Na het optreden in de Knillispoort, tijdens Popronde Den Bosch, sprak ik zanger/gitarist Jesse Koch en toetsenist Martin Scheppink van The Silverfaces voor een interview. We liepen de hoek om en gingen bij een standbeeld zitten, op een trap aan het water. Tussen wat zwervers begonnen we het interview.
KLANKGAT:Hoe kennen jullie elkaar?
Martin Scheppink: ‘‘We kennen elkaar van de Herman Brood Academie eigenlijk. Ik moet er wel bij zeggen dat we daar niet zijn begonnen als band. Dat was pas in een zomervakantie daarna.
Waar komt de naam ‘The Silverfaces’ vandaan?
Jesse Koch: ‘Aaaaah dat is een leuke vraag. In elk geval niet de gitaarversterkers, dat denken veel mensen.’
Martin: ‘Het echte verhaal is eigenlijk zo. In de beginfase, tijdens de campagne van een of ander lingeriemerk, hadden we elke week de nieuwe poster van Sylvie Meis in de oefenruimte hangen. We dachten eerst nog aan ‘Sylvie’, maarja dat werkt als bandnaam ook niet.’
Jesse: ‘We zijn daar een beetje verder op gaan denken. Één van ons, ik weet niet meer wie, kwam met ‘The Silverfaces’ en toen waren alle domeinnamen vrij.’
Hoe zijn jullie begonnen met muziek maken?
Martin: ‘Ik was zes toen ik begon met piano spelen, wel uit vrije wil’
Jesse: ‘Ik ben eigenlijk vrij laat begonnen. Ik was eerst helemaal into hiphop en R&B. Ik was fan van Chris Brown, Usher, Justin Timberlake enzo, en ik zat op street dance. Toen ging ik skateboarden en toen draaide mijn muzieksmaak om, ik ging heel veel punk luisteren.
Op een gegeven moment ging ik ook gitaarspelen, mijn moeder had me die riff van Herman Brood geleerd van ‘Saturday Night’. Ik belandde in wat punkbandjes en op latere leeftijd begon ik meer naar Jack White, Led Zeppelin en Jimi Hendrix te luisteren, die classic dingen. Dat heeft me toen ook wel gevormd voor en tijdens de Herman Brood Academie.
Hoe zijn jullie op Bevrijdingsfestival Den Bosch terecht gekomen?
Martin: ‘We speelden in een onderdeel van de Willlem Twee, hier in Den Bosch. De Toonzaal heette het. Daar was volgens mij de programmeur van Bevrijdingsfestival Den Bosch en die had ons toen geboekt.
Jesse: ‘Dat was echt een hele leuke show trouwens.’
‘Daar haak ik op in, want ik wilde ook vragen wat de leukste show is die jullie gespeeld hebben?’
Martin: ‘Ja ik vond Bevrijdingsfestival Den Bosch toen in elk geval heel gaaf, met Javier [de bassist, red.] er ook nog niet heel lang bij.’
Jesse: ‘Pfoee dat vind ik een hele moeilijke, want heel veel shows zijn leuk. Voor mij is er in elk geval wel een verschil tussen een show die goed gaat en een show die ik heel leuk vind. Het perfecte is natuurlijk als dat allebei heel goed zit. Maar laatst in Roermond bijvoorbeeld, ook voor Popronde, speelden we heel lekker, het geluid was goed en we zaten er allemaal lekker in, maar dat was voor maar dertig man ongeveer in een kroeg. We hebben ook op Lowlands gespeeld, en dat is echt zo’n mijlpaal, maar dat heeft waarschijnlijk ook veel spanning met zich meegebracht, waardoor ik me niet echt goed herinner hoe leuk ik het vond.’
Hoe hebben jullie je voorbereid op Popronde?
Martin: ‘Vooral eigenlijk mentaal voorbereiden op downgraden, zeg maar dat je ervan uit gaat dat alles kut is. Omdat je met Popronde niet echt weet wat je kan verwachten. We zorgden dat we als band gewoon goed in balans konden spelen, zodat alleen de zang uitversterkt hoeft te worden. Je bent gewend aan shows waar je goed ontvangen wordt, waar goed geluid is en waar een backstage is. Met Popronde kan je daar niet vanuit gaan.’
Kunnen jullie iets vertellen over waar jullie nu mee bezig zijn?
Martin: ‘Ergens in de komende maanden komt een nieuwe single uit. Ook is er een nieuwe EP af, maar wanneer die uitkomt laten we nog even in het midden. En er is een clip af van de komende single, dus die krijg je ook om je oren geslingerd.’
Hoe komen jullie tot nummers, wie schrijft?
Martin: ‘Jesse en ik vooral eigenlijk. Vaak is er een orgelriff of refrein, dat werken we dan uit.’
Jesse: ‘Ja klopt vaak gaat het zo. Soms gebeurt het ook dat ik iets al helemaal af heb, ook met andere instrumenten. Dan gooi ik het in de groep met de vraag of ze hier iets mee kunnen. Dus dat verschilt’
Welke artiesten/bands vinden julllie vet in Nederland?
Jesse: ‘Ja dat is moeilijk. Veel artiesten kennen we ook persoonlijk, dus dan is het lastig om echt een soort idool te hebben.
Martin: Ik denk dat veel gasten ook dezelfde inspiratiebronnen als ons hebben, en dat dat al een soort connectie maakt.’
Wat willen jullie zelf nog kwijt?
Martin: ‘Dat we op de achtergrond hard bezig zijn, en dat er dus veel dingen aankomen.’
De foto’s zijn gemaakt bij een eerder optreden van The Silverfaces in de foyer van Willem Twee concertzaal in Den Bosch.