hij in contact met Hans Kulk, iemand met een enorme achtergrond in elektronische muziek en lesgeven. Hans had een uitgebreide verzameling elektronische apparatuur van onder andere laboratoria en onderwijsinstellingen, die je uitstekend kan toepassen om geluid mee te maken. En hij zou dat graag gebruiken om andere mensen de liefde er voor bij te brengen. Maar hij had de ruimte niet.

Henri Broeren, directeur van de Toonzaal, was meteen enthousiast en zo verhuisden de spullen van Hans. De volgende stappen op weg naar professionalisering waren snel gezet, les geven voor beginnende liefhebbers, verhuur aan professionals. De eerste cursussen en de presentatie van de resultaten die de leerlingen behaalden volgden al snel. En de volgende stap kwam er aan toen Armeno Alberts er bij kwam. Hij bracht onder andere een unieke ARP2500 van het CEM instituut mee [een instelling voor elektronische muziek red].
En zo is er nu een unieke plek ontstaan om elektronische muziek te leren maken en te produceren.

Wat trekt jou in het maken van elektronische muziek?
“Het verkennen, onderzoeken, ontginnen van nieuwe klanken. Ik ben geïnteresseerd in vernieuwende muziek, en ben niet zo genre gebonden.
Ik hou van klassiek, metal, hip hop, noem maar op, ik pik er uit wat ik interessant vind.”

Opening Willem Twee studio's
Rikkert Brok

En zo komen we op het FAQ Festival, wat is jouw toekomstvisie er op?
Het is makkelijk om FAQLab en FAQ festival te verwarren. FAQLab is een bijeenkomst van leerlingen van de Elektronische studio, die ideeën en stukken muziek uitwisselen, en ook mensen die zelf synthesizers bouwen en nieuwe concepten ontwikkelen en daar lezingen over geven zodat iedereen van elkaar kan leren.
Het FAQ Festival gaat om echte optredens van elektronische muziek artiesten. Vaak hebben ze een residentie gedaan in de studio zodat ze het daar gemaakte werk kunnen presenteren.
Er komen grote namen naar toe [bv Suzanne Ciani, Daedelus red] omdat we een omgeving bieden waar veel aandacht voor ze is, waar ze veel kunnen experimenteren en met vernieuwende muziek kunnen komen.

Opleiding studenten
Verder gaan de studio’s zich richten enerzijds op samenwerking met conservatoria om hun studenten op te leiden, maar ook zijn ze laagdrempelig toegankelijk voor een ieder die meer van elektronische muziek wil weten. Na redelijk korte en betaalbare cursussen heb je al een aardig inzicht in wat je echt kan, en kan je je verder ontwikkelen. Toegegeven in het begin ziet het er allemaal erg imposant uit, maar met wat hulp blijkt het al snel een leuke en creatieve manier van werken te zijn die heel erg inspireert.
Je kan ook na cursussen gevolgd te hebben misschien al een portfolio opbouwen (met begeleiding vanuit de studio) die je mogelijk helpt met verdere studie aan een conservatorium. Daarbij richt de studio zich niet op één doelgroep maar kan elk genre wel iets maken dat gebruikt kan worden, experimenteel, klassiek, dance, het kan allemaal. En juist het in contact brengen van die verschillende stromingen is interessant omdat dat tot nieuwe dingen leidt. En we werken nog steeds aan de ontwikkeling van nieuwe cursussen.

Opening Willem Twee studio's
Opening Willem Twee studio’s is een feest voor de elektronica generatie

De nieuwe studio gaat openen?
Ja, intussen zijn er drie studio’s gebouwd, waar naast de elektronische muziek ook optredens in de zaal beneden in de voormalige Synagoge opgenomen kunnen worden.
De officiële opening voor genodigden is op 7 september aanstaande. Daarna is er een festivalweek waarin enorm veel gaat gebeuren. Daedelus komt iets vertellen over zijn residentie in de studio en verzorgt de muzikale omlijsting.

Vanaf zaterdag 8 september is iedereen welkom om in de studio’s een kijkje te komen nemen, met een rondleiding. De zaal is dan ook open voor bezichtiging.
Van maandag 10 tot en met vrijdag 14 september komen docenten van de grote muziekinstellingen die les gaan geven aan studenten van die opleiding. Om 16:00 uur is er dan een presentatie van nieuw gecomponeerd materiaal die voor iedereen toegankelijk is.
Kijk vooral even op de website van Willem Twee waar het hele programma is te vinden. En details over cursussen in de studio vind je hier: cursussen.

Opening Willem Twee studio's
Opening Willem Twee studio’s

En waarom zou je naar een concert komen luisteren?
Dat is moeilijk uit te leggen omdat het zo breed is, van experimentele muziek tot dance, en we willen ons niet tot een enkel genre beperken.
Maar juist daarin zit hem ook het interessante, omdat wij die overlap tot stand brengen kan je hier echt naar nieuwe dingen komen luisteren!
Dus het is een stuk bevrediging van nieuwsgierigheid, nieuwe dingen durven uit proberen, nieuwe verbanden leggen.

Hoe krijg je trouwens die grote namen naar de concertzaal?
(Rikkert begint te lachen) “Gewoon de stoute schoenen aantrekken en contact zoeken. Als concertzaal hebben we veel te bieden, enorme mogelijkheden met de apparatuur, een prachtige sfeervolle zaal en heel geïnteresseerd publiek, waar je nieuwe dingen kan uit proberen voor je het naar de grote zalen brengt.”

En zo zijn we bij het einde van het interview. Ikzelf ben op diverse cursussen geweest en ben zwaar onder de indruk van wat een stel ‘begeisterde’ mensen tot stand kan brengen.
Wellicht tot ziens op één van de activiteiten.