“Het lijkt wel een klein festival”, zegt programmeur Rob van der Ham, als ik hem donderdagavond 29 februari spreek in Willem Twee Poppodium. Naast CHERYM en Artificial in de Kleine Zaal, is er ook een jamsessie in het Willem Twee Café met jonge muzikanten en in de Grote Zaal mogen jonge dj’s van de Bossche dj school hun kunsten vertonen, onder de noemer Stoom. Dit zorgt voor een mooi gemixt publiek die de verschillende zalen kunnen bezoeken.
Maar KLANKGAT is hier vanavond voor het Noord-Ierse CHERYM, die tot een nieuwe generatie queer punkrockers behoort en de band als tegenreactie zijn begonnen, omdat hun lokale muziekscene werd gedomineerd door jongens. Artificial uit Nieuwkuijk mag de avond openen.
Artificial
Deze female fronted, alternative rockband uit de regio is van het stevigere gitaarwerk met verschillende tempowisselingen en soms verrassende stiltes in de nummers. De muziek is niet heel ingewikkeld, maar wel strak uitgevoerd met hier en daar een solo op de gitaar, die helaas niet altijd goed hoorbaar is. De creatieve drummer laat regelmatig een lekker roffeltje horen en geeft daarmee net dat kleine beetje extra. De zangeres is in de rustige stukken niet altijd goed te horen, maar in de hardere, vaak lange uithalen, is ze weer beter te verstaan.
Die stukken zijn niet altijd spot on, maar wel met groot enthousiasme gezongen. Om de muziek nog wat meer body te geven lopen er synthesizer klanken mee, via de laptop. De bassist zingt regelmatig mee, maar de wat ruigere grunts, worden verzorgd door de leadgitarist, bijvoorbeeld bij de nummers Broken Vow en de nieuwe release Avoid Me. Er wordt ook een nieuw nummer gespeeld, wat nog niet eens is opgenomen en dat heet Off Switch, ook weer met veel variatie in hard en zacht.
De cover van Paramore, Decode, wat overigens een prachtig nummer is, is net te hoog gegrepen voor de zangeres en dat is logisch, want er zijn maar weinig zangeressen op deze planeet met zo’n engelenstem als Hayley Williams. Tijdens de afsluiter Missing Me wordt er enthousiast mee gezwaaid en is het publiek lekker opgewarmd voor CHERYM.
CHERYM
CHERYM speelt vanavond hier in Den Bosch hun eerste headline show in Nederland. En ze hebben er zin in. Zangeres en gitarist Hannah heeft een aanstekelijke vrolijkheid en met zijn drieën hebben ze onderling veel interactie. En ze laten ook weten dat die vrolijke gitaarnummers niet altijd vrolijke teksten hebben. Er wordt gezongen over struggles waar ze mee te dealen hebben gehad. Dat kunnen zaken zijn waar bijna iedere adolescent mee zit, zoals onzeker zijn over jezelf, maar ook concreter en blijkbaar van deze tijd zoals being ghosted op socials door vrienden.
Onderwerpen die wat persoonlijker zijn voor CHERYM, met LHBTQ issues, komen ook veel aan bod, zoals in Binary Star. Het eerste nummer van de set is ook de eerste van de nieuwe plaat Take It Or Leave It en heet Alpha Beta Sigma. Uiteraard wordt er nog veel meer gespeeld van dat nieuwe album.
Het drietal dat vanavond hier op het podium staat, is niet dezelfde samenstelling als in de clipjes op Youtube. De originele bassist Nyree is er amper twee maanden geleden mee gestopt vanwege een chronische ziekte.
Dat is erg vervelend natuurlijk, maar gelukkig hebben ze een zeer bekwame vervanger weten te vinden, die erg lekkere basloopjes in huis heeft, waardoor het soms meer richting postpunk gaat.
Sceptisch
Eerlijk is eerlijk, ik was na het beluisteren van de muziek van CHERYM op Spotify en Youtube niet overmatig enthousiast en zelfs wat sceptisch. Associaties met bijvoorbeeld Avril Lavigne doen me niet direct besluiten een kaartje te regelen. Maar gelukkig heeft mijn nieuwsgierigheid de overhand gekregen en heb ik, samen met een select gezelschap, getuige mogen zijn van deze live sensatie, die nu herinneringen oproept aan een andere live sensatie, Nova Twins.
Deze nieuwe bassist heeft in ieder geval geen negatieve invloed gehad op hun live performance. Het aanwezige publiek doet gewillig mee als Hannah vriendelijk vraagt, “Put your hands in the fucking air!” Het meezing stukje wat volgt is wellicht net iets te moeilijk en komt niet helemaal uit de verf, maar dat mag de pret niet drukken.
Met het oudere nummer Abigail komt er dan een einde aan de reguliere set, maar het is al snel duidelijk dat ze van plan zijn terug te komen. Een paar keer “We want more!” is genoeg voor nog een toegift van twee nummers. Er wordt nog alles uit de kast gehaald en Hannah ligt, al spelend op haar gitaar, met haar rug op het podium. Maar dan komt er toch een einde aan dit verrassend leuke optreden en gun je deze sympathieke band een groter podium.
Fotografie: Martijn Frijters
CHERYM – Take It Or leave It (2024)
Artificial