De Bossche trots op hardcore gebied No Way mag het nieuwe seizoen van Willem Twee’s Heavy Hangout opluisteren. In datzelfde genre volgt de Antwerpse band Toxic Shock daarna, toch voor de derde keer alweer op een bühne van de Bossche muziekscene.
Kleine Bossche Platenbeurs
Zondagmiddag 3 september. Het is warm en zonnig als ik naar de stad fiets. Ik ben mooi op tijd om eerst op de Kleine Bossche Platenbeurs door de bakken te struinen, voor ik doorga naar de Willem Twee.
Bijna meteen al vind ik iets waar ik blij van wordt. De middag kan eigenlijk al niet meer stuk. Nog wat meer spitten levert me de ene verbazing na de andere. Hardcoreplaten waar je vroeger drie knaken voor neerlegde bij je platenboer, staan hier voor het tienvoudige en meer. Tsja.
Met een tasje vinyl ga ik door naar de Boschdijkstraat, waar het nieuwe seizoen van Willem Twee’s Heavy Hangout vanmiddag opent.
No Way
De eerste band van vandaag No Way is Bossche hardcore, in de traditie van Amerikaanse straight edge- bands van begin jaren tachtig. Straight edge houdt in dat men niet rookt, drinkt en meestal vegetariër danwel veganist is. Al naar gelang hoe streng men zelf in de leer is natuurlijk.
No Way bestaat uit vier piepjonge gasten die met veel energie en overtuiging hun set spelen. Na een valse start, door wat technische problemen, spelen ze een redelijk strakke pot hardcore. Er zijn een paar kleine foutjes te horen, maar de gunfactor is groot. Tof dat deze jongens het stokje overnemen en er zo weer een nieuwe lichting hardcore staat te drammen om van zich te laten horen.
No Way sluit hun set af met de Undertones ‘classic’ Teenage Kicks. Eerder meen ik invloeden van Suicidal Tendencies en Minor Threat (tnx Jan Hein) te horen. Als toegift neemt de zanger de bas over van de bassist en uisluiten ze dit optreden als trio af, waarbij de bassist vrij is om met een aantal vrienden en fans nog even lekker voor het podium te pogoën en slamdancen.
Toxic Shock
Antwerpenaren Toxic Shock mogen nu laten zien waar ze goed in zijn. No nonsense hardcore, met een vleugje thrashmetal, daar zijn ze goed in.
Er is duidelijk te horen dat dit vijftal al wat jaren samen speelt. Alles klinkt als een klok. Strak, gedegen, snel, en nummers met een eigen smoel. De samenzang tussen zanger en zanger- gitarist is fel, de drummer vindt in alle snelheid toch ruimte voor wat creatieve ‘fills’, de leadgitarist soleert goed en goed gedoseerd, en onderwijl staat de bassist schijnbaar stoïcijns zijn partijen te pompen.
Toxic Shock staat nu voor de derde keer in Den Bosch, en weer spelen ze voor alles wat ze waard zijn, ze gaan werkelijk voluit. En, zoals ze wellicht in Antwerpen zouden zeggen, ‘meer moet dat niet zijn’. Hulde aan deze vijf heren, met hun uitgekiende mix van thrash en (New York-) hardcore.
Fotografie: Brigitte Mulders Fotografie