IkBand 2019
Het project IkBand bestaat al enkele jaren, en elk jaar is het weer een succes.Jonge muzikanten, beginnend of al ervaren, delen vanavond het podium in Plein 79, kortweg P79. Sommige van hen, hebben nog nooit op een podium gestaan, of zelfs nog nooit met andere muzikanten samengespeeld, voordat zij meededen aan IkBand. Gedurende het project hebben zij dit jaar coaching gekregen van Anne van Damme, Frans de Visser en Mathijs Leeuwis. In een aantal maanden tijd is er binnen de muren van Babel (voorheen Muzerije) hard gewerkt in de repetitieruimtes, om vanaf de bodem te werken naar deze echte bandavond.
B4U
De band die de avond aftrapt heet B4U, en bevat de jongste deelneemster. Ze speelt akoestische gitaar, en dat meteen vijf nummers lang. De nummers waarvoor de band heeft gekozen zijn onder andere ‘Summer of 69’ van Bryan Adams en ‘Zombie’ van The Cranberries. Wat vooral opvalt is dat de zang erg zuiver is, de nummers lijken zelfs best veel op het origineel, mede doordat de bandleden samen ook strak spelen.
Pink Lemonade
Pink Lemonade mag als tweede. Gitariste Jaimy zegt: ‘We heten Pink Lemonade, en ja we zijn niet zo heel creatief want dit eerste nummer heet ook Pink Lemonade’. Maar juist deze band vind ik creatief, omdat zij niet voor de standaard covers kiezen. Ik heb dan ook moeten opzoeken dat het origineel van The Wombats is. Het tweede nummer heet Bear Claws en is van The Academic.
Wel zijn er bij de band wat zenuwen te merken die eigenlijk niet nodig zijn, want het ging erg goed. Met name de zang was weer zeer prima.
Shudap!
Deze band heeft haar naam te danken aan het feit dat er nogal veel gepraat werd tijdens de repetities. Zangeres Barbara opent sterk tijdens het eerste nummer I Love Rock ’n Roll van Joan Jett. Ook opvallend is de gitaarsound, die precies bij het nummer past. Daar is duidelijk over nagedacht en tilt de band naar een hoger niveau. Ook het geluid van de basgitaar klinkt lekker vol. De band staat goed en krijgt het publiek ook nog eens mee tijdens een klapmoment.
Tussendoor
Tussen de optredens door wordt er natuurlijk altijd even omgebouwd. Grote complimenten naar de coaches, want dit ging verrassend vlot. Ik sprak Roos Bertens even, de jongedame die het project IkBand ooit heeft bedacht tijdens haar stage bij Babel.
“Ik ben zeker trots, het is altijd leuk om te zien wat voor succes het steeds weer is. En waar het vooral om gaat is de ervaring die deelnemers hier opdoen, en de kennis en de passie de ze kunnen delen door elkaar op deze manier te leren kennen. Het is ook heel tof om te zien dat sommige bands echt doorgaan, of weer nieuwe bands vormen of vrienden overhouden aan het project,” vertelt Roos.
Milan Brokken, toetsenist uit de eerste band B4U spreek ik ook even. Ik vraag hem naar wat hem het meeste is bijgebleven van het project, of waar hij het meeste van geleerd heeft. ‘Eigenlijk alles, gewoon alles. Het hele project’ is zijn antwoord na even nadenken.
Jack, Shag & de Vloeitjes
Dan is de beurt aan de band met de origineelste naam. De basloopjes van bassist Tim zijn lekker uptempo en kloppen bij de muziek. Overigens speelt hij op een erg gaaf flying V model. Het gitaarwerk van de gitaristen klinkt er ook goed bij. Het doet me denken aan 90’s high school rock. De band kent een frontvrouw en frontman, wat een erg leuke dynamiek geeft.
Tijdens het nummer Lonely Boy van Black Keys hebben ze ook ingestudeerd dat ze samen een hartje vormen met de handen zie ze vrij hebben. Dit samen met de overtuiging waarmee de instrumenten bespeeld worden, zorgt voor een goede podiumpresentatie. Jonah, die gewoonlijk bij Spelfout drumt, kan in deze band ook erg goed overweg met gitaar. Tussen hem en Tim de bassist is er ook een goede interactie te zien.
Ook deze band krijgt het publiek aan het klappen op de muziek. Blink 182’s What’s My Age Again? is een goede keuze van de band. Ze spelen het zelf ook met veel plezier. Daarna komen ze met goede verrassingselementen. Nadat het even lijkt of ze Whole Lotta Love gaan spelen, verandert het nummer toch in Girl van Anouk. Maar het verandert weer, ditmaal in Black Sabbath’s Paranoid en daarna nog eens in Seven Nation Army. Mede hierdoor springt deze band er (naar mijn mening) aardig bovenuit.
One Spring Afternoon
Zoals de bandnaam al een beetje doet vermoeden, wordt er vanaf het podium brave, vredige muziek ten hore gebracht. Het begint kundig, instrumentaal, en neigt wat naar jazz. Mede daardoor, en doordat er drie zangeressen op het podium staan, is ook deze band anders dan andere bands.
Het geluid van deze band is erg verfrissend en klinkt goed. Het eerste nummer lijkt wat abrupt te eindigen, maar het stoort zeker niet. Voor het tweede nummer gaat Ryan’s gitaar op zijn rug, en neemt hij plaats achter de toetsen. Ook dit houdt het optreden afwisselend.
Het derde nummer heet Meaningless Necessities en is een zelfgeschreven nummer. Hier kom ik na het optreden pas achter, maar ik vind het sowieso het sterkste nummer van de hele avond. De drie zangeressen zingen tijdens dit nummer erg mooi in harmonie samen en geven een vol geluid.
Ook de melodie van de zanglijn is best catchy en nodigt je uit om mee te zingen als je de tekst zou kennen. Een nummer naspelen is al knap, maar zelf een nummer schrijven én daarmee optreden in korte tijd, vraagt veel inspanning en lef. Deze band mag daarom ook zeer trots zijn.
Duketown Alley Cats
De avond wordt afgesloten door Duketown Alley Cats. Deze band heeft al een aantal optredens achter de rug, en dat kan je ook horen. Los van elkaar zijn de bandleden erg kundig op hun instrumenten, maar ook het samenspel verloopt goed. Na Message In A Bottle van the Police is Tengo La Camisa Negra het volgende lied, dat door Frederique volledig in het Spaans wordt gezongen, erg knap.
Het gitaarwerk van Sebastiaan is veruit van hoog niveau. Hij gebruikt veel technieken als pinched harmonics en gebruikt ook de feedback van de versterker om extra geluid te krijgen.
Tijdens het veel te bekende Shape Of You zijn de drumfills van Manuel erg strak en krachtig. Hij weet goed op te bouwen én er ook echt voor te gaan. Ook tijdens Radioactive en Beat It is dit zeker merkbaar. De energie van bassist Tijn is aanstekelijk. Hij beweegt goed op de muziek dat ook zeker bijdraagt aan dat deze band een goede performance aflevert. Het publiek roept zelfs om een toegift, ze willen Zombie nog horen. Die spelen ze nog en daarna is deze avond vol live muziek dan echt tot een einde gekomen.
Alle mensen die hebben mee geholpen aan het project worden nog bedankt, en een geslaagde avond wordt afgesloten. Als je beginnend of gevorderd muzikant bent, en wil groeien in muziek, ervaringen wil opdoen , nieuwe mensen wil leren kennen en wil optreden, dan is het IkBand project zeker de moeite waard om aan deel te nemen. Voor meer informatie kun je naar www.muzerije.nl gaan of de facebookpagina van Studi073 en/of IkBand in de gaten houden.
Fotografie:
Casper Menting
www.filmingdesigner.nl
ww.instagram.com/filmingdesigner