Headless Hunter

Headless Hunter, Daemorthan en Nephylim

Heavy Hangout in Willem Twee poppodium thrash till death or is it with Death?

Headless Hunter, Daemorthan en Nephylim staan in een sfeervolle Willem Twee, en voor degenen die er niet bij waren….jullie hebben wat gemist!

Headless Hunter
Headless Hunter
Headless Hunter

De jonge honden van Headless Hunter trappen vandaag af in Willem Twee Poppodium met een tokkelend basloopje dat overgaat in onvervalste thrash metal. Het is een feest van herkenning en al bij de tweede song doet het publiek enthousiast mee. ‘Hey, hey, hey’ scandeert de band en ze krijgt het publiek direct goed mee.

De muziek van Headless Hunter is het best te omschrijven als Thrash meets hardcore en de term Speedmetalcore lijkt mij een goede omschrijving. Met name de zang herinnert me aan bands als Pro-pain en Hatebreed maar ook aan bands als Discharge en Overkill.

Veel herkenning, niks nieuws maar wel lekker en dat vindt het publiek ook en al vroeg ontstaat er een heuse moshpit. Het is dan ook lekker druk en iedereen heeft er in. Lekker mee blèren en moshen, yeah!

Speciaal voor Bassist Kiko speelt Headless Hunter het nummer Kiko is stoned. en dat is net zo kort als de gemiddelde S.O.D song. Een lekkere opener.

Daemorthan
Daemorthan
Daemorthan

Ik ben zeer benieuwd naar de volgende band want dat is de band Daemorthan van onze eigen Michel Steenbekkers. Ik heb eerder Michel geïnterviewd en al het een en ander opgevangen van dit project en dat maakt nieuwsgierig.

Daemorthan opent zeer stevig met het nummer Shadow World, een lekker stevig agressief nummer met sneller dan snel dubbele bas van drummer Dennis. Wanneer de band is opgericht is duidelijk bij het tweede nummer Pandemic.
Mij valt op dat Daemorthan als een geoliede machine staat te spelen maar dit is toch echt de eerste gig. Respect!

De twee zeven snaar gitaristen Sjim en Ian en Michel op een vijf snaar Dingwall bas passen helemaal bij het moderne death geluid, want Daemorthan is bovenal modern wat de sound betreft.

Men beschrijft het als Thrash/Death met black invloeden, maar de black invloeden hoor ik niet echt terug. De mix is druk en kleine nuances gaan ietwat verloren, helaas. Al dit geweld is ook niet echt makkelijk voor de mixer. De death & trash daarentegen die is er wel degelijk, snel hard en meedogenloos, super agressief.

De grunt van Jack Is ook van de moderne variant en meermaals moet ik denken aan een band als Lamb of God, oude Soilwork en Behemoth. Geen flauwe bands natuurlijk.

Daemorthan
Daemorthan – Heavy Hangout

Als je dit in een mixer doet kom je aardig in de buurt bij het geluid van Daemorthan wellicht is NEO death Thrash een mooie term hiervoor… Jack spreekt het publiek nog toe, hoe gelukkig hij is dat ‘de kut corona voorbij is en we weer kunnen spelen’! En hoe fijn dat is blijkt vanavond wel, zowel publiek als band gaan helemaal los.

Bij het nummer Descending – een cover van Lamb of God – denk ik bij het intro aan Gojira, een lekkere vette song.  Bij Excavations doet het publiek mee op het slepende tussenstuk en is het tijd voor het laatste nummer Death Dance dat opgedragen word aan iedereen in de Oekraïne, een lekker staccato nummer met een tappende gitarist met melodie in het middenstuk.

Daemorthan laat een hele goede indruk achter hier in de Willem Twee. Laat die plaat maar snel komen.

Nephylim
Michel Steenbekkers
Nephylim

Dan is het tijd voor Nephylim dat in 2020 een geweldige plaat uitbracht (zie review) en vanavond gaan we dat eindelijk live zien. De band begint zoals op de plaat met intro Reminescence en dat loopt mooi door in Forsaken. Helaas laat de techniek hier een steekje vallen en heeft de gitarist geen geluid meer. Uit alle macht wordt er gezocht naar een oplossing en dat duurt wat langer. Jammer, maar het is live dus dat kan gebeuren.

De band lost het op door wat stukjes Iron Maiden en Judas Priest te spelen waarbij de zaal roept, SLAYER! Dus volgt er een stukje Slayer. Nephylim besluit dan toch om met één gitaar door te gaan en zet Eye of the storm in. Zoals ik heb begrepen was de gitarist van Daemorthan, Ian, uiteindelijk de reddende engel en kan de band halverwege deze song op volle kracht verder. Het publiek gaat helemaal uit zijn dak en de sfeer zit er direct weer goed in.

Nephylim
Nephylim – Tijn Bosters

De nieuwe zanger Tijn Bosters is echt een aanvulling. Bij mijn plaat recensie verwachtte ik ook een vooruitgang met zijn komst en dat blijkt. Met zijn diepe grunts maar ook screams is het een gevarieerder geheel. Tijn zei mij na afloop dat de band met de zang nog meer wil gaan experimenteren. Ben benieuwd. Ook bij Nephylim is de mix niet altijd top en gaan stukjes tweede stem en gitaar verloren, maar dat mag de pret niet drukken en bij de circle pit springt Tijn het publiek in en gaan band en publiek los.

Nephylim eindigt met Fractured Existence en dat is natuurlijk een geweldig nummer om de set af te sluiten.

Nadien is het erg druk bij de merchandise stand dus heeft Nephylim er weer nieuwe fans bij na dit geweldige spontane professionele optreden. Ben benieuwd naar de volgende stap in de carrière van de band.


Wat kunnen we toch trots zijn dat wij zulke bands in Den Bosch (Brabant) hebben, van internationale klasse en dat in de mooiste zaal van NL, met het leukste publiek. Meer van dit graag.

Bar Willem Twee poppodium
Bar Willem Twee poppodium

PS beste Willem Twee poppodium: graag willen wij metalheads ook contant munten kunnen kopen. Veel van ons zouden hier heel blij mee zijn (meermaals gehoord deze avond namelijk). Voor sommigen eigenlijk noodzaak, om nog maar niet te spreken over het “uitleggen” met vrienden, want dat gaat met pin al helemaal niet. Dus één muntmachine met cash betaling retour a.u.b.


Headless Hunter : Headless Hunter | Facebook
Daemorthan : Daemorthan | Facebook
Nephylim : Nephylim – Dutch Melodic Death

Michel Steenbekkers

Een speciale bas voor elke sound effect en de juiste sfeer

Deel 3 van dit grote en onderhoudende interview met Michel Steenbekkers gaat over gear talk en Slayer

Aan de lijn met Michel Steenbekkers aka Dj Michel from Hell van Cirrha Niva en Daemorthan Deel 3 over Slayer en de bas, het instrument bij uitstek voor Michel.

Het Corona virus zorgt ervoor dat KLANkGAT geen concerten kan recenseren maar wij grijpen deze tijd aan om onze locale metal scene nader voor te stellen. Wij trappen af met Michel Steenbakkers, de veelzijdige bassist die velen van ons wel eens ontmoet zullen hebben, op of naast het podium. Ik sprak hem laatst toen hij het voorprogramma als Dj Michel from Hell verzorgde voor Anvil en dat was genoeg om hem eens te bellen. Vandaag Deel 3 van dit onderhoudende interview nu met gear talk en Slayer!

Gear talk en Slayer

bas
Fender Jazz bas

KLANKGAT: Ik denk dat er vast genoeg muzikanten zullen zijn die dit interview lezen en wellicht ook benieuwd zijn (ik zelf in ieder geval zeer zeker) naar de gear die je gebruikt voor jouw verschillende bands. Kun jij daar wat mee over vertellen?
Michel Steenbekkers: Jazeker. De tijd die ik bij The Covering speelde hebben de meesten mij wellicht op mijn Fender Precision bas zien spelen , geweldige bas en voor toen ook perfect. Maar bij zowel Cirrha Niva als Daemorthan gebruik ik een vijfsnarige bas. Die extra lage tonen komen goed van pas bij de stijl van muziek die ik daar speel. Voor de prog metal van Cirrha Niva gebruik ik een Fender AM Deluxe jazz bas. In tegenstelling tot de Precision bas die passief is met active electronica.

Deze slideshow vereist JavaScript.

ik kan met deze bas werkelijk alle kanten op net zo als de muziek dat doet van Cirrha Niva. Als tweede bas/back up gebruik ik een Marcus Miller Sire V7. Dit zijn geweldige bassen. Tijdens Jazz in Duketown speelde Marcus Miller er zelf ook op en dit getuigt van de veelzijdigheid van deze bassen.
Voor Daemorthan gebruik ik een Marcus Miller Sire M7. Deze bas heeft humbuckers en past met zijn donker grijze/zwarte kleur natuurlijk geweldig bij de Death/Black van Daemorthan.

bas
Death/Black bas

Bij beide bands is mijn versterking een Markbass Little Mark tube 800, buizen sound met veel headroom en tevens compact en draagbaar, super veelzijdig ook. Door het grote vermogen altijd strak met veel definiti in het geluid. De speakers die ik hierbij gebruik zijn een Markbass 1×15 en sinds kort heb ik daarbij een 2×10 en kan zodoende het volle vermogen van de versterker ook echt gebruiken.
Ik heb ook wat effectpedalen die ik gebruik in een pedalen bak zitten: Darkglass Alpha Omega : geweldig distortion pedaal dat mede met Karnivool bassist en producer Jon Stockman is ontwikkeld en enorm veelzuidig is en mij van een geweldig scheurend geluid voorziet. Een Boss Bass-flanger en Boss Bass-chorus voor de meer sfeervolle stukken.

Nou Michel dat is een geweldige set. Wat ik eigenlijk nog graag van je wil weten is het volgende. Wat heb jij met Slayer?

bas
Hell Awaits Slayer

Een kleine rebelse Michel was met zijn ouders op vakantie in Friesland. Ik had toen Iron Maiden en dergelijke al ontdekt en was wel al into heavy music. Dit was nog de tijd dat wij naar de radio luisterden met een cassette bandje in de aanslag, de vingers op de record button om, als er iets interessants voorbij kwam, dit gelijk op te nemen. Op de camping zat ik er ook helemaal klaar voor bij de radio. VPRO dat was het en die draaiden de nieuwe Slayer. Voor mij was het de eerste kennismaking maar het was dus het tweede wapenfeit van Slayer. Het nummer was Necropiliac van het album Hell Awaits. Ik vergat bijna de record button in te drukken, man man wat is dit?!?! Dit was heavier, gemener, griezeliger dan al wat ik tot dan toe gehoord had.

bas
SLAYER – THE FINAL TOUR

Hier wilde ik meer van weten! Dus zo gezegd zo gedaan en daar ging ik de volgende ochtend op de fiets naar Sneek, de big city. Gestopt bij de locale platenboer en naar binnen gestapt, “Hebben jullie de plaat van Slayer?” En jawel die hadden ze, dus ik super blij met Hell Awaits onder mijn arm/jas terug naar de camping om nog de hele week te moeten wachten om de plaat te kunnen draaien. In de jaren ’80 was de platenspeler nog niet portable natuurlijk. Toen ik eenmaal thuis was, heb ik de plaat op de speler gelegd en ben er voor gaan zitten. Na het onheilspellende intro van het gelijknamige nummer Hell Awaits was ik zwaar onder de indruk en dit was voor mij de start naar het heavier genre. Hell Awaits is mijn favoriet album van Slayer. Nu nog steeds, alhoewel Reign in Blood ook niet te versmaden is. Hier begon het dus voor mij allemaal mee en dit is dan ook de reden dat ik een zwakke plek heb voor Slayer, en iedereen mij altijd toeroept met SLAYERRRRRRRRR!! Ha ha.

Kijk dat is nog eens duidelijk.
Michel bedankt voor dit zeer onderhoudende interview,wat KLANKGAT door de stroom aan interessante informatie zelfs in drie delen heeft moeten publiceren.
Wil jij als laatste nog iets kwijt aan onze lezers?
Mensen houd rekening met de maatregelen en met elkaar. Zorg dat je gezond blijft en hopelijk zie ik jullie heel snel bij één van onze concerten. Houd onze pagina’s in de gaten:

cirrhaniva.nl
facebook.com/Daemorthan
Wikipedia.org/wiki/Hell_Awaits


Youtube Screenshot Slayer from SLAYER – THE FINAL TOUR

Persistense

Wall of Thrash met Objector en Persistense in Willem Twee

Vette death thrash waart rond in Den Bosch, hell yeah

Objector uit Antwerpen en Persistense uit Den Bosch staan garant voor een geweldige avond vol thrash- en deathmetal. De plek des onheils van deze On The House Heavy editie is de Kleine Zaal in Willem Twee poppodium. Deze Wall of Thrash is een super initiatief én op de koop toe, gratis toegankelijk.

Objector en Persistense

Objector

Objector
Objector – hoog Kreator/Slayer gehalte

Vanavond, vrijdag 18 oktober met een geweldige thrash/death metal package doen de bands de naam Wall of Thrash eer aan. Objector afkomstig uit Antwerpen trapt af. Vanaf het eerste nummer zet de band met de hoogste versnelling in en de thrash neemt ook wel speedmetal vormen aan.

De zaal is op dit moment al redelijk vol en zal voller worden gedurende deze strakke set. De band musiceert goed en de zanger (Bock) schreeuwt het uit. Wat ik wel mis is de subtiele solo gitaar stukjes die te zacht in de mix staan (naar het einde toe is dit wat beter) en die hierdoor ietwat verloren gaan.

De snelheid blijft er de hele set in en de inzet van de bandleden ook. Geweldig om de bassist met zijn Dean Flying V bas zo strak te zien bassen en bangen. Na een kleine mosh-pit zit het erop. Objector heeft een hoog Kreator/Slayer gehalte en hun thrash kan moeiteloos mee met de grotere namen.

Persistense

Persistense
Persistense

Na een kleine ombouw fase is het de beurt aan Persistense, de zaal is ondertussen wat leger geworden maar dat deert zanger Stefan niet. Na een episch intro knalt de death/thrash er stevig in. Het tempo ligt wat lager bij Persistense en dat is wel lekker na de super speed van Objector. De grunts/screams van Stefan zijn erg overtuigend en hij gaat ervoor en spoort het publiek goed aan, weldra staat de zaal ook weer behoorlijk vol en het publiek wordt meegenomen in deze deathmetal achtbaan.

Persistense
devilshorns

Regelmatig gaan de devilshorns in de lucht en dat zegt eigenlijk genoeg. Strakke dubbel bass drums, twee gitaristen met een goed geluid en strakke precisie en de vingervlugge bassist maken dit een waar death feestje. Als Stefan dan ook nog tussen het publiek gaat staan, krijgt hij iedereen mee en zorgt Persistense voor een passend einde van deze death/thrash avond. Zo willen we het wel meer in de W2!

Persistense
death/thrash

Bandleden Objector en Persistense

Objector : Stef – bas, Mike – drums, Flip – gitaar, Bock – zang/gitaar
Persistense: Stefan van Vught – zang, Marcel Oerlemans – gitaar, Giovanni Brouwers – gitaar, Marce Vermeegen – bas, Patrick Hermans- drums

Opmerking: thrashmetal of trashmetal zijn beiden correct. De scene geeft de voorkeur aan thrash. Dat houden we dan ook aan.