Song & Dance Band

Eric Devries en de Song & Dance Band fantastische show

Primeur van de Traveler's Heart tour bij The Blue Room Sessions

Primeur voor Blue Room Sessions dat de Song & Dance Band met Eric Devries hier het spits afbijt met hun nieuwe Traveler’s Heart tour. Devries stond vaker in wisselende samenstelling op dit podium en altijd succesvol. Naast Eric Devries (zang, gitaar, mondharmonica), bestaat de band uit producer en multi instrumentalist Janos Koolen (banjo, mandoline, gitaar en klarinet), Lucas Beukers (contrabas) en ‘Maestro’ Joost van Es op viool.


Song & Dance Band

Het vorige album Song & Dance Man was succesvol maar riep ook om een opvolger. Dat album, Traveler’s Heart, is bijna live opgenomen in de studio met vaste producer Janos Koolen. Een aantal nummers hiervan staan vanavond op de setlist, te beginnen met de eerste track Shadow Of A Man, met een stevig intro op de banjo. Gevolgd door de titelsong Traveler’s Heart.

De van huis uit rusteloze Devries merkt op dat zijn muziek opvallend vaak gaat over reizen. Mooie teksten, met hier en daar een verwijzing naar schrijvers als Kerouac en Capote.

Song & Dance Band
Song & Dance Band

Devries schetst graag wat context als hij de nummers aankondigt. Dat varieert van keuzestress over een bluegrass song (A Better Man), of een optreden voor Omroep Brabant (opmerkelijk veel Brabanders gedurende zijn carrière) tot een anekdote over een bijna gemist en felbegeerd optreden in de befaamde Cain’s Ballroom in Oklahoma door een te trage gitarist die vooraf nog boodschappen wilde doen.

Die haastige sfeer is te horen in Hit The Ground Running. Het vlotte Ballad Of Song & Dance Man van het vorige album, wordt voorafgegaan door een anekdote over Iain Matthews die in een Londens hotel uit verveling Van Morrison ging bellen.

Tweede set

perfect banjospel

De tweede set start met Start Anew, De plaat die hij 20 jaar geleden als eerste uitbracht. De begeleiding is indrukwekkend met perfect banjospel van Koolen. Ook heel apart klinkt zijn elektrische gitaar tijdens het aanstekelijke Ballad Of Johnny And Ginny. De viool van Van Es klinkt bijvoorbeeld weer prachtig op o.a. Jericho Walls.

Tijdens de klassieker Nothing Rhymed van Gilbert O’Sullivan zingt de hele zaal mee, althans de ietwat oudere gasten. De vrouw van Devries komt ook een aantal keren ter sprake. Als zij thuiskomt met een verhaal over een problematische zwangerschap van haar collega is dat voor Devries aanleiding om ter plekke een song te schrijven What If It’s A Boy, die op het nieuwe album staat.

Ook schreef zijn vrouw een lied over een vorige, negatief verlopen, relatie. Devries vertaalde het naar het Engels. Resultaat het gevoelige Soften The Ground.

Dan krijgt de immer stabiele contrabassist Lucas Beukers nog even het podium terwijl hij een solo weggeeft op de aangekondigde laatste song, Songwriters Blues. Het publiek wil meer, want de klarinet van Koolen staat nog onbespeeld in de standaard.

Het wordt een ‘omgevormd’ kerstnummer, (Xmas)Sunday Eve In Amsterdam. Dan komt toch écht het laatste nummer. Het staat niet op de setlist maar wordt voorgesteld door iemand uit het publiek Little White Lies. Geen leugentje om bestwil, maar het einde van een fantastische show.


Setlist: Shadow Of A Man, Miss Holly Golightly, Traveler’s Heart, Hit The Ground Running, Shine, What If It’s A Boy, Ballad Of A Song & Dance Man, Don’t Let Me Be, Angels In The Snow, A Better man, Tweede set: Start Anew, Walk back In The rain, Wheels In Motion, The Ballad Of Johnny And Ginny, Soften The Ground, Jericho Walls, Nothing Rhymed, Songwriters Blues, Beautiful World, Sunday Eve In Amsterdam, Little White Lies.

Tekst Recensie: Wies Luijtelaar
Fotografie: Wies Luijtelaar | Monique Nuijten

Song & Dance Band – Traveler’s Heart (2024)

Matthews Southern Comfort

Matthews Southern Comfort zingt meerstemmige life songs

Vier door de wol geverfde musici weven op ingenieuze wijze huidig repertoire met songs van destijds

Matthews Southern Comfort moest vorig jaar nog annuleren jaar want Iain Matthews was geveld door keelontsteking, maar vanavond staat hij er toch echt. Iain Matthews, sinds 1968 zanger en gitarist van Fairport Convention. Hij verliet de band en startte Matthews Southern Comfort samen met legendarische figuren als Dave Swarbrick en Dave Mattacks.

Matthews Southern Comfort
Iain Matthews

De 73 jarige Matthews woont inmiddels al 20 jaar in Nederland, trouwde met een Limburgse en kreeg met haar een dochter. Matthews Southern Comfort bestaat naast Matthews uit drie door de wol geverfde muzikanten/singer-songwriters; BJ Baartmans (snaren), Bart de Win (toetsen) en Eric Devries (gitaar). Het viertal zingt ook nog eens zeer verdienstelijk, wat veel meerstemmige mooi op elkaar afgestemde songs oplevert. Dit tot groot genoegen van de fans die voor een uitverkochte zaal zorgden.

Matthews Southern Comfort

Het eerste nummer is het rustige driestemmig gezongen Letting The Mad Dogs Lie, van het album Kind of New uit 2010 en These Days van hetzelfde album (destijds met Terri Binion)

The New Mine is de tourtitel en tevens de naam en titelsong van het nieuwe album. BJ speelt het intro op zijn St. Blues gitaar en De Win begeleidt op keyboards.

Van het tweede album Second Spring uit 1969 het nummer D’arcy Farrow (Steve Gillette), mooi tweestemmig gezongen met indrukwekkend tussenspel van Baartmans (slide) en De Win. Bits & Pieces, van het album Like A Radio uit 2017, wordt vet ingezet door Baartmans’ Fender Stratocaster. Lekker vintage klinkend door de samenzang van Devries en Matthews.

Matthews Southern Comfort
Matthews Southern Comfort

Dan een nieuwe song, The Hole, geschreven samen met Baartmans (BJ de muziek en Iain de tekst). In mijn notities lees ik Freebird van Lynyrd Skynyrd. Mijn muzikale bewustwording floreerde ergens tussen de late 60’s en early 70’s dus dan komt er vanavond nogal eens een associatie voorbij. Zoals Age Of Isolation, een co-productie met Devries, met een knipoog naar Joni Mitchell’s Woodstock en omgeven door Stardust. Met Baartmans op de Gretsch gitaar.

Voor de pauze de, volgens Matthews, “best love song in popmusic”, Terri Binion’s Perfect Love. Mooi intro, hoge meerstemmige zang met een vleugje Mike Oldfield en prachtig begeleid op gitaar, piano en mandoline.

Tweede Set

Matthews Southern Comfort
Blue Room Sessions

Tweede set
De tweede Matthews Southern Comfort set begint met wat genoteerd staat als Amigo, met De Win op een Hammond 44 Melodion. Het ziet er indrukwekkend uit en klinkt ook zo. Gevolgd door een Carole King song To Love van het derde MSC album Later That Same Year uit 1970. Het nummer is inmiddels omgezet van up tempo naar een ballad. Wat ik er weer zo mooi aan vind is het tijdsbeeld dat dit oproept. Stealers Wheel, Beatles en zelfs het psychedelische Stones nummer 2000 Lightyears From Home …dit alles vertegenwoordigd in één nummer met een fors einde op de Stratocaster.

Matthews Southern Comfort
Iain Matthews

Like A Radio, de titelsong van het album uit 2017, wordt door Matthews erg knap vertolkt. De Win speelt als een ware Ray Manzarek (Doors) op de keyboard.

Voor de eerste keer live vertolkt in the Blue room Sessions, de als Mythical Single aangekondigde song Feed It. Het klinkt aanstekelijk. Overgaand in het rustige Right As Rain, waarin De Win een indrukwekkende jazzy solopartij speelt. En van jazzy naar folky; een nummer van de te vroeg overleden Richard Farina Blood Red Roses, van het album Second Spring uit 1969. Ook weer schitterend driestemmig gezongen.

Matthews Southern Comfort
Matthews Southern Comfort

Nog een pakkende song van het aankomende album met de (letterlijk van de setlist overgenomen) titel Sacraficial. Fraai samenspel van drie gitaren waaronder de Fender van Baartmans. De diverse Matthews klinkt deze keer als ‘Waterboy’ Mike Scott.

Nummer 1 hit
Per toeval belandde het op een na laatste nummer Woodstock in Engeland op de eerste plaats. Na een drietal nummers te hebben gespeeld in de open studio van BBC Radio was er wat ‘needle drop time’ over. In plaats van vinyl speelden zij als vierde song Joni Mitchell’s nummer maar dan in hun eigen versie. Niet lang daarna stond de telefoon roodgloeiend en the rest is history.

Matthews Southern Comfort
Matthews Southern Comfort

Als toegift de ‘going home song’ Road to Ronderlin van het album Later That Same Year uit 1970. En dan is het toch echt het einde. Staande ovatie, luid applaus.
In mijn beleving is het Matthews Southern Comfort gelukt om het huidige repertoire op ingenieuze wijze te verweven met de songs van destijds.


Setlist Matthews Southern Comfort: Letting The Mad Dogs Lie, These Days, The New Mine, D’arcy Farrow, Bits And Pieces, The Hole, The Age Of Isolation, Perfect Love. 2e Set: Amigo, To Love, Like A Radio, Feed it, Right As Rain, Blood Red Roses, Sacraficial (i), Woodstock, Road to Ronderlin.

Fotografie: Monique Nuijten en Wies Luijtelaar