Nergens wordt ook maar gesuggereerd dat Electric Callboy een ‘serieuze’ band zou zijn. Deze mannen komen om plezier te maken en dat doen ze met hun eigen aanstekelijke mix van rave, happy hardcore, nu metal. En Rock Circus weet dat op waarde te schatten.
Electric Callboy
The Rock Circus beleeft dit jaar zijn première in de Bossche Brabanthallen. Drie dagen lang een indoor festival voor de rockende en headbangende medemens. Sfeervol aangekleed, als sta je in een echte ‘big top’-tent, met een gevarieerd aanbod van bands binnen de ruime kaders van rock en metal.
Maar aan alle goede dingen komt een eind, en zo ook aan dit Rock Circus. En als je dan toch moet afsluiten, dan maar goed. Dus Electric Callboy maar geprogrammeerd.
Ik kom ogen en oren te kort tijdens de set van deze zes Duitse muzikanten. Op papier een ‘metalcore’ band, alsook ‘electronicore’, live een meeslepende mengeling van ‘core’- in welke vorm dan ook – en lekker foute dansmuziek. Ik weet niet of ik de eerste ben die de grap maakt, maar naar mijn idee zou Eclectic Callboy een betere bandnaam zijn.
Schaamteloze combinaties
Ik rol van de ene verbazing in de andere door de schaamteloze combinaties die hier bedacht zijn. Every Time We Touch (Cascada) wordt de eerste maten naadloos gecoverd, tot de grunt en hakkende gitaren invallen. Ergens in de set komt Darudes’ Sandstorm voorbij, een enorme kneiter van een danshit, waar de drummer van Electric Callboy een sterke solo overheen legt.
Of dat ene nummer dat begint als een schlager (Du bist wie ein Hurrikan), dat via een jaren ’90- bruggetje uitmondt in een bruut staaltje metal, grunts en dubbele bass en al. En dan is er ook nog ruimte voor een a capella gezongen (en door het publiek meegebrulde) ‘Let It Go’ uit Disneys Frozen.
Mocht er een smaakpolitie bestaan voor de metalwereld, Electric Callboy zou zes keer levenslang krijgen. En terecht, want wie verzint er nu een tekst als ‘I’m a spaceman, got a rocket on my back, spaceman, oh I’m raving like a maniac’? Puberaler dan dat wordt het niet.
En toch… En toch? En toch komt Callboy er mee weg. Er wordt nergens ook maar gesuggereerd dat dit een ‘serieuze’ band zou zijn. Deze mannen komen om plezier te maken en dat doen ze met hun eigen aanstekelijke mix van rave, happy hardcore, nu metal en weet ik veel wat voor ongelooflijke combinaties nog meer.
En Rock Circus weet dat op waarde te schatten. Als ik glimlachend het circus verlaat, staat het grootste deel van het publiek lekker een feestje te vieren.
Fotografie: Johan Breij.nl
Bezetting Electric Callboy: Kevin Ratajczak – zang (grunts)/keyboards, Nico Sallach – zang(grunts), Daniel “Danskimo” Haniß – leadgitaar, Pascal Schillo – slaggitaar/achtergrondzang, Daniel Klossek – bas/achtergrondzang, David-Karl Friedrich – drums
TEKKNO