Dat de Popronde een broedplaats is voor nieuw talent is inmiddels wel een feit, gezien het grote aantal bands dat is doorgebroken de laatste jaren en die hun eerste podiumervaring hebben opgedaan tijdens de Popronde. Dat tijdens deze editie van vrijdag 5 oktober in Den Bosch ook bands te zien zijn die volgend jaar op een aanzienlijk groter podium zullen staan, is zeer waarschijnlijk. Met de Popronde voel voel ik me vaak als een kind in snoepwinkel. Van tevoren kies ik een paar nieuwe smaken uit en dan is het maar afwachten of het ook aan de verwachtingen voldoet als je ze eindelijk gaat proeven.
Faradays
Het eerste snoepje waar ik me aan waag is Faradays, die vanavond als trio zal aantreden in plaats van met zijn vijven zoals ze gewoonlijk te zien zijn. Het decor is de intieme setting van het Mariapaviljoen, tenminste als je niet naar boven kijkt, alwaar het lelijke systeemplafond te zien is. Maar wie wil er nu naar boven kijken als je een zangeres als Karindra Perrier voor je neus hebt staan, die hoewel ze de kleinste van het stel is, de grootste blikvanger van de band is. Karindra, die in het dagelijks leven natuurkundig wetenschapper is in de nanofotonica legde me na afloop van het concert uit dat de bandnaam Faradays komt van de Britse natuurkundige Michael Faraday en dat Faradays natuurlijk ook gewoon een hele coole bandnaam is. De zwoele synthpop die de band maakt heeft soms een 80’s sound met allerlei lekkere bliepjes en andere geluiden van de man achter de synths Erik, maar neigt ook een beetje naar trip hop, mede dankzij de drumcomputer van Thomas en de diepe bass. Karindra heeft een eigen stijl van dansen, met de heupbewegingen van een buikdanseres en haar haren wild achterover zwierend. Ze voorziet zelf haar stem met wat extra effecten. Halverwege de set spelen ze hun eerste single real, die zéker hitpotentie heeft en airplay verdient. Als laatste nummer wordt Promise gespeeld. Ook al zo’n lekker in het gehoor liggend liedje die bij de betere muziekzenders te horen zou moeten zijn. Ik verwacht dat we van Faradays nog veel meer gaan horen.
Love Couple
Het volgende Popronde smaakje is de electro punkband Love Couple in De Palm, alwaar het ruim voor het optreden al dringen is om binnen te komen. Is Love Couple al zo populair of is de Palm gewoon the place to be? Het is natuurlijk ook niet een hele grote kroeg en dat betekent voor de bassist met zijn bass synthesizer, dat hij genoegen moet nemen met een plekje naast het podium. Op het podium zien we dan de drummer, die naast dat ie lekker stevig drumt ook nog regelmatig meezingt, een gitarist rechts op het podium met zijn gierende gitaargeluid en de zangeres die ook de toetsen speelt. Het is niet echt vernieuwende muziek en doet me denken aan bands uit het verleden als The Breeders en Sonic Youth maar dat is dus helemaal geen schande. In het puntige punkpopliedje Find Martin zit een lekker aanstekelijk synth riedeltje en ook in de single Chinatown zit er zo’n lekker synth deuntje. Aan het einde van de set gaat het keyboard van het podium en ontstaat er iets meer ruimte voor zangeres Renée om te dansen. Ook de bassist kan dan het podium op. Renée klimt ook nog even op de bar tijdens een van de laatste nummers. Love Couple straalt plezier en energie uit en we gaan hier ook vast meer van horen en zien.
Malvae
Dan een klein tussendoortje in het drukke schema van de Popronde, maar een act die ik zéker even wil meepakken. Malvae speelt bij de Kinky Kappers en ik ben erg blij dat ik hier een stukje van mee kan maken. Als ik binnenkom is de show al bezig met Jim achter de knoppen en Esther op zang. En een show ís het, want het lijkt alsof ik me in een soort mini nachtclub bevind, compleet met een fraaie lichtshow, hypnotiserende visuals op de achterwand en 2 kleine rookmachientjes. Er wordt door het aanwezige hippe publiek lekker gedanst op de langzame maar diepe bass beats, met de creatieve samples van geluidjes die hij verzamelt tijdens zijn reizen over de hele wereld. Dan verlaat Esther het podium en gaat Jim alleen verder, maar het blijft boeien. Tussendoor maakt hij nog veelvuldig gebruik van de drumcomputer en zingt zelf ook nog. Je raakt bijna in trance van die creatieve ritmes die mij soms aan Flume doen denken. Dan moet ik helaas weer door naar het volgende optreden. De volgende keer wil ik het helemaal meemaken. Internationale kwaliteit als je het mij vraagt.
Kita Menari
Als laatste ga ik proeven van Kita Menari in de foyer van Willem Twee Concertzaal. Het wordt een bijna privé optreden, want druk is het zeker niet. Maar dat mag de pret niet drukken, want de mannen bouwen gewoon een feestje. De muziek is erg dansbaar, maar dat kan ook bijna niet anders, want Kita menari betekent wij dansen in het Maleis. De soms gedempte akkoorden van de gitarist klinken ook wel een beetje oosters. De aanstekelijke nummers doen soms ook denken aan de swingende muziek van Two Door Cinema Club. Het selecte gezelschap dat hier aanwezig is krijgt zelfs een primeur voorgeschoteld. Het nummer All Just A Dream wordt voor het eerst live gespeeld voor publiek. Bij het nummer Feel It All wordt gevraagd mee te zingen met het zinnetje I know you won’t let go en je mag zelf kiezen of je de hoge of de lage toon meezingt. De zanger zelf schakelt erg gemakkelijk tussen borst-en kopstem. In het laatste nummer is er nog ruimte voor een heuse gitaarsolo. De nummers van Kita Menari liggen lekker in het gehoor en ik hoop dat ze een volgende keer voor wat meer publiek spelen want dat verdient deze band.
Voor degenen die deze bands binnenkort nog in de buurt willen zien kun je volgende week zaterdag 13 oktober tijdens de Popronde in Oss terecht bij café ’t Libre voor Faradays en Love Couple. Kita Menari speelt op de Popronde in Tilburg bij café Bolle op vrijdag 12 oktober. Malvae komt niet op korte termijn in de buurt, maar als je ze wil zien, dan zul je naar Amsterdam moeten afreizen, waar ze op zaterdag 13 oktober in de Melkweg spelen.
Foto’s: Jane Duursma en Ronald Rijken