Hoewel Sea Girls in hun thuisland Engeland genoeg aandacht krijgt van onder andere de BBC, zal er bij het Nederlands festivalpubliek niet direct een belletje gaan rinkelen bij hun naam; niet te verwarren met ‘seagulls’. Toch is het deze band die de zaterdagavond aftrapt voor het publiek dat Bente of Rowwen Hèze liever overslaat.
Sea Girls
Vijf minuten voor aanvang is de tent – voorheen bekend als ‘de Jack Daniels’ en inmiddels omgedoopt tot ‘The Shelter’ – nog halfleeg. Of is het halfvol? Laten we voor dat laatste gaan, want net voor de eerste tonen klinken, blijken de gaten op de dansvloer gevuld. Het publiek verwelkomt de bandleden met een braaf applaus.

Sea Girls, bestaande uit vier mannen – of jongens, zou je haast zeggen – spelen naar eigen zeggen hun eerste festival van het seizoen. Inkomen hoeven ze echter niet: ze knallen er meteen vol in. Wanneer je de band voor het eerst hoort, ervaar je misschien een lichte verwarring tussen hun uiterlijk en hun geluid.
Want hoewel ze eruitzien als ruige rockers – zwarte kleding, warrige kapsels, zilveren kettingen – is hun sound verrassend poppy. Je zou zelfs associaties kunnen hebben met zoete Amerikaanse popbands. Toch buldert de kwaliteit van de Britpop-heritage daar dwars doorheen en is de act allerminst corny. Hier staat gewoon een indieband van niveau, waar de Paaspoppers goed van kunnen genieten.

Dat het echte ambachtslui zijn, blijkt al aan het begin van het optreden, wanneer zanger Henry Camamile allerlei signalen geeft aan de technici. Die blijken uiteindelijk niet voldoende, want halverwege het concert kiest hij voor een directere aanpak: “Can you turn the volume on this thing down, ‘cause it’s fucking loud.” De technische ongemakken doen gelukkig weinig af aan de performance: nummers als I Want You to Know Me, Superman en Violet worden met verve gespeeld.
Ambachtsmannen of niet, de zaal blijft relatief kalm. Maar wat wil je, met een publiek van het type introverte muziekliefhebber? Feit is dat er tijdens het concert weinig mensen zijn weggelopen. Zou Bente – die op hetzelfde moment in de Roxy stond – dat ook gelukt zijn?
KLANKGAST is Perla van Kessel | foto’s Perla van Kessel