Het nieuwe album Masquerade van de Bossche componist en gitarist Chiel Nugter is maandag 20 september uitgekomen. Het is inmiddels zijn vierde album in nauwelijks anderhalf jaar tijd.

Voor dit album heeft Chiel samengewerkt met ensemble Zoef en pianist Chris van de Kuilen. In het ensemble speelt ook Maud Busschers uit ‘s-Hertogenbosch. Zij is één van de beste hoboïsten van het land. De video onder in het artikel is gemaakt door de mediaman Remco Coolegem. De albumhoes van Masquerade is getekend door Sanne Hoekstra.

Masquerade

Het album Masquerade opent met het nummer Getijde en het roept een melancholische sfeer op die treffend past bij de omschrijving die Chiel Nugter zelf aanvoert: Venetië aan de Middellandse Zee. Het is een dreigend beeld van de Dogenstad – de bijnaam van Venetië – die wordt opgevoerd van die bijzondere stad aan de lagune, uitmondend in de Adriatische Zee.

Waltz of the Dancing Puppets is een klassiek opgebouwde wals met weer een duistere ondertoon die voortborduurt op het openingsnummer. Het past bij het beroemde carnaval van deze stad, waar inwoners zich prachtig uitdossen en gemaskerd rond paraderen. Het nummer Kwetsbaar met mooie, fonetische vocalen van Janneke Stoute verdiept dat onbestemde, onderhuids gemoed nog verder.

Het vierde nummer is het titelnummer Masquerade en dat is zonder meer terecht. Het zou zomaar een soundtrack van een film kunnen zijn dat zich afspeelt in de slecht verlichte steegjes en doodlopende zijkanalen van Venetië, uiteraard tijdens carnaval. Ik moet ook denken aan de klassieke thriller Don’t Look Now die eindigt met een huiveringwekkende achtervolging in de krochten van deze kanalenstad.

Het Zoef ensemble met pianist Chris van de Kuilen zetten zacht en harmonieus in om na enige tijd het tempo en volume te verhogen. Dan volgt een break en gaat het nummer weer wat tempi lager om te eindigen als een stervende zwaan zoals in een klassiek ballet. En dat is wat het werk van Chiel Nugter en dit album in het bijzonder kenmerkt. Het is ‘classic’ klassiek, akoestisch en harmonieus. Electronica komt niet aan de pas en geen spoor van atonaliteit. Een verademing in deze hi-tech wereld waarin beats per minute en autotune de overhand hebben.

Het vijfde van in totaal twaalf nummers is Acacia en het is een geslaagde samenspel van piano en zang. Zangeres Janneke Stoute zingt fonetisch in zelf verzonnen klanken. Toch hoor ik Italiaans aandoende klanken. Acacia zou, zo kan ik me voorstellen, voorgedragen kunnen worden aan een of ander prinselijk hof in de zeventiende eeuw. Van Geluk of Misère begint als een vrolijk nummer uit de Balkan, maar eindigt toch in droefenis en dekt dus de lading van de titel. Het is een bewerking van het gelijknamig nummer dat op het album Vannatuure staat.

Venice is een kort en krachtig nummer met mooi spel van Maud Busschers op de hobo. Een nummer dat mij sterk aan het werk van Vivaldi doet denken. Het volgende nummer Ca’Dario wijkt qua opbouw af van de rest van het album en intrigeert daarom des te meer, met een hoofdrol voor de violisten. Ethos Pathos Logos appelleert wederom aan Vivaldi en zou zich uitstekend lenen voor een pas de deux. Voortreffelijk spel van Floortje de la Fosse op de fluit en zang van Janneke Stoute.

Misère is een solo van Chris van de Kuilen op de piano. Dit nummer schreef hij samen met Chiel Nugter. Het nummer gaat verder daar waar het piano intermezzo van Geluk of Misère eindigt. Het duurt alleen te kort.

De Laatste Deur betekent het einde van het feest, het einde van het leven, een requiem. Achter die laatste deur wacht de zwarte, lugubere gondel (La lugubre gondola van Franz Liszt) die je naar de overkant van de lagune brengt.

Masquerade is tot nu toe het meest uitgebalanceerde werk van Chiel Nugter als componist. Zijn gitaar blijft in de koffer. Chiel is er in geslaagd een aansprekelijk album te maken binnen het populair klassieke genre. Hij omringt zich met uitmuntende musici en ook dat is een talent.

En tenslotte is er nog De Toegift dat 40 seconden duurt. De Toegift lijkt eerder meer op een cliffhanger voor een nieuw album. Wordt vervolgd.

Chiel Nugter – Getijde met Ensemble ZOEF – Chris van de Kuilen

Bezetting Masquerade:

• Viool: Stijn Brinkman
• Viool: Nina Zuure
• Alt-Viool: Georgios Andreadis
• Cello: Liutauras Zilaitas
• Contrabas: Orrin van Leeuwen
• Piano: Chris van de Kuilen
• Fluit: Floortje de la Fosse
• Hobo: Maud Busschers
• Zang: Janneke Stoute