Jim Keller

Jim Keller geeft een dijk van een concert

Zijn songs roepen associaties op met anderen maar gaan dan over op een eigen stijl

Jim Keller speelt vandaag met een vier-mans band. En wat voor een. Alleen de soundcheck klinkt al fantastisch. De Amerikaanse zanger/gitarist Jim Keller toert momenteel door Nederland en wordt begeleid door muzikanten die hun sporen in de muziek al ruimschoots verdienen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Roel Spanjers op toetsen en Rowin Tettero op drums. Gitaristen Jan van Bijnen en Adam Minkoff zijn bijzonder goed ‘geoutilleerd’ met Fender bas, Gibson SG, Resonator, Squier Telecaster en Gretsch. Tijdens het concert worden ze allemaal bespeeld en onder elkaar geruild.

Jim Keller

Jim Keller
Jim Keller – akoestisch

Jim Keller begint meteen, kondigt ook gedurende het concert weinig aan, wat mij makkelijk lijkt want dan hoef ik alleen de setlist te volgen. Maar dat blijkt een illusie. Hij wijkt meteen al af door met twee ballads te starten. Dat zijn de fraaie titelsong van zijn laatste album Spark & Flame en Loving Her Again. De derde song is het vlottere Falling Down.

Hoe dan ook, alle nummers klinken prachtig, met goede meerstemmige harmonieën zoals op Bells Of Notre Dame en Modern Girl.

Jim Keller
Jim Keller – Duesenberg Starplayer

Keller heeft een warme, veelzijdige stem. Zijn songs en intro’s roepen soms associaties op met anderen maar gaan dan over op een eigen stijl. Hij begint op akoestische gitaar, maar neemt na een viertal nummers zijn felblauwe Duesenberg Starplayer ter hand voor het pakkende intro van Tower Of Love. Trump ontspringt ook dit keer niet de dans met Fight To Fight* (Zie filmpje onderaan).

Omdat er tussen de nummers door weinig wordt gepraat, is het een vol concert met heel veel goeie nummers die ik niet allemaal ga noemen. De eerste set wordt afgesloten met het rockende Crossfire.

Tweede set
Easy Rider, mooi gezongen met een Tony Joe White touch en een mooie solo van Van Bijnen. Gevolgd door Back On Top en Delicate Thing met extra aandacht voor de Hammond-klanken van Spanjers. Van Bijnen op de Resonator tijdens het sfeervolle Breath It In. New Orleans klinkt door op Take Me for A Ride.

Nienke Dingemans
Nienke Dingemans – gastoptreden

Keller had eind 70-er jaren een grote hit met het nummer 867-5309/Jenny, wat door mij als ‘keigoed’ is genoteerd. Na de mooie klanken van Heaven Can Wait is het tijd voor een gastoptreden van het zeer jonge blues-talent Nienke Dingemans met Last Train To Brooklyn. Zij wordt warm aangekondigd door Jim Keller omdat hij ervan overtuigd is dat zij ieder woord gelooft wat ze zingt.**

Jim Keller and band
een dijk van een concert

Jim Keller geeft vanavond een dijk van een concert met strak drumwerk van Tettero, een excellerende Roel Spanjers op de toetsen, geweldige solo’s van zowel Van Bijnen als Minkoff. Voor dit concert kwamen zelfs mensen uit België die genoten van de akoestiek van onze clubzaal en de moeite namen om 160 kilometers te rijden (en ook nog terug).

Om te eindigen met hun woorden “Jim Keller was formidabel”. Niets meer aan toe te voegen!


Setlist: Spark & Flame, Loving Her Again, Falling Down, Blue Horizon, Mistakes, Bells Of Notre dame, Tower Of Love, Fight The Fight, Breath It In, Crossfire, Magic, Easy Rider, Back on top, Delicate thing, Pretending, Heaven can Wait, Maria Come home, Mercury blues, Up All Night, Even Angels have to fall, Take Me For A Ride, Modern Girl, 867-5309/Jenny, Ohio, Swingin (wellicht is e.e.a. gewijzigd)

  • Gefilmd door Monique en op YouTube te zien.
    ** Volledig concert van Nienke Dingemans bij de BlueRoom Sessions op 20 februari 2024

Tekst Recensie: Wies Luijtelaar
Fotografie: Wies Luijtelaar | Monique Nuijten


Wouter Planteijdt Bullhorn

Wouter Planteijdt & Bullhorn top show staande ovatie

Over Catherine Deneuve en gemiste prof-voetbalcarrière door te loshangend haar

Wouter Planteijdt is een veelzijdig en alom bekend muzikant. Hij werkt met té veel gerenommeerde bands om ze hier allemaal op te noemen. Hij stond al een aantal keren op het programma van Blue Room Sessions met Roel Spanjers en Eric van Dijsseldonk.

Wouter Planteijdt  & Bullhorn

Deze slideshow vereist JavaScript.

Vanavond een ander trio, Bullhorn, met Gerco Aerts op de contrabas en Mischa Porte op drums. Beiden genieten eveneens bekendheid in diverse bekende bands. Ik zag Bullhorn al een keer op een festival in Bergeijk. Ik vond het toen een erg goed optreden. Voor de goede orde; ook dit keer werden we allerminst teleurgesteld.

Tijdens de quarantaine ontstond een nieuw album Bullhorn ll, (the Prequel) waarvan ze hier het merendeel spelen. Het eerste nummer I Lost It begint gelijk met een stevig intro. Ter inleiding van het volgende nummer volgt een amusant relaas over Planteijdt’s muzikale carrière, beginnend bij het lekkere gevoel van een daverend applaus op school, spelend op de ukelele op zevenjarige leeftijd. Daarna over zijn gemiste prof-voetbalcarrière door te loshangend haar.

Wouter Planteijdt
Eastman gitaar

En net als we denken dat Wouter Planteijdt doorgaat tot zijn 65e komt het verhaal samen in Electricity & Drums, naar een uitspraak van Dylan toen men het hem kwalijk nam over te stappen naar de elektrische gitaar. Om dat te benadrukken speelt hij op zijn blauwe elektrische Eastman gitaar, wat hij overigens fenomenaal doet. Ook de akoestische gitaar klinkt prachtig op Great Zeal, een nummer over de quarantaine waar zijn dochter zich doorheen moest slaan.

Wouter Planteijdt
Love Sick

Het drumspel van Porte trekt steeds de aandacht, met name op Love Sick. Ad vertelde tijdens de introductie al over dit grotendeels uit hout vervaardigde (vintage) Slingerland drumstel uit 1943. Ook Aerts speelt geconcentreerd en intensief op zijn contrabas die hij soms innig omarmt (zie de foto’s).

Bullhorn
veel herkenbare elementen

Zelfs Catherine Deneuve passeert de revue in Catherine Oh Catherine. Voor mij veel herkenbare elementen tijdens het aandoenlijke nummer Her Head, over Planteijdt’s 95 jarige dementerende moeder die onlangs overleed, net als die van mij op dezelfde leeftijd en met dezelfde ziekte.

Blue Room Sessions
Wouter Planteijdt en Bullhorn

Na History en The Long Breath volgt een swingende toegift met Good Defeats Bad, refererend aan de zoon van Planteijdt die op vijftienjarige leeftijd in Amsterdam (mogelijk) allerlei verkeerde types tegen het lijf loopt. Tijdens dit nummer laten de drie doorgewinterde muzikanten nog even horen hoe goed ze kunnen soleren op hun respectievelijke instrumenten.

Prachtige show, staande ovatie!


Setlist Wouter Planteijdt & Bullhorn: I Lost It, Electricity & Drums, Nightly Racketeers, Great Zeal, Waltz For The Weary, Baby It’s You, At Least The Opposite, Out Of Touch. Tweede set: Everybody’s Angry (Bullhorn lI), Aftermath Of You , Lovesick, Woman, Slow Dance, Catherine Oh Catherine, Her Head, History, The Long Breath, Good Defeats Bad.

Fotografie: Monique Nuijten en Wies Luijtelaar