In aanloop naar Jazz in Duketown vond zaterdag 28 april de Conservatorium Talent Awards (CTA) plaats in de Verkadefabriek. Deelnemers aan deze competitie zijn afstuderend conservatoriumtalenten uit het hele land. De prijs: een bedrag van 5000 euro en een podiumplek op Jazz in Duketown. Het is geen publieksprijs, de jonge jazzmusici worden beoordeeld door een vakjury bestaande uit Charlie Crooijmans (VPRO Radio), Coen de Jonge (jazzrecensent), Frank Bolder (programmeur North Sea Jazz), Aad van Nieuwkerk (VPRO Radio) en muzikale duizendpoot Maarten Ornstein.
Conservatorium Talent Awards (CTA)
Gitarist Erik Verberne van het Tilburgse conservatorium mocht de CTA aftrappen. Hij deed dat samen met een drummer en bassist waar hij al vier jaar mee samenspeelt. Na het optreden vertelt hij dat hij eerst nog van plan was een celliste mee te nemen, maar het toch natuurlijker vond spelen als trio. Over de celliste kan ik niet oordelen, maar het trio voelt elkaar op het podium goed aan. De sound van Eriks gitaar wisselt door het optreden heen van wat klassieker jazzy naar meer poppy en, bij het laatste nummer, bijna orgelachtig. Een fris begin van een dag vol jazz door een gitarist die zichzelf “niet per se als jazzgitarist ziet.”
Prashant Samlal
Hierna is Prashant Samlal aan de beurt, een jazzgitarist uit Utrecht. Begeleid door drums, contrabas en piano speelt hij rijke melodieën die een sterke sfeer neerzetten. Vooral bij zijn laatste nummer, “Change of Seasons”, komt dit goed naar voren. De opbouw van het nummer zit ontzettend goed in elkaar waardoor je als luisteraar van begin tot eind meegenomen wordt.
De bands lijken steeds groter te worden: Daniel Clason uit Rotterdam treedt op met een 13-koppig ensemble. Het past maar net op het podium. In tegenstelling tot de eerste twee bands ligt de nadruk op de blazers, Daniel speelt zelf dan ook trompet. Hoogtepunt is het nummer “Floods”, waarin de blazers in golven aanzetten en weer wegebben, afgewisseld door de scherpe trompet van Daniël.
Als derde en laatste gitarist van de dag treedt Tommie Sjef Koenen uit Arnhem op. Hij heeft geen moeite zich te onderscheiden van de anderen: zijn gitaarspel begint gelijk een stuk steviger. Denk aan bluesrockriffs in een jazzritme. De liefhebber herkent hier en daar zelfs Saharablues terug.
Bij het nummer “Ochtend” (“We spelen het nomaliter alleen in de ochtend, maar nu maken we een uitzondering”) laat hij het gas wat meer los en bewijst hij zich een veelzijdig gitarist.
De vijfde artiest van de dag is Wouter Kühne, drummer van het Amsterdams Conservatorium. Zijn nummers zijn geïnspireerd op klassieke preludes, die soepel over moeten gaan in improvisatie. “Zo soepel dat jullie het misschien niet eens doorhadden,” legt hij halverwege het optreden uit. Dat is goed gelukt. De preludes zijn soms bijna abstract, vooral als de pianist overstapt op zijn keyboard en Wouter experimenteel zijn drums gebruikt.
Alle optredens waren tot dusver instrumentaal, maar dat verandert als contrabassist en zangeres Nathalie Schaap uit Zwolle het podium betreedt. Ze heeft eigen arrangementen van bestaande nummers gemaakt waar ze mee wil laten zien dat country en jazz dichter bij elkaar liggen dan menigeen zou denken. Het maakt een swingende combinatie, ook geholpen door de goede gitaristen die Nathalie begeleidden.
Het einde van de CTA komt langzaamaan in zicht als Luka van de Pol uit Den Haag met saxofoon begint te spelen. Begeleidt door een gitarist, drummer en contrabassist speelt hij warme, relaxte jazz. Het luistert heerlijk weg, maar het was waarschijnlijk harder binnengekomen als Luca juist wat meer buiten de lijntjes had gekleurd.
En dan als allerlaatste deelnemer: Hiske Oosterwijk, zangeres uit Groningen. Ze heeft een prachtige stem met een enorm bereik, wat vooral in het laatste nummer ontzettend goed naar voren komt. Het heeft een rijke muzikale begeleiding maar ze komt er zo bovenuit. Het is het allerlaatste nummer van de dag, maar gelijk ook een hoogtepunt.
Ik ben blij dat ik het bij dit verslag mag laten en niet, zoals de jury, een keuze hoef te maken. Niet alleen omdat het algehele niveau erg hoog lag, maar ook omdat de variatie zo groot was. Het lijkt me een lastige keuze. Een keuze die uiteindelijk is gevallen op Prashant Samlal. De jury roemde “zijn mooie verhaallijn in de muziek die de luisteraar meeneemt en sterke, heldere melodieën met mooie versieringen.” Prashant zal optreden op de komende editie van Jazz in Duketown, die al over een kleine drie weken van start gaat.
Met dank aan alle vrijwilligers die de Conservatorium Talent Award mogelijk hebben gemaakt:
– Patricia van der Reep
– Gaby Westelaken
– Cindy Goorts
– Marlies de Bruijn
– Frans-jan Lathouwer
– Tekla de Veer
– Rob Pigmans
– Stefan Vugts
– Alex de Groot
– Wim Roelsma
– Evelien Gerrits
– Roos Bertens
– Anne Nicolai
– Quinten Kentie
– Arnold Bertens
Foto’s: Jazz in Duketown – Conservatorium Talent Award, fotograaf Wim Roelsma