Tijdens de Popronde loopt de stad zó over van livemuziek dat je altijd veel meer mist dan je ziet. Zeker omdat je de meeste bands niet kent en dus ook niet goed weet waar je zijn moet. Maar dat is natuurlijk ook de charme, de Popronde blijft een ontdekkingstocht. Onder het mom van ‘vier oren horen meer dan twee’, besluiten collega Johan en ik die tocht samen te ondernemen.
We trappen af in Thornbridge, waar we nauwelijks inpassen. Met een reden, want The Koalaz zijn net begonnen en ze spelen een lekkere mix tussen reggae en rock. Dat kan een wat lompe combinatie zijn, maar ze houden het knap in balans. Het slimme gebruik van effecten op de zang en gitaren geven het geheel een spacey en licht psychedelisch randje mee. Zelfs in ons ietwat onhandige hoekje bij de deur komt dat mooi over.
Tijd om op te splitsen, want waar Johan van de gelegenheid gebruik wil maken om de band nog even te spreken (lees het interview, inclusief uitgebreide recensie, hier!), heb ik nog een ander optreden op de planning staan: The Beatnik in De Keulse Kar.
Het optreden begint met een cover van Gotye’s Somebody That I Used To Know in een rock- en souljasje. Het was niet de laatste keer dat ik het idee had naar een cover te luisteren. Een enkele keer wist ik het zeker (Sweet Child O’ Mine!), maar vaak kon ik de nummers van The Beatnik maar moeilijk onderscheiden van iets dat ik ooit eerder gehoord had. Het was goed gespeeld, zat prima in elkaar, maar spannend werd het nauwelijks.
Nee, dan Raderkraft. In Van Aken Werkwarenhuis staat hij verscholen tussen de rook en zijn synthesizers een heerlijk trippy mix van ’80s new wave en ’90s rave** te spelen. Veel synths en drumcomputers, maar ook een grotere rol voor zang dan je zou verwachten bij zulke dansvloermuziek. Vooral het laatste nummer springt eruit: een van de beste en meest onwaarschijnlijke covers van Doe Maar die ik ooit heb gehoord. Een goed begin van het einde van de avond.
En het einde van de avond beleef je natuurlijk op de afterparty. Precies op tijd komt Johan binnenlopen, die ik ondertussen al de halve avond kwijt was. Het interview was gezellig, we kruisten elkaar onderweg en er kwam nog wat tussen, maar tijd om naar de W2 te gaan. Ik weet niet of het toeval of een trend is, maar ik hoor er ravemuziek vandaan komen, en ik heb er zin in gekregen.
Foto’s The Beatnik: Wies Luijtelaar
**Raderkraft omschrijft zijn stijl als electro minimal synth.
