Anneleen Boehme

Anneleen Boehme wil zo veel mogelijk filmisch denken

De mix van klassiek en jazz was nooit de bedoeling geweest maar is gewoon ontstaan

Anneleen Boehme & Grand Picture Palace traden zondag 6 november op in Podium Azijnfabriek. Zij waren te gast bij de Muziekroute van November Music 2022. Anneleen heeft een jazz opleiding genoten en speelt op contrabas. Na haar optreden gaf zij een kort interview aan KLANKGAT. In februari 2019 trad LABtrio met Anneleen op in Jazz Factory. Lees hier dat verslag

Anneleen Boehme

Anneleen Boehme
Anneleen Boehme

KLANKGAT: Ik hoorde in het nummer Merlijn iets terug van Kapitein Zeppos. Klopt dat?
Anneleen Boehme: Oh, echt? Dat is niet de bedoeling, maar het is wel fijn dat je het er in hoort.

[Kapitein Zeppos is een Vlaamse jeugdserie uit de jaren ’60. Erg geliefd, ook vanwege de titelsong Living It Up van Bert Kaempfert, red.]

Ik moest er aan denken en heb het meteen genoteerd.
Leuk!

Dat was niet de bedoeling, zeg je.
Inderdaad maar wel fijn dat jij het zo oppakt. Ik probeer zoveel mogelijk filmisch te denken En als er dan  beelden van series of films opkomen waar bij dat zou kunnen passen dan is mijn doel wel geslaagd.

Anneleen Boehme
Anneleen Boehme & Grand Picture Palace

Ramallah. Toen ik het nummer hoorde, kwamen allerlei Arabische tinten in mij op. Dat was voordat jij de titel noemde van dat nummer. Waarom Ramallah?
Ik ben er ooit geweest om te gaan spelen en het heeft een diepe indruk achtergelaten. Ik wou dat emotioneel afwerken van die periode om daar te zijn. En het is beetje een ode aan die stad, van dat hele Palestina-Israel gedoe. Ik wou daar graag mijn ei over kwijt.


Het is een heel bijzondere mix die je maakt, jazz met klassieke muziek. En ik dacht bij mijzelf, dit kan alleen in Europa.

Ja, dat weet ik niet. Ik hoop dat het buiten de grenzen ook kan. Het is eigenlijk nooit de bedoeling geweest. Ik heb nooit gedacht, nu ga ik eens een keer jazz met klassieke muziek mixen. Ik wil gewoon vooral mijn eigen nummers doen met de instrumenten die ik leuk vind. En dat werden strijkers. En zo wordt het dan ineens klassiek. Mijn ouders zijn klassieke muzikanten. Ik kreeg dat allemaal mee. Het lijkt mij een logische stap in mijn leven om dat zo te mixen met elkaar.

Reageer