Afgelopen zondag, op 8 april vond de eerste editie van ‘Boundless’ festival plaats in Willem Twee poppodium. In zowel de grote als kleine zaal waren verschillende post-rock bands te aanschouwen. Hierbij kwamen alle bands van Belgische bodem in de grote zaal, waar in de kleine zaal Nederlandse bands geprogrammeerd stonden, waaronder de Bossche band Morning Dawn, die het festival opende.
Morning Dawn
Het eerste nummer dat gespeeld werd klonk als een soort theme song dat me deed denken aan rock en old skool skate tijden. De stem van zanger en gitarist Dennis klonk erg nineties. In volle formatie, met nog twee gitaristen, een bassist en een drummer, speelde Morning Dawn veel op hoog tempo, waarbij ze het geluid lieten variëren van groot naar klein en gitarist Sytze rustige tussenstukken speelde. Door de herkenbare opbouw en thema’s waar de teksten over gingen, was de band goed te volgen.
Last Of Us
Daarna speelde Last Of Us in de grote zaal, een band bestaande uit een drummer, bassist, en twee gitaristen. Hun muziek is instrumentaal, en allesbehalve alledaags. De band begon met de ruggen naar het publiek, waarbij ze naar een soort film keken die op een doek achter het podium geprojecteerd werd. De variatie in de set bestond uit het lang gebruik maken van de gitaareffecten die je krijgt, als je je gitaar flink laat uitklinken terwijl je hem voor je versterker houdt. Ook speelde er even een dame op viool mee en een jongen die kwam grunten.
Over de organisator
Patrick van den Broek, organisator en programmeur van het Boundless festival, werkt bij Willem Twee als stagemanager op vrijwilligersbasis. Deze eerste editie heeft hij zelf van de grond getild, waarbij hij graag het ‘onbegrensde’ de kans wil geven om van zich te laten horen. Hiervoor haalde hij zijn inspiratie uit het Belgische ‘Dunk’ festival, waar hij als post-rock liefhebber graag komt. Veel poppodia programmeren wel eens post-rock, maar dan vaak met een headliner en gast-act samen op een avond. Bij Boundless kon je deze editie kon je al zes bands aanschouwen, maar Patrick heeft de ambitie om daar een groter aantal van te kunnen maken in de toekomst.
Opmerkelijk instrumentaal
Vanuit België nam de band Mantis een doek van podiumbreedte mee, waarop psychedelische visuals te zien waren van cartooneske lichamen en hoofden die uit elkaar werden gespleten. Deze versterkten hun instrumentale muziek. Opmerkelijk was dat een overgroot deel van de muziek op het festival instrumentaal was. Hier week een zingende bassiste met haar band vanaf, alhoewel de zang niet goed was te verstaan door de instrumenten, wat misschien wel de bedoeling kon zijn.
Dat louter instrumentale ging ook op voor de Belgische post-metal band All We Expected (Izegem/Lendelede) en de post-rockband An Ocean Of Storms uit Tilburg.
Het ééndaagse festival is afwijkend en uniek in zijn soort wat het ook zo leuk maakt. Voor de post-rock liefhebber is er genoeg te horen aan instrumenten, maar ook zeker genoeg te zien aan grenzeloze visuals.
Foto’s: Aya Dupont & Jasper Toeli van het Willem Twee poppodium team