Michel Steenbekkers

mei, 2022

Headless Hunter, Daemorthan en Nephylim
Heavy Hangout in Willem Twee poppodium thrash till death or is it with Death?

Headless Hunter, Daemorthan en Nephylim staan in een sfeervolle Willem Twee, en voor degenen die er niet bij waren….jullie hebben wat gemist!

Headless Hunter

De jonge honden van Headless Hunter trappen vandaag af in Willem Twee Poppodium met een tokkelend basloopje dat overgaat in onvervalste thrash metal. Het is een feest van herkenning en al bij de tweede song doet het publiek enthousiast mee. ‘Hey, hey, hey’ scandeert de band en ze krijgt het publiek direct goed mee.

De muziek van Headless Hunter is het best te omschrijven als Thrash meets hardcore en de term Speedmetalcore lijkt mij een goede omschrijving. Met name de zang herinnert me aan bands als Pro-pain en Hatebreed maar ook aan bands als Discharge en Overkill.

Veel herkenning, niks nieuws maar wel lekker en dat vindt het publiek ook en al vroeg ontstaat er een heuse moshpit. Het is dan ook lekker druk en iedereen heeft er in. Lekker mee blèren en moshen, yeah!

Speciaal voor Bassist Kiko speelt Headless Hunter het nummer Kiko is stoned. en dat is net zo kort als de gemiddelde S.O.D song. Een lekkere opener.

Daemorthan

Ik ben zeer benieuwd naar de volgende band want dat is de band Daemorthan van onze eigen Michel Steenbekkers. Ik heb eerder Michel geïnterviewd en al het een en ander opgevangen van dit project en dat maakt nieuwsgierig.

Daemorthan opent zeer stevig met het nummer Shadow World, een lekker stevig agressief nummer met sneller dan snel dubbele bas van drummer Dennis. Wanneer de band is opgericht is duidelijk bij het tweede nummer Pandemic.
Mij valt op dat Daemorthan als een geoliede machine staat te spelen maar dit is toch echt de eerste gig. Respect!

De twee zeven snaar gitaristen Sjim en Ian en Michel op een vijf snaar Dingwall bas passen helemaal bij het moderne death geluid, want Daemorthan is bovenal modern wat de sound betreft.

Men beschrijft het als Thrash/Death met black invloeden, maar de black invloeden hoor ik niet echt terug. De mix is druk en kleine nuances gaan ietwat verloren, helaas. Al dit geweld is ook niet echt makkelijk voor de mixer. De death & trash daarentegen die is er wel degelijk, snel hard en meedogenloos, super agressief.

De grunt van Jack Is ook van de moderne variant en meermaals moet ik denken aan een band als Lamb of God, oude Soilwork en Behemoth. Geen flauwe bands natuurlijk.

Als je dit in een mixer doet kom je aardig in de buurt bij het geluid van Daemorthan wellicht is NEO death Thrash een mooie term hiervoor… Jack spreekt het publiek nog toe, hoe gelukkig hij is dat ‘de kut corona voorbij is en we weer kunnen spelen’! En hoe fijn dat is blijkt vanavond wel, zowel publiek als band gaan helemaal los.

Bij het nummer Descending – een cover van Lamb of God – denk ik bij het intro aan Gojira, een lekkere vette song. Bij Excavations doet het publiek mee op het slepende tussenstuk en is het tijd voor het laatste nummer Death Dance dat opgedragen word aan iedereen in de Oekraïne, een lekker staccato nummer met een tappende gitarist met melodie in het middenstuk.

Daemorthan laat een hele goede indruk achter hier in de Willem Twee. Laat die plaat maar snel komen.

Nephylim

Dan is het tijd voor Nephylim dat in 2020 een geweldige plaat uitbracht (zie review) en vanavond gaan we dat eindelijk live zien. De band begint zoals op de plaat met intro Reminescence en dat loopt mooi door in Forsaken. Helaas laat de techniek hier een steekje vallen en heeft de gitarist geen geluid meer. Uit alle macht wordt er gezocht naar een oplossing en dat duurt wat langer. Jammer, maar het is live dus dat kan gebeuren.

De band lost het op door wat stukjes Iron Maiden en Judas Priest te spelen waarbij de zaal roept, SLAYER! Dus volgt er een stukje Slayer. Nephylim besluit dan toch om met één gitaar door te gaan en zet Eye of the storm in. Zoals ik heb begrepen was de gitarist van Daemorthan, Ian, uiteindelijk de reddende engel en kan de band halverwege deze song op volle kracht verder. Het publiek gaat helemaal uit zijn dak en de sfeer zit er direct weer goed in.

De nieuwe zanger Tijn Bosters is echt een aanvulling. Bij mijn plaat recensie verwachtte ik ook een vooruitgang met zijn komst en dat blijkt. Met zijn diepe grunts maar ook screams is het een gevarieerder geheel. Tijn zei mij na afloop dat de band met de zang nog meer wil gaan experimenteren. Ben benieuwd. Ook bij Nephylim is de mix niet altijd top en gaan stukjes tweede stem en gitaar verloren, maar dat mag de pret niet drukken en bij de circle pit springt Tijn het publiek in en gaan band en publiek los.

Nephylim eindigt met Fractured Existence en dat is natuurlijk een geweldig nummer om de set af te sluiten.

Nadien is het erg druk bij de merchandise stand dus heeft Nephylim er weer nieuwe fans bij na dit geweldige spontane professionele optreden. Ben benieuwd naar de volgende stap in de carrière van de band.

Wat kunnen we toch trots zijn dat wij zulke bands in Den Bosch (Brabant) hebben, van internationale klasse en dat in de mooiste zaal van NL, met het leukste publiek. Meer van dit graag.

PS beste Willem Twee poppodium: graag willen wij metalheads ook contant munten kunnen kopen. Veel van ons zouden hier heel blij mee zijn (meermaals gehoord deze avond namelijk). Voor sommigen eigenlijk noodzaak, om nog maar niet te spreken over het “uitleggen” met vrienden, want dat gaat met pin al helemaal niet. Dus één muntmachine met cash betaling retour a.u.b.

Headless Hunter : Headless Hunter | Facebook
Daemorthan : Daemorthan | Facebook
Nephylim : Nephylim – Dutch Melodic Death

apr, 2020

Een speciale bas voor elke sound effect en de juiste sfeer
Deel 3 van dit grote en onderhoudende interview met Michel Steenbekkers gaat over gear talk en Slayer

Aan de lijn met Michel Steenbekkers aka Dj Michel from Hell van Cirrha Niva en Daemorthan Deel 3 over Slayer en de bas, het instrument bij uitstek voor Michel.

Het Corona virus zorgt ervoor dat KLANkGAT geen concerten kan recenseren maar wij grijpen deze tijd aan om onze locale metal scene nader voor te stellen. Wij trappen af met Michel Steenbakkers, de veelzijdige bassist die velen van ons wel eens ontmoet zullen hebben, op of naast het podium. Ik sprak hem laatst toen hij het voorprogramma als Dj Michel from Hell verzorgde voor Anvil en dat was genoeg om hem eens te bellen. Vandaag Deel 3 van dit onderhoudende interview nu met gear talk en Slayer!

Gear talk en Slayer

KLANKGAT: Ik denk dat er vast genoeg muzikanten zullen zijn die dit interview lezen en wellicht ook benieuwd zijn (ik zelf in ieder geval zeer zeker) naar de gear die je gebruikt voor jouw verschillende bands. Kun jij daar wat mee over vertellen?
Michel Steenbekkers: Jazeker. De tijd die ik bij The Covering speelde hebben de meesten mij wellicht op mijn Fender Precision bas zien spelen , geweldige bas en voor toen ook perfect. Maar bij zowel Cirrha Niva als Daemorthan gebruik ik een vijfsnarige bas. Die extra lage tonen komen goed van pas bij de stijl van muziek die ik daar speel. Voor de prog metal van Cirrha Niva gebruik ik een Fender AM Deluxe jazz bas. In tegenstelling tot de Precision bas die passief is met active electronica.

Deze slideshow vereist JavaScript.

ik kan met deze bas werkelijk alle kanten op net zo als de muziek dat doet van Cirrha Niva. Als tweede bas/back up gebruik ik een Marcus Miller Sire V7. Dit zijn geweldige bassen. Tijdens Jazz in Duketown speelde Marcus Miller er zelf ook op en dit getuigt van de veelzijdigheid van deze bassen.
Voor Daemorthan gebruik ik een Marcus Miller Sire M7. Deze bas heeft humbuckers en past met zijn donker grijze/zwarte kleur natuurlijk geweldig bij de Death/Black van Daemorthan.

Bij beide bands is mijn versterking een Markbass Little Mark tube 800, buizen sound met veel headroom en tevens compact en draagbaar, super veelzijdig ook. Door het grote vermogen altijd strak met veel definiti in het geluid. De speakers die ik hierbij gebruik zijn een Markbass 1×15 en sinds kort heb ik daarbij een 2×10 en kan zodoende het volle vermogen van de versterker ook echt gebruiken.
Ik heb ook wat effectpedalen die ik gebruik in een pedalen bak zitten: Darkglass Alpha Omega : geweldig distortion pedaal dat mede met Karnivool bassist en producer Jon Stockman is ontwikkeld en enorm veelzuidig is en mij van een geweldig scheurend geluid voorziet. Een Boss Bass-flanger en Boss Bass-chorus voor de meer sfeervolle stukken.

Nou Michel dat is een geweldige set. Wat ik eigenlijk nog graag van je wil weten is het volgende. Wat heb jij met Slayer?

Een kleine rebelse Michel was met zijn ouders op vakantie in Friesland. Ik had toen Iron Maiden en dergelijke al ontdekt en was wel al into heavy music. Dit was nog de tijd dat wij naar de radio luisterden met een cassette bandje in de aanslag, de vingers op de record button om, als er iets interessants voorbij kwam, dit gelijk op te nemen. Op de camping zat ik er ook helemaal klaar voor bij de radio. VPRO dat was het en die draaiden de nieuwe Slayer. Voor mij was het de eerste kennismaking maar het was dus het tweede wapenfeit van Slayer. Het nummer was Necropiliac van het album Hell Awaits. Ik vergat bijna de record button in te drukken, man man wat is dit?!?! Dit was heavier, gemener, griezeliger dan al wat ik tot dan toe gehoord had.

Hier wilde ik meer van weten! Dus zo gezegd zo gedaan en daar ging ik de volgende ochtend op de fiets naar Sneek, de big city. Gestopt bij de locale platenboer en naar binnen gestapt, “Hebben jullie de plaat van Slayer?” En jawel die hadden ze, dus ik super blij met Hell Awaits onder mijn arm/jas terug naar de camping om nog de hele week te moeten wachten om de plaat te kunnen draaien. In de jaren ’80 was de platenspeler nog niet portable natuurlijk. Toen ik eenmaal thuis was, heb ik de plaat op de speler gelegd en ben er voor gaan zitten. Na het onheilspellende intro van het gelijknamige nummer Hell Awaits was ik zwaar onder de indruk en dit was voor mij de start naar het heavier genre. Hell Awaits is mijn favoriet album van Slayer. Nu nog steeds, alhoewel Reign in Blood ook niet te versmaden is. Hier begon het dus voor mij allemaal mee en dit is dan ook de reden dat ik een zwakke plek heb voor Slayer, en iedereen mij altijd toeroept met SLAYERRRRRRRRR!! Ha ha.

Kijk dat is nog eens duidelijk.
Michel bedankt voor dit zeer onderhoudende interview,wat KLANKGAT door de stroom aan interessante informatie zelfs in drie delen heeft moeten publiceren.
Wil jij als laatste nog iets kwijt aan onze lezers?
Mensen houd rekening met de maatregelen en met elkaar. Zorg dat je gezond blijft en hopelijk zie ik jullie heel snel bij één van onze concerten. Houd onze pagina’s in de gaten:

cirrhaniva.nl
facebook.com/Daemorthan
Wikipedia.org/wiki/Hell_Awaits

Youtube Screenshot Slayer from SLAYER – THE FINAL TOUR

apr, 2020

Daemorthan is samenvoeging invloeden van bandleden
Deel 2 van het grote interview met Michel Steenbekkers bassist van Cirrha Niva

Aan de lijn met Michel Steenbekkers aka Dj Michel from Hell van Cirrha Niva en Daemorthan Deel 2.

Het Corona virus zorgt ervoor dat KLANKGAT geen concerten kan recenseren, maar wij grijpen deze tijd aan om de locale metal scene nader voor te stellen. Wij trappen af met Michel Steenbakkers, de veelzijdige bassist die velen van ons wel eens ontmoet zullen hebben, op of naast het podium. Ik sprak hem laatst toen hij het voorprogramma als Dj Michel from Hell verzorgde voor Anvil en dat was genoeg om hem eens te bellen. Vandaag Deel 2 van dit onderhoudende interview. Nu over de nieuwe band Daemorthan van Michel.

KLANKGAT: Hoi Michel, ik heb begrepen dat je nog met een ander project bezig bent?
Michel Steenbekkers: Dat klopt! Ik had al een tijdje de gedachten om een thrash band op te richten. Ik hoorde dat drummer Dennis van Engeland en zanger Jack Elbers op zoek waren naar muzikanten om een band te gaan vormen. Nu zijn dat geen onbekenden van mij en contact was dus snel gelegd. Wij besloten om samen te gaan werken en te zoeken naar geschikte gitaristen. Tijdens Friends of Rock (tweejaarlijkse festival in P79 met speciaal voor de gelegenheid samen gestelde bands, red.) sprak ik Michael Hansen en die was toe aan een nieuwe uitdaging. Samen met Michael ben ik al snel songs gaan schrijven en in no time hadden we vier nummers klaar, Wel bleek dat ons materiaal toch echt een extra gitarist nodig had. Dus zijn we daar naar op zoek gegaan.

Hoe hebben jullie die uiteindelijk gevonden?
Dat is best grappig. Bij Jazz in Duketown sprak ik Sjim van der Schans, de zoon van een oude vriend van mij, en ik wist wel dat hij een behoorlijk partijtje kon spelen. Hij zat op dat moment in een soort dubio met zijn huidige bandje en was benieuwd naar hetgeen waar ik nu mee bezig was. Ik heb hem de reeds geschreven nummers doorgestuurd en daar was hij direct super enthousiast over. Enige probleem was misschien het leeftijdsverschil. Sjim haalt de gemiddelde leeftijd erg omlaag, zal ik maar zeggen haha. Rond die tijd stopten wij ook met the Covering waar ik op dat moment ook in speelde dus de tijd was rijp om daadwerkelijk serieus aan de slag te gaan en zodoende waren wij compleet.

Wie spelen er nu uiteindelijk allemaal in Daemorthan?

De band bestaat nu uit:
Jack Elbers : Vocals
Dennis van Engeland : Drums
Michel Steenbekkers : Bass & Backing Vocals
Michael Hansen : Guitar & Backing Vocals
Sjim van der Schans : Guitar

Wat betekent de band naam eigenlijk?
Een goede bandnaam was een verschrikking om te vinden! Had ik weer wat bedacht, even Google en jawel bestaat al, bestaat al en zo ging het maar door… toen ben ik gaan denken aan het samenvoegen van woorden, ik heb dat in het verleden met Fuelblooded ook gedaan en uiteindelijk heb ik Daemon (Godheid), Mortician (begrafenisondernemer), Leviathan (Zeemonster) samengevoegd in Daemorthan, past perfect bij de stijl.

Welke stijl moeten wij dan aan denken bij Daemorthan ?
Uiteindelijk is het de samenvoeging van de invloeden van de bandleden en dan dan komen we ongeveer uit op Death metal met Thrash metal invloeden doorspekt met een dosis Black Metal.

Thrash had ik wel verwacht bij jou maar Black Metal? Vertel hoe dat zit.
Death en Thrash is de hoofdmoot, maar wij willen niet alleen maar hoog tempo nummers spelen en houden ook van dynamiek, en dat doen wij door meer sfeervolle stukken te verwerken en die hebben dan toevallig dat Black Metal karakter in zich zoals je in de Black Metal ook wel tegenkomt, echt de samenkomst van alle verschillende smaken in de band.

Ik ben reuze benieuwd! Hoe staan de zaken er momenteel voor?
Wij repeteren normaliter wekelijks en werken veel met uitwisselen van stukken via de digitale snelweg. Momenteel hebben we ongeveer zeven nummers klaar, en natuurlijk allemaal eigen werk. Dat is behoorlijk snel als je je bedenkt dat wij nog geen jaar samen schrijven. Het idee is om dit jaar onze debuut show te spelen en wellicht is dat in onze mooie stad Den Boch. Dat hangt helaas ook af van wanneer wij weer kunnen repeteren. Er gaat niks boven de chemie van samenspelen. Gas erop!

Volg Daemorthan op FaceBook

Volgende keer Deel 3 van dit interview en dan praten wij over Michel zijn gear en Slayer.

Cover foto: Sharon van Riel

apr, 2020

Michel Steenbekkers over het nieuwe album van Cirrha Niva
Aan de lijn met Michel Steenbekkers aka Dj Michel from Hell van Cirrha Niva en Daemorthan.

Het Corona virus zorgt ervoor dat KLANKGAT geen concerten kan recenseren, maar wij grijpen deze tijd aan om onze locale metal scene nader voor te stellen. KLANKGAT trapt af met Michel Steenbakkers de veelzijdige bassist van Cirrha Niva die velen van ons wel eens ontmoet zullen hebben, op of naast het podium. Ik sprak hem laatst toen hij het voorprogramma als Dj Michel from Hell de muziek verzorgde voor Anvil en dat was genoeg om hem eens te bellen. Vandaag Deel 1 van dit onderhoudende interview over Cirrha Niva.

Michel Steenbekkers bassist Cirrha Niva

KLANKGAT: Michel hoe vermaak jij je in deze quarantaine tijd?
Michel Steenbekkers: Hoi Edwin, allereerst complimenten voor dit toffe initiatief van jullie! Gelukkig kan ik gewoon iedere dag naar het werk, ik ben logistiek manager bij een groot bedrijf in bouwmaterialen en bij ons gaat alles nog steeds door en blijft het druk. Wel op gepaste afstand natuurlijk. Daarnaast liggen de repetities met mijn bands wel stil helaas, maar wij zoeken naar oplossingen via de digitale snelweg en werken zo toch aan nieuw materiaal door bestanden uit te wisselen. In mijn home studiootje ben ik bezig om de baspartijen op te nemen voor de demo voor Cirrha Niva’s aanstaande nieuwe album.

Hoe ben jij bij Cirrha Niva terecht gekomen?
Ik was erg onder de indruk van het album For Moments Never done van Cirrha en ben al jaren goed bevriend met Rob Willemse (de oprichter van Cirrha Niva) en toen die aan mij vroeg of ik niet de nieuwe bassist kon zijn voor Cirrha heb ik ook direct ja gezegd. Zodoende heb ik ook meegeschreven voor het album Out of the freakshow, helaas heeft onze toenmalige promotor niet gebracht wat hij beloofd had en hebben we ook lang gezocht naar een nieuwe geschikte gitarist, uiteindelijk hebben we in Richard een geweldige vervanger gevonden, waardoor we even in een rustig vaarwater hebben gezeten.

Vertel eens hoever zijn jullie met het nieuwe album van Cirrha Niva?
Wij zijn ongeveer eind 2019 begonnen met de demo, deze pre-productie is nu bijna klaar, de zangpartijen zijn klaar en nu is het nog de puntjes op de i zetten, helaas hebben we nu wel wat vertraging natuurlijk en zal de geplande data van mei/juni een nader te bepalen tijdstip worden, bedoeling is wel dat in 2020 het album klaar is, maar een en ander zal afhangen van de maatregelen en de duur rondom corona.

Jullie willen voor het nieuwe album met Joost van den Broek in zee gaan hoorde ik in de wandelgangen, hoe is dat tot stand gekomen? Joost is namelijk een grote naam in de scene.

Ten tijde van ons album For Moments Never Done heeft Joost de toets partijen ingespeeld en onze gitarist Rob heeft daarna altijd contact gehouden met hem, deels door het werk van Rob (Rob Willemse werkt bij Suburban Records, red.). Toen zat ik dus nog niet in de band. Maar Joost is natuurlijk bekend voor zijn producties van onder andere Epica, Ayreon en Powerwolf. Aangezien wij de lat voor onszelf erg hoog leggen willen wij ook de productie goed aanpakken en unaniem dachten wij aan Joost.

Na met hem contact te hebben gehad hebben wij eerst gekeken of het binnen ons budget zou passen. Maar Joost wilde het graag doen. Omdat Joost ook erg grote bands zoals Epica doet was dat nog wel een ding natuurlijk maar gelukkig zijn wij daar uit gekomen met wat aanpassingen . De gitaar en bas partijen zullen wij zelf opnemen en de zang en drums in de Sandlane Recording Facilities Studio van Joost, hij zal de plaat mixen waarna het album nog gemastered zal worden. Dus dat belooft veel goeds! Wij gaan ervoor!

Gaan jullie de plaat in eigen beheer uitbrengen?
Dat is wel wat je veel ziet momenteel maar heel eerlijk dat regelt Rob dus het kan nog alle kanten op, haha.

Kun je vast een tipje van de sluier oplichten van wat de luisteraar kan verwachten van het nieuwe materiaal?
Het album zal meer liggen tussen onze albums For Moments Never Done en Out Of The Freak Show, het heavy karakter van FMND en de dynamiek en seventies invloeden van OOTFS, natuurlijk zijn wij een prog metal band en dat blijven wij ook maar het album wordt zeker pittiger. Met Cirrha Niva proberen wij wel toegankelijk te blijven binnen het genre, en zodoende kunnen wij dan ook een breed publiek aanspreken. Naar mijn bescheiden mening verdient Cirrha het ook om een groter bereik te hebben, met meer shows en grotere verkopen. Aangezien de recensies die wij krijgen van onze albums super positief zijn, zou het mooi zijn als dat nu met het nieuwe album ook gaat lukken!

Ik kan mij daar alleen maar bij aansluiten. Deze tijd is een mooi moment de albums van Cirrha Niva te ontdekken, dit kan met een fysiek exemplaar te bestellen op www.cirrhaniva.nl of via Spotify, apple music etc. Check ook eens deze video die live in Willem Twee Poppodium is opgenomen:

Volgende keer in Deel 2 van dit interview praten wij over Michels nieuwe project Daemorthan.