In the Woods

The Foreshadowing, In The Woods en Saturnus

Geweldige progressieve doom package op een druilerige Halloween in Willem Twee poppodium

Heavy Hangout presenteert Progressieve Doom en Doom van The Foreshadowing, In The Woods en Saturnus in Willem Twee in Den Bosch, passend bij het druilerige weer en aanstaande Halloween.

In the Woods
The Foreshadowing – ©Marcel Bruinshoofd

Door de verandering van aanvangstijd van maar liefst 1 uur vroeger dan op mijn kaartje vermeld, mis ik helaas de eerste band The Foreshadowing uit Italië. Naar het schijnt was het een gedegen optreden van deze rock/doom band en hebben de heren hun zojuist verschenen EP Forsaken prima gepromoot. Volgende keer ben ik erbij.

In the Woods

In the Woods
In the Woods – ©Marcel Bruinshoofd

Deze avond is sowieso al memorabel omdat dit het eerste rock/metal concert van mijn vriendin betreft. Andere concerten waren toch echt van een ander kaliber, maar weldra zal zij meegevoerd worden door de melancholische progressieve klanken van In the Woods afkomstig uit Noorwegen.

Klokslag 20.30 beginnen deze pioniers in een redelijk gevulde Willem Twee met hun progressieve black/doom metal set. Ontstaan in 1991 draait In the Woods al even mee. Ze hebben wel een hele lange pauze gehad van maar liefst 15 jaar.

Fjellestad
Fjellestad – ©Marcel Bruinshoofd

Sinds 2016 zijn ze weer aan het spelen en hebben vorig jaar het derde album sinds de heroprichting uitgebracht, genaamd Diversum. Hierop is ook de nieuwe zanger Fjellestad te horen. De muziek van In the Woods is hierop een stuk toegankelijker dan de avantgardistische black metal van de eerste albums.

Maar de opening is juist een oudje van Heart of Ages uit 1995, namelijk het titelnummer. En dat is lekker en precies waar ik op gehoopt had, het geluid is prima in balans (de laatste keren dat ik in de Grote Zaal van W2 was, is het geluid sowieso goed te noemen, complimenten).

Heavy Hangout
lekker slepend – ©Marcel Bruinshoofd

Dat is zeker duidelijk bij We Sinful Converse van het laatste album Diversum. The Coward’s Way is hiervan ook afkomstig en is lekker slepend met een catchy refrein. Empty Streets van Cease The Day is dan weer progressiever en avontuurlijker.

Fjellestad kan wel echt een potje zingen zeg, clean, grunts en screams echt een aanwinst. Lol heeft hij ook samen met gitarist Kare Andre zoals regelmatig te zien is. Als hij 299796 km/s aankondigt van klassieker Omnio is de publieksreactie groot. Duidelijk een favoriet.

In the Woods
geweldig optreden – ©Marcel Bruinshoofd

Met In the Woods als laatste nummer komt er een eind aan dit geweldige optreden met veel oud werk waar ik persoonlijk wel blij mee ben…

Saturnus

Saturnus
Saturnus – ©Marcel Bruinshoofd

Na een korte pauze is het de beurt aan Saturnus uit Denemarken. Saturnus bestaat ongeveer net zo lang als In the Woods en heeft recent een nieuw album uitgebracht genaamd The Storm Within. Deze melodic doom/death metal band heeft met het album Veronika Decides to Die ook een semi-klassieker in het genre op haar naam staan.

Wat opvalt is dat Saturnus met een live keyboard speler speelt en dat is oudgediende Mika en dat is toch wel een aanwinst. Live in plaats van uit een doosje, te gek!

Saturnus
Mika live keyboard speler – ©Marcel Bruinshoofd

Saturnus opent met titelnummer The Storm Within met heerlijk piano spel van Mika, melancholisch en slepend en daar houden wij van. Zanger/oprichter Thomas heeft een hele diepe zware grunt die perfect past bij deze slepende doom.

Hierna volgt Empty Handed van het album Martyre. Dit nummer doet me heel erg aan Paradise Lost denken ten tijden van Icon. Misschien net iets te veel maar het is wel erg lekker hoor.

Saturnus
solide en strak – ©Marcel Bruinshoofd

De twee gitaristen spelen solide en strak en niets wijst erop dat zij pas sinds 2020 deel uitmaken van de band, de hele band speelt strak en solide, top geluid en presentatie. Met Closing The Circle komt het album The Storm Within weer aan bod. Ik zeg check dit sterke album maar eens, zeker de moeite waard.

A Father’s Providence van Saturn in Ascension is wat meer uptempo en hierin gebruikt Thomas ook zijn meer pratende/verhalende stem en dit zorgt voor een lekkere variatie. Vervolgens bedankt hij de andere bands en maakt even duidelijk waar de Vikingen vandaan komen.

De Denen hebben de Noorse Vikingen gemaakt en weldra gaan ze dat doen met de Spanjaarden en Engelsen, doelend op de twee gitaristen die respectievelijk uit Spanje en Engeland komen.

Vikingen
meer uptempo – ©Marcel Bruinshoofd

Dan over naar Breath New Life van het laatste album een lekkere headbanger, gevolgd door het trage Forest of Insomnia. Na Truth en The Calling word het volgende nummer opgedragen aan Pascal Vervest die vorig jaar tragisch om het leven kwam bij een tramongeluk in Rotterdam. En wel het wonderschone I Long van Veronika Decides to Die. Na een welgemeend Thank You naar het publiek volgt het laatste nummer Christ Goodbye van debuut Paradise Belongs To You.

headbanging
headbanging – ©Marcel Bruinshoofd

Zo dit was even een geslaagde avond. Twee geweldige Doom Metal bands die vol enthousiasme de treurigheid en emotionele klanken de zaal in slingerden. Zowat al hun releases kwamen aan bod, mijn vriendin die het toch wel erg leuk vond en de altijd gezellige sfeer in Willem Twee Poppodium. Beter gaat het niet worden, tot de volgende ..


Fotografie: Marcel Bruinshoofd

In the Woods: Landed (2023)

 

Saturnus: The Storm Within (2023)

 

The Foreshadoowing: Forsaken Songs (2023)

De Staat

De Staat zet Paaspop even zonder stroom

De band maakt zijn live-reputatie helemaal waar en breekt uitpuilende Phoenix tent af

Phoenix staat voor herrijzenis, nou De Staat is herrezen en hoe. Zoveel energie dat de stroom het letterlijk en figuurlijk begeeft en een kwart van het terrein van Paaspop even donker is.

De Staat

De Staat
De Staat – ©Max Kneefel

De Phoenix tent is al afgeladen vol als ik aan kom lopen, ruim op tijd maar ik kan er nog net in voordat de tent gesloten wordt in verband met de drukte. Ik ben verbaasd dat De Staat zo immens populair blijkt hier op Paaspop.

Paaspop is het festival waarbij de bands bijna bijzaak lijken (de Early Bird tickets voor 2024 zijn bijvoorbeeld alweer direct uitverkocht, maar liefst 30.000 stuks!) zonder dat er een naam bekend is … Velen kopen een kaartje omdat het oh zo gezellig is, een soort traditie en inderdaad, ook ik zie veel bekenden.

De Staat
Phoenix stage – ©Max Kneefel

Biertje, kletsen en dansen. De echte muziekliefhebber zal hier wel rondlopen maar dat is zeker niet de hoofdmoot. Desondanks puilt de tent helemaal uit. Knap.

Met een hypnotiserend begin waarbij de stage van rood naar heel en blauw kleurt, zoals hun laatste wapenfeit Blue binnenkort uitkomt, dat met een climax de song Look At Me van album Red inluidt. Zanger Torre Florim staat centraal op het podium en iedereen moet zijn vizier op hem richten. Wat een lekkere opening en als ze gelijk Danger van album yellow inzetten, knalt de tent uit zijn voegen .

Torre Florim
Torre Florim – ©Max Kneefel

Met het lekkere Blues Is Dead (geniale songtitel) van het succesvolle album 0 gaat het verder. Hier blijkt de invloed van the Beastie Boys duidelijk en dat is ook geen geheim. Als ik daar wat Primus, New Order, Krautrock en ons eigen De Kraaien bij doe en met een scheutje psychedelica en rock samenbinden in de blender, dan heb je De Staat.

Na het lekkere input source select volgt het live debuut van single Running Backwards Into The Future, van het nog uit te komen album Blue, een wat rustiger aanstekelijk refrein en radio vriendelijk. De tent gaat los op de elektro beats van Who’s Gonna Be The GOAT?. Geweldig nummer waarbij de menigte zijn laatste energie nodig zal hebben, lekkah!

Het grappige Pikachu met zijn repeterende beat zorgt voor de nodige uitputting – en spierpijn the day after. Make Way For Passenger van succesalbum I_CON wordt uit volle borst mee gezongen. Wat een energie zowel van band als publiek.

Phoenix
live-reputatie – ©Max Kneefel

Uiteindelijk iets teveel want bij Head On The Block begeeft de power het en is alles plots pikkedonker. Het lijkt even bijna bij de show te horen maar al snel is duidelijk dat we toch echt een probleem met stroom hebben. Maar chapeau voor de organisatie want vijf minuten later knalt De Staat nog twee songs de tent in en sluit af met Kitty Kitty van album Bubblegum. De band maakt hun live-reputatie helemaal waar en is klaar voor het zomerfestival.

Ik vraag mij stiekem toch af wie van de bezoekers nu allemaal de platen van De Staat in de kast heeft staan … ik heb in ieder geval de limited edition Red, yellow, Blue 10”vinyl box al gepreorderd.

Aanrader!


Coverfoto De Staat: ©Max Kneefel

De Staat

Black Mirrors

Het goede geluid van Black Mirrors en The Answer

Support act had beter de hoofdact moeten zijn ook gezien de geweldige impact van Marcella Di Troia

Maakt de Belgische belofte, Black Mirrors, de reputatie waar? En rocken de mannen van The Answer na 7 jaar stilte vandaag in Willem Twee Poppodium nog steeds? Met een geweldig geluid en een goed gevulde zaal wordt deze regenachtige zondagmiddag toch nog zeer de moeite waard. De laatkomers en thuisblijvers hebben ongelijk.

Black Mirrors

Deze slideshow vereist JavaScript.

Om klokslag 1530 trapt Black Mirrors af in een nog halfgevulde Willem Twee, misschien is het het weer, of de nog onbekendheid van Black Mirrors, de kenners hebben de naam al lang in het vizier en zullen de band kennen van hun EP-funky Queen en debuut Look Into The Black Mirror. Vandaag wordt hun laatste wapenfeit gepromoot, Tomorrow Will Be Without Us. Van dat laatste album komt openingsnummer Snake Oil dan ook en wat meteen opvalt is hoe goed het geluid is.

Black Mirrors
Marcella Di Troia – ©Brigitte Mulders

Zelden vanaf de opener zo’n goed geluid gehoord, en wat is de band live goed, de zangeres Marcella Di Troia heeft een geweldige stem en de performance mag ik er ook zijn, zeg. Ondanks dat de zaal nog niet vol is, gaat men er helemaal voor, en de uithaal van…. Aan het einde is kippenvel. Het volgende nummer wordt aangekondigd in het Nederlands, maar aangezien de band uit Brussel komt en dus Franstalig is, zal de rest in het Engels zijn.

Lost in Dessert is een erg catchy song met swingende hooks en bij Günther Kimmich van het debuut album is duidelijk dat Queen of the Stone Age een van hun invloeden is. Lekker! De bas bij Anthropocene heeft even wat weg van Muse maar gaat verder in de lekker Stoner uptempo song. Dan vraagt Marcella of iedereen naar voren komt om samen te slowen op Tears to Share, als dit niet geïnspireerd is door Wicked Game van Chris Isaak….. die gebruikte alleen geen whammy pedaal die drummer Paul Moreau wel gebruikt in een erg lekkere solo.

Black Mirrors
Black Mirrors – ©Brigitte Mulders

Lay My Burden Down is dan weer een bluesy nummer wat terug in de tijd gaat. Na Through the Eyes of a Giant is het helaas al weer tijd voor het laatste nummer Burning Warrior. En wat een geweldig einde met lekker gitaarwerk en werkend naar een climax toe met bijpassende stroboscoop effecten. Hier had ik wel meer van willen horen. Black Mirrors is een goed ingespeelde female fronted live band met een geweldige zangeres en muzikaal klopt het. Als ze weer in de buurt zijn zeker kijken en luisteren!

The Answer

The Answer
The Answer – ©Brigitte Mulders

Na een korte ombouw is het tijd voor The Answer, na een soort van intro van de song Blowin’ in the Wind van Bob Dylan, trapt de band af met Keep Believing. Een oudje en weer valt het geweldige geluid op. Complimenten voor de sound, guys (en de set van Willem Twee natuurlijk). Daarna volgt Blood Brother de eerste single van het net uitgekomen album Sundowners. Tonight is dan weer van Every Day Demons uit 2010, gevolgd door de kersverse single Oh Cherry.

The Answer
Willem Twee matinee – ©Brigitte Mulders

Under the Sky is weer wat ouder namelijk uit 2006 het jaar waarin The Answer support was van Deep Purple. De band heeft sowieso vette supports gedaan onder andere Whitesnake, Paul Rodgers, Aerosmith, The Rolling Stones en zelfs twee jaar als support voor AC/DC. Ook Jimmy Page – Led Zeppelin –  schijnt fan te zijn. Ik kan me die supports voorstellen want The Answer luistert lekker weg, heerlijk op de achtergrond. Ik betrap mijzelf ook op enige afleiding, de aandachtsboog blijft niet gespannen. Het is allemaal super professioneel.

The Answer
Cormac Neeson – ©Brigitte Mulders

Cormac Neeson is een geweldige zanger, de muzikanten zijn uiterst kundig en met name gitarist Paul Mahon blinkt uit met zijn zeer goede spel. Toch mis ik het authentieke en lijkt het alsof het allemaal al eens voorbij is gekomen. Je hoort de bands waarmee ze gespeeld hebben zeker terug en een band als The Black Crowes komt ook regelmatig in mij op.

Het nieuwe album wordt wel bijna helemaal gespeeld en voor Livin’ On The Line wordt er op zijn Iers geproost. Slainte! De band komt per slot van rekening uit Ierland en eindigt met Preachin’ van debuut Rise.

Een lekker optreden maar voor mij is Black Mirrors de winnaar van vandaag en zie ik graag als hoofdact de volgende keer in Willem Twee. Ik zeg, check hun nieuwe album en ga het met eigen oren en ogen aanschouwen.



Fotografie: Brigitte Mulders

BLACK MIRRORS
The Answer rock

Ronnie James Dio The Memorial Concert

Ronnie James Dio even in ons midden in Willem Twee

Dio, Black Sabbath, Rainbow het komt allemaal voorbij door een Superband van eigen bodem

Ronnie James Dio is even in ons midden in het Willem Twee Poppodium in Den Bosch zondag 15 januari. Dio, Black Sabbath, Rainbow het komt allemaal voorbij door een Superband van eigen bodem! Tweeënhalf jaar heeft het maar liefst geduurd maar vandaag gaat het toch echt gebeuren! Ronnie James Dio – The Memorial concert.

Ronnie James Dio – The Memorial concert
Ronnie James Dio
Ronnie James Dio – The Memorial Concert

De top van de Nederlandse hardrock en metal heeft zich verenigd om Ronnie James Dio een passend eerbetoon te geven doormiddel van een korte Memorial tour, omdat Ronnie James Dio alweer tien jaar van ons is heen gegaan.

Intro

Ronnie James Dio
Tarot Woman

Klokslag 16.00 hoor ik het intro van Tarot Woman van Rainbow en begint de band in een lekkere volle W2. Ronnie James Dio is natuurlijk bekend van meerdere projecten waarbij, waarschijnlijk dankzij de kleine grootse man, Rainbow wel de meest memorabele is. Een lekkere start. Gelijk gevolgd door jawel Rainbow, A Light in the Black. De zang van John Jaycee Cuijpers (Ayreon en Praying Mantis) benaderd die van Ronnie James Dio akelig dicht en met de klasse gitarist Menno Gootjes (bekend van Focus) hebben we gelijk een eerste hoogtepunt te pakken, man man dit belooft wat. Het zaalgeluid is goed in balans, de gitaren zouden iets meer up front mogen tijdens de solo’s maar verder alleen genieten.

Met Neon Knights van Black Sabbath komt een andere grote band aan bod waar Ronnie James Dio legendarische albums mee gemaakt heeft, maar ook zijn eigen band Dio komt aan bod doormiddel van de rock anthem We Rock, waarbij de zaal ook luid mee zingt.

Bij Children of the Sea van Black Sabbath neemt Lisette van den Berg (Scarlett Passion, Ayreon) de eerste leadzang voor haar rekeninning en wisselt af met John Jaycee, die in het Engels – er zijn veel mensen uit Ierland en Engeland aanwezig –  aankondigt dat er klassiekers en surprises gespeeld worden en zet Lady of the Lake in van Rainbow gevolgd door Don’t Talk to Strangers van Dio, waarbij Lisette en John de zang wederom af wisselen en het refrein samen zingen. De bridge is echt geweldig maar wat wil je met deze bezetting. Martijn Spierenburg (Within Temptation) start het intro van Egypt op zijn toetsen  afkomstig van succesalbum The Last in Line van Dio, een lekker slepend nummer en de zaal geniet, lekker!

The Memorial Concert
Catch the Rainbow

Catch the Rainbow van Rainbow zorgt voor een rustiger moment, Jullie zijn allemaal Rock ‘n’ Roll Children zegt John Jaycee en de band vervolgt met het gelijknamige nummer van Dio. Mob Rules van Black Sabbath volgt met Lisette op leads en wat een eigen sound heeft zij toch in haar stem, en een goede performance. Vervolgens een kippenvel moment als John Jaycee Holy Diver van Dio aankondigt, een nummer dat hijzelf heeft opgenomen voor zijn overleden zoontje dat vernoemd is naar Ronnie James Dio. Hij zingt, begeleid door Menno op akoestische gitaar, met zoveel gevoel en passie kippenvel dus.

De band blijft op de akoestische toer als Lisette het stokje overneemt en Sitting in a Dream van Deep Purple inzet, inderdaad een van de surprises. Het is weer tijd voor uptempo rockers met Stand Up and Shout van Dio, Heaven and Hell van Black Sabbath met een lekker bassende Johan van Stratum (Blind Guardian, VUUR, Ayreon) die sowieso een fijne basis legt met Stef Broks (textures). Het publiek zingt uit volle borst mee oo,ooh,oo,ooh, oo,ooh,oo ooooo. Bij Gates of Babylon van Rainbow blijkt maar weer hoe goed John Jaycee zingt en heeft Martijn een hoofdrol.

Remco Gootjes
Menno Gootjes

Het slepende Over And Over van Black Sabbath sleept lekker voort en bewijst dat zowel Ruud Jolie (Within Temptation) als Menno Gootjes klasse gitaristen zijn. Dan introduceert John Jacee de band , en iedereen krijgt een welverdiend applaus, als Remco dan de openings rif inzet van Man on a Sliver Mountain van Rainbow breekt er een snaar, maar dit zijn pro’s en in no time wisselt hij zijn Stratocaster voor een Les Paul en gaat het dak er compleet af. Stef Broks begint met een zo lijkt drumsolo aan het laatste nummer maar het loopt door in het intro van Stargazer.

Maar het laatste nummer is toch niet de laatste er volgen nog een aantal toegiften waaronder Kill the King van Rainbow, Rainbow in the Dark van Dio en Long Live Rock’n’roll . En dat was het deze middag tweeënhalf uur rock ‘n’ roll! Met de tape van het nummer Love is All (jawel ook gezongen door Ronnie James Dio) neemt de band helaas afscheid, en jazeker helaas want dit feest der herkenning had voor mij nog lang door mogen gaan. More please!


Ronnie James Dio- The memorial concert
Vocals: John Jaycee Cuijpers & Lisette van den Berg
Guitar: Ruud Jolie, Menno Gootjes
Bass: Johan Van Stratum
Keys: Martijn Spierenburg
Drum: Stef Broks

Arch Enemy

The European Siege Tour 2022 ft Behemoth en Arch Enemy

MAINSTAGE Brabanthallen in Den Bosch avond lang dé scene van metalpackage

Real F*cking Metal in Den Bosch in The European Siege Tour 2022 met Unto Others en Carcass in het voorprogramma van Behemoth en Arch Enemy. Wat een package van formaat in MAINSTAGE Brabanthallen!!!

The European Siege Tour 2022
Arch Enemy
The European Siege Tour 2022 MAINSTAGE – ©Kees Vos

Hoe geweldig is het om op de fiets in vijf minuten naar een geweldige metalpackage te gaan in MAINSTAGE Brabanthallen in Den Bosch. Mijn eerste ervaring met deze redelijk nieuwe zaal bij de Brabanthallen: prima locatie met genoeg parkeergelegenheid en dicht bij het station. De indeling van de zaal is goed en om 18:10 begint de eerste band en dat is voor de werkende mens op zaterdag een onmogelijke opgave.

Ik arriveer dan ook wat later maar kan nog net twee nummers van Unto Others meepikken. Deze ‘The cure meets The Cult‘ met een metal sausje komt op het grote podium nog niet helemaal tot zijn recht. Waarschijnlijk is het beter om de kleine zalen aan te doen. Op een plaat of online klinkt het wel lekker maar de show is een beetje saai.

European Siege Tour 2022
Carcass – ©Kees Vos

Na een korte ombouw volgt Carcass uit Liverpool, de band waar Michael Amott van hoofdact Arch Enemy ooit in begon. Het geluid is bar en boos en dat doet Carcass geen eer aan. Gaandeweg het optreden wordt het geluid wat beter maar het houdt niet over. De band speelt strak als altijd en de publieksreactie is dan ook meer dan oké. Carcass, onveranderlijk fijn maar dát geluid, dat is jammer…

Behemoth

Behemoth
Behemoth – ©Kees Vos

Dan is het tijd voor de Poolse deathmetalband Behemoth! Voor het podium hangt een groot wit doek waarop een video geprojecteerd wordt van het eerste nummer Post-God Nirvana van de nieuwe plaat Opvs Contra Natvram wat veel belooft; opbouwend naar de waanzinnige opener Ora Pro Nobis Lucifer van het geprezen album uit 2014 The Satanist. Met rook en vlammen en een mooi aangekleed podium is dit natuurlijk een aftrap van jewelste en is gelijk duidelijk waarom Behemoth een behoorlijke status in het metal landschap geniet.

Gevolgd door mijn favoriet van de nieuwe single, The Deathless Sun met geweldige koren waar het nummer mee opent. Wat mij opvalt en bevalt bij Behemoth is dat de nummers een duidelijke kop en staart hebben. Krachtig, sfeervol en gelukkig op dit nieuwe album wat meer van hun Black Metal roots terug. Naar mijn mening komt alles hier samen wat Behemoth uniek maakt. De professionaliteit spat ervan af.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Met Ov Fire and the Void van het album Evangelion gaat de band door op deze kruistocht, met lekker slepende stukken, de ‘Depeche Mode van blackened death’. Hierna gevolgd door het snelle nieuwe nummer The Becoming Eternal en gelijk door met Conquer All van het album Demigod. De samenzang van de heren is razendsnel en raast als een bezetene. Als je al niet om was dan ben je dat nu!

Muzikaal staat het als een huis en de band gaat er helemaal voor. Respect. Zeker in het snelle Daimonos valt op hoe strak de band staat te musiceren. Het rustpuntje in de vorm van Bartzabel  van het album I Loved You at Your Darkest is lekker, waarbij de band veelvuldig contact zoekt met het publiek. Nergal (zang & gitaar) draagt hierbij zijn toepasselijke mijter.

Behemoth
Nergal – ©Kees Vos

Behemoth vervolgt met het dragende Off To War! en Nergal heeft het nog over de situatie in de wereld. Blow Your Trumpets Gabriel van The Satanist is gewoonweg kippenvel. Met Vervs Chrisvs van het nieuwe album komt er een einde aan dit waanzinnige optreden. Lang geleden dat ik zo onder de indruk ben en de status van Behemoth is meer dan terecht. Graag snel weer terug. Dan ben ik er weer bij!

Arch Enemy

Arch Enemy
Alissa White-Gluz – ©Kees Vos

Vervolgens is het de beurt aan Arch Enemy uit Zweden. Een hele opgave om Behemoth te overtreffen, maar Arch Enemy heeft natuurlijk ook een nieuw album op zak genaamd Deceivers. Ze trappen af met het gelijknamige nummer. Het geluid is goed en direct wordt het publiek erbij betrokken Deceivers zet direct de toon voor een goed uur lekkere melodieuzere death metal met geweldig gitaarspel. Maar wat wil je ook met twee klasse gitaristen in de gelederen: Michael Amott (vroeger nog in Carcass) en gitaargod Jeff Loomis (onder andere Nevermore)

Deze slideshow vereist JavaScript.

Met War Eternal van het gelijknamige album raast de band door naar een oudje genaamd Ravenous van Wages of Sin met een lekker refrein, gevolgd door In the Eye of the Storm en House of Mirrors van het nieuwe album met een voor Arch Enemy kenmerkend refrein.
Arch Enemy is op een bepaalde manier behoorlijk toegankelijk ondanks de grunts van de Canadese Alissa White-Gluz en het blijft verbazend dat zij tussen de nummers door als een lieve dame klinkt maar dan, super vette grunts produceert!

Kees Vos
grunts – ©Kees Vos

Door naar My Apocalypse van Doomsday Machine, en het geweldige Dead Bury Their Dead van Wages of Sin. Wat een lekker nummer is dit toch. Het valt op dat beide gitaristen ook echt op dreef zijn. Ook de bas van Sharlee d’Angelo mag niet worden vergeten die samen met drummer Daniel een strakke ritmesectie neerzet.

Arch Enemy gaat verder met The Eagle Flies Alone van Will To Power. Under Black Flags We March van het album Khaos Legions is heerlijk slepend met geweldig twin-gitaarwerk van beide gitaristen. Met voor mij het lekkerste nummer van het nieuwe album namelijk Sunset over the Empire zijn we aan het einde gekomen van een toffe show dat afgesloten wordt met Snow Bound. Arch Enemy is zeer professioneel en laat zien waarom ze al zo lang meedraaien.

MAINSTAGE
MAINSTAGE Brabanthallen – ©Kees Vos

Wat een geweldige package vandaag in MAINSTAGE Brabanthallen, echt een toegevoegde waarde in concertland en ook nog eens in Den Bosch. Hopelijk volgen er nog velen! En ga de nieuwe albums van Behemoth en Arch Enemy zeker checken.


Behemoth
Arch Enemy


Met dank aan Century Media Records en MAINSTAGE Brabanthallen

Fotografie: Kees Vos

Headless Hunter

Headless Hunter, Daemorthan en Nephylim

Heavy Hangout in Willem Twee poppodium thrash till death or is it with Death?

Headless Hunter, Daemorthan en Nephylim staan in een sfeervolle Willem Twee, en voor degenen die er niet bij waren….jullie hebben wat gemist!

Headless Hunter
Headless Hunter
Headless Hunter

De jonge honden van Headless Hunter trappen vandaag af in Willem Twee Poppodium met een tokkelend basloopje dat overgaat in onvervalste thrash metal. Het is een feest van herkenning en al bij de tweede song doet het publiek enthousiast mee. ‘Hey, hey, hey’ scandeert de band en ze krijgt het publiek direct goed mee.

De muziek van Headless Hunter is het best te omschrijven als Thrash meets hardcore en de term Speedmetalcore lijkt mij een goede omschrijving. Met name de zang herinnert me aan bands als Pro-pain en Hatebreed maar ook aan bands als Discharge en Overkill.

Veel herkenning, niks nieuws maar wel lekker en dat vindt het publiek ook en al vroeg ontstaat er een heuse moshpit. Het is dan ook lekker druk en iedereen heeft er in. Lekker mee blèren en moshen, yeah!

Speciaal voor Bassist Kiko speelt Headless Hunter het nummer Kiko is stoned. en dat is net zo kort als de gemiddelde S.O.D song. Een lekkere opener.

Daemorthan
Daemorthan
Daemorthan

Ik ben zeer benieuwd naar de volgende band want dat is de band Daemorthan van onze eigen Michel Steenbekkers. Ik heb eerder Michel geïnterviewd en al het een en ander opgevangen van dit project en dat maakt nieuwsgierig.

Daemorthan opent zeer stevig met het nummer Shadow World, een lekker stevig agressief nummer met sneller dan snel dubbele bas van drummer Dennis. Wanneer de band is opgericht is duidelijk bij het tweede nummer Pandemic.
Mij valt op dat Daemorthan als een geoliede machine staat te spelen maar dit is toch echt de eerste gig. Respect!

De twee zeven snaar gitaristen Sjim en Ian en Michel op een vijf snaar Dingwall bas passen helemaal bij het moderne death geluid, want Daemorthan is bovenal modern wat de sound betreft.

Men beschrijft het als Thrash/Death met black invloeden, maar de black invloeden hoor ik niet echt terug. De mix is druk en kleine nuances gaan ietwat verloren, helaas. Al dit geweld is ook niet echt makkelijk voor de mixer. De death & trash daarentegen die is er wel degelijk, snel hard en meedogenloos, super agressief.

De grunt van Jack Is ook van de moderne variant en meermaals moet ik denken aan een band als Lamb of God, oude Soilwork en Behemoth. Geen flauwe bands natuurlijk.

Daemorthan
Daemorthan – Heavy Hangout

Als je dit in een mixer doet kom je aardig in de buurt bij het geluid van Daemorthan wellicht is NEO death Thrash een mooie term hiervoor… Jack spreekt het publiek nog toe, hoe gelukkig hij is dat ‘de kut corona voorbij is en we weer kunnen spelen’! En hoe fijn dat is blijkt vanavond wel, zowel publiek als band gaan helemaal los.

Bij het nummer Descending – een cover van Lamb of God – denk ik bij het intro aan Gojira, een lekkere vette song.  Bij Excavations doet het publiek mee op het slepende tussenstuk en is het tijd voor het laatste nummer Death Dance dat opgedragen word aan iedereen in de Oekraïne, een lekker staccato nummer met een tappende gitarist met melodie in het middenstuk.

Daemorthan laat een hele goede indruk achter hier in de Willem Twee. Laat die plaat maar snel komen.

Nephylim
Michel Steenbekkers
Nephylim

Dan is het tijd voor Nephylim dat in 2020 een geweldige plaat uitbracht (zie review) en vanavond gaan we dat eindelijk live zien. De band begint zoals op de plaat met intro Reminescence en dat loopt mooi door in Forsaken. Helaas laat de techniek hier een steekje vallen en heeft de gitarist geen geluid meer. Uit alle macht wordt er gezocht naar een oplossing en dat duurt wat langer. Jammer, maar het is live dus dat kan gebeuren.

De band lost het op door wat stukjes Iron Maiden en Judas Priest te spelen waarbij de zaal roept, SLAYER! Dus volgt er een stukje Slayer. Nephylim besluit dan toch om met één gitaar door te gaan en zet Eye of the storm in. Zoals ik heb begrepen was de gitarist van Daemorthan, Ian, uiteindelijk de reddende engel en kan de band halverwege deze song op volle kracht verder. Het publiek gaat helemaal uit zijn dak en de sfeer zit er direct weer goed in.

Nephylim
Nephylim – Tijn Bosters

De nieuwe zanger Tijn Bosters is echt een aanvulling. Bij mijn plaat recensie verwachtte ik ook een vooruitgang met zijn komst en dat blijkt. Met zijn diepe grunts maar ook screams is het een gevarieerder geheel. Tijn zei mij na afloop dat de band met de zang nog meer wil gaan experimenteren. Ben benieuwd. Ook bij Nephylim is de mix niet altijd top en gaan stukjes tweede stem en gitaar verloren, maar dat mag de pret niet drukken en bij de circle pit springt Tijn het publiek in en gaan band en publiek los.

Nephylim eindigt met Fractured Existence en dat is natuurlijk een geweldig nummer om de set af te sluiten.

Nadien is het erg druk bij de merchandise stand dus heeft Nephylim er weer nieuwe fans bij na dit geweldige spontane professionele optreden. Ben benieuwd naar de volgende stap in de carrière van de band.


Wat kunnen we toch trots zijn dat wij zulke bands in Den Bosch (Brabant) hebben, van internationale klasse en dat in de mooiste zaal van NL, met het leukste publiek. Meer van dit graag.

Bar Willem Twee poppodium
Bar Willem Twee poppodium

PS beste Willem Twee poppodium: graag willen wij metalheads ook contant munten kunnen kopen. Veel van ons zouden hier heel blij mee zijn (meermaals gehoord deze avond namelijk). Voor sommigen eigenlijk noodzaak, om nog maar niet te spreken over het “uitleggen” met vrienden, want dat gaat met pin al helemaal niet. Dus één muntmachine met cash betaling retour a.u.b.


Headless Hunter : Headless Hunter | Facebook
Daemorthan : Daemorthan | Facebook
Nephylim : Nephylim – Dutch Melodic Death

Scarlet Stories

Dubbele headline show Golden Caves & Scarlet Stories

Prog rock/metal geïnspireerd door heavy metal, soundtracks, doom en ambient

Willem Twee poppodium zet de bands Golden Caves en Scarlet Stories in een zogenaamde dubbele headline show. De bands vullen elkaar aan qua muziekgenre (progrock) en stage performance. Twee voor de prijs van een, dat is een aanbieding die je niet afslaat.

Golden Caves

Golden Caves
Golden Caves

Vanavond ben ik ‘fahsionable late’ zoals ze dat zo mooi zeggen. Tegen een last minute van Willem Twee daar zeg ik geen nee tegen. Haast gemaakt met krullen en stijlen maar heb het net niet gered en ik mis dan ook de eerste nummers van Golden Caves.
De zaal is redelijk gevuld als ik binnenkom en aan het applaus te horen zijn het allemaal liefhebbers. Dat maakt mij nieuwsgierig. Golden Caves komt uit Rotterdam en heeft al een award in de pocket voor Greatest Talent in de UK bij de progressive music awards. Dus dat belooft veel. Eindelijk kunnen ze nu hun tweede album Dysergy promoten en ze hebben er zin.

Het eerste nummer doet mij sterk denken aan Alex Henry Foster (check maar eens), de voordragende stem van Romy Ouwerkerk is fijn en haar looks doen mij denken aan Victoria van Maneskin. De band heeft ook wel een soort van poprandje in hun nummers verwerkt, een eigenzinnige mix die veel liefhebbers kan aanspreken.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wat mij daarna wel opvalt is dat de koortjes/samenzang helaas vanavond niet zuiver zijn en dat is jammer. Dit is echt wel iets waar ze aan moeten werken – of geen koortjes 😉  – want verder staat er een hele toffe band.

Golden Caves
Romy Ouwerkerk

Ik hoor vervolgens invloeden van The Gathering, tijden van het album How to Pleasure a Planet en bij Happy Dreams hoor ik zowaar een van mijn favorieten voorbijkomen namelijk: Anathema. Het repeterende heeft veel weg van deze band en dat is een compliment.

Veel variatie in stijlen, met slide gitaar blues, indie rock en pop. Ook techniek wordt niet geschuwd en de band start drie keer opnieuw met een nummer hierdoor, maar de charmante Romy vangt dat hartstikke leuk op en krijgt de zaal op de hand. In het nummer Somehow van het laatste album blijven de koren een probleem.

Een cover van Billie Eilish genaamd Ocean Ice verpakt in een Golden Caves sausje is best lekker. De afsluiter Keep Running is van hun debuutalbum Collision. Al bij al een fijn optreden en een goede reactie uit de zaal.

Golden Caves is een verfrissende band met een eigen aanpak die ik zeker zou checken zowel op plaat als live. Ik wil ook nog graag de lichtman speciaal vermelden. Wat een show maakt die zeg. Met zoveel passie en enthousiasme tilt hij de show naar internationale hoogte.

Scarlet Stories

Scarlet Stories
Scarlet Stories

Na een korte pauze is het tijd voor Scarlet Stories. Op 22-09-2019 hebben ze hier in Willem Twee hun debuutalbum Necrologies gepresenteerd en zijn zij medeverantwoordelijk voor het feit dat ik voor KLANKGAT recenseer. Mijn collega Johan Kramer heeft mij min of meer voor het blok gezet, haha. Lees zijn recensie.

De plaat is natuurlijk nog steeds actueel en voor veel luisteraars waarschijnlijk alleen maar gegroeid. Necrologies was toch wel het debuut van het jaar. Scarlet Stories trapt af met Vingt Mille Lieus Sous Les Mers en ik hoor vooral groei en volwassenheid. De diversiteit van Scarlet Stories is gelijk goed te horen in dit nummer van ruim 11 minuten.

De band speelt strak en de samenzang is spot on. Wat een stem heeft Lisette van den Berg toch, betoverend, mooi, zwoel, breekbaar, verhalend en haar uitstraling past daar goed bij, ingetogen en mysterieus. Dit is natuurlijk een visitekaartje eerste klas en wij worden meegenomen op een reis in de wereld van Scarlet Stories: progressieve dynamische rock/metal, met veel sfeer en originaliteit.

Scarlet Stories
Lisette van den Berg

De band staat strak te spelen. Met een geweldig geluid is dit genieten in optima forma. Bij The Tell-Tale Heart dat klein begint en steeds meer opbouwt, valt niet alleen de stem op van Lisette maar vooral het geweldige gitaarspel van Bram te Kamp. Gaande van een heavy metal riff naar een melodieuze solo met gevoel, alle noten raak op zijn zevensnarige PRS. Ja hier wordt gemusiceerd op hoog niveau!

Lisette wisselt bijvoorbeeld regelmatig tussen twee microfoons waarbij één zorgt voor het duistere onheilspellend effect. Violiste Sophie Ansems mag ook niet onvermeld blijven. Viool is cool en voegt veel toe aan het al zo dynamische geluid van Scarlet Stories.

Lisette bedankt de medewerkers van Willem Twee poppodium en kondigt de laatste song aan namelijk de titelsong Necrologies en dan is éen ding duidelijk, wat een originele top band is dit. Ik ben erg benieuwd naar waar dat allemaal naar toe gaat. En ik hoop ze nog een keer in de Willem Twee te zien…

De thuisblijver heeft wat gemist vandaag!


Golden Caves

Romy Ouwerkerk – zang
Alex Ouwehand – gitaar
Erik Stein – drums
Max Abel – bas
Elis Pol – toetsen

Scarlet Stories

Lisette van den Berg – zang
Carmen Raats – gitaar
Bram te Kamp – gitaar
Maarten Grimm – bas
Tim Kuper- drums
Sophie Ansems – viool

Inferum

Furieuze start Inferum Popronde Den Bosch 2021

De death en/of djent metal wordt hard en strak de zaal van Willem Twee ingeslingerd

Popronde Den Bosch gaat door, en hoe want Inferum – één van de grote beloftes in metal land – trapt af in de Grote Zaal van Willem Twee. Aaaarghhh yeah! Het woord inferum komt uit het Latijn en betekent het “ding uit de onderwereld”. En, hoe waar is dat!

Maakt Inferum de grote belofte waar?
Inferum
Inferum

Tjee wat is het fijn om weer normaal (na de verplichte check) in de Willem Twee te staan, biertje erbij en eindelijk weer lekker bijkletsen met iedereen zonder belemmeringen, heerlijk!
De Grote Zaal is op dit vroege tijdstip – 19:10 – nog akelig leeg als Inferum start met een spooky intro en veel feedback gitaren. Ik zelf heb het ook maar net gered. Dit vroege tijdstip heeft natuurlijk alles te maken met het verplichte einde van 24:00 bij de Popronde.

Furieus

Inferum
furieus van start

Inferum gaat gewoon furieus van start met David K (werktitel) en dat belooft wat. De bandleden komen allemaal van de Metalfactory in Eindhoven, hebben optredens achter de rug op Wacken Open Air en Stonehenge en dat wil wat zeggen. We hebben te maken met een geoliede machine. Bij Surgical Schizophrenia van het laatste album Human Disposal valt met name op dat de death/djent metal hard en strak de zaal ingeslingerd wordt.

Morrison grunt
grunt

Morrison de Boer in hardcore outfit grunt zwaar diep en agressief, de nieuwe guitarist David Luiten met acht snaren op zijn gitaar laat zijn kunsten goed zien en Lars Deelman speelt met lipstick elementen. Die zijn natuurlijk geweldig voor de vele feedback, maar ik moet zeggen door mij nog niet gezien bij een death metal band. Waarschijnlijk is dat ook het eigenzinnige van Inferum, de deathmetal is doorspekt met breaks veel phaser geluiden en soms denk ik is dat een synth of gitaar? en dat maakt het nou net interessanter. Jammer dat het geluid dit niet optimaal uit versterkt maar het is er wel.

mix van djent
mix van djent

Met Beyond Reach van hetzelfde album knallen de mannen lekker door en doet het begin mij zelfs aan Tool denken, de breaks aan Meshuggah en dat gemixt met djent en zie hier een mooie omschrijving van Inferum. Bij Locked In gaat Ozzy Voskuilen, eerste gitarist, helemaal los met drummer Wouter Macare en dit is een hele strakke ritme sectie. Wouter beheerst zijn dubbele bas als geen ander.

Afsluiten doet de band  met het titel nummer van de eerste EP Modern Massacre en dan zit het er weer op. Het gerenommeerde tijdschrift Aardschok schreef het al eens. Inferum is dé metal sensatie van Nederland voor de komende jaren. Ik ben in ieder geval benieuwd wat voor moois er nog gaat komen.

Inferum
metal sensatie

Het mooie van de Popronde is natuurlijk dat er van alles wat is en zo sta ik na dit brute deathmetal geweld in de Kleine Zaal naar Some te kijken, een knappe dame die alleen zingt met een engelen stem. Groter contrast is niet mogelijk, gezellig is het wel.


Inferum:
  • Morrison de Boer – vocals
  • Lars Deelman – gitaar
  • David Luiten – gitaar
  • Ozzy Voskuilen – basgitaar
  • Wouter Macare – drums
The Peterlees

The Peterlees zetten Bossche poppodium in vuur en vlam

Online genieten met Popronde want hardcore punk doet Covid even vergeten

The Peterlees zetten Willem Twee poppodium zondag 2 mei in vuur en vlam en doen Covid-19 voor even vergeten. Het is online genieten met de Popronde Livestream Den Bosch.

The Peterlees

Super om het vertrouwde podium in Willem Twee poppodium weer te kunnen aanschouwen, weliswaar achter mijn laptop, maar je wordt daar toch wel blij van. Ik kan niet wachten om weer met een biertje in de zaal te staan.

The Peterlees
The Peterlees – Popronde Livestream Den Bosch

De camera’s gaan snel net als The Peterlees. Die knallen er gelijk hard in en inderdaad pure fucking energy!

The Peterlees
fucking energy

Als de zanger na het eerste nummer praat, hoor ik het wat minder want dat staat vrij zacht. Maar het geluid is tijdens het spelen perfect en de hardcore punk komt goed tot zijn recht.

Drums, guitar en bass zorgen voor een geluidsmuur en ondersteunen de zanger die een beetje tussen screams en grunten inzit. Niet altijd even zuiver maar wel met enorme energie en dat is knap. Zo zonder fysiek publiek je toch helemaal geven, dat doen ze goed.

Na afloop van de live-act werden twee bandleden geïnterviewd door Wouter van Heeswijk van Radio Koudijs. Daar gaven ze aan al meer dan een jaar niet te hebben gespeeld op een podium. “Rust roest,” zei de gitarist. Maar punk is net als zwemmen of fietsen. Je verleert het niet.

Complimenten trouwens aan Wouter van Heeswijk die zijn huiswerk goed heeft gedaan. Uit zijn vragen merk je dat hij zich goed heeft voorbereid op elke artiest, hoe verschillend ze ook zijn. Hij stelt ze allen op hun gemak door zijn goede vragen en de vriendelijke toon van de interviews.

PTRLS
drums, guitars & bass

Als de band een “ballade” inzet, is dit wel merkbaar. Wellicht moeten ze er ook weer inkomen, zo na Covid. De ballad is een rock/punk nummer waar zowaar een stonerrock gevoel in te herkennen is als ze naar het einde toe werken. Het nummer duurt ook wat langer dan de anderhalve minuut die de meeste nummers duren. Dat hoort bij punk, kort hard en krachtig. Bam!

Soms hoor ik in de solo(tjes) de Ramones terug, simpel maar passend bij de nummers zoals bij Jezus(?). Snel blijft het daarna met hier en daar een wat rustiger break. In rap tempo gaat de band dan ook door met Luckiest Man Alive van het album PTRLS of is het een EP?

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het gas blijft erop en met een instrumentaal nummer is er aan het einde van de show wat meer variatie te ontdekken met het nummer You Should Know. The Peterlees eindigen na een half uur met Fuck You Up in de traditie van de punk. Hard snel en kort en doet mij verlangen naar de live shows, met een biertje in de zaal. Ga dat zien.


Screenshots The Peterlees Popronde Livestream Den Bosch

Hein Willekens

Hein The Riffmachine Willekens ziet nieuwe kansen

The Riffmachine prikkelt mij om andere stijlen te ontdekken en uit te zoeken

Met de nieuwe middelen die voorhanden zijn en veelvuldig gebruikt worden in Covic tijd, zoals Messenger video call, had ik een tof gesprek met Hein ‘The Riffmachine’ Willekens. Bekend van onder andere Splinterbomb, The Lucifer Principle, Legion of the Damned waar hij jarenlang deel van uitmaakte en Up the Irons waar hij nog steeds in speelt. En natuurlijk van zijn live streams als The Riffmachine via Facebook.

Splinterbomb
Hein Willekens – foto: ©Rob Verbrugge Rover Photography

KLANKGAT begint een rubriek waar we Bossche bands en artiesten interviewen over het afgelopen jaar. Hoe de corona crisis hun muziek heeft beïnvloed, wat de eigenlijke plannen waren, hoe ze aankijken naar volgend jaar. Een terugblik naar een moeilijk 2020 en een vooruitzicht naar een onzeker 2021.

Normaal zie en spreek ik Hein Willekens regelmatig bij onze concert bezoekjes, onder het genot van een biertje en live band. Lekker kletsen over muziek en waar hij allemaal mee bezig is. Zoals jullie weten is dat helaas momenteel niet mogelijk en grijp ik de kans om Hein via Messenger (het programma wat aan Facebook gekoppeld is om te chatten met elkaar) aan de tand te voelen.

Interview met Hein Willekens

Hein Willekens
Hein Willekens in actie – foto: ©Wendy Janssens

KLANKGAT: Hoe heeft Covid het jaar van Hein Willekens beïnvloed?
Hein Willekens: Nou, in maart 2020 hebben we nog mijn afscheid show met Splinterbomb in de Groene Engel in Oss gespeeld en de week daarna zat alles op slot! Wat een rare gewaarwording, vreemd en af vragend wat gaat dit nou allemaal betekenen. Vrijwel direct zijn er zo’n 40 shows die ik had staan met Up The Irons en The Flea Pit, de band waar ik regelmatig live mee speel, gecanceld en zag ik mijn bron van inkomsten zomaar met meer dan eenderde afnemen voor dit jaar….

Hein Willekens, Riffmachine
The Riffmachine – foto: ©Hessel Bosch.

En toen?
De vader van een vriend van mij is vrij snel overleden aan Covid, dus dat was behoorlijk heftig en gaf al aan dat dit wel behoorlijk serieus is. Toen het allemaal wat duidelijker werd rondom Covid, ben ik mijn online (en offline) guitar-coaching weer op gaan pakken. Coaching met als uitgangspunt de interesse van de deelnemer. Wat wil hij/zij leren, welke manier van begeleiden is gewenst. Dus een andere manier van aanpak dan traditioneel les nemen. Met goede afspraken met de leerlingen is dat goed te doen. En daar leer ik zelf ook weer van. Win-win dus. Ik heb ook het idee van The Riffmachine verder uitgewerkt.

The Riffmachine, vertel.
Ik had ooit eens een video opgenomen waarbij ik covers speelde en uitleg gaf, maar dat was meer voor de gein en om bezig te zijn want anders word ik zelf ook heel onrustig, haha. Nu dacht ik wellicht is het tof om daar meer mee te doen. Mensen zien je wel op het podium, maar dat is eigenlijk maar tien procent van wat je als muziekant doet allemaal. Veel uitzoeken, oefenen en nogmaals oefenen ziet men niet.
Ik heb wat nummers die ik al wat kende goed uitgezocht en had weldra genoeg om eens een live-show op te zetten, om weer eens live te spelen, de interactive metal clinic genaamd. Een soort karaoke met gitaar, raad de riff en spelen van bekende krakers wat erg leuk was om te doen. Gelijktijdig ben ik wekelijks live gegaan op Facebook als The Riffmachine en dat werd goed bekeken. Dit ben ik uiteindelijk maandelijks gaan doen en is steeds professioneler van aanpak geworden. Het word zelfs bekeken in Mexico en onder andere Duitsland en gaat dus echt internationaal. En mensen leren elkaar kennen tijdens de shows en er ontstaan allerlei contacten wat natuurlijk super gaaf is.

Hein Willekens, Riffmachine
andere stijlen ontdekken – foto: ©Tamara Hoppenbrouwers

Nou heb ik ook regelmatig ingelogd, en mij viel op dat je veel meer kunt dan wat wij van jou gewend zijn.
The Riffmachine heeft mij geprikkeld om andere stijlen te gaan ontdekken en uit te zoeken. Ik had bijvoorbeeld nog nooit Black Metal of The Gathering uitgezocht en gespeeld. Dat alles heeft mijn spel breder gemaakt en ik heb mezelf zo meer kunnen ontwikkelen wat hartstikke fijn is.

Ik Hoorde dat je ook met een nieuw eigen project bezig bent?
Klopt, ik ben inderdaad bezig met nieuw eigen werk . De stijl zal anders zijn dan men gewend is van mij, met meer sfeer en dynamiek, passend bij het verhaal wat ik in gedachten heb. Samen met Puck (ex-bas in Sisters of Suffocation) ben ik vorm aan het geven aan het totale concept, want daar heb ik dit jaar natuurlijk veel aan kunnen werken. Ik wil het ditmaal ook professioneler aanpakken en meer planmatig werken. Voorheen was het gelijk volgas en kijken waar het eindigt. Nu met al mijn ervaring en kennis wil ik dat anders gaan doen. Ook de PR en dergelijke moet van tevoren goed bedacht zijn zodat in één keer alles goed naar buiten gebracht kan worden. Ik heb inmiddels redelijk wat contacten, dus ben benieuwd hoe dat uit gaat pakken. De naam is bekend maar die blijft nog ff geheim….sorry Edwin. Maar het wordt een supervet project! Dus hou het in de gaten.

Hoe kijk jij terug op 2020?
Net zoals iedereen vind ik het ook geen leuk jaar natuurlijk, maar niet alles is negatief. Het is ook het jaar met uitdagingen waarbij ik ook kansen zie. Mijn koeriers bedrijfje (Hein is fiets koerier ) heeft het veel drukker gekregen bijvoorbeeld. Ik ben creatiever gaan denken zoals met bijvoorbeeld The Riffmachine, en andere spel technieken gaan leren. Ik vind het vooral het jaar van ontnuchtering, alles ff resetten. De hectiek die ik normaal heb, zoals ieder weekend van show naar show bijvoorbeeld, is helemaal verdwenen. Je kunt alles weer in retroperspectief gaan zien en daar de kansen uithalen. Natuurlijk mis ik de live gigs maar ik zie ook de nieuwe kansen.

karaoke met gitaar
karaoke met gitaar

En al plannen voor 2021?
Hopelijk alle shows die uitgesteld zijn, gaan spelen en verder werken aan mijn eigen nummers. Wil volgend jaar de nummers en teksten klaar hebben om deze te demoën. Ik ben ook bezig om mijn zang op niveau te brengen, want ik wil zelf veel gaan zingen op mijn nieuwe project! Een zang coach zal mij klaarstomen om dat voor elkaar te krijgen en dat vind ik toch wel spannend. Dus heb genoeg te doen in 2021!

De laatste woorden van 2020?
Allemaal kijken naar mijn The Riffmachine marathon aanstaande woesdag 30-12-2020 om 19.00 natuurlijk. Houd het kopje helder mensen en ben een bietje lief voor elkaar, beste lezers!


Hein Willekens gaat 30-12-2020 op zijn Facebook live marathon event maar liefst 33 nummers spelen! Dus allemaal inchecken om 19:00 uur gaat het beginnen.

Ik wens jullie een hele fijne jaarwisseling en veel gezondheid (en stay safe) voor 2021!