reizende muziekfestival

Grootste reizende muziekfestival trekt veel volk aan

Popronde Den Bosch is buitengewoon springlevend en voor ieder wat wils

Het grootste reizende muziekfestival Popronde gaat er vrijdag 7 oktober vol in. In het centrum van Den Bosch en op de Tramkade gebeurt het allemaal. Kapperszaken, horeca, kerken, muziekpodia, ja zelfs een coffeeshop doet dit jaar voor de eerste keer mee. In The Grass Company op het Emmaplein zijn er drie hiphop gigs gepland. Dat zijn Q’n, Gijs en BrooksJourney. Een fiets is wel een must anders kom je niet op tijd.

Grootste reizende muziekfestival
reizende muziekfestival
Popronde bus reizende muziekfestival

Deze bus staat bij de Popronde infostand op de Markt pal naast P79 waar om klokslag 19:20 Baardvader van leer zal trekken. En hoe. Als een langzaam op stoom rakende locomotief dendert de band  met meeslepende rock riffs, hypnotiserende bas en dreunende drumslagen hun show door. De drummer beukt tomeloos op zijn toestel. Het is wonderlijk dat daar na afloop van de gig nog iets van over is. Traag doch onverbiddelijk stort de band zijn energie over de hoofden van het gewillige publiek.

Ondanks het vroege tijdstip komt veel volk opdagen. En dat zal op mijn hele rondgang van dit reizende muziekfestival ook zo blijven. Popronde Den Bosch 2022 trekt meer mensen aan dan gewoonlijk, is mijn indruk.

reizende muziekfestival
Baardvader in P79

Om 20:00 uur staat Charlot op mijn lijstje. Zij speelt in De Azijnfabriek. Collega Johan Kramer heeft over haar optreden een fijne review geschreven. Ga dat lezen, luidt mijn advies. Ook hier blijft een aanhoudende stroom belangstellenden binnenkomen.

Na 20 minuten spoed ik me naar bar De Rooie Haen in de Kerkstraat. Het is een smalle bar dus je kan er beter te vroeg komen anders kan je er niet meer in. De post-punk band Marathon uit de hoofdstad staat geprogrammeerd om 20:30 uur.

reizende muziekfestival
Marathon – De Rooie Haen

Het is druk maar ik kan vlot naar binnen, helemaal naar het einde van de bar waar de band bezig is met de soundcheck. Maar eenmaal klaar met die check gaat het hard, heel hard. Wat de mensen niet belet om even te kijken en de band toe te schreeuwen. Marathon speelt met overgave (h)eerlijke punk. Intussen kan niemand er meer bij in de bar. Het is hutjemutje vol en plakkerig warm. Dé ingrediënten voor een band zoals Marathon.

Op naar de volgende band met drie Haagse ‘babes en een dude’. IvyVox, die om 21:30 in de Knillispoort te zien zijn.

Ivyvox
Ivyvox in de Knillispoort

Er is wat aan de hand met het geluid. Na zo’n tien minuten besluit de band om er voor te gaan. De geluidsinstallatie snerpt er in het begin nog doorheen maar daarna gaat het goed. Gelukkig want Ivyvox maakt zeer aanstekelijke punkpop. De drie vrouwen zijn energiek en waar de bassist in veel bands stoïcijns voor zich uit staart, is deze bassiste volop in beweging.

Over beweging gesproken, een fiets is een absolute must wil je op tijd zijn voor een act. Het recenseren van dit reizende muziekfestival is geen sinecure. Ik haast me dan ook naar café Herman in de Watertoren. Daar komt soulzangeres Bella Luna om 21:30. Ook hier volle bak. Het podium is op de eerste etage en aan de bar staan de mensen geduldig te wachten.

Bella Luna
Bella Luna

Wat dit reizende muziekfestival ook zo leuk maakt, zijn de vele genres. Sommige genres komen natuurlijk meer aan bod zoals punk, electro, rock en hiphop maar dan nog is er genoeg te kiezen. Na al die punk is het prima om naar de mellow soul van Bella Luna te luisteren. Zij wordt begeleid door drie musici. Jammer genoeg kan ik niet haar hele show zien, want de volgende act Jaro dient zich om 22:15 aan bij Kinki Kappers.

Jaro
Jaro – Kinki Kappers

Kinki Kappers is voor dit reizende muziekfestival leeggemaakt. Achterin heeft Jaro zijn synthesizers en keyboards opgesteld. Hij maakt een mix van live en electro wat wel uniek is. Met de dansbaarheid van zijn composities zit het ook wel snor. Jaro start later dan gepland. Na drie nummers moet ik helaas weg. Bumble B. Boy begint om 23:00 in café De Palm. En daar is het altijd ramvol.

Bumble B. Boy
Bumble B. Boy – café De Palm

Het podium is in De Palm altijd helemaal achterin en staat erom berucht dat de verlichting/belichting uiterst minimaal is. Er draait een machine aan het plafond met kleurlichtjes. That’s it. Daar moet ik het mee doen. Het reizende muziekfestival gaat niet over het licht.

Bumble B. Boy begint op tijd. Drie gestaltes komen van de bovenverdieping de bar in. Ze hebben witte pakken aan en witte kappen op met gaas voor het gezicht. Het zijn imker pakken en vandaar de naam Bumble B. – bumble bee. Eerst draait er een tape met een gek stemmetje of iedereen zin heeft in wat fun. En als het publiek JAAA! brult, gaat het los. Wat volgt is een anarchistische punk show zonder weerga. Deze act is uitermate geschikt voor een wild kinderfeestje. Op naar Knife Massage bij de Bossche Brouwers.

Knife Massage
Knife Massage – ©Mickey Obo

De drieman formatie Knife Massage start met een lange lo-fi gitaarintro. De toon is gezet en een volle tent staat in gespannen afwachting. Pas als de drummer drie keer tikt met de drumsticks barst het los om nooit meer tot rust te keren. De voorste rijen van het publiek laten zich meteen meeslepen. Knife Massage is de laatste op mijn lijst. Er is nog een afterparty in de Willem Twee die op het punt van beginnen staat. Ik besluit echter dit reizende muziekfestival te verlaten en huiswaarts te keren.

muziekcircus

Muziekcircus Bossche Band Battle is lappendeken aan genres

Battle moet in 2020 meer locaties opnemen in programma want hoe meer hoe beter

Het rondreizend muziekcircus met de naam Bossche Band Battle is achter de rug. De editie van 2019 is opnieuw een lappendeken aan muziekgenres gebleken. Het vrouwelijk aandeel in deze muziekcircus is dit jaar weer klein. Dit jaar zijn ook minder locaties opgenomen in het programma.

Muziekcircus Bossche Band Battle

muziekcircus
Winnaar 2019 For Scratch in Willem Twee poppodium

Dit jaar begon het muziekcircus op 14 september in Muziekcafé Lohengrin. Dat was de eerste voorronde. De twee andere voorrondes waren in café De Vaart op de Tramkade. De twee halve finales gingen naar de binnenstad in Plein 79 oftewel P79. De finale op 22 november is traditioneel in Willem Twee poppodium. Wederom moesten de leden van de vakjury keuzes maken in het wel heel diverse aanbod. Een echte lappendeken wat tegelijkertijd de Bossche Band Battle zo aantrekkelijk maakt.

muziekcircus
Koen van der Zanden – Morning Dawn

Waarom dit jaar minder podia werden aangedaan, is onbekend. Dat is wel zo jammer, want de grote charme van een rondreizend muziekcircus zoals de Bossche Band Battle is dat het telkens naar een andere locatie, ander podium toegaat. Mensen maken dan eens kennis met een andere plek dan ze gewend zijn, een andere sfeer en achtergrond.

Ik pleit met de nodige klem om in 2020 dat opnieuw in te voeren. Zo wordt het Bossche in Bossche Band Battle meer recht gedaan. Volgend jaar ontmoeten we elkaar weer of in Lohengrin, Skatecenter, De Azijnfabriek, Babel, Verkadefabriek, De Vaart, P79, Willem Twee poppodium of eventueel andere en nieuwe locaties. Hoe meer Bossche podia hoe beter.

Female fronted bands

muziekcircus
Norain Kuijs – Artificial Voorronde 1

Bandjes zijn nog steeds een zaak van jongens. Ik weet nog toen ik 14/15 jaar was, bandje opzetten met jongens uit de buurt. Het is nooit iets geworden maar illustratief.

In de vier edities van de Band Battle heeft in mijn herinnering slechts één meidenband meegedaan en dat was Clittenband in 2018. De band was toen zelfs finalist. Het aandeel female frontend bands is wat groter. Dit jaar deden twee van zulke bands mee. Dat waren Artificial met Norain Kuijs en Myth of Origin met Linda Heinen.

muziekcircus
Linda Heinen – Myth of Origin Voorronde 3

Twee andere bands hebben ook een zangeres in hun midden. Alleen zijn die vrouwen geen leadzanger, ergo geen female fronted band. Die twee bands zijn A Fool’s Errand en Spelfout, beiden Bossche bands trouwens. A Fool’s Errand is in wezen een instrumentale band. Sinds een jaar zingt Sarah Cahuasqui op enkele nummers waar ze de teksten voor heeft geschreven.

muziekcircus
Sarah Cahuasqui – A Fool’s Errand

Bij Spelfout neemt Johan van Bommel de vocals hoofdzakelijk voor zijn rekening. Toetsenist/gitarist Dominique Aberkrom heeft een goede stem en dat liet ze horen toen Spelfout in De Vaart streed voor een plek in de halve finales. Dominique zong één nummer als leadzangeres.

muziekcircus
Dominque Aberkrom – Spelfout

En dat was het dan, het vrouwelijk aandeel van dit jaar in het muziekcircus Bossche Band Battle. Meer vrouwen in de piste van dat circus. Het talent is er, daar ben ik van overtuigd. Ook goed voor de stage performance want vrouwen besteden meer aandacht aan hun uiterlijk. De Battle heeft een impuls nodig en die kan het beste van vrouwelijke kant komen.

Maar dan moeten zij zich wel aanmelden bij Studio Cube als het muziekcircus weer gaat rondreizen.

P79

P79 weer strijdtoneel Halve Finale Bossche Band Battle 2019

Finale BBB in Willem Twee wordt in samenwerking met On The House Indie een mini-festival

Het programma van de Tweede Halve Finale Bossche Band Battle 2019 in P79 ziet er als volgt uit:
1. The March
2. Stich & the Rag Dolls
3. Sparks of Sanity
4. Profuna Ocean

Tweede Halve Finale in P79

1. The March

P79
The March

Het is nooit leuk om het spits af te moeten bijten, maar het strooitje trekken wijst The March aan om deze Tweede Halve Finale van de Bossche Band Battle editie 2018 te beginnen. Lody (zang, gitaar), Bram (drums) en Geert (bas) hebben er geen moeite mee want ze gaan voortvarend van start met een soul nummer gemengd met poprock.

P79
Lody Borgers

Lody zingt erg makkelijk en is bijna de rust zelve achter de microfoon. Geert duikt er goed in met lekker spel op zijn basgitaar. Funky rock riffs stuwen de nummers voort met de beats van Bram. Er is goed contact met het publiek. Lody is een vriendelijke performer. The March maakt er een toffe show van. Goede vibes stromen door de kelder van P79.

2. Stitch & the Rag Dolls

P79
Stitch & the Rag Dolls

Op de vraag hoe het met zijn stem is, reageert zanger/gitarist Jack Harrison dat alles weer OK is. In de voorronde was hij ziek en slecht bij stem. “Ik kan dat nu niet meer opvoeren als excuus,” antwoordt Harrison.  Dat blijkt, want hij  is goed zowel in lage als hoge tonen met soms Tom Waits-achtige momenten: gruizige stem. Inleidend is elke song spannend in opbouw, maar gedurende het nummer zwakt het af.

P79
Jack Harrison

Harrison steelt de show en is duidelijk de leader. Stitch & the Rag Dolls is een goed geoliede machine met afwisselend blues, rock en pop. Het scheelt ook dat Jack native speaker is. Zijn Engels komt niet van school of studie.

3. Sparks of Sanity

P79
Spark of Sanity

De band houdt deze halve finale een hoog tempo aan in tegenstelling tot de voorronde waar meer afwisseling was. Zanger Laurens Lamberts weet echt veel variatie in zijn stem te leggen. De sfeer zit er duidelijk in. Het publiek doet mee en de muzikanten worden steeds enthousiaster. Er is goed contact en ruime interactie met het publiek.

P79
Björn Schouten

Aan het einde gaat bassist Björn Schouten tussen het publiek spelen. Die kan niet meer stuk.

4. Profuna Ocean

P79
Profuna Ocean

Profuna Ocean is een geheide favoriet voor het winnen van de Bossche Band Battle prijs. De mix van pop met symfonische rock (Dreamtheater/ Porcupine Tree) staat als een huis. Veel variatie in zowel drums en zang als gitaar. Zanger Raoul Potters wisselt zang af met fijne gitaarsolo’s.

P79
René Visser

De keyboards zijn helaas slecht gemixt wat in het totaalbeeld van symfonische rock wel belangrijk is. Bij Profuna Ocean zijn het top muzikanten, stuk voor stuk en helemaal op elkaar ingespeeld. Volgens één van de juryleden een hoogtepunt van de afgelopen vier jaar.

Op naar de Bossche band Battle finale 2019

P79
P79 jury en speaker Hugo Den Hartog

Finalisten
Afgelopen zaterdag 9 november is in een druk bezocht P79 tijdens de Tweede Halve Finale gestreden voor een plek in de finale. Profuna Ocean en Stitch & the Rag Dolls gingen er vandoor met de tickets. Zij strijden samen met Morning Dawn en For Scratch op het grote podium in Willem Twee poppodium om de felbegeerde hoofdprijs. Een single opname + videoclip bij Studio Cube.

Mini-festival
In samenwerking met On the House van Willem Twee popodium is er voor gezorgd dat de twee programma’s op elkaar aansluiten. Zodoende ontstaat er een mini-festival waar je maar liefst zes bands kan komen beluisteren.

P79
Holsaby – winnaar 2018

Op het On The House podium trapt Holsaby af, de winnaar van de BBB 2018 en speelt Alcuna Wilds daarna..

Dit jaar wordt er een pilot Livestream opgezet waarbij je de Bossche Band Battle live kan volgen via Youtube. De Bossche Band Battle finale en On the House Indie vinden plaats op vrijdag avond 22 november.


Met dank aan Wim Roelsma van Artishoot Fotografie en voor zijn verslaggeving van deze halve finale

Jury, vakjury

Emotie, interactie en dynamiek vormen oordeel van vakjury

Haastige spoed eerste halve finale Bossche Band Battle in P79

Tim van Baalen, Anne van Damme en Nick van Uden vormen de driekoppige vakjury van de eerste halve finale van de Bossche Band Battle editie 2019. Plaats van handeling is de sfeervolle kelderzaal van Plein79 oftewel P79. De zaken waar deze vakjury zich op richt zijn emotie, interactie en dynamiek.

Bossche Band Battle Halve finale I

Deze slideshow vereist JavaScript.

P79 is sfeervol aangekleed voor het komende Halloween feest. Er heerst echter ook een gehaaste sfeer want de Battle moet rond 23.00 uur stoppen, want daarna is er een feest gepland. De muziekwedstrijd begint daarom een half uur eerder dan gepland. De zaal is nagenoeg leeg als Morning Dawn aan zijn act begint. De band speelt een mix van nieuwe en oude nummers zoals ze ook in de derde voorronde heeft gedaan. Het wordt drukker en aan het einde van hun show is er flink meer publiek in P79. Morning Dawn maakt een goede en sterke indruk.

Emotie, interactie en dynamiek
jury, P79, Bossche Band Battle
Rick van Osta – Animal Road

De tweede band die het strijdtoneel betreedt, is Animal Road. De vijf mannen maken er een aanstekelijke show van met vlot uitgevoerde rock die binnen de lijnen van het genre blijft. Daar waar je een riff verwacht daar komt-ie ook. En dat klinkt fijn.

Jury
De jury van deze halve finale van de Bossche Band Battle let ieder op een ander aspect. Tim van Baalen (MusiCare) gaat af op zijn gevoel: een band moet wat met hem doen. Wordt hij er blij van of misschien wel boos? Of erger, de band laat hem onverschillig. Tim reageert emotioneel, puur uit zichzelf. “Ik kan niet weten wat anderen voelen, ik weet alleen wat ik voel.”

Jury
Animal Road

Singer songwriter Anne van Damme let op de interactie. Wat doet een band met het publiek? Dat beperkt zich niet tot praten alleen met mensen in de zaal. Anne kijkt hoe mensen reageren op het spel, hoe ze reageren als een nummer hetzelfde ritme aanhoudt of dat er tempowisselingen zijn aangebracht en hoe mensen dáár weer op reageren. “Vaak kan je beter je wat inhouden om daarna weer uit te halen. Het effect is dan sterker.” Een ander onderdeel van die interactie is hoe bandleden samenspelen. Zijn ze een geheel of losse eilandjes?

Hocus Pocus
De derde band is For Scratch. De drie bandleden willen een andere naam voor de band en roepen middels Hugo Den Hartog, de vaste speaker van Bossche Band Battle, de hulp in van het publiek. Er volgen weinig echte reacties, slechts wat geroep. Zanger/gitarist Tijn van Geel wacht er niet op en begint flink aan zijn gitaar te scheuren, tot ieders genoegen. Keyboardspeler  Willem Korsten gooit er stevige jazzrock tegen aan. Drummer Julius Smit speelt vrijuit, onbelemmerde improvisaties knallen de zaal in.

P79
For Scratch

Derde jurylid Nick van Uden vindt dynamiek belangrijk, daar let hij in het bijzonder op. Maar ook hij nuanceert. Dynamiek is niet per se hard de volumeknop open draaien. Dynamiek zit ‘m ook in diversiteit en opbouw van het nummer. Komt een band overtuigend over, is de band echt?

Deze slideshow vereist JavaScript.

For Scratch eindigt met een gewaagde cover namelijk het beroemde Hocus Pocus van de symfonische rockband Focus. De hoge uithalen van Thijs van Leer in dat nummer zijn legendarisch. Tijn van Geel haalt het niet en de hoogste uithalen worden door zijn gitaar opgevangen c.q. vervangen. Zie video hieronder


Haastige spoed

P79, Bossche Band Battle
A Fool’s Errand

A Fool’s Errand is de laatste band van deze eerste halve finale van de Bossche Band Battle in P79. De Bossche band is een beetje het slachtoffer van de haastige spoed om de Battle voor 23.00 uur af te ronden. Dat gaat ten koste van de nodige zorgvuldigheid bij de soundcheck. Ook deze halve finalist gaat er meteen flink tegen aan en zet daarmee een van haar sterkste optredens neer. Ook de vaak zwakke zang van Sarah Cahuasqui is nu veel beter en weet zij het publiek mee te krijgen.

Niet unaniem
Na A Fool’s Errand trekt de jury zich terug om tot een beslissing te komen. Een jury is ook maar mensenwerk en het eerste wat Anne zegt na terugkeer in de zaal, is dat de ‘jury niet unaniem is in haar besluit’. Dat voert de spanning alleen maar op. Ervaren jurylid Tim van Baalen doet het voorwoord en laat de uitslagen over aan rookie Nick van Uden.

Nick draalt er niet lang om heen en komt meteen met de namen. For Scratch en Morning Dawn krijgen de ticket om door te gaan naar de finale.

Jury, vakjury
Door naar de finale
voorronde Bossche Band Battle

Allerlei smaken derde voorronde Bossche Band Battle

Jury unaniem welke twee bands doorgaan naar halve finale

De derde voorronde van de Bossche Band Battle 2019 speelt zich voor de tweede keer af in Brouwpodium De Vaart. Tijdens deze laatste voorronde strijden Spelfout, Morning Dawn, Spark of Sanity, Miscellaneaous en Myth of Origin voor een plek in één van de halve finales.

voorronde
Jury – Pascal Vugts en Pascale Paanakker

Vijftien bands presenteren zich gedurende drie voorrondes voor een plek in één van de twee halve finales. Elke band krijgt in de voorrondes 20 minuten de tijd om de jury te overtuigen van hun kunnen. Na afsluiting van de voorrondes krijgen twee bands een wildcard toebedeeld om alsnog aan de halve finales deel te nemen. In totaal treden acht bands op verdeeld over de twee halve finales die in P79 gehouden worden.

Bossche bands tot wasdom

voorronde Bossche Band Battle
Morning Dawn

In de derde voorronde staan twee Bossche bands – Morning Dawn en Spelfout –  op het podium van een sfeervolle Brouwpodium De Vaart. Het lootje trekken bepaalt dat Morning Dawn het spits afbijt en Spelfout daarna aan de beurt is. KLANKGAT volgt deze twee bands al geruime tijd, eigenlijk al vanaf het begin. De voorlopige conclusie is dat beide bands de groei naar wasdom doorzetten.

voorronde Bossche Band Battle
Spelfout

Morning Dawn
Morning Dawn heeft het afgelopen jaar flink geschreven aan nieuwe nummers waarvan een aantal op deze derde voorronde wordt gespeeld. Laat er geen misverstand zijn, de band maakt nog steeds stevige alternatieve rock, nu zijn er echter meer tempowisselingen en nuances ingebouwd. In de muur van geluid staan ramen wijd open. Ook hun act is veranderd, minder gespring meer accent op de muziek. De stem van zanger Dennis Sluijter klinkt voller, vooral in de rustigere delen is meer evenwicht.

Bossche Band Battle
Dennis Sluijter

Spelfout
Spelfout balanceert tussen kleinkunst en Nederpop, luidt het commentaar van de jury. Nederrock is een accuratere benaming, want de band zet stevig aan en houdt dat hun hele optreden vast. Zanger Johan van Bommel heeft ook een sterke podium performance en zoekt op uitdagende manier het contact op met het publiek. Het spel van de jonge bassist Tijn van der Kooij wekt de terechte jaloezie van jurylid Pascal Vugts op. Toetsenist en zangeres Domique Aberkrom vult goed aan ondanks een paar foutjes in haar solo.

voorronde
Johan van Bommel

De combinatie van verschillende disciplines en genres maken Spelfout bijzonder en de groei van Johan als performer is nog lang niet teneinde.

Miscellaneous

Deze slideshow vereist JavaScript.

Miscellaneous komt in de plaats van de band Vine official. De zanger is ziek geworden en daarom werd hun optreden in deze voorronde afgezegd. Geen nood want de drie mannen van Miscellaneous grijpen deze kans met beide handen aan om zich in de Bossche Band Battle te presenteren. De band maakt een gloedvolle mix van blues en rock. De mannen zijn goed op elkaar ingespeeld wat wijst op een rijk gevulde podiumervaring. Zanger/gitarist Nicolaï Giezen, bassist Frank van der Helm en drummer Rigo Smulders willen zoveel mogelijk live optreden. Bij deze.

Myth of Origin
Zangeres/frontvrouw Linda Heinen is een opvallende verschijning. Zij is echt de blikvanger van de band en bij deze voorronde gekleed als een privé-secretaresse met veel bling bling als ze het podium opkomt. Die vermomming houdt ze het eerste nummer – Skin Deep – aan, hoewel haar handen en gezicht al vrij snel met nepbloed zijn besmeurd. Na Skin Deep speelt de band de nummers Blood And Broken Nails en Demons Beneath Our Road van hun EP Rites of Passage.

Deze slideshow vereist JavaScript.

In het derde nummer heeft Linda zich ontdaan van de secretaresse outfit en heur haar losgemaakt. Als een volwaardig lid van een metalband headbangt ze zwierig achter de mic. De band maakt indruk en gebrul is de beloning van hun verpletterende act. Bijzonder is dat Myth of Origin voor het eerst in deze samenstelling naar buiten treedt.

Spark of Sanity

Deze slideshow vereist JavaScript.

Spark of Sanity uit Zaltbommel is een poprock band met composities die toch even anders zijn volgens het oordeel van de jury. Bjorn Schouten (bassist), Laurens Lamberts (zanger), Nick Mastenbroek (drummer) en Robin van Son (gitarist) zijn jong, hun live performance is dat allesbehalve want het klinkt en oogt professioneel en volwassen. Dat ze het publiek – veel familie is gekomen ter ondersteuning – vragen om mee te klappen, zij hen vergeven. Erg aanstekelijke muziek en Laurens is goed bij stem, helder en krachtig.

Unaniem
De jury laat lang op zich wachten en wekt de indruk moeilijk tot een beslissing te kunnen komen. Verre van dat, blijkt. Na afloop zegt een jurylid dat ze alle drie van meet af aan unaniem zijn geweest in hun keuze. Morning Dawn en Spark of Sanity gaan door naar de halve finale die in twee rondes gehouden wordt in P79.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Musest

Musest zet zaal Willem Twee poppodium op zijn kop

P79 was te klein voor tribute to Muse Nederlandse tributeband

Musest wordt gezien als beste vertolker van wereldband Muse als je de recensies mag geloven. Het optreden in Willem Twee poppodium was noodzakelijk, omdat organisator P79 op tijd inzag dat zijn eigen podium te klein zou zijn, te klein om de vele Musest fans te ontvangen.

Musest
Musest

Deze Nederlandse tribute band bestaat uit vier personen, Bob van Dun (drums), Chico Abelino (bassist, backing vocals), Chamo Bijlmakers (toetsen, samples, percussie, backing vocals) en Jeroen Fredrik (gitaar, zang).

Musest
Musest since 2007

Sinds 2007 spelen zij praktisch het gehele repertoire van Matthew Bellamy’s band. Muse goed vertolken is bijna onmogelijk. Ik was er bij in de Brabanthallen bij het Muse concert destijds. Daarom zijn mijn verwachtingen hooggespannen.

Grote opkomst voor Musest

Musest
Volle bak in Willem Twee

De opkomst is groot en het publiek heeft er duidelijk zin in. Ongemerkt kom het viertal op en zet zonder aankondiging in met Algorithm. Ze zullen verder tussen de nummers door geen enkele mededeling doen. De hele entourage is conform het grote voorbeeld; de instrumenten, het licht (overigens een hel om te fotograferen), de bril met oplichtende teksten, de opstelling van de muzikanten, de lichaamstaal.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het publiek weet, tekstueel gezien, van wanten en tijdens Plug in Baby gaat bijkans het spreekwoordelijke dak er af. De sfeer is grandioos. Voor het podium wordt gedanst, gesprongen en doorgaans vals meegezongen. Musest forever.

The Tornados

Musest
grotendeels instrumentaal

Een van de laatste nummers van de Musest show is Man With The Harmonica, een instrumentaal nummer, dat begint met een intro van Ennio Morricone. Verder lijkt dit nummer vooral de eerste helft op het surf genre uit de 50’s. Niet raar als je bedenkt dat de vader van Muse zanger Matthew Bellamy, George Bellamy, de voormalige ritmegitarist was van The Tornados. Hun instrumentale hits doen sterk aan de ‘harmonica man’ denken.

Muse-fan

Musest
Jeroen Frederik
Musest
Dank aan de fans

Afgezien van wat kleine dingen klinkt het voor mij als Muse-fan toch heel aardig en komt het dicht bij het origineel. De muzikanten zijn goed op elkaar ingespeeld. De hele show rolt er gelikt en energiek uit. Na Knights of Cydonia verdwijnt het viertal na een diepe buiging van het toneel.

Setlist

Musest
Fijne sfeer in de zaal

Volgorde van de nummers; Algorithm, Uprising, Supermassive, New Born, Pressure, Time is Running, Madness, Apocalypse Please, Psycho, Citizen Erased, Undisclosed Desires, Supremacy, Munich Jam, The Handler, Feeling Good, Dig Down, Starlight, Unsustainable, Mercy, Plug in Baby, Man With The Harmonica, Knight of Cydonia


Fotografie: Monique Nuijten en Wies Luijtelaar

Errand

A Fool’s Errand speelt 10 jaar eigenzinnig werk van zich af

Niet-standaard werk van een band die live weet te overtuigen

De Bossche band A Fool’s Errand organiseerde zaterdag 22 juni een release presentatie in P79 van het album Gravitas dat eind maart 2019 uitkwam. Vóór het optreden sprak ik kort met bandleden Alwin Ven en Fabian Voskuil.

Errand, Gravitas
Vlnr: Fabian Voskuil en Alwin Ven

KLANKGAT: Vanavond is de presentatie van jullie album Gravitas, het resultaat van bijna 10 jaar werk. Zijn jullie al bezig nieuw materiaal te schrijven?
Alwin Ven: Ja, zeker. We werken nu aan zo’n stuk of vijf nummers.
Fabian Voskuil: We zitten aan een EP te denken.
Alwin: Onze werkwijze is als vanouds. Herschrijven, omgooien, schrappen, schrijven.

Dus over 10 jaar kunnen we pas het volgende album verwachten?
Fabian (lacht): Nee, zover zal dat niet komen.
Alwin: De drummer (Albert Schuurmans, red.) gaat dadelijk solo spelen op gitaar. Een try-out van zijn eigen werk.
Fabian: We hebben wel moeten reperteren. Het was weer een tijdje geleden dat we de nummers van Gravitas gespeeld hebben.

Dat zal nodig zijn geweest, want het zijn geen standaard nummers van een niet-standaard band. Dat laatste beaamt geluidsman van de avond Frans de Visser van Studio Cube volmondig. Frans leidde de opnames en was verantwoordelijk voor de mix van het album Gravitas.

Try-out Albert Schuurmans

Errand
Albert Schuurmans solo

De drummer van A Fool’s Errand,  Albert Schuurmans, posteert zich op een stoel, een akoestische gitaar in zijn handen en zijn rechtervoet op een bass drum pedaal. De try-out omvat zo’n vijf (gloed)nieuwe nummers en kenmerken zich zich door een puntige drive mede dankzij die bass drum. Albert wil kijken hoe de nummers overkomen op een podium en voor een publiek. Hij had er graag teksten bij gehad maar vooral de tijd ontbrak daarvoor.
Hij wil daarom met zangeres Sarah Cahuasqui samenwerken. Zij schreef de teksten voor de nummers Make Waves en Icarus op het album Gravitas waar zij de zang voor haar rekening nam. De try-out wordt goed door het publiek ontvangen.

A Fool’s Errand – Gravitas

Errand
A Fool’s Errand in P79

Na een korte break en zonder enige aankondiging begint A Fool’s Errand aan de presentatie release van Gravitas. De nummers worden gespeeld in volgorde van het album. Het openingsnummer There Will Be No Encore is live zeer indrukwekkend, vooral door het onderwerp. Je hoort de stem van de Chileense president Allende die het volk via de radio op 11 september 1973 toespreekt, terwijl soldaten het presidentieel paleis omsingelen. Allende pleegt zelfmoord om niet levend in handen te vallen van de coupplegers die onder leiding staan van Pinochet. Visuele ondersteuning van dit nummer zou de impact van dit nummer versterken.

Sarah Cahuasqui

Errand, Gravitas
Sarah Cahuasqui

Het tweede nummer is Make Waves met tekst en zang van Sarah Cahuasqui. Zij zing nogal onvast, maar het past bij dit nummer dat mij sterk doet denken aan de legendarische New Yorkse band The Velvet Underground met zangeres Nico. Díé kon pas lekker vals zingen. In haar tweede act bij het nummer Icarus zingt Sarah weer onvast en ook dan werkt het. Het bevestigt het beeld dat A Fool’s Errand van zichzelf wil neerzetten, onvoorspelbaar, tegendraads, niet willen behagen.

Errand, Gravitas
Alwin Ven

Hoe het ook zij, de nummers zijn een mengelmoes van rock, jazz, metal, soundscapes. Een goede hard rock nummer is Stoned Ape Theory. En als Alwin Ven de trompet bespeelt zoals op Viego, Anselmo dan roept hij een Spaanse – latino –  sfeer op. In het laatste nummer – waar veel leuke delen tijdens de opname dagen werden weggestreept en daarvandaan de titel (Used To Be) Happy –  zaagt de band bijna eindeloos door met een repeterende, ritmische riff. Je krijgt de indruk dat A Fool’s Errand af wil van deze nummers en toe is aan nieuw werk. Wat wil je, na 10 jaar wil je wel wat anders.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bandleden A Fool’s Errand
Alwin Ven – bas en trompet
Albert Schuurmans – drums
Willem Schuurmans – gitaar
Fabian Voskuil – gitaar (met strijkstok)

Sarah Cahuasqui – zang.

IkBand

IkBand 2019 nieuwe bands treden voor het eerst op in P79

Het project IkBand bestaat al enkele jaren en elk jaar is het weer een succes.

IkBand 2019

Het project IkBand bestaat al enkele jaren, en elk jaar is het weer een succes.Jonge muzikanten, beginnend of al ervaren, delen vanavond het podium in Plein 79, kortweg P79. Sommige van hen, hebben nog nooit op een podium gestaan, of zelfs nog nooit met andere muzikanten samengespeeld, voordat zij meededen aan IkBand. Gedurende het project hebben zij dit jaar coaching gekregen van Anne van Damme, Frans de Visser en Mathijs Leeuwis. In een aantal maanden tijd is er binnen de muren van Babel (voorheen Muzerije) hard gewerkt in de repetitieruimtes, om vanaf de bodem te werken naar deze echte bandavond.

B4U

IkBand 2019
B4U

De band die de avond aftrapt heet B4U, en bevat de jongste deelneemster. Ze speelt akoestische gitaar, en dat meteen vijf nummers lang. De nummers waarvoor de band heeft gekozen zijn onder andere ‘Summer of 69’ van Bryan Adams en ‘Zombie’ van The Cranberries. Wat vooral opvalt is dat de zang erg zuiver is, de nummers lijken zelfs best veel op het origineel, mede doordat de bandleden samen ook strak spelen.

Pink Lemonade

Pink Lemonade
Pink Lemonade

Pink Lemonade mag als tweede. Gitariste Jaimy zegt: ‘We heten Pink Lemonade, en ja we zijn niet zo heel creatief want dit eerste nummer heet ook Pink Lemonade’. Maar juist deze band vind ik creatief, omdat zij niet voor de standaard covers kiezen. Ik heb dan ook moeten opzoeken dat het origineel van The Wombats is. Het tweede nummer heet Bear Claws en is van The Academic.

IkBand
Pink Lemonade geen standaard covers

Wel zijn er bij de band wat zenuwen te merken die eigenlijk niet nodig zijn, want het ging erg goed. Met name de zang was weer zeer prima.

Shudap!

IkBand 2019
Shudap! met Barbara

Deze band heeft haar naam te danken aan het feit dat er nogal veel gepraat werd tijdens de repetities. Zangeres Barbara opent sterk tijdens het eerste nummer I Love Rock ’n Roll van Joan Jett. Ook opvallend is de gitaarsound, die precies bij het nummer past. Daar is duidelijk over nagedacht en tilt de band naar een hoger niveau. Ook het geluid van de basgitaar klinkt lekker vol. De band staat goed en krijgt het publiek ook nog eens mee tijdens een klapmoment.

Tussendoor
Tussen de optredens door wordt er natuurlijk altijd even omgebouwd. Grote complimenten naar de coaches, want dit ging verrassend vlot. Ik sprak Roos Bertens even, de jongedame die het project IkBand ooit heeft bedacht tijdens haar stage bij Babel.

IkBand 2019
Shudap! klapmoment

“Ik ben zeker trots, het is altijd leuk om te zien wat voor succes het steeds weer is. En waar het vooral om gaat is de ervaring die deelnemers hier opdoen, en de kennis en de passie de ze kunnen delen door elkaar op deze manier te leren kennen. Het is ook heel tof om te zien dat sommige bands echt doorgaan, of weer nieuwe bands vormen of vrienden overhouden aan het project,” vertelt Roos.

Milan Brokken, toetsenist uit de eerste band B4U spreek ik ook even. Ik vraag hem naar wat hem het meeste is bijgebleven van het project, of waar hij het meeste van geleerd heeft. ‘Eigenlijk alles, gewoon alles. Het hele project’ is zijn antwoord na even nadenken.

Jack, Shag & de Vloeitjes

IkBand 2019
Jack, Shag & de Vloeitjes

Dan is de beurt aan de band met de origineelste naam. De basloopjes van bassist Tim zijn lekker uptempo en kloppen bij de muziek. Overigens speelt hij op een erg gaaf flying V model. Het gitaarwerk van de gitaristen klinkt er ook goed bij. Het doet me denken aan 90’s high school rock. De band kent een frontvrouw en frontman, wat een erg leuke dynamiek geeft.

IkBand
Jack, Shag & de Vloeitjes

Tijdens het nummer Lonely Boy van Black Keys hebben ze ook ingestudeerd dat ze samen een hartje vormen met de handen zie ze vrij hebben. Dit samen met de overtuiging waarmee de instrumenten bespeeld worden, zorgt voor een goede podiumpresentatie. Jonah, die gewoonlijk bij Spelfout drumt, kan in deze band ook erg goed overweg met gitaar. Tussen hem en Tim de bassist is er ook een goede interactie te zien.

IkBand 2019
Jonah Kuiters (r) van Spelfout

Ook deze band krijgt het publiek aan het klappen op de muziek. Blink 182’s What’s My Age Again? is een goede keuze van de band. Ze spelen het zelf ook met veel plezier. Daarna komen ze met goede verrassingselementen. Nadat het even lijkt of ze Whole Lotta Love gaan spelen, verandert het nummer toch in Girl van Anouk. Maar het verandert weer, ditmaal in Black Sabbath’s Paranoid en daarna nog eens in Seven Nation Army. Mede hierdoor springt deze band er (naar mijn mening) aardig bovenuit.

One Spring Afternoon

IkBand 2019
One Spring Afternoon

Zoals de bandnaam al een beetje doet vermoeden, wordt er vanaf het podium brave, vredige muziek ten hore gebracht. Het begint kundig, instrumentaal, en neigt wat naar jazz. Mede daardoor, en doordat er drie zangeressen op het podium staan, is ook deze band anders dan andere bands.

Het geluid van deze band is erg verfrissend en klinkt goed. Het eerste nummer lijkt wat abrupt te eindigen, maar het stoort zeker niet. Voor het tweede nummer gaat Ryan’s gitaar op zijn rug, en neemt hij plaats achter de toetsen. Ook dit houdt het optreden afwisselend.

IkBand
Catchy zanglijnen

Het derde nummer heet Meaningless Necessities en is een zelfgeschreven nummer. Hier kom ik na het optreden pas achter, maar ik vind het sowieso het sterkste nummer van de hele avond. De drie zangeressen zingen tijdens dit nummer erg mooi in harmonie samen en geven een vol geluid.

IkBand 2019
One Spring Afternoon

Ook de melodie van de zanglijn is best catchy en nodigt je uit om mee te zingen als je de tekst zou kennen. Een nummer naspelen is al knap, maar zelf een nummer schrijven én daarmee optreden in korte tijd, vraagt veel inspanning en lef. Deze band mag daarom ook zeer trots zijn.

Duketown Alley Cats

IkBand
Duketown Alley Cats

De avond wordt afgesloten door Duketown Alley Cats. Deze band heeft al een aantal optredens achter de rug, en dat kan je ook horen. Los van elkaar zijn de bandleden erg kundig op hun instrumenten, maar ook het samenspel verloopt goed. Na Message In A Bottle van the Police is Tengo La Camisa Negra het volgende lied, dat door Frederique volledig in het Spaans wordt gezongen, erg knap.

IkBand
Tengo La Camisa Negra

Het gitaarwerk van Sebastiaan is veruit van hoog niveau. Hij gebruikt veel technieken als pinched harmonics en gebruikt ook de feedback van de versterker om extra geluid te krijgen.
Tijdens het veel te bekende Shape Of You zijn de drumfills van Manuel erg strak en krachtig. Hij weet goed op te bouwen én er ook echt voor te gaan. Ook tijdens Radioactive en Beat It is dit zeker merkbaar. De energie van bassist Tijn is aanstekelijk. Hij beweegt goed op de muziek dat ook zeker bijdraagt aan dat deze band een goede performance aflevert. Het publiek roept zelfs om een toegift, ze willen Zombie nog horen. Die spelen ze nog en daarna is deze avond vol live muziek dan echt tot een einde gekomen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Alle mensen die hebben mee geholpen aan het project worden nog bedankt, en een geslaagde avond wordt afgesloten. Als je beginnend of gevorderd muzikant bent, en wil groeien in muziek, ervaringen wil opdoen , nieuwe mensen wil leren kennen en wil optreden, dan is het IkBand project zeker de moeite waard om aan deel te nemen. Voor meer informatie kun je naar www.muzerije.nl gaan of de facebookpagina van Studi073 en/of IkBand in de gaten houden.


Fotografie:
Casper Menting
www.filmingdesigner.nl
ww.instagram.com/filmingdesigner

Sonny Ragg

Van rock, funk en blues maakt Sonny Ragg eigen toverdrank 

Licht wisselvallig optreden in thuishaven Den Bosch

Sonny Ragg is duidelijk beïnvloed door muziek uit de 80’s en vooral door His Royal Badness. Op de setlist staan zo’n dertien à veertien nummers. Een flink aantal is goed, andere erg sterk maar sommige nummers hadden beter achter kunnen blijven in de repetitieruimte.

Sonny Ragg
Sonny Ragg zaterdag 2 februari in P79

Fans
De toegang van het concert is gratis, een presentje van P79 aan de Bosschenaren, waarvoor lof. Toch is het niet tjokvol in de zaal op deze eerste zaterdag van februari. Dat verwacht je eigenlijk als een Bossche band zoals Sonny Ragg een thuisconcert weggeeft. Afijn, het wordt lekker druk en veel mensen kennen elkaar gezien de vele blije begroetingen en kusjes op de wangen. De echte fans van Sonny Ragg in P79 dragen een zwart T-shirt met het logo van de band. Frontman Sven Myren prijst hen daarvoor.

Sonny Ragg
Jeroen Straatman

Na het korte welkomstwoord van Sven met de opmerking dat het lang geleden is dat Sonny Ragg in P79 heeft gespeeld, stoomt de band direct door naar You Give Me Something met meteen daarop Power To You en New Funk. Leadgitarist Jeroen Straatman (gitarist geweest bij die andere, fijne Bossche band Straight from the Fridge) laat dan zien wat hij allemaal vermag op de gitaar. In het laatste deel van de show laat hij nog meer zien.

Sonny Ragg
het betere gitaarwerk

Dan komen er nummers langs die minder goed zijn doordacht, minder goed uitgesponnen. Verder bijwerken en -schaven in de repetitieruimte is het advies aan Sonny Ragg. Turn The Love brengt gelukkig weer veel goeds, een nummer dat sterk doet denken aan Living Colour en Prince/TAFKAP uit de 90’s. Datzelfde bonkige ritme met stevig gitaarwerk en onderkoelde vocalen met flinke, grommende uithalen. Helaas komen er dan weer nummers die minder zijn in ritme, opbouw en melodie. Jammer. Songs met mogelijke potentie maar te vroeg naar buiten gebracht.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Met Not Your Medicine gaat het weer opwaarts  en houdt Sonny Ragg de aandacht van het publiek tot het einde toe vast. Er wordt zelfs stevig gejived (jive dans) pal voor het podium. De andere muzikanten komen in dit laatste gedeelte ook wat meer voor het voetlicht. Jeroen Straatman geeft een paar indrukwekkende solo’s weg, solo’s die je niet licht vergeet. Bij Get Up komt het publiek goed los en als daarna Free – ook op single uitgebracht – wordt ingezet, is de avond echt geslaagd. Met Got No Passes sluit Sonny Ragg het concert af.

Sonny Ragg
Sven Myren

Sonny Ragg maakt een wonderlijke mix van rock, funk en blues. Vaak werkt die toverdrank en is-ie aanstekelijk én dansbaar. De wat langzamere nummers komen minder goed uit de verf. Al met al een goed concert met nummers die nog een tijdje in je hoofd blijven hangen..


Bandleden Sonny Ragg
Jeroen Straatman – lead guitar
Sven Myren – guitar, vocals
Sjeng Muermans – keyboards
Bob Donkers – bass
Mark van Reusel – drums

Rocky halve finale Bossche Band Battle in P79

Geef gas, laat zien wie je bent en geniet, zegt Koen Jacobs van PARAMATMAN

Het belooft een rocky halve finale van de Bossche Band Battle 2018 te worden in P79 op deze tiende november aan de vooravond van het nieuwe carnavalsjaar in Den Bosch. Geen carnaval te bespeuren bij deze Battle en zelfs niemand in boerenkiel gezien in het café. Het is rock wat de klok slaat. De rocky halve finale Bossche Band Battle numero due wordt geopend door:

Deze slideshow vereist JavaScript.

  • An Adverse Copy Stoner rock met bluesy invloeden. Zanger/gitarist Loek Maas en bassist Martijn Boon zijn helemaal op elkaar ingespeeld en vormen een solide front ondersteund door de stuwende drumbeats van Michelle Sanders
  • Holsaby maakt zeer toegankelijke muziek met nummers vol hitpotentie. De bassist maakt er bij het laatste nummer een waar feestje van door aan het eind helemaal funky los te gaan
  • Morning Dawn In 2016 zat deze puur Bossche band in de voorronde fase van de Battle en kwam – zo leek het – net uit de schoolbanken. De groei en ontwikkeling sindsdien dwingt respect af. De band begint met een korte psychedelische intro: een nieuwe ingeslagen weg? Het blijft daarna een rocky halve finale Bossche Band Battle
  • Lokotov Mocktail Deze band uit Rockcity bewijst dat er veel te halen valt uit de mix van rock en blues. Stampende beat wordt gevolgd door rockballads met een groot tranentrekkende input om snel van gedaante te wisselen. Het blijft per slot van rekening een rocky halve finale Bossche Band Battle

De jury

Rocky halve finale Bossche Band Battle
Vlnr: jurylid Guus Hurkmans en gastheer Hugo Den Hartog

Tijdens het ombouwen tussen de acts door is er tijd om met juryleden te praten. Waar let je op, hoe objectief ben je, speelt eigen voorkeur een rol, is techniek wel zo belangrijk, let je ook op de performance – de houding & image –  en kies je voor originaliteit of toch maar het veilige midden? Speelt ontwikkeling als nieuwe band een rol?

Vragen, vragen, vragen. Ja, natuurlijk speelt je eigen voorkeur een rol, maar die kan je makkelijk opbergen. Elke band volgt een genre die niet per se de jouwe hoeft te zijn. Dat hoeft bij het jureren geen belemmering te zijn. Technische beheersing van instrumenten en goede stemmen zijn vaak doorslaggevend om een ronde verder te komen maar geen garantie dat je de finale wint. Dat geldt trouwens ook voor performance en houding, attitude.
Zeker, zeker wordt originaliteit beloond, ja zelfs gepromoot. Wat niet wil zeggen dat je als jurylid ongevoelig bent voor een band met hitpotentie. En dat hoeft echt niet dat veilige midden te zijn en als dat wel zo is, dan is dat maar zo. Het is een beetje schimmig allemaal, zo’n jurering. Emotioneel ook. Het is weliswaar geen rocket science maar wel verdomd moeilijk.

After the battle

Rocky halve finale Bossche Band Battle
Lokotov Mocktail en Holsaby door naar de finale

Straks op 23 november wordt beslist wie deze derde editie van de Bossche Band Battle wint. De hoofdprijs is het produceren van een nummer in beeld en geluid en een optreden op en tijdens Oranjekade. KLANKGAT vroeg bassist/gitarist/zanger Koen Jacobs van PARAMATMAN die in 2017 won, hoe het hem en drummer/zanger Jeroen Wagtmans is vergaan.
Koen vertelde dat het samenwerken met Luuk Bergervoet van Studio Cube ‘super vet’ was. Alleen hebben zij op eigen initiatief besloten om de single niet meteen uit te laten brengen. Zij hadden een andere kijk op hoe het nummer over moest komen. Het nummer komt wel op de nieuwe EP.
Koen zei verder: “Achteraf gezien waren wij misschien al iets te ver, en is de BBB meer bedoeld voor bandjes die net beginnen.” Voor de vier finalisten heeft hij het volgend advies: “Geef gas, laat zien wie je bent en geniet. En als je wint: gebruik de studio opnamen 100%! Het is (zeker voor beginnende bands) een erg mooie kans!”