Yungblud, aka Dominic Harisson is flink bezig aan een opmars. Sinds vorig jaar zijn debuut verscheen stromen de boekingen binnen. En met de buzz rondom zijn persoon en zijn social media, lijkt het slechts een kwestie van tijd voor een tent als deze veel te klein is voor hem en zijn band.
Phoenix
Aangekomen in de Phoenix tref ik dan niet wat ik had verwacht. Verrassend is de tent slechts halfvol. En aan het publiek zie je wel wat de doelgroep is van deze jonge zanger uit Doncaster, namelijk de Youtube generatie die met zijn allen verantwoordelijk zijn voor zijn miljoenen views.
Wat ook meteen opvalt is de bezetting op het podium. Slechts één gitarist en een drummer en zelf loopt Yungblud met een tamboerijn in zijn hand. Het lijkt allemaal niet zoveel om het lijf te hebben. Ook als je ziet hoe ze zijn gekleed. De rode en zwarte streepjestrui van Dominic lijkt zo te zijn gejat van Kurt Cobain en ook over alle details bij de anderen is veel nagedacht.
Wervelwind
Maar als ze eenmaal beginnen met spelen, springt de vlam in de pan en wordt het duidelijk met wat voor een wervelwind we te maken hebben. De groep maakt veel herrie met zijn drieën en dat slaat direct over op het publiek dat vrolijk meeschreeuwt en springt. De puree van stijlen (ska, hiphop en punk) die wordt gebracht valt dan nergens in een hokje te plaatsen, de aanwezige jongeren vinden het allemaal schitterend.
Dat heeft natuurlijk alles te maken met de energie van de frontman. Als een kind in de speeltuin fladdert hij het hele podium over, spuugt hij zijn teksten uit en vergeet hij niet om de tent aan te zetten tot meedoen.
Yungblud mag dan niet vernieuwend zijn, de overgave waarmee het allemaal wordt gebracht, zorgt wel dat het publiek een heerlijke tijd heeft en hij oogst dan ook met gepaste trots het applaus.
cover foto: Coen van Tartwijk