Lekker vol in Plein 79 op Popronde Den Bosch als de vijfkoppige vintage band Heath begint. Al is er door de uitgebreide soundcheck eerst wat verwarring. Het publiek is direct geboeid en roept dat ze vanuit die soundcheck direct mogen beginnen. Maar dat doet de eigenzinnige Haagse formatie niet. Die kiezen hun eigen moment.
Maurice Koolen, de oud-buurman van redacteur Johan Kramer, leverde een stuk in van de band Heath die een bijzondere indruk op hem maakte. KLANKGAT staat altijd open voor zulke initiatieven, dus bij deze In the Heath of the moment!
Heath
Isak
Jordy
En als ze dan beginnen, gaan alle registers direct open. Vol gas, geen tijd nodig om op te warmen: volle psychrock afgewisseld met nummers in de bluesrock-hoek. En dat volle geluid gaat in de diverse nummers consequent door: twee gitaristen die vaardig door elkaar spelen, met de drummer en bas als solide blok erachter.
Mees
En dan de leadzanger die met zijn zeer aanwezige optreden nog een laag toevoegt, afwisselend met de mondharmonica en de zang. Ook ik vermaak me prima. En als ik dan toch nog iets kleins aan te merken heb: de stem van de zanger maakt mij nieuwsgierig naar meer, maar hij is zoveel met de mondharmonica in de weer. Wellicht juist daardoor die nieuwsgierigheid naar meer zang?
Een tweede ding werd door de zanger zelf al even genoemd naar zijn drummer: “Beetje gas terug, , … beetje gas terug.” Ja nog meer variatie in dynamiek maakt het wellicht nog boeiender. Maar ach .. “Lekker Den Bosch, jullie zijn enthousiaster dan Groningen ..” laat de band met een grote glimlach ons weten.
mondharmonica
Nou Heath, logisch met zo’n high-octane performance, die inderdaad wordt gewaardeerd op deze gezellig drukke avond. Goed om te zien dat de bandleden zelf ook plezier hebben en hun muziek en vaardigheden het woord laten doen. Niet om iets te etaleren, nee om ons mee te nemen in hun muziek en energie. Dank heren, tot een volgende!
Tijdens Popronde Den Bosch 2024 voelt deze muziekliefhebber en tevens redacteur bij KLANKGAT zich altijd als een kind in een snoepwinkel. Heel veel lekkers, maar je mag er maar tien uitkiezen. Je kunt simpelweg niet overal bij zijn, dus een goede voorbereiding is de kunst. Het hele programma wordt dus van tevoren aandachtig beluisterd.
En dan is het vrijdagavond 11 oktober eindelijk zover. In vogelvlucht wordt in dit stuk geprobeerd je door deze selectie te loodsen en te omschrijven wat je waarschijnlijk hebt gemist, of misschien ook wel hebt gezien en gehoord.
Popronde Den Bosch 2024 vooravond binnenstad
Iris Jean
Iris Jean
Om 19.00 uur start de avond met singer songwriter Iris Jean in Salon van Jetje. Hier waren zelfs drie redacteuren van KLANKGAT bij aanwezig. Gekozen is voor een gecombineerd verslag van twee van hen. Dat is hier te lezen.
Future Husband
Future Husband
Op naar Plein 79, waar Future Husband al bezig is. Deze vijfkoppige, soulvolle, funky, disco indiepopband laat zien dat ze klaar zijn om door te stomen naar een groter publiek. Ze stonden eerder al op het affiche van onder andere Best Kept Secret festival en Grasnapolski. Met mooie gevarieerde liedjes pakken ze het aanwezige publiek in.
De charismatische Adura Sulaiman met haar mooie, zuivere stem, die tevens de bas speelt, trekt alle aandacht naar zich toe. Maar tijdens het laatste nummer Swell Times blijkt de gitarist rechts op het podium ook over een mooie donkere stem te beschikken en zingen een soort van duet. Hier gaan we in de nabije toekomst nog wel meer van horen.
Heath
Heath
Na een korte opbouw is het de beurt aan Heath, ook in Plein 79. Deze band, gewapend met allemaal topmuzikanten, laat de seventies Americana (hard)rock herleven, maar dan niet in doorsnee vierkwartsmaat. Muzikaal doet het vanwege alle onnavolgbare ritmes soms denken aan Rush.
Heath
Soms ben ik de tel helemaal kwijt. Maar het klopt muzikaal wel allemaal. Airplay op de radio zal wel lastig worden met nummers die niet zelden de tien minuten aantikken met lang uitgesponnen composities. Ook het veelvuldig gebruik van de mondharmonica door de zanger is bijzonder. Hij had wat mij betreft ook wel iets meer mogen zingen, want die stem mag er zéker zijn.
ENJAKU YOYO
ENJAKU YOYO
Dit was wel de meest bijzondere act van vanavond, kan ik wel verklappen. Techno, maar dan anders, met live piano en gitaar. Lees het hele verslag hier.
Later op de avond bij Tramkade en World Skate Center
PXRPLE JAZZ
PXRPLE JAZZ
Tijdens de voorbereiding van deze avond sprak de muziek van deze PXRPLE JAZZ me zeer aan. De dansbare pop, r&b, latin en afro klanken, maar dan met het gebruik van leuke gekke geluidjes en ritmes.
Qua planning was het echter niet gelukt om de hele band mee te nemen, dus is ze samen met één kompaan, die de toetsen, de beats en de rest van de klanken verzorgd. En dat klinkt natuurlijk ook goed, maar je mist wel wat energie. Aan PXRPLE JAZZ zelf ligt het niet, want ze danst en zingt met heel veel energie.
De zaal zit wel goed vol en bijna iedereen heeft het naar de zin zo te zien, maar gedanst wordt er amper. En daar leent deze muziek zich juist voor. Ik ben benieuwd hoe dit zou zijn met complete band een volgende keer.
Outahead
Outahead
Halverwege de show val ik binnen bij World Skate Center om nog een stuk mee te pakken van de punkrock band Outahead. Althans als ik er nog bij pas, want ze hangen hier zowat met de benen buiten. Gelukkig is verder vooraan nog wel wat ruimte.
Wat ik hier aantref is een lekkere rauwe rockshow met veel energie. Soms denk ik vaag de geest van Kurt Cobain te ontwaren in de muziek en de stem van de zanger. Tijdens het laatste nummer rent één van de gitaristen het publiek in om daar een moshpit te initiëren en die missie is geslaagd. Er ontstaat een kolkende massa mensen voor het podium. Jammer dat daarna de show is afgelopen.
Popronde Den Bosch 2024 is weer voorbij en de muziekkaravaan trekt verder door naar andere Nederlandse steden. Wat overblijft is een beduusde duizeling van al die muzikale overdaad.
Het Popronde optreden van Iris Jean in Salon van Jetje wordt deze keer vanuit twee oogpunten, perspectieven zo u wil, besproken. De redacteuren Paul Claassen en Johan Kramer hadden beiden ingetekend voor haar set. U mag zelf uitdokteren wie wat heeft geschreven, maar beiden zijn unaniem in hun oordeel.
Iris Jean
Iris Jean – Paul Claassen
De Popronde Den Bosch 2024 op vrijdag 11 oktober begint al vroeg. Om 19.00 uur zijn er al een tweetal optredens gepland. Bij Hotel Central mag Hana Fatur het spits af bijten en een eindje verderop maakt Iris Jean haar opwachting. Normaal gesproken is het tijdens de eerste optredens nog niet zo druk, maar bij het nog maar pas geopende Salon van Jetje, met fraai gestyled, groen interieur, staat het al goed vol.
Iris Jean met glitters onder haar ogen en haar breekbare, maar loepzuivere engelenstem begeleidt zichzelf afgewisseld met akoestische en elektrische gitaar. Ze wordt bijgestaan door Luuk op drums, die op zijn beurt de stokjes afwisselt met brushes (vegertjes) en mallets (drumstokken met bolletjes) afhankelijk van het nummer. Cas speelt op toetsen en verzorgt de sfeervolle synth geluiden.
Tussen de nummers door komt ze een beetje schuchter over, maar pakt iedereen in met haar ontwapenende glimlach. Iris Jean vertelt soms waar de liedjes over gaan, of hoe ze tot stand zijn gekomen. Zo is Mountain In A Jar geschreven tijdens een schrijfsessie in Los Angeles en Sounds Like You is een liedje over haar oma die een paar jaar geleden is overleden.
Vol overtuiging brengt ze de liedjes ten gehore. De dromerige indiepop houdt de aanwezigen goed bij de les. Iedereen is ook heel respectvol en houdt keurig zijn mond tijdens de liedjes. Ze is oprecht blij, dat het zo druk is. “Zullen we iets samen doen? Zullen we klappen?”, zegt ze. En dat wordt enthousiast gedaan.
Er staat één cover op de setlist van vanavond, een briljante versie van Rhiannon van Fleetwood Mac die heel ingetogen begint en waar geleidelijk aan een beetje meer drums en toetsen bij komen. Ze heeft deze classic helemaal eigen gemaakt. Na het laatste nummer Brother is het eerste geslaagde Popronde optreden ten einde en is de kop eraf en begint de rest van de avond. En Iris Jean? Daar gaan we zeker meer van horen.
Rhiannon
We schrijven vrijdag elf oktober. De jaarlijkse Popronde doet Den Bosch aan. Een avond vol muziek: een veelvoud aan café’s, zalen en minder voor de hand liggende locaties opent zijn deuren om gratis live-muziek te beleven.
Mijn opener voor deze avond is Iris Jean, die geprogrammeerd staat in kapperszaak Salon Van Jetje. Ik word vaak een tikje zenuwachtig van, even oneerbiedig gezegd, het idee ‘meisje met gitaar’, maar Iris Jean blijkt veel meer dan dat. Ze is me aangeraden door iemand met smaak, en achterin de kapperszaak staan een drumkit, een synthesizer en gitaarpedalen; ik durf het avontuur wel aan.
De set wordt geopend met twee nummers op een akoestische gitaar. Bij de eerste zangtonen van het ‘meisje met gitaar’ denk ik even aan Sinead O’ Connor: dezelfde dynamiek tussen harde en zachte zang, wat zorgt voor een mooie spanning. Maar veel langer dan een paar seconden blijft die gedachte niet hangen, daarvoor is de stem van Iris Jean te eigen.
harde en zachte zang
De toetsenist vult het geluid perfect aan, het hele verdere optreden, en dat geldt ook voor de drummer. Met zijn arsenaal aan brushes en sticks weet hij elk nummer de juiste basis te geven, met de juiste verhouding tussen zacht en hard spel.
Buiten het prachtige Rhiannon van Fleetwood Mac, bestaat de set van Iris Jean uit zelf geschreven nummers. Ze behandelen onderwerpen als een, gelukkig goed afgelopen, auto-ongeluk, en de verdwazing die daarbij hoort als je auto ineens staat op een plek waar je eigenlijk geen auto kan rijden.
Maar ook het gemis van een overleden oma, die nog elke dag in gedachten bij Iris Jean aanwezig is, krijgt een eigen mooi liedje toebedeeld (puur toevallig staat naast mij een trotse oma, die tussen twee liedjes door me vertelt dat de drummer haar kleinzoon is).
Of de beschrijving van de verwondering van het ‘hoe dan?, dat Iris Jean en toetsenist Lars zich op een berg bevinden, met uitzicht over L.A., in een nummer ontstaan tijdens schrijfsessies in Los Angeles.
opmaat voor een avond vol goede muziek
Als ik me tijdens het laatste liedje naar buiten wurm door de volgeladen kapperszaak en de mensen die buiten hebben staan luisteren, ben ik blij dit optreden gezien te hebben. Het blijkt de opmaat te zijn voor een avond die bol blijkt te staan van goede muziek.
