Dream Along

Opera op de Parade mee neuriën met Dream Along

De liederen en stemmen waren eigenlijk veel te mooi om mee te neuriën en te gaan hummen

Vrijdagavond 24 juni presenteert Opera op de Parade de Dream Along (neurie mee) avond. Het is een gesubsidieerd en gesponsord initiatief van philharmonie zuidnederland, Opera Zuid en Theater aan de Parade met medewerking van het Internationaal Vocalisten Concours. Daarnaast werkt een indrukwekkend aantal professionals en vrijwilligers mee om de avond te laten slagen. Het schept een lichtvoetige en toch serieuze mogelijkheid om iedereen die dat wil kennis te laten maken met al die mooie klassieke muziek die er is.

Neurie mee Dream Along
Dream Along
Dream Along – Opera op de Parade ©Gerard Monté

Een uur voor aanvang kwam ik de Parade opgelopen en werd meteen getroffen door de verwachtingsvolle en hartelijke atmosfeer. Er zaten en stonden al heel wat mensen en terwijl het plein volliep was duidelijk dat veiligheid hoog in aanzien stond. EHBO en bewaking waren aanwezig. Het weer werkte enorm goed mee. En zo, gezeten op een stoel met glaasje, kaasje en goed gezelschap kon het spektakel beginnen. Het hoge toneel troonde overal bovenuit en het was goed te zien hoe het orkest het podium vulde en stemde.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Precies op tijd wordt de Dream Along avond ingeleid met een humoristische toespraak en zet het orkest in met een ouverture die de stemming er meteen in brengt. Gevoelens van ‘het leven is mooi en de moeite waard’ welden op. De muziek is vrolijk en luchtig met energie, verve en beheerste dynamiek en subtiliteit gebracht, strak geleid door Martijn Dendievel. Later komen ook serieuzere thematieken aan bod.

Stefan Astakhov – ©Gerard Monté

Deze slideshow vereist JavaScript.

De rest van de avond is gevuld met stukken uit bekende en ook minder bekende opera’s. Zo vertolkt Stefan Astakhov de minnezanger uit Tannhäuser met het stuk O du, mein holder Abendstern. Een stuk waarin de huidige dreiging voor de wereldvrede wel voorspeld lijkt. Gelukkig komt het allemaal goed.

Lenneke Ruiten
Lenneke Ruiten – ©Gerard Monté

Sopraan Lenneke Ruiten volgt met Touraine. Zij bezingt dit landschap met een prachtig gecontroleerd vibrato en een volle sopraanstem waar geen scherp randje aan zit. Je zou er zo van de wijn gaan proeven!
Het orkest volgt met een gebed voor Oekraïne van Valentin Silvestrov, subtiel uitgevoerd en natuurlijk ontroerend.

Dream Along
Claire Barnett-Jones – ©Gerard Monté

Uit ‘de geest van de roos’ van Michel Fokine vertolkt Claire Barnett-Jones de geplukte roos die degeen die haar doet sterven toefluistert dat ze altijd lekker voor haar zal geuren.
Daarna wordt de sfeer veel luchtiger met een stevig drinklied geschreven door Shostakovitsj, met zeer veel overtuiging gebracht door Anton Kuzenok, hij neemt zowel met zijn zang als theatrale optreden het publiek volledig mee. En groot is dan ook de schok als hij in de wijnkelder een lijk ontdekt.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Daarna komt Claire heel goed uit de verf met haar vertolking van de heks uit Hans en Grietje van Humperdinck. Ze kan zich enorm verheugen op de smulpartij die Grietje zal zijn, ‘na een uurtje op een stevig vuurtje’. Zo wordt de Barbier van Sevilla ook overtuigend gebracht, en is de Barcarolle van Offenbach een genoegen om naar te luisteren.

Dream Along
Mee neuriën of niet? – ©Gerard Monté

Nu doet presentator Raoul Steffani wel een paar keer de oproep om mee te neuriën, maar ja. De muziek is zo mooi gebracht, daar luister je naar en droom je mee weg, daar ga je niet op mee zitten hummen! Dream Along zeg!

Mooie wegdroom muziek wordt nog verzorgd met Lehar’s Das Land des Lächelns en Summertime. Het raakt toch wel om te ervaren hoe in al die operastukken de menselijke emoties allemaal aan bod komen, van positief tot zwaar verdrietig.

Ovatie
Ovatie voor Dream Along – ©Gerard Monté

Het is een groot genoegen het allemaal te ervaren, en de langdurige staande ovatie van het publiek is meer dan verdiend. Ik hoop ook van harte dat de Opera op de Parade en Dream Along volgend jaar weer doorgang kunnen vinden.
Nog een woordje over de techniek, dit soort dingen in de open lucht versterken is niet makkelijk, en het wordt enorm goed gedaan door de technische crew. Het geluid was uitstekend in balans.


Met dank aan Gerard Monté voor de foto’s. Klik hier voor meer foto’s van Dream Along.


Opera op de Parade: Un Ballo in Maschera, Verdi

Het gevecht tussen de verlangens van het hart en de heersende moraal.

Aankomst.
Lopend vanaf het NS station naar de Parade was de avondsfeer al  prima te horen; het carillon van de Sint Jan speelde vrolijke dansmuziek uit diverse opera’s. Op de Parade was het gezellig en gemoedelijk druk. De eerste toehoorders waren er al voor het middaguur om een plaatsje te bemachtigen. Dat lukt je als organisatie alleen maar als je een lange reeks successen hebt geboekt. Ik maakte de laatste van de vele voorbereidingen mee, muzikanten die zich zorgen maakten over de stemming van de instrumenten met deze hitte, cameraploegen die de laatste instructies doornamen, de geluidstechnici die de laatste fijnafregelingen uitvoerden.

Inleiding
Natuurlijk werd er een dankwoord uitgesproken naar de sponsors die dit spektakel mogelijk maakten, en burgemeester Jack Mikkers prees de stad en de uitvoerenden en organisatie voor al het werk dat ze hadden verricht en het publiek voor hun aandacht en gemoedelijkheid. Een paar musici gaven aan hoe geweldig het was om te kunnen spelen in een omgeving en bij een uitvoering waar zo enorm veel mensen het uiterste voor hadden gedaan, en waar zo’n warme belangstelling voor was.

Opera op de Parade: Un Ballo in Maschera, Verdi
De koning heeft een conversatie met zijn beste vriend

De uitvoering
En zo klonken de openingstonen van ‘Het gemaskerde bal’ van Verdi. Evenals vorig jaar was de geluidskwaliteit prachtig, geen geringe prestatie op dit plein. Het klonk groots, en toch intiem en dichtbij met de diverse secties van het orkest goed te onderscheiden en altijd met een aangenaam volume. Okay, toegegeven, soms kraakte er een microfoon. Maar toch: hulde aan de geluidstechnici.

En dan waren er ook de prachtig uitgevoerde kostuums en een heel slim draaibaar gedeelte van het podium dat diverse locaties kon uitbeelden (de balzaal van de koning, de hut van een zigeunerin die de toekomst voorspelde).

Een van de kenmerken van deze opera van Verdi is dat de muziek zo enorm goed aansluit bij de emoties die in het stuk opduiken. En emoties zijn er genoeg, de hopeloze liefde van een koning voor de vrouw van zijn beste vriend, de misverstanden die daaruit voortvloeien. De lokroep van het hart dat in gevecht is met wat de personages als de juiste moraal ervaren. De haat, de trots en gekrenktheid. Maar je wordt ook hier en daar op het verkeerde been gezet, de koning lijkt alom geliefd, maar heeft ook zijn schaduwzijden waarmee hij bittere vijanden heeft gekweekt. Verdi heeft het heel slim zo opgezet dat je de vijanden van de koning eerst verwijt dat ze dat zijn, omdat hij immers zo geliefd is bij het volk. Maar je leert ze beter begrijpen als je weet wat hij hen heeft aangedaan. Het onvermijdelijke einde is  dat de koning wordt vermoord, maar zijn moordenaars vergeeft om vervolgens op te lossen in een fel wit licht.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het orkest speelde met verve, en bewoog briljant mee met de emoties van het publiek als dat (en dat gebeurde nogal vaak) tussendoor applaudiseerde voor een mooie vertolking van een rol of scene. Die scenes waren trouwens heel goed te volgen door de lichtkrant boven het podium waarop de vertaling van hetgeen gezongen werd zichtbaar was.

Deze manier van opera bij de mensen brengen is een heel mooi initiatief, waarvan ik hoop dat hij nog lang mag doorgaan.

Opera Zuid, philharmonie zuidnederland, Theater aan de Parade, alle vrijwilligers, het was weer groots, dank jullie wel.

En beste lezers, aarzel vooral niet om een filmpje van deze opera te bekijken, en als u er dit keer niet bij was dat volgend jaar wel te doen.

Fotografie: Jane Duursma