Dirty Vistas cover

Dirty Vistas’ EP release Popular Music Of Yesteryear

Uitzonderlijke sounds die pop, funk, synths en trance combineren en zo eigenzinnige nummers tot stand brengen

Dirty Vistas houdt de release party van hun debuut EP Popular Music Of Yesteryear (VIAVIA Records, 2025) op het podium van Bossche Brouwers. Als support act van deze Bossche band hebben ze geestverwant Jack Hippo ingeroepen. Er wordt van beide bands een liveshow met het nodige vuurwerk verwacht.

Popular Music Of Yesteryear

Popular Music of Yesteryear
Popular Music Of Yesteryear

De EP Popular Music Of Yesteryear telt vijf nummers die allemaal door Dirty Vistas zijn geschreven. De EP is uitgebracht door VIAVIA Records, een elektronisch platenlabel en evenementenorganisator gevestigd in Den Bosch. Het label is ‘gespecialiseerd in het samenstellen van uitzonderlijke sounds die house, trance en techno combineren en zo unieke en meeslepende ervaringen creëren voor muziekliefhebbers‘.

In die samenvatting van VIAVIA Records herken ik deels de sound van Dirty Vistas. Het eerste nummer van de EP Enron Pyramide Scheme is een onorthodoxe rock nummer dat uitmondt in een obscure reclame boodschap om je netwerk te vergroten. Het tweede – instrumentale – nummer draagt de naam Refugue in G. Het begint en eindigt als een klassiek modern nummer met een stevig middenstuk.

Het titelnummer Popular Music Of Yesteryear is een mix van progressieve rock en hectische soundscapes en live komt het nummer pas echt tot zijn recht. Dan is het volgende nummer Dreaming Of Papua met zijn opeenvolgende flarden van mysterieuze klanken en donkere stemmen eerder de tegenpool van het titelnummer. Zeer boeiend stuk, heel visueel.


Bij het begin van het laatste nummer Two Steps moet ik meteen aan de Britse band Supertramp denken die in de jaren 70 furore maakten met hun hits. Music of yesteryear, muziek van vervlogen tijden. Two Steps heeft de potentie om een hit te worden of is dat vloeken in de kerk?

Met deze EP laat Dirty Vistas duidelijk zien waar ze voor staan of zoals Tim Ewalts er zelf over zegt: “een eclectische geluidscollage, het is all over the place, een samenvatting van een jaar of twee muziek maken, van niks tot dit.”

De EP Popular Music Of Yesteryear is niet makkelijk te doorgronden. Het vergt enige moeite; na een paar keer beluisteren neemt je waardering alleen maar toe. Dirty Vistas dat zijn Jan van Oudheusden (drums), Tim Ewalts (gitaar) en Sjeng Muermans (vocalen, toetsen).

Jack Hippo

Popular Music Of Yesteryear
Jack Hippo

Liam Gruijters alias Jack Hippo opent de avond van deze release party. Jack Hippo lijkt in eerste instantie nogal naïeve muziek te maken, kinderlijk eenvoudig bijna maar schijn bedriegt. Opmerkelijk is de inbreng van een klarinet die zorgt voor een idyllische toon, een baken van herderlijke rust.

Liam Gruijters op de drums stuurt zijn bandgenoten precies dáár naar toe waar híj́ het wil hebben. De band speelt bepaalde ritmes die uniek zijn qua opbouw en intensiteit. Dat laatste zie je niet terug in de zang van Jack Hippo die amper te horen is en monotoon klinkt. Dat is geen onmacht maar een bewuste keuze.


Sonny Ragg

Van rock, funk en blues maakt Sonny Ragg eigen toverdrank 

Licht wisselvallig optreden in thuishaven Den Bosch

Sonny Ragg is duidelijk beïnvloed door muziek uit de 80’s en vooral door His Royal Badness. Op de setlist staan zo’n dertien à veertien nummers. Een flink aantal is goed, andere erg sterk maar sommige nummers hadden beter achter kunnen blijven in de repetitieruimte.

Sonny Ragg
Sonny Ragg zaterdag 2 februari in P79

Fans
De toegang van het concert is gratis, een presentje van P79 aan de Bosschenaren, waarvoor lof. Toch is het niet tjokvol in de zaal op deze eerste zaterdag van februari. Dat verwacht je eigenlijk als een Bossche band zoals Sonny Ragg een thuisconcert weggeeft. Afijn, het wordt lekker druk en veel mensen kennen elkaar gezien de vele blije begroetingen en kusjes op de wangen. De echte fans van Sonny Ragg in P79 dragen een zwart T-shirt met het logo van de band. Frontman Sven Myren prijst hen daarvoor.

Sonny Ragg
Jeroen Straatman

Na het korte welkomstwoord van Sven met de opmerking dat het lang geleden is dat Sonny Ragg in P79 heeft gespeeld, stoomt de band direct door naar You Give Me Something met meteen daarop Power To You en New Funk. Leadgitarist Jeroen Straatman (gitarist geweest bij die andere, fijne Bossche band Straight from the Fridge) laat dan zien wat hij allemaal vermag op de gitaar. In het laatste deel van de show laat hij nog meer zien.

Sonny Ragg
het betere gitaarwerk

Dan komen er nummers langs die minder goed zijn doordacht, minder goed uitgesponnen. Verder bijwerken en -schaven in de repetitieruimte is het advies aan Sonny Ragg. Turn The Love brengt gelukkig weer veel goeds, een nummer dat sterk doet denken aan Living Colour en Prince/TAFKAP uit de 90’s. Datzelfde bonkige ritme met stevig gitaarwerk en onderkoelde vocalen met flinke, grommende uithalen. Helaas komen er dan weer nummers die minder zijn in ritme, opbouw en melodie. Jammer. Songs met mogelijke potentie maar te vroeg naar buiten gebracht.

Met Not Your Medicine gaat het weer opwaarts  en houdt Sonny Ragg de aandacht van het publiek tot het einde toe vast. Er wordt zelfs stevig gejived (jive dans) pal voor het podium. De andere muzikanten komen in dit laatste gedeelte ook wat meer voor het voetlicht. Jeroen Straatman geeft een paar indrukwekkende solo’s weg, solo’s die je niet licht vergeet. Bij Get Up komt het publiek goed los en als daarna Free – ook op single uitgebracht – wordt ingezet, is de avond echt geslaagd. Met Got No Passes sluit Sonny Ragg het concert af.

Sonny Ragg
Sven Myren

Sonny Ragg maakt een wonderlijke mix van rock, funk en blues. Vaak werkt die toverdrank en is-ie aanstekelijk én dansbaar. De wat langzamere nummers komen minder goed uit de verf. Al met al een goed concert met nummers die nog een tijdje in je hoofd blijven hangen..


Bandleden Sonny Ragg
Jeroen Straatman – lead guitar
Sven Myren – guitar, vocals
Sjeng Muermans – keyboards
Bob Donkers – bass
Mark van Reusel – drums