Lorna Shore bulldozert de tent plat is de enig mogelijke vaststelling na de band meegemaakt te hebben. De andere vaststelling is dat The Rock Circus zijn weg naar de Bossche Brabanthallen heeft gevonden.
Lorna Shore
Voor iedere bezoeker een eerste kennismaking met dit nieuwe rock- en metalfestival, voor mij de eerste kennismaking met deathcoreband Lorna Shore.Ik moest het toch even opzoeken, maar ‘deathcore’ is een combinatie van deathmetal en metalcore.
In lekentaal, hard, snel en met de nodige breaks en tempowisselingen, terwijl Lorna Shore zich laat vertalen als ‘een zee van vuur’. Deze vijfkoppige machine bestaat sinds 2010 en komt uit New Jersey, Amerika. Maar genoeg geluld- muziek!
Snoeihard, meedogenloos, een dubbele bassdrum als mitrailleurvuur, een zo mogelijk nog sneller gespeelde snaredrum. De twee gitaristen en bassist vullen dit aan met razendsnelle gitaarpartijen, hoewel er ook ruimte is voor af en toe een gitaarsolo. Als baken tussen dit geweld meanderen melodieën uit een synthesizer.
Alsof dit alles niet verbijsterend genoeg is, is er nog de zang. Met schijnbaar alle gemak van de wereld gaat die van diep, díep grunten, naar hoog screamen, om onderweg nog een ‘hardcore’ schreeuw aan te doen. Ongelooflijk.
Tussen de nummers door lopen de bandleden even backstage, om op adem te komen… Wat niet verwonderlijk is met het moordende tempo van hun nummers. Ik moet onbewust even denken aan een anekdote over The Eagles. Die hadden op een bepaald punt in hun carrière maar een telefooncel op het podium gezet, om zo het poederen van de neus sneller en makkelijker te maken…
Wat Lorna Shore achter de schermen doet weet ik natuurlijk niet. De band speelt alsof de duivel zelf hen komt halen als ze ook maar één steekje laten vallen. De sfeer van de nummers is donker, en hard. Vooral hard. Waarbij hard niet verward moet worden met eentonig. De nummers zitten vol variatie, breaks, tempowisselingen en verrassende ‘breakdowns’.
Alsof er vijf boxers tegelijk het op je gemunt hebben. En net als je denkt dat je het trucje kent, laten ze hun handschoenen zakken, om vervolgens met een nieuwe combinatie je kop door elkaar te schudden. En hoewel het bijna pijn doet, ga je graag met hen de ring voor nog een ronde, en je zo keer op keer te laten verbluffen en verpletteren.
Lorna Shore bestaat (sinds eind 2021) uit leadgitarist Adam De Micco, drummer Austin Archey, slaggitarist Andrew O’Connor, bassist Michael Yager en zanger Will Ramos.
Fotografie: Johan Breij stagephoto.nl
Lorna Shore: Pain Remains