Boo Hoo en Toby Goodshank treden los van elkaar op in de foyer van de Toonzaal en daarom is deze avond van Muziek Op Donderdag op 23 mei in twee sets gedeeld. De band Oliver Oat heeft de show moeten annuleren. Eén van de bandleden liep een hersenschudding op.
Boo Hoo
Boo Hoo is de artiestennaam van Bernhard Karakoulakis uit Frankfurt / Duitsland. Hij treedt als eerste op. Boo Hoo begeleidt zichzelf op gitaar en is als zodanig als singer songwriter te oormerken. Op een of andere manier voelt dat toch niet zo aan. Komt dat door zijn act of de liedjes die hij zingt?
Die gaan over allerlei soorten zaken, van volksliederen tot beschouwingen van het moderne leven en de absurditeiten daarvan. Je zou zeggen dat is echt typerend voor een singer songwriter. Het lijkt er meer op dat hier in de Toonzaal een ‘uitgeklede’ versie van zijn act wordt getoond. Door het uitvallen van de band Oliver Oat treden hij en Toby Goodshank solo op.
Boo Hoo is erg onder de indruk van de historische achtergrond van de Willem Twee concertzaal die ooit als synagoge diende. En dat er op de bovenverdieping twee studio’s met analoge elektronische apparatuur zijn gevestigd, maakt het beeld voor hem helemaal compleet in een bijzondere omgeving op te treden. De aandacht van het publiek ervaart hij als prettig: “It’s so quiet.”
Het is de eerste keer dat Boo Hoo in Nederland optreedt. Samen met Toby Goodshank en de band Oliver Oat toert hij nog een paar dagen door Nederland alvorens de tour in Duitsland te vervolgen.
Toby Goodshank
Na een korte break zien we een man met een gitaar voor de microfoon staan. Hij stelt zich voor. “Hello, my name is Toby Goodshank.” Ook hij is onder de indruk van het gebouw en de gehele entourage daarom heen. Goodshank woont in New York. In een ‘shithole’ zegt hij zelf: “But, it is home.” De toon is gezet, hij krijgt de lachers op de hand.
Tien jaar geleden maakte Toby Goodshank een album zonder titel met tien nummers die eveneens titelloos zijn. Toen hij Boo Hoo leerde kennen, had die net zijn eigen platenlabel Lousy Moon Records opgericht. Dat tien jaar oude album werd opnieuw uitgebracht. Goodshank voert deze avond al die tien titelloze nummers op, beginnend bij Track One en eindigt met Track 10.
Aan alles merk je dat Toby Goodshank een geoefende performer is die gewend is op kleinere podia op te treden. Hij babbelt er lustig op los, reageert moeiteloos op het publiek en vraagt het om mee te zingen, iets waar hij zelf eigenlijk een hekel aan heeft.
Zijn teksten zijn vol insinuaties en woordspelingen die waarschijnlijk als explicit aangemerkt worden. Van die tien tracks begeleidt Toby Goodshank zichzelf op gitaar behalve twee nummers waar hij gebruikmaakt van een smartphone. Een vriend heeft twee tracks gesampled met onder meer een nummer van Burt Bacharach. Toby Goodshank rapt er niet onverdienstelijk doorheen.
Al met al is het een zeer leuke avond met twee sympathieke rasartiesten. Het enige wat je je kunt afvragen is, hoe zou het zijn geweest als de band Oliver Oat wél had opgetreden?
