Anvil

The story of Anvil gewoon live in Willem Twee poppodium

Je heerlijk opwarmen met metal en niks anders dan metal op zondagmiddag concerten

We Are Anvil from Canada and We Play F**king Heavy Metal and we like it, de legendarische opener van Lips. Met support van HARSH en DJ Michelfromhell gaan we terug in de tijd.

Anvil

Anvil
Anvil – Lips

In verband met het inmiddels beruchte virus is support act Ramayan niet in staat af te reizen naar Den Bosch en zal DJ Michelfromhell de bezoekers vanaf 15:00 opwarmen met Metal en niks anders dan Metal en doet dat met verve. Rond de klok van 16:00 is het de beurt aan de andere support act uit Parijs genaamd HARSH. Het valt mij op dat het al behoorlijk druk is in Willem Twee poppodium en het publiek bestaat vooral uit oude lichting metalheads. Die komen echt voor Anvil.

HARSH

Anvil
HARSH

Er lopen wel wat jongeren rond en wellicht komen die voor de jongens van HARSH, want die zijn ook alle begin twintig. Als je de muziek hoort, zou je dat niet zeggen want die komt regelrecht uit de tachtiger jaren, met spandex broek en lange haren. Het is best een leuke opwarmer die doet denken aan Mötley Crüe en Skid Row. Eigenzinnigheid is wel ver te zoeken, maar het publiek reageert goed op de band en deze krijgt dan ook keurig applaus uit de zaal. Enig smetje is de cover Born To Be Wild van Steppenwolf, want dat voegt niks toe en de band kan dan ook beter eigen werk promoten zoals ze eerder deden met een nieuw nummer.

Pauze

Anvil
Lips tussen het publiek

Na een korte pauze is het zover, Anvil betreedt het podium en start gelijk met de opener van hun album Metal on Metal (een klassieker in zijn soort) namelijk March of the Crabs. Lips (Steve Kudlow) springt direct het publiek in en dat eet dan ook vanaf het begin uit zijn hand. Na deze opener gaat Anvil verder met 666. Het plezier spat er van af en Lips meldt dat hij zijn verjaardag aan het vieren is omdat hij om twaalf uur de leeftijd van 64 bereikt.

Anvil
Chris Robertson

Dan komt een oudje langs van het debuut album Hard’n’Heavy, Oh Baby, welke gevolgd wordt door Legal at Last van het gelijknamige nieuwe album (nummer 18!). Na Nebreska vertelt Lips dat het allemaal begon met Elvis de pelvis (zijn woorden) en Chuck Berry en zet Anvil Bad Ass Rock ’n Roll in, gevolgd door Wind Assasin van Forged in Fire.

Lemmy

Anvil
Lips over Lemmy

Lips vertelt dat hij in 1983 in een hotelkamer met Lemmy (Motörhead) verbleef en daarna pas begreep waarom het album No sleep ‘til Hammersmith van Motörhead zo genoemd is. Hun manager kwam namelijk de kamer binnen en riep ‘jullie moeten naar de gig’, waarop Lemmy zei: “Nu al?” Bleek dat ze al 48 uur op de kamer waren met alle beruchte versnaperingen binnen handbereik. Het publiek kwam niet meer bij en het is even alsof we bij een stand up comedian show zijn. Free as the Wind wordt dan ook aan Lemmy opgedragen.

Na On Fire en Thirteen begint men met knaller van format Mothra van Metal on Metal inclusief de beroemde vibrator solo van Lips. Bitch in the Box, Swing Thing ( inclusief drum solo van Rob Reiner). I Am Alive en afsluiter Metal on Metal worden nog gespeeld en dan is het over….. Nee natuurlijk niet!
Het publiek scandeert Anvil, Anvil, Anvil en komt terug voor twee toegiften, namelijk Forced in Fire en Running. Bij laatstgenoemde zijn Lips en Chris ook daadwerkelijk een ren wedstrijd aan het voeren op het podium, welke hilarisch is. Anvil kwam zag en overwon dat is duidelijk. Het publiek ging uit zijn dak.

Lips is de vriendelijkheid zelve (sprekend zoals in de film The story of Anvil) en loopt constant met een glimlach op het gezicht rond. Geweldig om te zien. En natuurlijk is het soms op het randje, loopt een drumbreak wat minder strak, maar wat zal het. We hebben het hier wel over f**ing Anvil! The best metal band of all time!


Anvil:
Lips (Steve Kudlow)– Vocals, guitar
Rob Reiner- Drums
Chris Robertson – bass, backing vocals

HARSH:
Albert Arnold- vocals, guitar
Severin- guitar backing vocals
Julien- bass
Leo- drums, backing vocals

Dj MichelFromHell:
Michel Steenbekkers