2000Motels

2000Motels eert Frank Zappa niet geheel vlekkeloos

Gevarieerde dwarsdoorsnede van immens groot oeuvre in Podium Azijnfabriek

Vrijdag 17 maart stond de Frank Zappa tributeband 2000Motels met hun ‘…plays Zappa’- tour in het Bossche Podium Azijnfabriek. Naar aanleiding van dit optreden heb ik een gesprek met drummer Karsten van Straten.

2000Motels

2000Motels
Karsten van Straten – ©Mickey Obo

‘De keuze om muziek van Frank Zappa te spelen komt voort uit pure liefhebberij. Wij als 2000Motels hebben plezier in het spelen van zijn muziek, en het publiek vindt het ook leuk, dus wij gaan er voorlopig nog wel mee door.’

Dat plezier was duidelijk te zien, afgelopen vrijdag. Na wat geluidsproblemen, werd vanaf ongeveer het derde nummer duidelijk wat jullie willen laten horen…
‘Door domme pech hebben we een te korte soundcheck gehad. Maar fijn om te horen dat onze geluidsvrouw het probleem vrij snel onder de duim had.’

… behalve dan het geluid van jullie zanger. Als hij zong, kwam het te hard en vervormd door, waardoor de rest van de band vrijwel onhoorbaar werd.
‘Het spijt me dit te moeten horen. Gerrit Eijkelboom is klassiek geschoold als zanger. Het zal toch aan de techniek gelegen hebben. Ik heb na andere optredens wel eens de opmerking gekregen dat hij te zacht zong.’

2000Motels
Gerrit Eijkelboom – ©Mickey Obo

Frank Zappa’s oeuvre is bepaald geen flauwekul, qua volume maar ook qua muzikaal vakmanschap. Hoe bepalen jullie de keus welke nummers of stukken te spelen?
‘We spelen met name de bekendere nummers. We gaan uit van onze eigen ‘beperking’. We willen wel een zo breed mogelijk scala aan Zappa’s muziek laten horen.’

Dat blijkt. Zo staan ‘Let’s Make The Water Turn Black’, van de Mothers Of Invention op jullie setlist, naast latere nummers als Baby Snakes.
‘Ons idee is, om voor zowel Zappa- afficionado’s, alsook mensen die zijn werk niet kennen te spelen. Daarom ligt de keuze op de wat makkelijkere nummers.’

En dat is dan ‘makkelijkere’ tussen dikke aanhalingstekens?
‘Ja. Ook in de nummers die wij doen, zitten muzikaal technisch uitdagende dingen, zoals complexe maatwisselingen.’

Dat is dan een kwestie van veel repeteren?
‘Wij repeteren elke maandagavond, week in week uit, om alles bij te houden. Een nummer als Zomby Woof heeft ons wel wat kruim gekost om onder de knie te krijgen. Ook tijdens corona zijn we, binnen de regelgeving, doorgegaan met repeteren. Om samen muziek te blijven maken, maar ook om goed beslagen ten ijs te komen, als we weer in zalen konden gaan spelen. Ondertussen hebben we 45 nummers waar we uit kunnen putten om een optreden samen te stellen.’

Tributeband

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dat 2000Motels een tributeband is, en geen kloon, blijkt uit de opstelling op het podium.

‘De keuze voor een Weissenborn akoustische gitaar (door bassist Achille Regazzoni bespeeld) geeft de band een wat country-achtig geluid. Dat is een bewuste keuze geweest, en werkt naar ons idee erg goed.’

De zang van zanger- toetsenist Robin Boer benaderde die van Ike Willis behoorlijk goed. Gitarist Jan van der Veen raakte aan het begin van het optreden een behoorlijke valse noot, maar daarna viel er genoeg te genieten van zijn solo’s. Rob Brons deed gedegen zijn werk vanachter z’n keyboard.

Valentina Bruno
Valentina Bruno – ©Mickey Obo

Valentina Bruno mocht vocaal nog flink schitteren, als in de toegift het up- tempo Broken Hearts Are For Assholes en I’m So Cute er uit knallen.

‘Vrijwel geen een van onze optredens heeft dezelfde setlist en in de Azijnfabriek wilden we nog even lekker energiek afsluiten.’

Aan het eind van het gesprek nodigt Karsten me uit om weer te komen kijken als 2000Motels weer in de buurt speelt. Wordt vervolgd dus. Moowèèèn.


Fotografie 2000Motels plays Zappa: Mickey Obo Photo

Anneleen Boehme

Anneleen Boehme wil zo veel mogelijk filmisch denken

De mix van klassiek en jazz was nooit de bedoeling geweest maar is gewoon ontstaan

Anneleen Boehme & Grand Picture Palace traden zondag 6 november op in Podium Azijnfabriek. Zij waren te gast bij de Muziekroute van November Music 2022. Anneleen heeft een jazz opleiding genoten en speelt op contrabas. Na haar optreden gaf zij een kort interview aan KLANKGAT. In februari 2019 trad LABtrio met Anneleen op in Jazz Factory. Lees hier dat verslag

Anneleen Boehme

Anneleen Boehme
Anneleen Boehme

KLANKGAT: Ik hoorde in het nummer Merlijn iets terug van Kapitein Zeppos. Klopt dat?
Anneleen Boehme: Oh, echt? Dat is niet de bedoeling, maar het is wel fijn dat je het er in hoort.

[Kapitein Zeppos is een Vlaamse jeugdserie uit de jaren ’60. Erg geliefd, ook vanwege de titelsong Living It Up van Bert Kaempfert, red.]

Ik moest er aan denken en heb het meteen genoteerd.
Leuk!

Dat was niet de bedoeling, zeg je.
Inderdaad maar wel fijn dat jij het zo oppakt. Ik probeer zoveel mogelijk filmisch te denken En als er dan  beelden van series of films opkomen waar bij dat zou kunnen passen dan is mijn doel wel geslaagd.

Anneleen Boehme
Anneleen Boehme & Grand Picture Palace

Ramallah. Toen ik het nummer hoorde, kwamen allerlei Arabische tinten in mij op. Dat was voordat jij de titel noemde van dat nummer. Waarom Ramallah?
Ik ben er ooit geweest om te gaan spelen en het heeft een diepe indruk achtergelaten. Ik wou dat emotioneel afwerken van die periode om daar te zijn. En het is beetje een ode aan die stad, van dat hele Palestina-Israel gedoe. Ik wou daar graag mijn ei over kwijt.


Het is een heel bijzondere mix die je maakt, jazz met klassieke muziek. En ik dacht bij mijzelf, dit kan alleen in Europa.

Ja, dat weet ik niet. Ik hoop dat het buiten de grenzen ook kan. Het is eigenlijk nooit de bedoeling geweest. Ik heb nooit gedacht, nu ga ik eens een keer jazz met klassieke muziek mixen. Ik wil gewoon vooral mijn eigen nummers doen met de instrumenten die ik leuk vind. En dat werden strijkers. En zo wordt het dan ineens klassiek. Mijn ouders zijn klassieke muzikanten. Ik kreeg dat allemaal mee. Het lijkt mij een logische stap in mijn leven om dat zo te mixen met elkaar.